جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « psychological intervention » در نشریات گروه « علوم انسانی »
-
پژوهش حاضر با هدف طراحی مداخله روان شناختی والد-نوجوان برای کاهش احساس تنهایی مبتنی بر مولفه های احساس تنهایی دختران نوجوان و نظریه تکاملی احساس تنهایی کاچیوپو و انجام یک مطالعه موردی بر احساس تنهایی و تعامل والد-فرزند، انجام شده است. روش تحقیق اعتباریابی موردی (تک آزمودنی) از نوع طرح چندپایه AB، بود. جامعه آماری شامل دختران نوجوان 16 تا 18 ساله و والدینشان بود که به روش نمونه گیری هدفمند و داوطلبانه از میان دانش آموزان دو مدرسه، انتخاب شدند. نمونه شامل دو دانش آموز و والدینشان بود. به منظور سنجش احساس تنهایی از پرسشنامه احساس تنهایی UCLA و برای سنجش تعامل والد-فرزند از پرسشنامه تعامل والد-فرزند PACHIQ، استفاده شد. بر اساس یافته های پژوهش، مداخله روان شناختی در قالب 11 جلسه برای والدین و نوجوانان طراحی و اجرا شد. در ادامه، روش نیمه آزمایشی اعتباریابی موردی (تک آزمودنی) به کار رفت، به این صورت که احساس تنهایی و تعامل والد-فرزند دو نوجوان و تعامل والد-فرزند والدین آنها، از طریق طرح چندپایه AB، در چهارده هفته مورد بررسی و آزمایش قرار گرفت. یافته ها نشان دادند که مداخله روان شناختی تدوین شده، احساس تنهایی دختران نوجوان را کاهش داده و تعامل والد-فرزند را از دید نوجوان و والدین بهبود بخشیده است.
کلید واژگان: احساس تنهایی, نوجوانان, مداخله روان شناختی, آموزش والدین, تک آزمودنی}The present study was undertaken to design a parent-adolescent psychological intervention to reduce loneliness based on the components of loneliness of teenage girls and the evolutionary theory of loneliness of Cacioppo as well as conducting a case study on loneliness and parent-child interaction. The research had a single-subject design (AB multiple baseline design). The statistical population of the study was comprised of adolescent girls aged 16 to 18 along with their parents who were selected through purposive and voluntary sampling methods from two schools. The sample included two students along with their parents. The UCLA Loneliness Scale was used to measure loneliness and the Parent-Child Interaction Questionnaire (PACHIQ) was utilized to measure parent-child interaction. Based on the results, a psychological intervention consisting of 11 sessions was designed and implemented for parents and adolescents. The quasi-experimental case validation method (single subject) was used in the next stage. More specifically, loneliness, the parent-child interaction from teenagers’ point of view as well as the parent-child interaction from their parents’ viewpoint were examined and tested using the multi-level AB design in fourteen weeks. The results indicated that the developed psychological intervention reduced loneliness in female students and improved parent-child interaction from both adolescents and parents’ perspectives.
Keywords: Loneliness, Adolescents, Psychological Intervention, Parent Education, Single Subject} -
Background
Self-care is becoming increasingly popular due to rising medical costs, isolation from family, and rising hospital infections. Therefore, the current research aimed to investigate the impact of psychological intervention training based on the protection motivation theory (PMT) on the self-care of patients with myocardial infarction (MI).
MethodsThe current study utilized both qualitative and quantitative approaches. The quantitative section was quasi-experimental, with pre-test and post-test design and control group. In 2021, 106 patients with MI were selected for statistical analysis at Ibn Al-Bitar Specialized Hospital for Cardiac Surgery in Baghdad, Iraq. Using SPSS software, the Shapiro-Wilk test was used to examine the normality of the distribution of the variables, Levene's test was utilized to investigate the equality of variances, and analysis of covariance (ANCOVA) was utilized to evaluate the study.
ResultsThe results of a one-way ANCOVA indicated that the subscales, including proper diet (F = 42.53, P < 0.001), non-smoking (F = 7.81, P < 0.001), physical activity (F = 55.96, P < 0.001), adherence to prescribed medication regimen (F = 91.65, P < 0.001), and adjusting the effect of stressful variables (F = 27.74, P < 0.001) improved significantly.
ConclusionPMT, by improving various aspects and subscales of self-care in patients with MI, can be used as an effective educational intervention to help improve these patients' lifestyles and return them as quickly as possible to normal life.
Keywords: Myocardial Infarction, Self-Care, Psychological Intervention} -
بازبینی سامانمند مدل های مداخله روان شناختی در خیانت زناشویینشریه آسیب شناسی، مشاوره و غنی سازی خانواده، سال هشتم شماره 2 (پیاپی 16، پاییز و زمستان 1401)، صص 1 -26زمینه
خیانت زناشویی، یکی از ویرانگرترین رخدادهایی است که همسرها با آن روبرو شده و یکی از دشوارترین چالش ها برای درمان است.
هدفپژوهش حاضر با هدف تعیین روش ها و مدل های گوناگون درمان و مداخلات روان شناختی در خیانت زناشویی انجام شده است.
روشنوع پژوهش بازبینی سامانمند است. جامعه ی موردنظر این پژوهش، مقالات نمایه شده مرتبط با روابط فرازناشویی یا خیانت زناشویی، در میان سال های 1388 تا 1398 است. بدین منظور همه مقالات نمایه شده در پایگاههای فارسی دربرگیرنده بانک اطلاعات نشریات کشور (Magiran) و پایگاه مرکز اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی (SID) و پایگاههای انگلیسی دربرگیرنده: (Google Scholar)، (ScienceDirec)، (Pub Med) با فاصله زمانی 10 سال گذشته استخراج شد. از مجموع 117 مقاله به دست آمده، پس از بررسی دقیقتر 25 مقاله وارد مطالعه شد.
