جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « ایلات کرد » در نشریات گروه « تاریخ »
تکرار جستجوی کلیدواژه «ایلات کرد» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
پس از جنگ جهانی اول، بریتانیا به ظاهر در پی ایجاد یک دولت مستقل کردی در سرزمین های کردنشین بود تا بتواند این دولت را تحت حمایت خود اداره کند؛ بنابراین، بین سال های 1298-1296ش. شیوه های مختلفی را دنبال کرد و از ناتوانی حکومت هایی همچون قاجار بهره برد. در این میان، ایران دوره مشروطه که به لحاظ نظری در صدد ساختن دولت- ملت بر پایه اندیشه مدرن ملیت بود، شرایطی را فراهم کرد تا گروه های قومی و مذهبی ایران، از جمله کردها زیر نفوذ آن قرار گیرند. در مراحل اولیه، بخشی از کردها به روند همگرایی مورد نظر مشروطه خواهان پیوستند، اما ناتوانی دولت در اجرای این نظریه به تدریج مردم ایران، از جمله کردها را دور کرد و دولت های خارجی چون انگلیس نیز در غیاب دولت در میان کردها به مداخله در امور آنان پرداختند و زمینه را برای گسستن پیوندهایشان با دولت مرکزی فراهم آوردند. روش این پژوهش، توصیفی- تحلیلی با رویکرد تاریخی به صورت کیفی و مبتنی بر گردآوری و تدوین اطلاعات از منابع کتابخانه ای، روزنامه ها، مقالات و اسناد آرشیوی موجود است. مسئله پژوهش حاضر، چگونگی نفوذ بریتانیا در کردستان ایران از دوره مشروطه تا پایان دوره پهلوی اول است. با تشدید مداخله خارجی و افزایش قدرت طلبی در جنگ جهانی اول، شکاف در میان کردها بیش از هر زمانی گسترش یافت. کردستان ایران، به دلیل موقعیتش از نظر نظامی، اهمیت بسیاری داشت و از این جهت، پس از جنگ جهانی اول، برخی کشورها به ویژه انگلیس به خاطر حفظ منافع خود، زمزمه استقلال کردستان را در میان طوائف کرد انتشار دادند.کلید واژگان: ایران, بریتانیا, روابط, ایلات کردستان, مشروطه, سال1320ش}After World War I, Britain apparently sought to establish an independent Kurdish state in the Kurdish territories to hold it under its support. So, this country tested various methods and took advantage of the inability of governments such as Qajar during 1917-1919. In the meantime, Iran's constitutional era, which theoretically sought to build a state-nation based on modern thought, led to Iranian ethnic and religious groups, including the Kurds, falling under the influence of Britain. In the early stages, some of the Kurds joined the constitutional convergence process. However, the government's inability to implement this theory gradually dismissed the Iranian people, including the Kurds, and foreign governments, such as the British, in the absence of the government's presence among the Kurds, interfered in Kurds affairs, and provided the basis for breakdowns with the central government. The method used in this study is the descriptive-analytical method with a historical procedure and qualitative approach based on the collection and formulation of data from library resources, newspapers, articles, and archived documents. The problem of the present study is the British influence in the Kurdistan of Iran from the constitutional period to the end of the first Pahlavi period. With the intensification of foreign intervention and the increase in power during World War I, this gap among the Kurds expanded more than ever. Iranian Kurdistan was very important from a military point of view due to its location, and because of this importance, after World War I, Some countries, especially Britain, spread the whisper of Kurdistan's independence among the Kurdish clans in order to protect their interests.After World War I, Britain apparently sought to establish an independent Kurdish state in the Kurdish territories to hold it under its support. So, this country tested various methods and took advantage of the inability of governments such as Qajar during 1917-1919. In the meantime, Iran's constitutional era, which theoretically sought to build a state-nation based on modern thought, led to Iranian ethnic and religious groups, including the Kurds, falling under the influence of Britain. In the early stages, some of the Kurds joined the constitutional convergence process. However, the government's inability to implement this theory gradually dismissed the Iranian people, including the Kurds, and foreign governments, such as the British, in the absence of the government's presence among the Kurds, interfered in Kurds affairs, and provided the basis for breakdowns with the central government. The method used in this study is the descriptive-analytical method with a historical procedure and qualitative approach based on the collection and formulation of data from library resources, newspapers, articles, and archived documents. The problem of the present study is the British