جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "منابع ارمنی" در نشریات گروه "تاریخ"

تکرار جستجوی کلیدواژه «منابع ارمنی» در نشریات گروه «علوم انسانی»

جستجوی منابع ارمنی در مقالات مجلات علمی

انتخاب همه

اهمیت گزارش مورخان ارمنی در ثبت حوادث فتوحات اعراب در دو قرن اول هجری (با استناد به دو کتاب تاریخ سبئوس و تاریخ غوند)

بهمن زینلی*، علی اکبر جعفری، هایک ساریان

پژوهش نامه تاریخ اسلام، سال یازدهم شماره 44 (زمستان 1400)، صص 65 -82

آغاز فتوحات اعراب مسلمان و فروپاشی امپراتوری ساسانی نقطه عطفی در تاریخ ایران و مناطق پیرامون آن است. فتوحات اسلامی سرفصل جدیدی از حوادث تاریخ اسلامی را رقم زده است. ثبت این حوادث توسط مورخان عرب و ایرانی با دو قرن تاخیر انجام شد. در این حین مورخان ارمنی به ویژه سبیوس و غوند که در قرن 7 و 8 میلادی به ثبت و ضبط این وقایع پرداختند، اولین مورخان غیرمسلمان در حوزه تاریخ نگاری فتوحات اسلامی هستند. در حوزه فتوحات اعراب خصوصا فتح ایران، گزارش های گوناگونی به قلم مورخان عرب و ایرانی ارایه شده است. این گزارش ها با فاصله زمانی بسیار زیاد پس از وقوع حوادث، روایت شفاهی چند نسل و تحت تاثیر باورهای اعتقادی و هویتی راویان ارایه شده است. سوال پژوهش حاضر این است که گزارش های منابع ارمنی سده 7 و 8 میلادی درباره فتوحات اعراب مسلمان حاوی چه ویژگی هایی است؟ فرضیه پژوهش حاضر این است که گزارش های منابع دست اول ارمنی در مورد استفاده مورخان مسلمان قرار گرفته است. پژوهش حاضر که به روش توصیفی و تطبیقی و با استناد به گزارش های تاریخ سبیوس و تاریخ غوند انجام شده نشان می دهد که گزارش های مورخان ارمنی درباره فتوحات اعراب از لحاظ زمانی هم عصر فتوحات اسلامی و از نظر اعتقادی و هویتی بی طرفانه تر نوشته شده است.

کلید واژگان: تاریخ نگاری اسلامی, تاریخ سبئوس, تاریخ غوند, فتح ایران, فتوحات اسلامی, منابع ارمنی

چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: فارسی

The importance of Armenian historians’ reports in recording the events of the Arab conquests in the first two centuries of Hijri (with reference to the two books of Sebeos history and Ghevond history)

Bahman Zeinali*, Ali Akbar Jafari, Hayek Sarian

Quartely Research Journal of Islamic History, Volume:11 Issue: 44, 2023, PP 65 -82

The beginning of the Muslim Arab conquests and the collapse of the Sassanid empire is a turning point in Iran’s history and its surrounding regions. Islamic conquests have marked a new chapter in the events of Islamic history. These events were recorded by Arab and Iranian historians two centuries later. Meanwhile, Armenian historians especially Sebeos and Ghevond, who recorded these events in the 7th and 8th centuries AD, are the first non-Muslim historians in the field of the historiography of Islamic conquests. In the field of Arab conquests especially the conquest of Iran, various reports have been presented by Arab and Iranian historians. These reports have been presented long after the events, the oral narrative of several generations, and influenced by the narrators' beliefs and identity. The question of the present research is what are the characteristics of the reports of the Armenian sources of the 7th and 8th centuries AD about the conquests of Muslim Arabs? The hypothesis of the research is that the reports of Armenian first-hand sources have been used by Muslim historians. This research using a descriptive and comparative method and based on historical reports of Sebeos and Ghevond indicates that the Armenian historians’ reports about the Arab conquests were written at the same time as the Islamic conquests and more impartial in regards to belief and identity.