یافته هانتایج به دست آمده نشان داد که روش های درمان گروهی در درمان خیانت بیشترین تاثیر را دارد و این یافته در نمرات پیگیری چندین ماهه نشان داده شد. همچنین درمان زوجی از درمان فردی نیز به علت تاثیرات آن در روابط میان فردی و پایداری آن حتی پس از مدت زیاد، کارآمدتر است. پس ازآن در درمان های فردی، رویکردهای تلفیقی در زمان کمتری نتایج بهتری را نشان داد و در رتبه بعدازآن درمان متمرکز بر هیجان قرار دارد.
نتیجه گیریبا بررسی مروری مقالات در روش های درمانی گوناگون در خیانت، به این نتیجه رسید که دیدن کسانی که درد مشترکی با آن ها دارند در روند درمانی موثر است (گروه درمانی) و هنگامی که زوجین با هم در درمان شرکت می کنند به علت دریافت همدلی از سوی فرد خیانت کننده، موثر خواهد بود. همچنین درمان تلفیقی، به علت ترکیبی بودن روش ها و سپس متمرکز بر هیجان در درمان فردی به علت بالا بودن هیجان های منفی در خیانت نقش کارآمد دارند.
کلید واژگان: خیانت, خیانت زناشویی, مداخله روانشناختی}A Systematic Review of Psychological Intervention Models in Marital InfidelityBackgroundMarital infidelity is one of the most destructive issues faced by couples and is one of the most difficult challenges to intervention.
ObjectiveThe present research was conducted to determine different methods and models of intervention and psychological interventions in marital infidelity.
MethodThe type of study is a systematic review. The target population of this research is the published articles related to extramarital relations or marital infidelity between the years 2018 and 2018. For this purpose, all the articles published in Farsi databases, including the Information Bank of the country's publications (Magiran) and the database of the Scientific Information Center of Academic Jihad (SID), and English databases including Google Scholar, ScienceDirect, PubMed, with a time interval of the last 10 years, were extracted. became. From the total of 117 articles obtained, after a more detailed examination, 25 articles were included in the study.
FindingsThe obtained results showed that group therapy methods are most effective in the intervention of infidelity and this was shown in the follow-up scores of several months. Also, couple therapy is more effective than individual therapy due to its effects on interpersonal relationships and its stability even after a long period. After that, in individual interventions, integrated approaches showed better results in less time, and it is next in rank after emotional therapy.
ConclusionBy reviewing the articles on different intervention methods for infidelity, it was concluded that seeing people who have a common pain with them is effective in the intervention process (group therapy) and when couples participate in intervention together. It will be effective due to receiving sympathy from the betrayer. Also, integrated therapy, due to the combination of methods, and then emotion-oriented individual therapy, due to the high level of negative emotions, play a role in infidelity.
Keywords: Infidelity, Marital Infidelity, Psychological Intervention} -
هدف از پژوهش حاضر امکان سنجی مداخله روانشناختی خانواده محور متمرکز بر شفقت بر شدت و ناتوان کنندگی درد در زنان متاهل مبتلا به میگرن بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون_پس آزمون و گروه کنترل با دوره پیگیری سه ماهه بود. جامعه آماری شامل زنان متاهل مبتلا به میگرن مراجعه کنند به "کلینیک درد مهر" شهر رشت در سال 1400 بود. 40 نفر به روش هدفمند انتخاب و به شیوه تصادفی در دو گروه مداخله و گواه جایگذاری شدند. در مراحل سنجش از مقیاس شدت درد (PIS، دویین و همکاران، 1978) و شاخص ناتوان کنندگی درد (PDI، پولارد، 1984) استفاده شد. گروه مداخله طی هشت جلسه 90 دقیقه ای، به طور هفتگی تحت مداخله قرار گرفت. تحلیل داده ها به روش تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر انجام شد. نتایج نشان داد که متغیر شدت درد در گروه مداخله از مرحله پیش آزمون به پس آزمون با اختلاف میانگین (800/3) به طور معنادار کاهش یافته است (05/0>p)، اما این تغییر از پیش آزمون تا پیگیری با اختلاف میانگین (950/0) تفاوت معناداری نداشته است. ناتوان کنندگی درد در گروه مداخله از مرحله پیش آزمون به پس آزمون با اختلاف میانگین (555/4) به طور معنادار کاهش یافته است، همچنین این تغییر از پیش آزمون تا پیگیری با اختلاف میانگین (400/3) کاهش یافته است (05/0>p). در مجموع می توان نتیجه گرفت که مداخله روانشناختی خانواده محور متمرکز بر شفقت نقش موثری در کاهش درد و ناتوان کنندگی درد در زنان متاهل مبتلا به میگرن داشته است، اما این کاهش در متغیر شدت درد در طول زمان پایدار نبوده است.
کلید واژگان: خانواده, درد, شفقت, مداخله روانشناختی, میگرن}The purpose of this study was the feasibility of a family-oriented psychological intervention focused on compassion on the pain intensity and disability in married women with migraine. The research method was semi-experimental with a pretest-posttest design and a control group with a three-month follow-up period. the statistical population of married women suffering from migraines who were referred to " Clinic Dard Mehr" in Rasht city in 2022. 40 people were selected in purposive sampling and were assigned to two intervention and control groups by a simple random method. Pain Intensity Scale (PIS) (Downie et al., 1978) and Pain Disability Index (PDI) (Pollard, 1984) were used in the measurement stages. The intervention group underwent weekly intervention during eight 90-minute sessions. Data analysis was done by Repeated measures ANOVA. The results showed that the variable of pain intensity in the intervention group from pretest to posttest with a mean difference (3.800) decreased significantly (p<0.05), but this change from pretest to follow-up with a mean difference (0.950) had no significant difference. Disability of pain in the intervention group has decreased significantly from the pretest to posttest with a mean difference (4.555), also this change has decreased from the pretest to the follow-up with a mean difference (of 3.400) (p<0.05). In general, it can be concluded that family-centered psychological intervention focused on compassion had an effective role in reducing pain intensity and disability in married women with migraines, but this reduction in pain intensity variable was not stable over time.