influence in the Kurdistan of Iran from the constitutional period to the end of the first Pahlavi period. With the intensification of foreign intervention and the increase in power during World War I, this gap among the Kurds expanded more than ever. Iranian Kurdistan was very important from a military point of view due to its location, and because of this importance, after World War I, Some countries, especially Britain, spread the whisper of Kurdistan's independence among the Kurdish clans in order to protect their interests.After World War I, Britain apparently sought to establish an independent Kurdish state in the Kurdish territories to hold it under its support. So, this country tested various methods and took advantage of the inability of governments such as Qajar during 1917-1919. In the meantime, Iran's constitutional era, which theoretically sought to build a state-nation based on modern thought, led to Iranian ethnic and religious groups, including the Kurds, falling under the influence of Britain. In the early stages, some of the Kurds joined the constitutional convergence process. However, the government's inability to implement this theory gradually dismissed the Iranian people, including the Kurds, and foreign governments, such as the British, in the absence of the government's presence among the Kurds, interfered in Kurds affairs, and provided the basis for breakdowns with the central government. The method used in this study is the descriptive-analytical method with a historical procedure and qualitative approach based on the collection and formulation of data from library resources, newspapers, articles, and archived documents. The problem of the present study is the British influence in the Kurdistan of Iran from the constitutional period to the end of the first Pahlavi period. With the intensification of foreign intervention and the increase in power during World War I, this gap among the Kurds expanded more than ever. Iranian Kurdistan was very important from a military point of view due to its location, and because of this importance, after World War I, Some countries, especially Britain, spread the whisper of Kurdistan's independence among the Kurdish clans in order to protect their interests.Keywords: Iran, Britain, Relations, Kurdistan, constitutional, 1941}
-
بررسی روابط ایلات و قبایل کرد با یکدیگر و با دولت مرکزی، از مباحث مهم تاریخ ایران در دوره اسلامی است. این مسیله در دوره صفویه، به ویژه در نواحی غربی ایران، به دلیل روابط خصمانه ای که با دولت عثمانی در جریان بود، از اهمیت بیشتری برخوردار است. در این مقاله، کنش گری طوایف و ایلات کرد نژاد مناطق غربی ایران، در تحولات سیاسی دوره شاه عباس اول (996- 1038. ق) به روش تاریخی با رویکرد توصیفی مورد بررسی قرارگرفته است. از مباحث مهم مقاله حاضر، سیاست ها و علل درگیری های ایلات کرد با یکدیگر در دوره شاه عباس اول، چگونه بوده است؟ می باشد. نتیجه پژوهش نشان می دهد در عصر شاه عباس اول، طوایف و قبایل کرد ایران که قدرت و حاکمیت ایالات مناطق غربی ایران را در ولایات کردستان، کرمانشاهان و آذربایجان در اختیار داشتند، از کنشگران اصلی سیاسی و نظامی در غرب کشور بودند. در این دوره، نوعی رابطه چند وجهی بین طوایف و ایلات کرد به وجود آمده است که ضمن ایجاد ناآرامی ها در ایالت غربی ایران، درگیری های طایفه ای را نیز منجر شده است. کنشگران اصلی نزاع های طایفه ای و ایلی در مناطق کردنشین در دوره شاه عباس اول طوایف و ایلات محمودی، دنبلی، برادوست، مکری، حکاری، اردلان، بلباس، اورامان ها و امرای بانه بودند که به دلایل متفاوت و متعدد با هم درگیر بودند. بر اساس نتایج این مقاله زورگویی، توسعه طلبی قلمرو امرای کرد، قدرت طلبی برخی قبایل کرد، اختلافات داخلی و خوش خدمتی به حکومت مرکزی، جانب داری و سیاست های سیال دولتین صفوی و عثمانی، از مهم ترین علل درگیرهای ایلی و طوایفی کردها در دوره شاه عباس اول بوده است.کلید واژگان: صفویه, ایران, ایلات کرد, شاه عباس اول, کردها}Examining the relations between the tribes and the tribes with each other and with the central government is one of the important topics in the history of Iran during the Islamic period. This issue is more important in the Safavid period, especially in the western regions of Iran, due to the kind of hostile relations that were going on with the Ottoman government, In this article, the activities that is, the clans and tribes of the western regions of Iran, in the political developments of the period of Shah Abbas I (1038-996) have been analyzed analytically. During the period of Shah Abbas I, how were the policies and conflicts of the Kurds with each other? It is one of the important topics of the article.The