Keywords: Islamic historiography, Sebeos history, Ghevond history, Iranian conquests, Islamic conquests, Armenian sources

Abstract View Paper Research/Original Article Original: Persian
نقد و واکاوی نام ارمینیه در چهار قرن نخست هجری بر اساس منابع اسلامی ارمنی

رسول جعفریان *، تورج خسروی

فصلنامه تاریخ اسلام، پیاپی 93 (بهار 1402)، صص 63 -92

مسلمانان در اواخر سال (19 ق/640 م) برای نخستین بار پا به قفقاز جنوبی گذاشتند و پس از انجام نبردها، یورش ها و کشمکش های فراوان سرانجام توانستند ارمنستان، اران و گرجستان را تسخیر نمایند و میراث دار ساسانیان در این منطقه گردند. ورود نیروی جدید به قفقاز باعث زایش نام ارمینیه در منابع اسلامی برای اشاره هم به ارمنستان و هم به تمامی قفقاز جنوبی شد. استفاده از این نام تنها برای ارمنستان، ایرادی نداشت اما این نوشتار درصدد واکاوی این مسیله است که آیا کاربرد آن برای اشاره به تمامی قفقاز جنوبی به همراه تقسیمات داخلی آن - ارمن اول، دوم، سوم و چهارم - موضوعی رسمی و درباری بوده یا اشتباه جغرافی دانان و مورخان مسلمان قرن سوم؟ این بررسی با روش تحقیق تاریخی و رویکرد توصیفی تحلیلی در عرصه مطالعات تاریخ اسلام و قفقازشناسی صورت گرفته و گردآوری اطلاعات با مطالعات کتابخانه ای انجام گرفته است. نتایج بررسی نشان می دهد کاربرد نام ارمینیه برای اشاره به کل قفقاز جنوبی، موضوعی رسمی و درباری نبوده است بلکه ابداع اشتباه مولفان قرن سوم هجری بود و تقسیمات داخلی آن نیز الگوبرداری از تقسیمات داخلی ارمنستان بیزانس بوده است؛ زیرا این موضوع می توانست باعث اعتراض و واکنش ارانی ها و گرجی ها بشود که ازلحاظ سیاسی و اجتماعی هم شان و مستقل از ارمنستان بودند و هرکدام اسقف اعظم و پایتخت خود را داشتند

کلید واژگان: ارمینیه, قفقاز جنوبی, جغرافیای جهان اسلام, منابع اسلامی, منابع ارمنی, تاریخ نگاری اسلامی

چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: فارسی

Criticism and Investigation of the Name Armenia in the First Four Centuries After Hijra based on the Islamic-Armenian Sources

Rasool Jafarian *, Touraj Khosravi

Hostory of Islam, Volume:24 Issue: 93, 2023, PP 63 -92

At the end of the year (19 A. H/ 640 A. D), the Muslims entered the Southern Caucasus for the first time and after many battles, riots, and conflicts, they could finally conquer Armenia, Iran, and Georgia and become the heirs of the Sassanids in this region. The arrival of the new force in the Caucasus caused the generation of the name Armenia in the Islamic sources to refer to both Armenia and the entire South Caucasus. There was no problem with using this name only for Armenia. However, this article seeks to analyze the issue whether its use to refer to the entire South Caucasus along with its internal divisions - the first, second, third and fourth Armenians - was an official matter or a mistake made by the geographers or the Muslim historians and the geographers of the third century. This study has been done through the historical research method and descriptive-analytical approach regarding the Islamic history and Caucasian studies, and the data has been collected through the library sources. The results clarify that the use of the name Armenia to refer to the entire South Caucasus was not an official and courtly matter, but it was a mistake made by the authors of the 3rd century After Hijra, and its internal divisions were modeled after the internal divisions of Byzantine Armenia. Since this issue could cause protests and reactions from the Iranians and Georgians, who were equal and independent from Armenia in the political and social terms, and each had their own archbishop and capital.

Keywords: Armenia, South Caucasus, geography of Islamic world, Islamic sources, Armenian sources, Islamic historiography

Abstract View Paper Research/Original Article Original: Persian

نکته

نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.

به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "منابع ارمنی" در نشریات گروه "تاریخ"