Keywords: family, pain, compassion, psychological intervention, migraine} -
Background
Stress and anxiety related to post-injury trauma in athletes is a latent problem in sport. The use of eye movement desensitization and reprocessing (EMDR) allows sports psychologists to intervene with their athletes more effectively to help them into their recovery and achieve peak sport performance.
ObjectivesAnalyze the EMDR therapy effect in the psychophysiological responses of four athletes with stress related to a traumatic event during sports practice.
MethodsFour athletes (22.25 ± 1.71 years; 11.5 ± 2.65 years of experience) participated in a single-group pre-experimental study. The Sport Psychology Department of the institution approved the study for its application, which also followed the statement of the declaration of Helsinki. The participants had been medically cleared to practice their sport after sustaining a severe injury, but they expressed significant difficulty in performing optimally yet. The Competitive State Anxiety Inventory-2RD was applied to measure the anxiety and self-confidence levels before, after and two weeks later EMDR therapy intervention. Eye movement desensitization and reprocessing standard protocol therapy was carried out to identify the dysfunctional memories to be reprocessed, address the abnormal behaviors as trauma consequences, and develop the behavioral changes to manage the trauma. Heart rate variability parameters used as biofeedback were monitored during the EMDR protocol to associate with moments of stress and relief. Data analysis was performed using the smallest worthwhile change (SWC) of Hopkins to compare the results in the different moments of the protocol and study.
ResultsAll four athletes reported likely and most likely beneficial changes (according to the SWC) in their levels of anxiety and self-confidence after the intervention with the EMRD therapy as well as at two weeks afterward. Heart rate variability (HRV) parameters linked with parasympathetic activity were reduced and the sympathetic parameters increase their levels when the intervention protocol induced stressor memories, observing an opposite behavior when EMDR phases let the athlete be relaxed or getting relief.
ConclusionsEye movement desensitization and reprocessing is a therapy is effective to manage a sport injury related psychologic trauma. Furthermore both, LnRMSSD and LnSS parameters of the HRV can be used as a biofeedback strategy for a better efficacy of EMDR-based treatment.
Keywords: Psychological Intervention, Posttraumatic Stress Disorder, Psychophysiological Responses, Heart Rate Variability, Sport Injury, Sport Performance, EMDR} -
Background
Stress and anxiety related to post-injury trauma in athletes is a latent problem in sport. The use of eye movement desensitization and reprocessing (EMDR) allows sports psychologists to intervene with their athletes more effectively to help them into their recovery and achieve peak sport performance.
ObjectivesAnalyze the EMDR therapy effect in the psychophysiological responses of four athletes with stress related to a traumatic event during sports practice.
MethodsFour athletes (22.25 ± 1.71 years; 11.5 ± 2.65 years of experience) participated an idiographic single-case, multiple-probe study. The Sport Psychology Department of the institution approved the study for its application, which also followed the statement of the declaration of Helsinki. The participants had been medically cleared to practice their sport after sustaining a severe injury, but they expressed significant difficulty in performing optimally yet. The Competitive State Anxiety Inventory-2RD was applied to measure the anxiety and self-confidence levels before, after and two weeks later EMDR therapy intervention. Eye movement desensitization and reprocessing standard protocol therapy was carried out to identify the dysfunctional memories to be reprocessed, address the abnormal behaviors as trauma consequences, and develop the behavioral changes to manage the trauma. Heart rate variability parameters used as biofeedback were monitored during the EMDR protocol to associate with moments of stress and relief. Data analysis was performed using the smallest worthwhile change (SWC) of Hopkins to compare the results in the different moments of the protocol and study.
ResultsAll four athletes reported likely and most likely beneficial changes (according to the SWC) in their levels of anxiety and self-confidence after the intervention with the EMRD therapy as well as at two weeks afterward. Heart rate variability (HRV) parameters linked with parasympathetic activity were reduced and the sympathetic parameters increased their levels when the intervention protocol induced stressor memories, observing an opposite behavior when EMDR phases let the athlete be relaxed or getting relief.
ConclusionsEye movement desensitization and reprocessing is a therapy is effective to manage a sport injury related psychologic trauma. Furthermore both, LnRMSSD and LnSS parameters of the HRV can be used as a biofeedback strategy for a better efficacy of EMDR-based treatment.
Keywords: Psychological Intervention, Posttraumatic Stress Disorder, Psychophysiological Responses, Heart Rate Variability, Sport Injury, Sport Performance, EMDR} -
هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی مداخله ی روان شناختی بر نگرش های ناکارآمد، سلامت عمومی و بهزیستی روان شناختی رانندگان اتوبوس بود. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون تک گروهی بود. به منظور انجام پژوهش، تعداد 158 نفر از رانندگان شرکت واحد اتوبوسرانی شهر تهران که برای شرکت در یک دوره آموزشی مداخلات روانی - اجتماعی توسط این شرکت معرفی شده بودند، ابتدا به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و سپس به صورت تصادفی در چهار گروه تقسیم شدند و آموزش های مدیریت خشم، رانندگی انتقام جویانه، ارتباط موثر و مدیریت استرس را دریافت کردند. مقیاس نگرش های ناکارآمد، پرسشنامه سلامت عمومی و مقیاس بهزیستی روان شناختی ریف به عنوان ابزار پژوهش به کار رفتند. به منظور جمع آوری داده ها از شرکت کنندگان خواسته شد در دو مرحله پیش و پس آزمون به ابزارهای پژوهش پاسخ دهند. داده ها با استفاده از آزمون تجزیه و تحلیل واریانس چند متغیری تحلیل شدند. نتایج نشان داد که مداخله ی روان شناختی به طور معنی داری بر کاهش نگرش های ناکارآمد (03/0=، 47/4F =P)، افزایش سلامت عمومی (01/0=، 85/6F =P) و ارتقاء بهزیستی روان شناختی (02/0=، 21/5F =P) رانندگان اتوبوس موثر بوده است.
کلید واژگان: رانندگان, بهزیستی, سلامت عمومی, نگرش, مداخله روان شناختی}The aim of this study was to investigate the effectiveness of psychological intervention on dysfunctional attitude, general health and psychological well-being of bus drivers. The research method was quasi-experimental with pretest-posttest. In order to carry out this research, 158 bus drivers of the bus company in Tehran who were introduced by this company to participate in a training course "psycho-social interventions for drivers", were selected according to the convenience sampling procedure, and were then randomly assigned to four groups recieving the trainings of anger, effective communication, and stress management. The instruments were Dysfunctional Attitude Scale, General Health Questionnaire and Ryff’s Scales of Psychological Well-Being. In order to collect the data, the participants were asked to answer both pre and post-test research scales. The data were analysed by multivariate analysis of variance. Findings show that the psychological intervention affected significantly on the reduction of dysfunctional attitude (F=4/47, P=0/03), promotion of general health (F=6/85, P=0/01) and psychological well-being (F=5/21, P=0/02) among bus drivers.
Keywords: drivers, well-being, general health, Attitude, psychological intervention} -
BackgroundGratitude is a general state of thankfulness and appreciation. The majority of empirical studies indicate that there is an association between gratitude and a sense of overall well being..Currently, mental health is especially important in some occupations with harsh work conditions which require strong personal and mental capacities. Psychological well-being and happiness is especially important in personnel working in the healthcare sector. This study aimed to assess whether gratitude training affects psychological well-being and happiness in hospital personnel.MethodIn this semi-experimental study with pre-test and post-test, 72 personnel working in 5 hospitals affiliated to Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, Iran, participated. The participants were randomly divided into intervention and control groups using block randomization. Then, the participants in the intervention group were given 10 group sessions of 90 minutes gratitude training. Ryff’s Scale of Psychological Well Being, Subjective Happiness Scale, Gratitude Questionnaire-6, and a Gratitude training package were used for data collection.ResultsThe results show that there is no significant difference in the mean scores of psychological well-being, domains of psychological well-being, and happiness between the two groups at baseline, and gratitude training significantly affected all domains of psychological well-being (except for autonomy) and happiness.ConclusionThis study demonstrates that Gratitude training is effective in enhancing psychological well-being and Happiness.Keywords: Gratitude, psychological well-being, happiness, psychological Intervention, positive psychology}
-
این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی منتخبی از مداخلات روان شناختی بر کاهش اضطراب حالتی رقابتی در ورزشکاران شهر کرمانشاه انجام گرفت. : پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی به صورت پیش آزمون- پس آزمون باگروه گواه و گمارش تصادفی بود. نمونه ای با حجم 90 نفر به صورت در دسترس انتخاب و در دوگروه آزمایشی و کنترل جایگزین شدند. پکیج آموزشی مداخلات در طول 12 جلسه 90 دقیقه ای بر گروه آزمایش اجرا گردید. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه اضطراب حالتی رقابتی مارتنز بود و تجزیه و تحلیل آماری با روش های آماری توصیفی و آزمون آماری کوواریانس چندمتغیری (مانکوا) بوسیله نرم افزار آماری SPSS نسخه 22 انجام گرفت. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس گروه ها نشان داد که مداخلات روان شناختی اضطراب حالت رقابتی ورزشکاران گروه آزمایش را کاهش داده است. (353/195 f1= اضطراب شناختی،000 /0p <، 740/128 f1= اعتماد به نفس،000 /0p <، 940/31 f1= اضطراب جسمانی،000 /0p <). به طور کلی نتایج، حاکی از تاثیر اجرای مداخلات روان شناختی بر کاهش اضطراب حالتی رقابتی ورزشکاران می باشد.کلید واژگان: اضطراب حالتی رقابتی, مداخلات روان شناختی, ورزشکار}The aim of this study was to investigate the effect of selected psychological interventions on reducing the competitive State anxiety of athletes of Kermanshah .Current study was semi- experimental with pre-test and post-test and random replacement.90 people were selected by accessible sampling in two experimental and control groups. The educational package was performed through 12 ninety-minutes sessions on the experimental group. Information collecting tool was Competitive State Anxiety Inventory. statistical analysis was descriptive statistics and analysis of mancova whit using SPSS 22 program.Covariance showed that psychological interventions has reduced competitive State anxiety of experimental group athletes(pKeywords: Competitive state anxiety, Psychological intervention, Athelete}
-