result of the research shows that during the era of Shah Abbas I, the Kurdish clans and tribes of Iran, who had the power and sovereignty of the state in the western regions of Iran in the provinces of Kurdistan, Kermanshahan and Azerbaijan, were among the main political and military actors in the west of the country. During this period, a kind of multifaceted relationship between the tribes and the Kurdish peoples emerged, which created the grounds for unrest in the western province of Iran, and increased tribal conflicts among them. The main actors of tribal and tribal conflicts in the Kurdish regions during the period of Shah Abbas I were Mahmudi, Donbali, Bradost, Mukri, Hakkari, Ardalan, Belbas and Oraman clans and clans.Keywords: Safavid, Iran, Kurdish people, Shah Abbas I, Kurds}
-
از حدود اواخر عصرمفرغ جدید و شروع عصرآهن، نواحی شرقی شمال غرب ایران درگیر یکسری مهاجرت های قومی گسترده ای می شود که پیش تر از آن، دامنه این مهاجرت ها به نواحی قفقاز رسیده بود. گذرگاه های موجود در رشته کوه های قفقاز، این مهاجرت ها را بهسمت دشت مشگین شهر و اردبیل و نواحی مرتفع و سرسبز ساوالان هدایت نمودند. بدون شک، مهاجران کوچ رو در طول چندین سده مهاجرت در طول مسیرها، یکسری ایل راه های کم خطر و سهل الوصولی را پیدا کرده بودند که دایم در طول آن ها به تردد می پرداختند. این مسیرها علاوه بر این که از منابع آبی همیشگی گذر می کردند، امکان استفاده از اتراق گاه های موقتی در طول مسیر را نیز مهیا می نمودند. تردد دایمی در طول این مسیر باعث شده تا محوطه های گورستانی بی شماری در طول آن برجای بماند. امروزه، ایلات شاهسون استان اردبیل، بخشی از این ایل راه های باستانی را به ارث برده و دایم از آن استفاده می کنند. انطباق مسیر ایلات شاهسون با پراکنش خطی محوطه های عصرآهن بر روی آن ها، چنین فرضیه ای را به اثبات می رساند. در پژوهش حاضر که به واسطه بررسی های میدانی با رویکرد قوم باستان شناسی در نواحی غربی دشت مشگین شهر و دامنه های غربی و شمال غربی ساوالان انجام گرفته است، چرایی و چگونگی انطباق مسیرهای باستانی اقوام کوچروی عصرآهن با ایل راه های کنونی ایلات شاهسون، بحث و بررسی شده است. وسعت محوطه های عصرآهن قرارگرفته در مسیر ایل راه های ایلات شاهسون، چگونگی پراکنش محوطه ها در محل ییلاق های دامنه های غربی ساوالان و تعیین مهم ترین و اصلی ترین ایل راه های باستانی براساس پراکنش محوطه ها و وسعت آن ها از دیگر موضوعاتی است که در این پژوهش بدان پرداخته شده است. نتایج بررسی و تحلیل داده های موجود، نشانگر انطباق کامل نحوه پراکنش محوطه های عصرآهن با خط طولی مسیر ایل های عشایر شاهسون است. اکثر محوطه های شناسایی شده در طول ایل راه ها از نوع گورستان است که وسعت آن ها در محل ییلاق ها نسبت به نقاط دیگر بسیار بیشتر است.
کلید واژگان: عصرآهن, ایل راه های عصرآهن, قوم شناسی, حوزه غربی مشگین شهر, کوه ساوالان, ایلات شاهسون}From the end of the Late Bronze Age and the beginning of the Iron Age, the eastern regions of northwestern Iran were involved in a series of large-scale ethnic migrations, the scope of which had previously extended to the Caucasus. Crossings in the Caucasus Mountains led these migrations to the Meshginshahr and Ardabil plains and the high and green areas of Savalan Mountain. Undoubtedly, nomadic immigrants, during several centuries of migration along the routes, had found a series of low-risk and easy-to-reach routes in which they traveled constantly. The constant traffic along this route has left countless cemeteries along with it. Today, the Shahsevan tribes of Ardabil province inherit some of these ancient routes and use them regularly. The adaptation of the routes of the Shahsevan tribes to the linear distribution of the Iron age sites on them, proves such a hypothesis. In the present study, which has been carried out by field studies with an ethnographic approach in the western parts of Meshginshahr plain and the western and northwestern slopes of Savalan Mountain, why and how to conformity of the ancient routes of the nomadic tribes of the Iron Age with the Shasevan tribe routes have been discussed. Extent of Iron Age sites located in the route of Shahsevan tribes, how the sites are distributed in the summer places of the western slopes of Savalan and determining the most important and main ancient migration routes based on the distribution of the sites and their extent is another issue that has been addressed in this research. The results of reviewing and analyzing the available data show the complete compliance of the Iron Age sites with the longitudinal line of the migration routes of Shahsevan nomadic tribes. Most of the identified sites along the routes are of the cemetery type, which are much larger in summer areas than other places.
