جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "ادوات جنگی" در نشریات گروه "تاریخ"

امپراتوری هخامنشی بی شک بزرگ ترین امپراتوری باستان بود و 220 سال بر تمام خاورمیانه و ماوراء آن حکومت کرد. به گفته مورخان و همچنین اسناد تاریخی ارتش هخامنشی یکی از بزرگترین و پیچیده ترین ارتش های دوران باستان بود. بی شک رویارویی با حکومت های قدرتمندی همانند بابل و یونان که دارای تمام امکانات نظامی برای ایجاد قدرت و حفظ قلمرو بودند، نیازمند برخورداری از سپاهی منظم و سازماندهی شده و تاکتیک های جنگی ویژه ای بود. از اینرو در صددیم در مقاله حاضر به چگونگی شکل گیری ارتش هخامنشیان و تاکتیک و شیوه های جنگی در زمان شاهنشاهی کوروش بپردازیم. یافته های تحقیق نشان می دهد که کوروش با بهره گیری از فنون نظامی ملل مغلوب توانست ارتشی نیرومند و عظیم تشکیل دهد. در واقع یکی از ویژگی های سپاه هخامنشی که به خصوص در اوایل فرمانروایی از نقاط قوت آنها محسوب می شد، گردآوری نیرو از تمام سرزمین های تحت تسلط بود. این ارتش شامل نیروهای منظم آموزش دیده پیاده و سواره ایرانی، عمدتا مادی و پارسی بوده که از دسته های مختلف تشکیل می شد و بعدها سربازانی از ملل تابع به آن افزوده شد. ایجاد یک سواره نظام کارآمد و حرفه ای از دیگر اقدامات نظامی کوروش هخامنشی است. علاوه بر این موارد، می توان به آلات و ادوات نظامی مثل ارابه های داس دار و گردونه یا برج های چوبی که از ابداعات نظامی کوروش هخامنشی است اشاره کرد.

با به قدرت رسیدن امویان سادگی و ساده زیستی سال های اولیه اسلام، کم کم از بین می رود و دمشق شاهد استقرار دربار باعظمتی است که ظرافت تشکیلات و تجملات آن از همان آغاز، نشان آشکاری از حکومتی سلطنتی به سبک شرقی دارد. چرایی و چگونگی تحول ساختار سپاه در این عصر مسئله پیش روی این تحقیق می باشد که به آن پرداخته شده است. شخصیت و پایگاه اجتماعی، سوق دادن اذهان مردم به سمت فتوحات و به تبع آن زاویه نگاه حاکمان اموی باعث شد آنان بیش از هر چیز به فکر فتوح و کشورگشایی باشند. شورش های مداوم داخلی و فتوحات و عقب نشینی های مکرر زمینی و دریایی باعث شد تا سپاه که نهاد آن به وسیله خلیفه دوم پی ریزی شده بود، به ویژه دست خوش تغییرات اساسی، شامل ایجاد یک سپاه آماده در خدمت حکومت، وارد شدن عناصر ایرانی و ترک در سپاه عصر اموی، استفاده از عصبیت قبیله ای در بسیج نیروها، انتخاب والیان از طبقه نظامیان به ویژه در دوره مروانی شد. این تغییرات به مقیاس بیشتر در ترکیب و در مقیاسی کمتر در تجهیزات آن صورت می گیرد، اما به طورکلی باید گفت که امویان به جای ایجاد سپاه حرفه ای و کارآزموده، ملتی نظامی پیشه را سامان دادند و رهبری کردند.