ایستادگی با سلامت روانی و رواندرستی رابطه مستقیم دارد و به عنوان یک منبع مقاومت درونی، تاثیرات منفی تنیدگی را کم می کند و از بروز اختلال های جسمانی و روانی پیش گیری به عمل می آورد. رواندرستی با سلامت بهتر، افزایش رضایت شغلی و کاهش غیبت از کار به طور مستقیم رابطه دارد. هدف از پژوهش حاضر، ارتقاء ایستادگی و رواندرستی در رانندگان اتوبوس شرکت واحد اتوبوسرانی شهر تهران بود. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون تک گروهی بود. به منظور انجام پژوهش، تعداد 204 نفر از رانندگان شرکت واحد اتوبوسرانی شهر تهران که برای شرکت در یک دوره آموزشی مداخلات روانی- اجتماعی رانندگان توسط این شرکت معرفی شده بودند، ابتدا به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و سپس به صورت تصادفی در ده گروه تقسیم شدند و آموزش های مدیریت خشم، رانندگی انتقام جویانه، ارتباط موثر و مدیریت تنیدگی را دریافت کردند. ابزار به کار برده شده شامل سیاهه سلامت روان MHI-28 و مقیاس ایستادگی بود. برای جمع آوری داده ها از شرکت کنندگان خواسته شد در دو مرحله پیش و پس آزمون به ابزارهای پژوهش پاسخ دهند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیری با طرح اندازه گیری های مکرر و آزمون t همبسته تحلیل شدند. نتایج حاصل از داده های مقیاس سلامت روان (با دو خرده مقیاس) نشان داد، میانگین های دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون تفاوت معناداری دارند
(22/6 =، F 003/0 < p). این یافته حاکی از اثربخش بودن دوره آموزشی مداخلات روانی- اجتماعی رانندگان دارد که میزان اثربخشی این دوره بر مولفه درماندگی روانشناختی بیشتر از مولفه رواندرستی بوده است. به عبارتی دیگر، دوره آموزشی مذکور توانسته است بیشتر موجب کاهش درماندگی روانشناختی شود تا این که بتواند موجب ارتقاء رواندرستی گردد. دیگر یافته حاصل از آزمون t مربوط به سیاهه ایستادگی، نشان داد میانگین مراحل پیش آزمون و پس آزمون تفاوت معناداری از هم ندارند (48/1- = ، t 005/0 < p). به عبارتی دیگر، دوره آموزشی مداخلات روانی- اجتماعی رانندگان نتوانسته است بر ارتقاء مولفه ایستادگی تاثیر داشته باشد.کلید واژگان: رواندرستی, راننده اتوبوس, ایستادگی, سلامت روان, مداخله روانشناختی}There are a direct correlation among psychological hardiness, mental health and psychological well-being. It is an internal resistance source that reduce the negative stresses and prevent outbreak of Physical and mental disorders. Also, psychological well-being is associated directly with better health, the increase of job satisfaction and the decrease of absence from work. The aim of this study was to promote psychological hardiness and psychological well-being of bus drivers in the city of Tehran. The research method was quasi-experimental with pretest-posttest control group design. In order to carry out this research, 204 bus drivers of the buses company in Tehran who were introduced by this company to participate in a training course, were selected according to the convenience sampling procedure, and were then randomly assigned to ten groups who received the trainings of anger and driving management, effective communication, and stress management. The instruments were Mental Health Inventory- 28 and Hardiness Inventory. In order to collect the data, the participants were asked to answer the questionnaires during pre and post-test stages. The data were analysed by multivariate analysis of variance with repeated measures design and dependent t-test. The results of two subscales of mental health showed significant differences between the means of pretest and posttest scores (P0.005, t= -1.48). In other words, the training course could not be effective on the promotion of psychological hardiness.Keywords: psychological well-being, bus driver, psychological hardiness, mental health, psychological intervention} -
هدفاین پژوهش با هدف بررسی اثربخشی مداخلات روان شناختی بر کاهش ویژگی های نشانگان ایمپاستر در ورزشکاران شهر کرمانشاه انجام گرفت.روشپژوهش حاضر، نیمه آزمایشی به صورت پیش آزمون- پس آزمون باگروه گواه و گمارش تصادفی بود. نمونه ای با حجم 90 نفر به صورت در دسترس انتخاب و در دوگروه آزمایشی و کنترل جایگزین شدند. پکیج آموزشی مداخلات در طول 12 جلسه 90 دقیقه ای بر گروه آزمایش اجرا گردید. ابزار جمع آوری اطلاعات، مقیاس نشانگان ایمپاستر کلانس بود و تجزیه و تحلیل آماری با روش های آماری توصیفی و آزمون آماری کوواریانس یک راهه بوسیله نرم افزار آماری SPSS نسخه 22 انجام گرفت.یافته هانتایج حاصل از تحلیل کوواریانس گروه ها نشان داد که مداخلات روان شناختی ویژگی های نشانگان ایمپاستر ورزشکاران گروه آزمایش را کاهش داده است (49.369 f=،000/0p <).نتیجه گیریبه طور کلی نتایج، حاکی از تاثیر اجرای مداخلات روان شناختی بر کاهش ویژگی های نشانگان ایمپاستر در ورزشکاران می باشد.کلید واژگان: مداخلات روان شناختی, نشانگان ایمپاستر, ورزشکار}PurposeThe aim of this study was to investigate the effect of psychological interventions on reducing the Imposter Syndrom of athletes of Kermanshah.MethodsCurrent study was semi- experimental with pre-test and post-test, control groups and random replacement. 90 people were selected by accessible sampling in two experimental and control groups. The educational package was performed through 12 ninety-minutes sessions on the experimental group. Information collecting tool was Clance Imposter Syndrome scale and data analysis has been conducted with descriptive statistical methods and T- test using SPSS 22 software.ResultsCovariance showed that psychological interventions has reduced Imposter Syndrom of experimental group athletes (p<0/001, F=49.369).ConclusionIn all, performance of psychological interventions is effective on reducing Imposter Syndrom in athletes.Keywords: Psychological intervention, Imposter Syndrom, athlete}
-
از جمله مداخلات روان شناختی موثر بر بهبود و موفقیت عملکرد حرکتی و ورزشی افراد، خودگفتاری است. لذا، تحقیق حاضر، با هدف بررسی اثربخشی خودگفتاری انگیزشی بر اجرای تکلیف ثانویه (زمان واکنش افتراقی)، انجام شد. از میان 160 دانشجوی کارشناسی تربیت بدنی دانشگاه تهران، 30 نفر در این پژوهش مشارکت داشتند که به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. مداخله، دو بار در روز و به مدت یک دقیقه انجام گرفت. گروه تحت مداخله در مرتبه اول تکلیف اولیه راه رفتن روی تردمیل را با سرعتی آهسته انجام دادند، درحالی که تکلیف ثانویه (زمان واکنش افتراقی) را در 10 کوشش انجام دادند. مرتبه دوم نیز به همین صورت برگزار شد، با این تفاوت که گروه تحت مداخله 15 ثانیه قبل از اجرای تکلیف ثانویه، خودگفتاری انگیزشی را برای خود اعلام کرد و گروه کنترل بدون هیچ مداخله ای آزمون را اجرا کرد. نتایج t همبسته در گروه تحت مداخله نشان داد که خودگفتاری انگیزشی به کاهش معنا دار زمان واکنش افتراقی منجر شد (001/0=P). همچنین نتایج یو مان- ویتنی در پس آزمون نشان داد که زمان واکنش گروه تحت مداخله خودگفتاری به طور معنا داری نسبت به گروه کنترل کاهش یافت (002/0=P).
