به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "سفال عصر آهن" در نشریات گروه "تاریخ"

تکرار جستجوی کلیدواژه «سفال عصر آهن» در نشریات گروه «علوم انسانی»
جستجوی سفال عصر آهن در مقالات مجلات علمی
  • امیر صادق نقشینه، الناز حاتمی، هومن نیکروان متین
    پتروگرافی یکی از روش های مشترک در زمین شناسی و باستان شناسی است که برای مطالعه سنگ ها یا سفال ها از آن استفاده می شود. در باستان شناسی متداول ترین کاربرد این روش مطالعه بافت و ترکیب سفال ها است. این مقاله به مطالعه پتروگرافی سفال های عصر آهن به دست آمده از غار هوتو که در حدود شصت سال پیش توسط کارلتون استیونس کوون کاوش شده است، می پردازد. این غار در نزدیکی شهر بهشهر و درحدود چهار مایلی ساحل دریای خزر قرار دارد که در سال 1949 توسط هیات اکتشافی دانشگاه پنسیلوانیا کشف و در سال 1951 کاوش گردید. هدف از کاوش ها در این غار، دست یابی به بقایای دوره ی پارینه سنگی بوده است، که البته آثاری از دوره های مختلف و از جمله عصر آهن به دست می آید. مهم ترین یافته های عصر آهن در این غار را قطعات سفالی تشکیل می دهند، که براساس طبقه بندی باستان شناختی در چهار نوع طبقه بندی می شوند: سفال قرمز، سفال خاکستری، سفال خاکستری آشپزخانه ای (پخت و پز) و سفال قهوه ای. در این پژوهش با مطالعه پتروگرافی مقاطع نازک تهیه شده از این چهار نوع سفال، ترکیب مواد تشکیل دهنده و خصوصیات فنی آن ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است که حاصل آن دسترسی به اطلاعاتی نظیر ترکیبات خاک مصرفی و منابع مورد استفاده با توجه به احتمال منطقه ای یا فرامنطقه ای بودن آن، شاموت مورد استفاده در سفال ها با توجه به خواص فیزیکی و شیمیایی آن ها و فرآیندی که در پخت ایجاد می کنند، دمای پخت کوره و برخی از شاخصه های احتمالی تکنیکی سازندگان سفال ها می باشد. نتایج این پژوهش تفاوت های مشخصی را میان این چهار نوع سفال عصر آهن هوتو نشان می دهد و طبقه بندی باستان شناختی آن ها را تایید می کند. هم چنین این پژوهش می تواند سر آغازی باشد برای مطالعات تطبیقی سفال عصر آهن در دیگر محوطه های منطقه.
    کلید واژگان: سفال عصر آهن, غار هوتو, پتروگرافی سفال, کانیشناسی
    Elnaz Hatami, Hooman Nikravan Matin
    Huto cave is situated on the east of modern city of Behshahr in Mazandaran province in northern Iran. This cave and Kamarband (Belt) cave are located in a cliff on the northern slope of the Alborz Mountains close to the southeastern beach of Caspian Sea. An expedition mission from the University of Pennsylvania directed by Carleton Stevens Coon discovered and excavated these in 1949 and 1951. The aim was discovery the Paleolithic remains، but meanwhile Paleolithic excavation some material cultures from other periods were found as well. In Huto cave four tranches (A، B، C، and D) were excavated. As the result of the excavation، more than 13 meters of deposits were revealed، from which 22 samples for C 14 analysis determination dates were obtained. Coon arranged the results of this analysis into 8 groups or periods، dated back to the Mesolithic (or Epi Paleolithic) through Islamic Period. Among these periods، Iron Age with 12 samples was dated spanning between 1000 to 735 B. C. Iron Age materials in this cave reposed on the forth soil change in 4. 6 meters depth. The most significant finding from Iron Age in Huto cave was ceramic shards; part of which are preserved in Ceramic Department of National Museum of Iran. Aiming to do archaeological investigations، these shards have classified to 4 apart types: 1) Red Ware، 2) Gray Ware، 3) Gray Cooking ware، and 4) Brown Ware; this article will discuss the petrographic analysis of these types. Petrographic investigation is based on analysis of composition and other structural characteristics of the ceramics to distinguish the temper type of ceramics regarding their physical and chemical attribute، regional or trans-regional source of clay، temperature of baking kiln، and some of possible technical effects of potters. Overall، 98 shards from these 4 types were used to make thin sections; 45 samples from red ware، 7 samples from gray ware، 29 samples from gray cooking ware، and 10 samples from brown ware. The number of samples from each type was depends on its quantity، as red ware with 45 samples is the most numerous type and gray ware with 7 samples is the thinnest type. This research reveals some differences in combination and kind of temper. In gray cooking ware، a considerable quantity of calcite and shell were used as temper. Both of these materials are calcareous، a characteristic that probably the potter was aware of its practical benefit in production cooking ware. Silica is the typical temper in the red and gray wares، although little particles of mica and Feldspar are found in paste of the brown ware. It seems that the temperature of baking kiln was varied in different types، and probably different kilns were used to bake the different types، as the gray cooking ware was baked in 750 - 800o C، the red ware in lower than 900o C، the gray ware in about 900o C، and the brown ware in 950 – 1000o C. The brown ware has most variance compare to other types، regarding to quality and high temperature of baking، fine paste، and tiny temper; because of these attributes، it could have an origin out of the region. But، this idea needs additional investigations about the source of used clay in different ceramic types via more extensive research. This research could be an introduction to petrographic comparative investigations about Iron Age Pottery of the region.
    Keywords: Iron AgePottery, Hotu Cave, CeramicPetrography, Mineralogy
  • امیرصادق نقشینه *