Keywords: The Western Basin of Meshginshahr, Iron Age, Ethniarchaeology, Iron Age Migration Routes, Shahvevan Tribes} -
در اواخر دوره قاجار به دلیل ضعف سیاسی حکومت، ایلات مناطق مختلف کشور دارای قدرت روزافزونی شده بودند. رضاخان از زمانی که به قدرت رسید، متوجه این مسیله بود. وی برای افزایش قدرت مرکزی ناگزیر از کاهش قدرت ایلات بود. رضاخان برای دستیابی به این مهم فرمان خلع‌سلاح عشایر کشور از جمله ایلات فارس را صادر کرد. در فارس دو ایل پرقدرت قشقایی به ریاست صولت‌الدوله و خمسه با ریاست قوام‌الملک حضور داشتند. در آن زمان ایلات با توجه به ضعف حکومت مرکزی قدرت بسیاری را به دست آورده بودند. آنها در مقابل فرمان خلع‌سلاح به شورش‌هایی پرداختند، رضاشاه نیز با کشتن، زندانی کردن و گروگان‌گیری از سران عشایر، ایلات شورشی را سرکوب کرد. این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی، به چرایی اتخاذ تصمیم خلع‌سلاح از طرف رضاشاه و عواقب این فرمان در فارس می پردازد. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد فرمان حکومتی خلع‌سلاح که با مقاومت و شورش ایلات همراه بود، با رعب و وحشتی که ایجاد کرد، سبب تطمیع ایلات شد، اما تلاش‌هایی که رضاشاه برای خلع‌سلاح عشایر و یکپارچگی کشور انجام داد، با کناره‌گیری اجباری وی در شهریور 1320 ش. و به سلطنت نشستن فرزندش محمدرضاشاه، متوقف ماند. عشایر دوباره اسلحه به دست گرفتند و توانستند بخشی از قدرت از دست رفته خود را احیا کنند.
کلید واژگان: رضاشاه, خلع سلاح, ایل قشقایی, ایلات خمسه, فارس}At the end of the Qajar period, due to the political weakness of the government, the people of different regions of the country had increasing power. Reza Khan was aware of this issue since he came to power. In order to increase the central power, he had to reduce the power of the tribes. In order to achieve this goal, Reza Khan issued an order to disarm the country's nomads, including Fars. In Fars, there were two powerful Qashqai clans headed by Sault al-Dawlah and Khamsa headed by Qawam al-Mulk. At that time, tribes had gained a lot of power due to the weakness of the central government. They rebelled against the disarmament order, and Reza Shah suppressed the rebellion by killing, imprisoning and taking hostages from the nomadic leaders of tribes. The question of the research is to analyze in a descriptive-analytical way why the disarmament decision was taken by Reza Shah and the consequences of this order in Fars. The findings of the research show that the disarmament government order, which was accompanied by the resistance and rebellion of the people, with the terror it created, caused the greed of the people, but the efforts made by Reza Shah for the disarmament of the nomads and the unity of the country, with his forced resignation in Shahrivar 1940. And his son Mohammad Reza Shah's accession to the throne was stopped. The nomads took up arms again and were able to regain some of their lost power.
Keywords: Reza Shah, Disarming, Qashqai tribe, Khamsa tribe, Fars} -
دامنه های سبلان یکی از مکان های ویژه ای است که توسط اقوام کوچروی عصر آهنی مورد استفاده قرار گرفته است. این اقوام از مسیرهای مختلفی برای رسیدن به این دامنه های سرسبز استفاده می کرده اند. محوطه های گورستانی زیادی در بخش های مختلف دامنه های سبلان پراکنده شده است. این دامنه ها و مسیر ایل راه هایی که به آنها منتهی می گردد و همچنین ییلاق هایی که در این دامنه ها قرار دارند امروزه توسط ایلات شاهسون استان اردبیل مورد استقاده قرار می گیرد. در این پژوهش با بررسی این ایل راه ها و محل ییلاق های عشایر شاهسون، گورستان های عصر آهن قرار گرفته در دامنه های غربی و شمالی سبلان مورد مطالعه قرار گرفته و وضعیت قرار گیری محوط ها نسبت به این ایل راه ها سنجیده شده است. بررسی میدانی در تمامی مسیرها از بستر رودخانه قره سو در بخش شمالی کوه سبلان آغاز شده و به سمت مرتفع ترین بخش های سبلان ادامه یافته است. تمامی محوطه های باستانی قرار گرفته در دو سمت شرقی و غربی این مسیرها و همچنین محوطه هایی که در محل ییلاق ها و در حد فاصل آنها قرار دارند شناسایی و مطالعه شدند. اغلب محوطه ها از نوع گورستان بوده و دارای ساختارهای معماری متفاوتی نسبت به یکدیگر هستند. تعداد 15 ایل راه امروزی از ایلات شاهسون در این حوزه شناسایی و مطالعه شد. نتایج بررسی نشان داد که تطابق نسبی بین ایل راه های امروزی و باستانی عصر آهن وجود دارد و به نظر می رسد که اقوام کوچروی عصر آهنی برای رسیدن به دامنه های سبلان از همان مسیرهایی استفاده می کردند که امروزه ایلات شاهسون از آنها استقاده می کنند.