کلید واژگان: تکلیف ثانویه, خودگفتاری انگیزشی, دانشجویان دختر, زمان واکنش, مداخله روان شناختی}The self-talk is one of psychological interventions that can be effective on improving and success in the motor performance and sport performance. So, the aim of the present study was to investigation effectiveness the motivational self-talkon secondary task performance (discrimination reaction time). 30 subjects have participated of the 160 students studying at the undergraduate from faculty of physical education and sport science in University of Tehran. They were divided randomly into two control and experimental groups. The intervention was conducted in two sessions per day and each session lasted one minute. The first primary task for the intervention group was walking on the treadmill with a slow speed whereas secondary task (discrimination reaction time), was performed in 10 attempts. The process was performed for the second order in the same manner with the difference that the experimental group performed motivational self-talk 15 seconds before the secondary task performance.Control group was performed test without intervention.The result of paired samples t-test showed that motivational self-talk in experimental group leads to a significant decrement in discrimination reaction time (P=0.001). Also, the result of Mann-Whitney U showed that reaction time in the experimental group decrease than control group significantly (P=0.002).Keywords: Secondary Task, Motivational Self, talk, Female Students, Reaction Time, Psychological Intervention} -
زمینهدر سال های اخیر، روان شناسان و روان پزشکان در زمینه اختلال سلوک به دنبال ارزیابی و کارایی مداخله های روان شناختی بوده اند. در این خصوص، فراتحلیل با یکپارچه کردن نتایج حاصل از انجام پژوهش های مختلف، میزان اندازه اثر روش های درمان را مشخص می-کند. هدف از پژوهش حاضر نیز ارزیابی میزان اثرگذاری مداخله های روان شناختی بر کاهش نشانه های اختلال سلوک با استفاده از الگوی پژوهشی فراتحلیل است.روشبه این منظور از فراتحلیل به عنوان یک فن آماری جهت تعیین، جمع آوری، ترکیب و خلاصه کردن یافته های پژوهشی مرتبط با درمان های موثر بر اختلال سلوک استفاده شد. جامعه آماری پژوهش شامل پژوهش های انجام شده در ایران در حوزه درمان های موثر بر اختلال سلوک است و نمونه آماری شامل پژوهش های انجام شده در این حوزه در داخل ایران است. به این منظور 13 پژوهش که از لحاظ روش شناختی مورد قبول بود، انتخاب و فراتحلیل روی آن ها انجام گرفت. ابزار پژوهش چک لیست فراتحلیل بود.یافته هانتایج نشان داد میزان اندازه اثر درمان های روان شناختی بر کاهش نشانه های اختلال سلوک (p<0/001) برابر با 94/ 0 است که معادل 51/ 5 =D است و بر اساس جدول تفسیر کوهن به معنی اندازه اثر بزرگ یا بالا است.نتیجه گیریبنابراین می توان گفت بر اساس نتایج این فراتحلیل درمان های روان شناختی بر کاهش و درمان نشانه های اختلال سلوک در کودکان و نوجوانان تاثیر بالایی داشته است.
کلید واژگان: فراتحلیل, درمان های روان شناختی, اختلال سلوک}BackgroundIn recent years, psychologists and psychiatrists of conduct disorder have been researching for measurement of validity and efficiency of psycho educational interventions. In this regard, meta-analysis integrates the results of different studies, and then determines the effect size of treatment methods. The goal of this study is to evaluate the effective rate of psycho educational interventions on reducing conduct symptoms.Method13 Studies that were methodology accepted select and meta-analysis was done on data. The research tool was meta-analysis check list.ResultsFindings show that the rate of effect size of psycho educational intervention on reducing conduct symptoms was 0/94. According to Cohen's power table for effect size, the effect size of psychological treatment on reducing symptoms of conduct disorder was high.ConclusionIt can be concluded that psychological treatments have significant influences on decreasing signs and symptoms of conduct disorder in children and adolescence.Keywords: Meta, Analysis, Conduct Disorder, Psychological intervention} -
هدف از پژوهش حاضر فراتحلیل اثربخشی مداخله های روان شناختی بر میزان شادکامی جامعه ایرانی بود. نمونه پژوهش شامل 16 مطالعه و 770 شرکت کننده بود. داده ها با استفاده از چک لیست فراتحلیل کوهن تحلیل شدند. نتایج گویای اندازه اثر بالای مداخله های روان شناختی بر میزان شادکامی بود (30/1d=؛ 001/0P<). بر این اساس مشخص شد روی آورد درمانی فوردایس بالاترین اندازه اثر و آموزش راهبردهای شاکرانه کمترین اندازه اثر را در ارتقای شادکامی دارند. نتیجه نهایی پژوهش مبین اثربخشی مداخله های روان شناختی بر ارتقای شادکامی جامعه ایرانی بود.