    در شمال شرقی تهران بزرگ و در ناحیه لویزان امامزاده ای به نام «امامزاده پنج تن» وجود دارد. این امامزاده بر روی تپه ای طبیعی واقع است که از دامنه های آن به عنوان گورستان استفاده می-شود. در بازدیدی که در سال 1372 از این امامزاده و گورستان اطراف آن به عمل آمد؛ تعدادی تکه سفال جمع آوری شد که احتمالا در اثر ایجاد گورهای جدید از خاک خارج شده بودند. این سفال ها دارای مشخصات سفال های عصر آهن هستند و شباهت زیادی با سفال گورستان های عصر آهن منطقه شمیران در شمال تهران دارند. به نظر می رسد از این تپه طبیعی در عصر آهن نیز به عنوان گورستان استفاده می شده است و می توان این محوطه را به عنوان یکی از گورستان های متعدد این دوره در کوهپایه های شمال تهران در نظر گرفت.

    کلید واژگان: تهران, لویزان, امام زاده پنج تن, گورستان, سفال عصر آهن
    Amir Sadegh Naghshineh

    In the Northeastern Tehran and the Lavizan zone, there is an Imam-Zadeh, under the title of "Imam-Zadeh Panjtan". This Imam-Zadeh is located on a hill. And slopes of the hill are used as a cemetery. In a visit in 1993, some sherds were collected on the hills that were probably uncovered by forming new graves. The sherds have characterized in northern Tehran. It seems the hill was used as a cemetery also in Iron Age, and can be considered as one of the several Iron Age cemeteries in foot hills of northern Tehran. 

    Keywords: Tehran, Lavizan, Imam-Zadeh Panjtan, Cemetery, Iron Age, Pottery
  • امیرصادق نقشینه *

    در کاوش هایی که بیش از پنجاه سال پیش در غار هوتو، نزدیک بهشهر، صورت گرفت علاوه بر یافته های دوران سنگ، بقایایی از دوره های جدیدتر و خصوصا عصر آهن بدست آمد. ولی از آنجایی که این غار با هدف مطالعه دوران سنگ و دستیابی به بقایای این دوره کاوش گردید، توجه چندانی به یافته های عصر آهن آن صورت نگرفت و این مواد برای حدود نیم قرن در موزه ملی ایران بایگانی شدند. این وضعیت در حالی است که اطلاعات ما درباره عصر آهن شمال شرق ایران بسیار محدود و ناچیز است و هرگونه اطلاعاتی در این زمینه می تواند ارزشمند باشد. این مقاله به چگونگی شناسایی و کاوش غار هوتو و وضعیت لایه نگاری و گاهنگاری آن، با تکیه بر وضعیت لایه های عصر آهن می پردازد و بر ضرورت مطالعه، طبقه بندی و معرفی سفال عصر آهن در این غار تاکید می نماید.

    کلید واژگان: غار هوتو, عصر آهن, سفال عصر آهن, شمال شرقی ایران
    Amir Sadegh Naghshineh *

    In the excavations which were taken place in "Hotu cave", near Behshahr, more than fifty years age, in addition to findings of Stone Age, remains of more recently eras and particularly Iron Age were obtained. But since this cave was searched aiming to study Stone Age and to attain to the remains of this era, not much attention was paid to the findings of Iron Age and these materials were recorded in the national museum of Iran. This situation is prevailed whereas our information about Iron Age in North East Iran is very restricted and every kind of data in this field can be very valuable.  This article discusses about the quality of recognition and excavation of Hotu cave and its stratigraphy and Chronology with attention to Iron Age layers and emphasize on the necessity of study, classification and introduction of Iron Age pottery in this cave.

    Keywords: Hotu Cave, Iron Age, Iron Age Pottery, North East Iran
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال