جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "مواد مخدر" در نشریات گروه "تاریخ"
تکرار جستجوی کلیدواژه «مواد مخدر» در نشریات گروه «علوم انسانی»جستجوی مواد مخدر در مقالات مجلات علمی
-
فرامین مربوط به ممنوعیت شراب، مواد مخدر و نیز فرامین مربوط به ریش تراشی از جمله پرتکرارترین فرامین اجتماعی قرن یازدهم هستند که در منابع تاریخی این دوره نیز به چگونگی اجرای آنها اشاره شده است، اما به دلیل سکوت منابع رسمی در این مورد، دیدگاه اجتماع و افکار عمومی نسبت به این فرامین در هاله ای از ابهام قرار دارد. نوشتار حاضر بر آن است تا با روش تحلیل مضمون چند نامه اخوانی این دوره که این فرامین در آنها منعکس شده، به این فرض مهم نائل گردد که لازم الاجرا بودن این فرامین لزوما به معنای پذیرش قطعی از سوی جامعه نبوده و افراد با جایگاه های مختلف اجتماعی برخوردهای گوناگونی با این فرامین داشته اند، چنان که برخی شعرا و اهالی ادب از جمله معترضان و منتقدان این فرامین بودند و بیشتر علما و صاحب منصبان دینی به دلیل دخیل بودن در روند صدور فرامین از حامیان و موافقان آن به شمار می آمدند. صاحب منصبان سیاسی هم به دلیل حفظ جایگاه خود محتاطانه عمل کرده و غالبا از ابراز دیدگاه در این خصوص خودداری کرده اند، اما در آثار و احوالشان می توان جهت گیری واقعی آنها را مشاهده کرد. مردم عادی نیز که جایگاه اجتماعی ویژه و امکان بیان نظر خود را نداشتند در زندگی روزمره خود همراهی یا عدم همراهی شان با این فرامین را نشان داده اند. همچنین بررسی اشکال مختلف این واکنش ها نشان می دهد که با توجه به میزان مخالفت دو گروه عمده اجتماع یعنی شعرا و مردم عادی، واکنش ها به فرامین بازدارنده این دوره بیشتر در غالب مخالفت و عدم همراهی بروز یافته است.کلید واژگان: صفویه, فرامین حکومتی, نامه های اخوانی, شراب, مواد مخدر, ریش تراشیDecrees on the prohibition of wine, drugs and beard shaving are among the most frequent social verdicts of the 11th century AH, which the quality of their execution is also mentioned in the historical sources of this period. Due to the silence of official sources about this case, the community’s point of view and public opinion about these decrees is ambiguous. The aim of this article is to achieve the important assumption, through thematic analysis of some friendly letters (Akhvaniat) of this era that the obligation of these decrees does not necessarily mean their definitive acceptance by the community and people with different social positions had dealt with these decrees in different manners. For instance, there were some poets and literates who protested and criticized these decrees, while most of the religious scholars and officials supported and agreed with these decrees due to their involvement in the process of issuing them. Although political officials who were eager to maintain their position had been wary and mostly abstained from expressing their point of views, their true orientation is visible in their works and lives. The ordinary people, who did not have a special social position and no opportunity to express their views, have shown their accompaniment or insubordination towards these decrees in their everyday life. Furthermore, the study of the various forms of these reactions shows that, given the opposition of the two main groups of the community, i.e. poets and ordinary people, reactions to the deterrent decrees of this period have appeared more often in opposition and lack of coexistence.Keywords: Safavid, Government Decrees, Friendly Letters (Akhvaniat), Wine, Drugs, Beard Shaving
-