کلید واژگان: مداخله های روان شناختی, شادکامی, جامعه ایرانی, فراتحلیل}This study aimed to undertake a meta-analysis examining the effectiveness of psychological interventions on Iranian happiness. The sample consisted of 16 studies and 770 participants. The data were analyzed using the Khun’s meta-analysis check-list. The results indicated a high effect size of the effectiveness of psychological interventions on happiness (d = 1.3; p<0.001). The Fordyce therapy approach had the highest effect size and the gratitude strategy training had the lowest effect size on promoting happiness. The final finding of the present study indicated the effectiveness of psychological interventions on promoting Iranian happiness.Keywords: psychological intervention, happiness, Iranian, meta, analysis} -
زمینه و هدفدر سال های اخیر، متخصصان در زمینه سردردهای میگرنی و تنشی به دنبال سنجش و مقایسه اعتبار و کارایی مداخلات روانشناختی و درمان دارویی بوده اند. در این خصوص فراتحلیل با یکپارچه کردن نتایج حاصل از انجام تحقیقات مختلف، میزان اندازه اثر روش درمان را مشخص می نماید. پژوهش حاضر نیز بر آن است تا با استفاده از الگوی پژوهشی فراتحلیل، میزان اثرگذاری مداخلات روانشناختی و دارو درمانی را بر کاهش نشانه های اختلال سردردهای میگرنی و تنشی مورد بررسی قرار دهد.روشبدین منظور از بین 45 پژوهش، 21 پژوهش که از لحاظ روش شناسی مورد قبول بودند، انتخاب و فراتحلیل بر روی آنها انجام گرفت. ابزار پژوهش عبارت از چک لیست فراتحلیل بود. یافته های پژوهش نشان داد که: میزان اندازه اثر مداخلات روانشناختی بر کاهش نشان های سردردهای میگرنی و تنشی 64/0 بود (01/0p≤). همچنین نتایج پژوهش نشان داد که میزان اندازه اثر مداخلات دارویی بر کاهش نشانه های سردرد های میگرنی و تنشی 33/0 بود (01/0p≤).نتیجه گیریپژوهش نشان داد که میزان اندازه اثر درمان های روانشناختی بر کاهش علایم اختلال میگرن مطابق جدول تفسیر اندازه کوهن در حد بالا و میزان اندازه اثر مداخلات دارو درمانی بر کاهش علایم اختلال میگرن مطابق جدول تفسیر اندازه کوهن در حد متوسط است.
کلید واژگان: فراتحلیل, سردردهای میگرنی و تنشی, مداخلات روانشناختی, مداخلات داروی}In recent years, experts have been seeking to evaluate and compare the validity and efficiency of psychological interventions and medical treatment in migraine and tension headaches. In this regard, meta-analysis determines the effect of the type of treatment by unifying the results gained from different studies. The present research aims at examining the effectiveness of the said two types of treatments on reducing the symptoms of migraine and tension headaches using meta-analysis research pattern. For this purpose, 21 studies out of 45 studies acceptable in terms of methodology are selected and meta-analysis was conducted on them. The research instrument is the meta-analysis checklist. The findings show that the effect size of psychological intervention on decreasing the symptoms of migraine and tension headaches is 0.64 (p≤0.01). The effect size of medical treatment turns out to be 0.33 (p≤0.01). It can therefore be concluded that the effect size of psychological intervention is large and that of the medical treatment is medium according to Cohen’s effect size table.Keywords: meta, analysis, migraine, tension headaches, psychological intervention, medical treatment} -
در سال های اخیر، روان شناسان و پزشکان در زمینه افسردگی به دنبال ارزیابی و مقایسه اعتبار و کارایی مداخلات روان شناختی و درمان های دارویی بوده اند. در این خصوص، فراتحلیل با یکپارچه کردن نتایج حاصل از انجام تحقیقات مختلف، میزان اندازه اثر روش های درمان را مشخص می نماید.روشپژوهش حاضر نیز بر آن است تا با استفاده الگوی پژوهشی فراتحلیل، مقایسه میزان اثرگذاری مداخلات روان شناختی و درمان های دارویی را بر کاهش نشانه های افسردگی مورد بررسی قرار دهد. به این منظور 65 پژوهش که از لحاظ روش شناختی مورد قبول بود، انتخاب و فراتحلیل بر روی آنها انجام گرفت. ابزار پژوهش عبارت از چک لیست فراتحلیل بود.یافته هایافته های پژوهش نشان داد میزان اندازه ی اثر مداخلات روان شناختی بر کاهش نشانه های افسردگی (0001/0 ≤ P) که طبق جدول کوهن در حد متوسط می باشد. و میزان اندازه اثر درمان های دارویی (001/0 ≤ P) که طبق جدول کوهن در حد اندازه متوسط رو به بالا می باشد.