کلید واژگان: عصر آهن, محوطه های گورستانی, ایلات شاهسون, دامنه های شمالی و غربی سبلان} -
فصلنامه تاریخ، پیاپی 58 (پاییز 1399)، صص 253 -277
با شکل گیری دولت شیعی صفوی و رقابت آنها با دولت عثمانی موجب توجه حکام به مناطق مرزی در غرب فلات ایران شد، کردهای ساکن این مناطق در طول تاریخ تابعیت از حکومتی نداشتند لذا جلب و توجه ایلات کرد مورد درخواست دو حکومت بود، مقاله حاضر در نظر دارد تا همگرایی و واگرایی قوم کرد با صفویه تا زمان شاه عباس را مورد بررسی و تحلیل قرار دهد، سوال اصلی این است که علل همگرایی و واگرایی ایلات کرد در غرب ایران با دولت صفوی چه بود؟ نوشتار حاضر با رویکرد توصیفی و تحلیلی به بررسی همگرایی و واگرایی با شاخص سیاسی و مذهبی ایلات کرد با صفویه می پردازد. دستاورد پژوهش این است که برخی ایلات کرد با همگرایی سیاسی و مذهبی با حکومت صفویه در تقویت ساختار قدرت سیاسی و نظامی حکومت مرکزی ایران در غرب ایران نقش برجسته ای ایفا نمودند. اما برخی دیگر به علت رفتار نادرست شاهان صفوی و حمایت دولت عثمانی با واگرایی با صفوی و اتحاد با عثمانی خواستار حفظ استقلال محلی خود بودند.
کلید واژگان: همگرایی, واگرایی, صفویه, ایلات کرد}Tarikh, Volume:15 Issue: 58, 2020, PP 253 -277With the formation of the Safavid Shiite government and their rivalry with the Ottoman government, the rulers paid attention to the border areas in the west of the Iranian plateau. It intends to study and analyze the convergence and divergence of the Kurdish people with the Safavids up to the time of Shah Abbas. The main question is what were the reasons for the convergence and divergence of the Kurdish tribes in western Iran with the Safavid government? The present article uses a descriptive and analytical approach to examine the convergence and divergence with the political and religious index of the Kurdish tribes with the Safavids. The result of the research is that some Kurdish tribes played a prominent role in strengthening the structure of political and military power of the central government of Iran in western Iran by converging politically and religiously with the Safavid government. But others, due to the wrong behavior of the Safavid kings and the support of the Ottoman government with divergence with the Safavids and alliance with the Ottomans, wanted to maintain their local independence.
Keywords: convergence, Divergence, Safavid, Eilat} -
اتحادیه های نظامی مدعیان مختلف سلطنت همواره ترکیبی از دستجات ایلی و تفنگ چی نواحی مختلف شهری و روستایی کشور بود. دستجات مذکور بر پایه ویژگی هایی همچون خویشاوندی یا هم جواری با خاندان حاکم و همچنین تعداد نفرات جنگجو، دارای نقش محوری یا فرعی در اتحادیه های نظامی بودند. ازاین رو، در پژوهش کنونی به این سوال پاسخ داده می شود که کدام مناسبات سیاسی نظامی میان دستجات مختلف اتحادیه نظامی زند در تقابل با اتحادیه های نظامی قاجار و افغان به قدرت گیری کریم خان زند انجامید؟ به منظور پاسخ گویی به سوال مذکور، پژوهش حاضر، با استفاده از روش تحقیق تاریخی و طبقه بندی تحولات مرتبط با مناسبات درونی اتحادیه نظامی زند به تحلیل و تفسیر این ویژگی ها و تاثیرات آن بر قدرت گیری کریم خان (1160-1176 ق) می پردازد. یافته های پژوهش نشان می دهد که ایلات وندی همچون (زند، مافی، نانکلی، جلالوند، بهنوی، سالاروند و جاف) ساکن نواحی پری، کمازان، گیلان، کاوردان، بر پایه پیوندهای قومی همچون گویش زبانی لکی و سنت فرماندهی شورایی نقش محوری در ائتلاف کریم خان ایفا می کردند. به سبب فقدان نسبی منافع شخصی و گروهی، کریم خان در صورت لزوم می توانست بدون حذف دستجات اتحادیه، با سایر دستجات ایلی و تفنگچی متحد شود و به پیروزی نهایی دست یابد.کلید واژگان: اتحادیه نظامی, ایلات وند, پیوندهای قومی, دستجات تفنگچی, کریم خان زند}The Military Unions of monarchy various rulers were always a combination of tribal and gunmen groups in various rural and urban areas of the country. Based on characteristics such as kinship or proximity with the ruling clan or the number of personnel warriors, these groups had a central or sub roles in the military unions. Hence, the present research was aimed to respond to this question what political-military relations between the different groups of the Zand Military Union against to Qajar and Afghan military unions led to the rise of Karim Khan Zand power? To answer the question, this study was done using the methods of historical research and classification of the internal relationships in the Zand military union to analyze and interpret these features and their impacts on the sovereignty of Karim Khan (1160-1176). The findings of the research show that the Vand tribes inhabiting pari, Kamazan, gilan and kaverdan areas such as (zand, mafi, Nankolly, jalalvand, behnavi, salarvand and jaff), would play a key role in the coalition of Karim Khan Zand, based on the ethnic connections such as laki accent and consultative command tradition. Due to the relatively lack of personal and tribal interests, Karim Khan could unite in critical circumstances the other tribes and gunmen groups and obtain victory without any loss of military groups.Keywords: Military Union, vand tribes, gunmen bands, ethnic connections, Karim Khan Zand}
-
راه ها همواره به مانند شریان های حیاتی تاثیرات فراوانی بر ابعاد مختلف حیات بشر از جمله اوضاع اجتماعی، سیاسی و دوام و رونق حکومت ها و مملکت داشته اند. دولت ها در گذشته با احداث راه، سعی در کنترل اهالی مختلف کشور و رونق اقتصادی داشته اند. در اواخر دوره قاجار باتوجه به کشف نفت در خوزستان و اوضاع آشفته کشور ایجاد راه اهمیت بسزائی یافت؛ در این میان لرستان به سبب قرارگرفتن در مسیر پایتخت به خوزستان و کشف نفت در جنوب از اهمیت ویژه ای برخوردار گردید. یکی از مهمترین اقدامات برای دسترسی به این مناطق، احداث راه ازتهران به خوزستان بود. احداث این راه از همان ورود قوای نظامی به لرستان در سال 1302ش، تا 1307ش. به طول انجامید.