یکی از حوزه هایی که مجلس شورای ملی دست به قانونگذاری در آن مورد زد، حوزه مواد مخدر و اعتیاد به آن بود. اولین قانون مصوب در این زمینه، یعنی قانون تحدید تریاک، دارای اهمیت خاصی است. زیرا، با تصویب آن در مجلس دوره جدیدی در پرداختن به امر مواد مخدر و اعتیاد در ایران آغاز می شود. در تحقیق حاضر با روش تاریخی و استفاده از منابع و اسناد آرشیوی، به بررسی رویه های قانونی در امر مواد مخدر و اعتیاد از سال 1289 تا 1307 شمسی پرداخته شده است. حاصل تحقیق حاکی از آن است که نقش مهم تریاک در درآمد دولت و بودجه، موجب شده بود که در آغاز، مجلس و دولت به چشم یک منبع مهم و گران بها به آن نگاه کنند و سعی در کنترل آن به نفع خزانه دولت به بهترین شکل ممکن داشته باشند. در این دوره برای جلوگیری از قاچاق مواد مخدر به داخل کشور، در سال 1301شمسی قانون منع واردات مواد مخدر به داخل ایران به تصویب مجلس رسید که دارای اهداف اقتصادی بود. این قانون، که در آن در مورد تریاک تولید داخل صحبتی به میان نیامده بود، اقتصاد ایران را هر چه بیشتر به تریاک وابسته می نمود. در تمام نظامنامه هایی هم که در دولت و وزارتخانه ها از تصویب می گذشت، وجه درآمدزایی تریاک مورد توجه خاص بود و چندان اهمیتی به بحث جرم بودن یا نبودن مواد مخدر و استعمال کنندگان آن داده نمی شد. تا این که، در سال 1304ش. اولین قانونی که حالت بازدارنده و جرم انگارانه در زمینه مواد مخدر و معتادان داشت به تصویب رسید.کلید واژگان: مجلس شورای ملی, مواد مخدر, تریاک, اعتیاد, قانون, مقرراتOne of the areas in which the National Legislative Assembly legislated was the issue of drug and addiction. The first law passed in this area, that is the law of limitation of opium, is especially important because after passing this law in the Parliament, a new era concerning drug and addiction began. In this research, legal procedures related to drug and addiction from 1910 to 1928, are investigated using a historical approach and archival documents and sources. The results show that the important role of opium in government revenues and its budget has caused the Parliament and government to consider it a valuable resource. Therefore, they tried to control it in favor of government treasury as much as possible. In this period, in order to prevent drug contraband to the country, the law of prohibition of drug importation to Iran was passed by the Parliament in 1923 for economic reasons. This law didn’t mention anything about domestic opium products and made Iran’s economy more dependent on opium. In all codes of conduct passed by the government and related ministries, a special attention was paid to the revenue aspect of opium and they were not concerned about drug users and the question of it being crime or not. Finally, the first law withholding drugs and addiction and considering it a crime was passed in 1925.Keywords: National Legislative Assembly, Drugs, Opium, Addiction, Law, Regulations
-
بررسی احکام مواد مخدر در منابع شرعیپیشگیری سوءمصرف و جرائم موادمخدر یکی از بزرگ ترین معضل های کشورهای جهان از جمله ایران است. براساس آمار موجود، بیش تر از نصف زندانیان کشور، درارتباط با موادمخدر محبوس هستند. ضرورت دارد موثرترین روش های ترک اعتیاد و جرائم موادمخدر در جامعه، بررسی شود. از راه های تاثیرگذار در مقوله موادمخدر، روش دین محوری است؛ چون باورها و نگرش های دینی در هنجارها و ناهنجاری ها، نزد اکثر مسلمانان تاثیرگذار هستند؛ بنابراین تبیین دقیق نگاه دینی حکم اعتیاد و موادمخدر در منابع شرعی (قرآن، روایات، اجماع و…) می تواند در پیشگیری وکنترل آن ها موثر باشد. در پژوهش حاضر که به روش توصیفی- تحقیقی کار شده است، این سوال را که نگاه دین و شرع به مقوله موادمخدر و اعتیاد، مثبت است یا منفی؟ و آیا حلیت یا حرمت موادمخدر را می توان برمبنای احکام دینی به دست آورد؟ بررسی خواهیم نمود. خوشبختانه در نتایج حاصل از منابع دینی و اصول کلی قرآنی مانند اصل صیانت نفس، اصل حرمت اسراف و تبذیر، اصل حرمت خبائث، اصل حرمت لغو و بیهودگی و…؛ نیز براساس روایات خاص و عام که در مذمت استعمال و خریدوفروش موادمخدر با تکیه بر اجماع و سیره فقها، می توان حکم حرمت موادمخدر را به دست آورد. در این تحقیق از منابع ارزشمندی مانند تحف العقول علامه بحرانی، وسائل الشیعه شیخ حرعاملی، تفسیرالتبیان شیخ طوسی، جامع الاحکام قرطبی، کتاب الضار و النافع و تاثیرات المخدرات عبدالطیف یاسین استفاده شده است.کلید واژگان: اعتیاد, مواد مخدر, حلیت, حرمت
-