نتیجه گیریبنابراین به نظر می رسد که درمان دارویی به همراه درمان های روان شناختی می توانند به عنوان درمانی مناسب برای افراد دارای نشانه های افسردگی مورد استفاده قرار گیردکلید واژگان: فراتحلیل, افسردگی, مداخلات روان شناختی, دارودرمانی}In recent years, psychologists and psychiatrists sought to evaluate and compare the validity and efficiency of psychological interventions and medicinal treatments in the field of depression disorder. In this regard, by integrating the results of different studies, meta-analysis determines the level of the effect of treatment methods. This study aims at investigating into the level of the effect of psychological interventions and medicinal treatments on reducing depression symptoms using the meta-analysis model. For this purpose, 65 methodologically acceptable studies were selected and the meta-analysis method was applied. The research tool used in this study is the meta-analysis checklist. The level of the effect of psychological interventions on reducing depression symptoms is found to be d=0/47 (P< 0/0001) which is considered an average level according to Cohen’s table. The level of the effect of medicinal treatments is d=0/62 (P< 0/0001), which is higher than average based on the above mentioned table. Therefore it seems that medicinal treatments along with psychological interventions can be applied as appropriate treatments for individuals suffering from depression symptoms.Keywords: meta, analysis, depression, psychological intervention, medicinal treatment}
-
زمینهدر سال های اخیر، متخصصان در زمینه اختلال وسواسی- اجباری به دنبال ارزیابی و مقایسه اعتبار و کارایی مداخلات روان شناختی و درمان دارویی هستند. در این خصوص فرا تحلیل با یکپارچه کردن نتایج حاصل از انجام تحقیقات مختلف، میزان اندازه اثر روش درمان را مشخص می نماید.هدفپژوهش حاضر نیز بر آن است تا با استفاده ی الگوی پژوهشی فرا تحلیل، میزان اثرگذاری مداخلات روان شناختی و دارو درمانی را بر کاهش نشانه های وسواس فکری- عملی مورد بررسی قرار داده است.روشبدین منظور 40 پژوهش که از لحاظ روش شناسی مورد قبول بود، انتخاب و فرا تحلیل بر روی آن ها انجام گرفت. ابزار پژوهش عبارت از چک لیست فرا تحلیل بود.یافته هایافته های پژوهش نشان داد میزان اندازه اثر مداخلات روان شناختی بر کاهش نشانه وسواس فکری- عملی 88/1 d= بود (001/0 p≤). همچنین نتایج پژوهش نشان داد میزان اندازه اثر مداخلات دارو درمانی بر کاهش نشانه های وسواس فکری- عملی11/1d= بود (001/0 p≤).بحث و نتیجه گیریپژوهش نشان داد میزان اندازه اثر مداخلات روان شناختی و دارو درمانی بر کاهش نشانه های اختلال وسواسی- اجباری مطابق جدول تفسیر اندازه اثر کوهن در حد بالا می باشد.کلید واژگان: فرا تحلیل, اختلال وسواسی, اجباری, مداخلات روان شناختی, دارو درمانی}In recent years, experts in the field of obsessive-compulsive disorder are trying to measure and compare the validity and efficiency of psychological interventions and drug therapy. In this regard, a meta-analysis integrating results of different researches demonstrates the effect size of treatments. This study aims to study the impact of psychological interventions and drug therapy on reducing symptoms of obsessive-compulsive patients. For this purpose, 40 accepted researches were selected and meta-analysis was performed on them. Research instrument was a checklist of meta-analysis.The effect size of psychological interventions on reducing obsessive-compulsive symptoms was 1/88(p ≤ 0.001) and for drug therapy 1/11 (p ≤ 0.001). According to Cohen's effect size, psychological interventions and drug therapy have a high impact on reducing symptoms of obsessive-compulsive disorder.Keywords: Meta-Analysis, Obsessive-Compulsive Disorder, psychological intervention, Drug Therapy}
-
هدف
با توجه به اهمیت مداخلات مورد استفاده در درمان اختلال ADHD هدف پژوهش حاضر عبارت از فراتحلیل تحقیقات انجام شده پیرامون مداخلات روانشناختی در زمینه اختلال نارسایی توجه بیش‌فعالی است.
روشاین پژوهش با استفاده از تکنیک فراتحلیل با یکپارچه کردن نتایج حاصل از انجام،تحقیقات مختلف، میزان اندازه اثر درمانهای روانشناختی را مشخص می‌کند. بدین منظور 17پژوهش که از لحاظ روش‌شناختی مورد قبول بود، انتخاب و فراتحلیل بر روی آنها انجام گرفت. ابزار پژوهش چک لیست فراتحلیل بود.
یافتههایافتههای پژوهش نشان داد میزان اندازه اثر مداخلات روانشناختی بر کاهش نشانه‌های اختلال نارسایی توجه-بیش فعالی 54/0 است (0/001≥P) .
نتیجهگیرینتیجه فراتحلیل نشان داد که میزان اندازه اثر مطابق جدول کوهن در حد بالاتر از متوسط قرار دارد.
کلید واژگان: فرا تحلیل, اختلال بیش فعالی, نارسایی توجه, مداخلات روان شناختی}ObjectiveThis study aims to integrate the results of different psychological treatments studies for Attention-Deficit/ Hyperactivity disorder (ADHD), and to determine the effect size.
MethodSeventeen studies with appropriate methodology were selected and meta-analysis was done on it. The research tool was meta-analysis checklist.
ResultsData analysis showed that rate of effect size of psychological intervention on reducing ADHD symptoms were 0/54.(P≤0/001).
ConclusionThis rate of effective size according to Cohen table was higher than average.
Keywords: Meta, analysis, Attention, Deficit, Hyperactivity disorder, Psychological intervention}
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.