با ایجاد این راه و امنیت نسبی ایجاد شده در لرستان وتسهیل امکان تردد بومیان و دیگران در داخل و خارج این ناحیه و بخصوص مهاجرت برخی نظامیان و کادر اداری به این منطقه اوضاع اجتماعی دچار تغییراتی گردید. شیوه گردآوری این مقاله با رجوع به منابع کتابخانه ای ومبتنی بر تاریخ توصیفی- تحلیلی انجام گرفته است و یافته های پژوهشی این مقاله نشانگر آثار قابل توجه پیامدهای اجتماعی ساخت جاده و واکنش اهالی به این طرح است. همچنین تاثیر این راه بر اوضاع اجتماعی لرستان با توجه به متغیرهایی چون: اوضاع امنیتی، مهاجرت افراد نظامی و اداری به لرستان، اسکان عشایر، تغییرسبک زندگی، معیشت اهالی، رواج کشاورزی ،رشد شهرنشینی و ایجاد ادارات دولتی مختلف مورد بررسی قرار می گیرد.کلید واژگان: راه سراسری, اوضاع اجتماعی, لرستان, ایلات وعشایر, قوای نظامی}Roads have always had a great impact on the durability and prosperity of the state and the state, just like the vital arteries. In the past, governments have tried to control the country's population and economic prosperity by building a way. At the end of the Qajar period, the creation of the road was of great significance in light of the discovery of oil and the turbulent situation in the country. Meanwhile, Lorestan and Khuzestan were of special importance because of the discovery of oil in the south. One of the most important measures for access to these areas was the construction of the Tehran route to Khuzestan during the Reza Shah period. The construction of this route from the same time the military forces arrived in Lorestan in 1302 to 1307. it took. The method of collecting this article is based on references to library resources and on the basis of descriptive-analytic history. The research findings of this paper illustrate how to build the road and respond to the plan. The creation of this way has also had a significant impact on various aspects of the social situation in Lorestan, including: security situation, nomadic settlement, livelihood change and establishment of government offices.Keywords: Global Way, Social Situation, Lorestan, Eilat, Ttrible, Military Forces} -
جامعه ایرانی، در مدت زمان طولانی، از مجموعه ای از ایلات در کنار جوامع یکجانشین و شهرنشین تشکیل شده بود که هر چند قدرت در دست ایلات بود ولی فرهنگ و تمدن ایرانی به عنوان فرهنگ غالب و مستمر در جریان بود. اعراب فارس در شمار یکی از ایلات اتحادیه ایلات خمسه بودند که در تحولات قدرت در جنوب ایران، به ویژه از دوره قاجار به بعد، نقش داشتند. تداوم سکونت این ایل در فلات ایران باعث شد تا خود را جزئی از ایلات ایرانی بدانند و متاثر از روابط متقابل با دیگر ایلات ساکن در فلات ایران و جوامع شهرنشین، رسوم کهن ایرانی را برپای دارند و با وجود تفاوت های قومی، هویت خود را جزئی از هویت ملی ایرانی بدانند. این پژوهش درصدد است تا مولفه های هویت ایرانی شکل گرفته در ایلات عرب فارس را بررسی کند. در این پژوهش در صدد پاسخ به این سوالات هستیم که نسبت ایل عرب خمسه با هویت و فرهنگ ایرانی چگونه است؟ هویت و فرهنگ ایرانی چگونه در این ایل شکل گرفته است و مولفه های آن چیست؟ یافته های پژوهش بیانگر این است که این قوم به لحاظ جغرافیای محل سکونت و ساکن بودن در قلب تمدن ایرانی و همچنین همجواری با ایلات و اقوام ایرانی، هویت و خلق و خوی ایرانی یافته اند و ویژگی های فرهنگی، رسوم ایرانی کهن و مولفه های هویت ایرانی در میان این طایفه دیده می شود. روش انجام این پژوهش توصیفی تحلیلی، با تکیه بر منابع کتابخانه ای و نیز بررسی میدانی و انجام مصاحبه های شفاهی است.