اعتیاد به مواد مخدر یکی از دغدغه های جامعه ایرانی طی تاریخ آن محسوب می شود. پیدایش بعضی از انواع مواد مخدر و اشکالی از اعتیاد در ایران به قرون میانه تاریخ کشورمان بازمی گردد. پژوهش پیش رو به روش توصیفی تحلیلی در پی پاسخ به این سوال است که مصرف مواد مخدر در قرون میانه تاریخ ایران چه وضعیتی داشته است؟ یافته های پژوهش حکایت از آن دارد که انواع مواد مخدر و در راس آن تریاک و حشیش در آن دوران با کارکردهای درمانی، تفننی تفریحی، تسکین بخشی و نیز سیاسی انتقامی رواج داشت. نگرش عمومی به مواد مخدر به علت عوارض و پیامدهای نامطلوب آن در حوزه های فردی و اجتماعی منفی بود. هم چنین حکومت ها در قبال مسئله اعتیاد، غالبا به دلایلی چون مشغله های سیاسی نظامی یا علقه های شخصی به مواد مخدر، سیاست بازدارنده ای در پیش نمی گرفتند و صرفا درباره سربداران و به طور گذرا از سیاست ممنوعیت استعمال مواد مخدر در این دوران اطلاعاتی در دست است.کلید واژگان: مواد مخدر, اعتیاد, تاریخ ایران, قرون میانهAddiction to narcotic drugs has been (and still is) one of the concerns of the Iranian society throughout the history. The emergence of some types of addictive drugs dates back to the medieval history. The present study, conducted through descriptive and analytic method, seeks to probe into the history and status of drug use in the medieval centuries of Iran. The findings suggest that various types of drugs, chiefly opium and hashish, were common in that period of time, which were being used for medical, leisure, recreational, and sedative purposes as well as for political-avenging aims. Public attitudes towards drugs were unpleasant, because of their side effects and adverse outcomes in personal and social affairs and reduction in social status. Moreover, the government's policy considering the issue of addictionis unclear due to reasons like political-military involvements or personal interests in drugs. We are informed of drug ban only in one case of Sarbedaran and temporary bans on drug use.Keywords: Drugs, Addiction, Iranian history, Medieval centuries
-
افزایش استعمال و تجارت مواد مخدر در دوره سلطنت محمدرضاشاه پهلوی تبعات منفی ازجمله دزدی، قاچاق و سایر اثرات سوءمصرف را به دنبال داشت. سیاست هایی که برای فروش هر چه بیشتر تریاک اعمال گردید، تدابیر بازدارنده مصرف آن را خنثی کرده و حتی گاه به شیوع استعمال آن دامن می زد. افراد گوناگونی از رجال سیاسی، درباری و نظامی به مصرف و قاچاق مواد مخدر مشغول بودند و از راه قاچاق مواد مخدر سود کلانی به دست می آوردند. تعدادی نیز با مافیای بین المللی مواد مخدر در اقصی نقاط جهان شریک بودند. یکی از این افراد «فلیکس آقایان» بود که جزو قاچاقچیان بین المللی به شمار می رفت. در این مقاله بر آنیم با روش توصیفی-تحلیلی نقش افراد موثری چون فلیکس آقایان را در اشاعه و رواج پدیده قاچاق مواد مخدر در دوره محمدرضا شاه پهلوی را موردبررسی قرار دهیم و این مسئله را اثبات نماییم که سران رژیم پهلوی در مصرف یا قاچاق مواد مخدر دست داشته و در این تجارت پرسود دخیل بودند.کلید واژگان: مواد مخدر, قاچاق, محمدرضاشاه, فلیکس آقایانThe growth of consuming and trading narcotics in Mohammad Reza Shah Pahlavi era had negative consequences including robbery, smuggling and other impacts of misusing the drugs. The policies adopted for increasing sale of opium annihilated the deterrence measures and paved the way for consuming them. Different political, court and military statesmen occupied in consuming and smuggling narcotics, and they gained huge profits in this regard. Some Pahlavi statesmen were partners with international mafia of narcotics in different parts of the world. One of these statesmen was Felix Aghayan who was regarded as an international smuggler. In this article, done by descriptive-analytical method, we try to examine the role of influent people like Felix Aghayan in promoting the phenomenon of drug smuggling in Mohammad Reza Shah era and prove that Pahlavi regime statesmen occupied in consuming or smuggling narcotics as a profitable business.Keywords: narcotics, smuggling, Mohammad Reza Shah, Felix Aghayan
نکته
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.