کلید واژگان: هویت, هویت ملی, ایلات خمسه, ایل عرب}In the long period of time, Iran society was consist of a set of Eilat and settled and urban communities. Although power was in the hands of Eilat but it was the Iranian culture and civilization which dominant Gulf Arab Fars are one of the Confederate tribes of the Khamse that played an important role in the transfer of power in southern Iran, especially from the Qajar period. Continuity of residence in the Iranian Plateau led the tribe to know as a part of the Iranian tribes. The Khamse influenced by the interaction with other tribes living in the Iranian plateau and urban communities were set up ancient Iranian customs, and despite ethnic differences, they identify themselves as a part of the Iranian national identity. This research tries to investigate the components of Iranian identity formed in the Arab Fars tribes. This study seeks to answer these question that; What is the relation of the Arab Khamseh tribes with Iranian identity and culture? how this identity and culture in the tribe is formed and what are its components? The study indicate that in terms of living location, these people were in the heart of Iranian civilization and because of proximity to tribal and ethnic groups, they found Iranian identity and temperament, in which cultural characteristics, traditions, and elements of Iranian identity could be seen among this tribe. The methodology of this paper is analytical - descriptive based on Library resources, empirical study, and oral interviewsKeywords: Identity, National identity, The Khamse, Arab tribe}
-
عصر رضاشاه دوره جدیدی در منازعات حکومت مرکزی با ایلات و عشایر بود. رضاشاه که در روند اوضاع آشفته کشور روی کار آمده بود، سعی در تمرکزگرایی و ایجاد کشوری بهسبک ممالک مدرن اروپایی داشت. یکی از اقدامات وی برای تحقق این هدف اسکان ایلات و عشایر بود. در این میان، لرستان از اهمیت ویژهای برای رضاشاه برخوردار بود. برای اسکان دادن ایلات و عشایر لرستان، خلع سلاح آنان شرط لازم اجرای این امر بود. حضور قوای نظامی رضاشاه در لرستان و خلع سلاح عشایر این منطقه از سال 1302 ش. آغاز و تا سال 1312 ش. و در دو مرحله بهطول انجامید. در این پژوهش بهشیوه توصیفی- تحلیلی، تاثیر خلع سلاح عشایر لرستان در دوره رضاشاه بر اسکان آنها بررسی شده است. یافته پژوهش نشان می دهد که فوریترین تاثیر طرح خلع سلاح در منطقه لرستان، برهم خوردن ساختار اجتماعی و از جمله تضعیف پایگاه اجتماعی روسای عشایر لر، بروز شورشهای متعدد، اعدام و سرکوب عشایر منطقه و در ادامه نشانگر اقدامات عمرانی دولت برای بهانجام رساندن طرح خلع سلاح و اسکان نهایی ایلات و عشایر بوده است.
کلید واژگان: لرستان, رضاشاه, ایلات لر, طرح اسکان عشایر, خلع سلاح}The era of Reza Shah was a new season in the struggles of the central government with nomads and tribes.Reza Shah, who came to reign in a chaotic and turbulent circumstance, tried to centralize and create a country like the modern European countries.One of the steps he took to realize this goal was the settlement of the nomads and tribes.In particular, Lorestan was of special importance to Reza Shah. To settlement of the nomads and tribes of Lorestan, disarmament was a prerequisite role. The presence of the Reza Shah military force in Lorestan and the disarmament of the tribes of this region began in 1302 and lasted until 1312.In this descriptive-analytical study, the effects of disarming the nomads of Lorestan in the period of Reza Shah on their settlement has been investigated.The findings of this study indicate that the immediate impact of the disarmament plan in the Lorestan region, the disruption of the social structure, including the weakening of the social base of the leaders of the tribal elders, the rise of numerous uprisings, the execution and repression of the tribes of the region, and further indicative of the state's civilian actions to carry out the disarmament and final settlement of the nomads and tribes.
Keywords: Lorestan, Reza Shah, Lur tribes, Nomadic Settlement Plan, Disarmament} -
ایلات کرد از همان آغاز حکومت صفویان تا سقوط این سلسله از جایگاه در خور توجهی برخوردار بودند. هر چند حضور و قدرت کردها در هر دوره از حکومت صفویان متفاوت بود به این معنی که گاهی نقشی پررنگ و اساسی و گاهی ضعیف و بی تاثیر داشتند اما این یک واقعیت غیر قابل انکار است که کردها در دوران صفویان از اهمیت بسزایی برای حکومت مرکزی برخوردار بودند. چرا که محل زندگی این قوم در منطقه ای واقع شده بود که بیش از پیش به اهمیت آن ها می افزود و این عامل مهم هم مرزی و همسایگی با دولت عثمانی بود. از آن جا که ایلات کرد در قلمرو دو حکومت صفویان و عثمانی ها ساکن بودند، در نتیجه کردها گاهی در سیاست های اتخاذ شده از سوی دولتین مزبور موثر واقع می شدند. هدف از انجام این تحقیق تبیین نقش مناطق کرد نشین به عنوان یک منطقه مهم مرزی است که بین دو دولت قدرتمند آن روزهای جهان اسلام یعنی ایران و عثمانی قرار گرفته بود.روش پژوهش حاضر توصیفی-تحلیلی می باشد که از منابع تاریخی دست اول بهره برده شده استکلید واژگان: ایلات کرد, صفویان, عثمانی ها, مذهب, مرز}From the very beginning until the fall of the dynasty of the Safavids Kurdish tribes had a significant position. Although the presence and power of Kurds in any period of the Safavid state was different in the sense that sometimes highlights the essential role and sometimes it was weak and ineffective, but it is an undeniable fact that the Kurds during the Safavids were of great importance for the central government. The location of them was located in an area which continuously increased their importance and this important factor was cross-border and neighborhood with the Ottoman government. Since the Kurdish tribes had lived in the territory between the Safavids and the Ottomans as a result the Kurds were very important in the decisions that both governments made. The objective of the present study is clarifying the role of Kurdish settlements as an important border region which was located between the two powerful governments of Islamic world, Iran and the Ottoman Empire. The research method is descriptive- analytical and first-hand historical sources have been used.Keywords: Kurdish tribes, the Safavids, the Ottomans, Religion, border}
-
در اواخر حکومت قاجار، به علت فقدان نظم و امنیت، کشور به وضعیتی از خودسری و ملوک الطوایفی سوق داده شد. در چنین اوضاع آشفته و پر هرج و مرج، رضاخان با توجه به رویکرد نوین انگلستان در قبال تحولات منطقه به قدرت رسید. هدف وی ایجاد کشوری مدرن و متمرکز به سبک ممالک اروپایی بود. در حالی که چنین هدفی آشکارا با ساختار سیاسی- اجتماعی ایلات و عشایر که مخالف سرسخت تمرکز قدرت بودند، در تضاد کامل قرار داشت. در برنامه ریزی حکومت مرکزی رضاشاه، لرستان به خاطر قرار گرفتن در منطقه ای استراتژیک و داشتن ایلاتی که به مرکزگریزی عادت کرده بودند از اهمیت ویژه ای برخوردار بود. در این مقاله با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی سعی شده گوشه ای از نکات مبهم و تاریک این دوره زمانی و اقدامات صورت گرفته در این باره که از سال 1302ش/1923م تا 1312ش/1933م بطول انجامید روشن گردد. یافته های پژوهش نشان می دهد که رضاخان برای رسیدن به اهداف خود با استفاده از قوای ارتش و افرادی چون سپهبد امیراحمدی و رزم آرا و با اقداماتی چون رویارویی مستقیم نظامی مانند: اعدام، تبعید، خلع سلاح، اسکان اجباری و اصلاحاتی مانند: تقسیم اراضی بین ایلات و عشایر لرستان و تاسیس سازمان های جدیدی مثل بانک فلاحتی و با اقدامات فرهنگی تلاش نمود که خطر آن ها را برای حکومت مرکزی برطرف سازد.
کلید واژگان: لرستان, رضاشاه, ایلات وعشایر, نظم, امنیت, تخته قاپو}At the end of Qajar era, owing to the lack of security and order, the country was moved to a state of autocracy and feudalism. Insuch aturbulent andchaoticsituation, due to England’s new approach toward regional developments, Rezakhan rose to power. His objective was to create a modern and centralized country following European countries standards. Nonetheless, such objective was in a sheer contrast with the socio-politicalstructureof nomadic tribes, who fiercelyopposed thecentralization of power. This issue due to the government’s military-based approaches and the nomadic tribes’ belligerent characteristics, signified military and security aspects. In Takhteghaapoo’s plan, Lorestan was of paramount importance due to its strategic position and tribes which used to decentralization.. This article using analytical and descriptive approaches and relying upon resources and documents, attempts to bring to light the vague points of this era and therefore the actions taken which lasted from 1302 hijri, 1923 A.D. to 1312 hijri,1933 A.D.. The findings of the article demonstrate that Rezakhan, in order to achieve his goals by using army forces and people like lieutenant general Amir Ahmadi and Razmara and with military actions such as execution, exile, disarmament, forcedresettlement, and reforms such as land division between tribes and Lorestan’s nomads and Falahati (Agriculture) bank establishment, attempted to remove their threat for the central government.Keywords: Lorestan, Rezashah, Tribes, nomads, order, security, Takhteghaapoo}
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.