جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "laclau" در نشریات گروه "تاریخ"
تکرار جستجوی کلیدواژه «laclau» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
واگرایی و عدم سنخیت جریان اموی و اهل بیت (ع) بعد از کربلا زمینه های تقابل گفتمانی را در ابعاد گفتاری و عملی افزایش داد، این امر از یک سو به تغییر ساختارگفتمان هژمونی یافته امویان انجامید و از سویی دیگر منجر به تعمیق دستاوردهای قیام کربلا شد. در پژوهش حاضر تلاش بر آن است تا ضمن ارایه کنش های امویان دررویارویی با اسراء کربلا، با استفاده از نظریه گفتمانی لاکلا و موفه که ابعاد گفتمان را گفتاری و رفتاری می داند به این پرسش ها پاسخ داده شود که در تقابل دو جریان مذکور چه عللی منجر به تغییر رویه گفتمان حاکم شده و گفتمان حاکم برای برون رفت از این چالش چه شیوه های اتخاذ می کند؟ یافته های پژوهش نشان می دهد درهم ریختگی ثبات معنای گفتمان اموی در فضای رقابتی با گفتمان اهل بیت (ع) بعد از کربلا موجب بی قراری گفتمان اموی و تغییر رویه از گفتمان مسلط به گفتمان تعامل و مماشات جهت برون رفت از چالش های مورد تهدید حاکمیت شد.
کلید واژگان: گفتمان, امویان, کربلا, لاکلا و موفهThe disagreement and lack of conformity between the Umayyad and Ahl al-Bayt factions after Karbala event increased the grounds for discursive confrontation in both speech and action dimensions. This led, on the one hand, to a change in the dominant discourse structure of the Umayyads and, on the other hand, to a deepening of the achievements of the Karbala uprising. The aim of this study is to provide answers to the following questions, while presenting the Umayyad actions in facing Karbala, using the discourse theory of Laclau and Mouffe which considers the dimensions of discourse as both speech and behavior: “What are the reasons for the change in the dominant discourse of the two opposing factions?”, and “What strategies does the dominant discourse adopt to overcome this challenge?” The findings of the research show that the confusion of the stability of the meaning of the Umayyad discourse in a competitive environment with the Ahl al-Bayt discourse after Karbala caused the unrest of the Umayyad discourse and a change of practice from the dominant discourse to the discourse of interaction and appeasement in order to overcome the challenges of the threatened rule.
Keywords: Actions of the Umayyads, Ahl al-Bayt Discourse, Karbala Prisoners, Laclau, Mouffe's Discourse Theory -
رویکرد ها و تعاریف متنوع و گاه متفاوت در مطالعات هنر اسلامی، بررسی شاخه های مختلف این هنر را دچار پیچیدگی کرده است. سنت گرایی و تاریخی نگری، دو رویکرد غالب در این شاخه ی هنری، هر یک به گونه ای به هنر اسلامی می نگرند. اصل در سنت گرایی بر سنت و اصول تغییرناپذیر نهاده شده، درحالی که در تاریخی نگری تاریخ و زمینه های آن است. سنت گرایان هنر-اسلامی را نتیجه ی فیضی می داند که در وجود هنرمند جریان یافته و آموزه های خرد جاویدان را در اثر هنری به تجسم صوری رسانده، اما نگاه تاریخی نگر آثار هنری را محصول جبر تاریخی و زمینه های آن در دوره های مختلف می داند. این تفاوت ها و مواردی از این دست، باعث پیچیدگی در بررسی آثار هنری حتی در جشنواره های معتبر شده و معیار های گوناگون و گاه متعارضی برای داوری آثار هنر اسلامی در نظرگرفته می شود. این پژوهش به روشی توصیفی تحلیلی و تحلیل گفتمان، با رویکردی تطبیقی در صدد است تا به پرسش های؛ تحلیل گفتمان این دو رویکرد غالب در هنر اسلامی چگونه است؟ و چرا با وجود این دو گفتمان غالب، درتعریف هنراسلامی و شاخص های اصلی آن وحدت نظروجود ندارد؟ پاسخ دهد و زمینه ای فراهم نماید تا شرایط تعدیل تعاریف و یا طرح تعریف جامع تر فراهم شود. از یافته های پژوهش می توان عدم شباهت در اجزای گفتمانی، ایجادگفتمان و خرده گفتمان ها اشاره کرد.
کلید واژگان: تحلیل گفتمان, هنر اسلامی, لاکلا و موفه, سنت گرایان, تاریخی نگرانThe various and sometimes different approaches and definitions in the study of Islamic art have complicated the study of it. Traditionalism and historical perspectives, the two dominant approaches in this branch, look at Islamic art differently. The base in traditionalism is on tradition and unchangeable principles, while in historical perspectives, it is history and its contexts. Traditionalists consider Islamic art to be the result of a grace that has flowed in the artist and embodied the teachings of perennial philosophy in the art works, but in the historical perspectives, the art works are the product of historical determinism and context. These differences have made the study of art works complicated even at prestigious festivals, and the various and conflicting criteria for judging works of Islamic art. This research, in a descriptive-analytical and discourse analysis method and a comparative approach, seeks to answer the questions; What is the discourse analysis of these two dominant approaches in Islamic art? And why, despite these two dominant discourses, there is no unity in the definition of Islamic art and its main features? and provide a basis for modifying a more comprehensive definition. Research findings include dissimilarity in discourse components, discourse creation, and sub-discourses.
Keywords: Discourse analysis, Islamic art, Laclau, Mouffe, Traditionalism, Historical Perspectives -
در دوره سلطنت رضاشاه،گفتمان ناسیونالیسم اقتدارگرا در عرصه های مختلف مفصل بندی شد. در سال 1317 هجری شمسی برای تبلیغ و گسترش گفتمان حاکم در حوزه های مختلف، نهادی به نام سازمان پرورش افکار بنا شد. آموزگاران و دبیران آموزش و پرورش یکی از گروه هایی بودند که در جهت اهداف این سازمان از آنها بهره برداری می شد، چراکه این نهاد در فضای گفتمانی حکومت قرار گرفته بود و این فضا به گفتار و رفتار سوژه های درون آن شکل می داد. بنابراین سازمان پرورش افکار مجموعه سخنرانی هایی را برای دبیران و آموزگاران در نظر گرفت. پژوهش پیش رو با تکیه بر نظریه تحلیل گفتمان لاکلایو و موفه بر آن است که چگونگی مفصل بندی، مفاهیم و فرایند هویت یابی گفتمان ناسیونالیسم اقتدارگرا را در سخنرانی های تاریخی سازمان پرورش افکار بررسی کند. تحلیل سخنرانی های تاریخی انجام شده در سازمان پرورش افکار آن دوره مشخص کرد که مفصل بندی مفاهیم و مولفه های گفتمان ناسیونالیسم اقتدارگرا در این سخنرانی ها، در اطراف دال مرکزی شاه انجام شده و این گفتمان برای تثبیت و توجیه پایه های حکومت پهلوی به کار رفته است.
کلید واژگان: تحلیل گفتمان, ناسیونالیسم اقتدارگرا, لاکلائو و موفه, رضاشاه, سازمان پرورش افکارDuring Reza Shah's reign, the discourse of authoritarian nationalism was formed and used in different fields. In 1317 A.H., an institution called the Organization of Cultivating Thoughts was established to promote and expand the ruling discourse in various arenas. Teachers were one of the groups that were trained by this organization. Using the discourse analysis theory of Laclau and Mouffe, this research aims to investigate the articulation, concepts and identification process of the discourse of authoritarian nationalism in the historical speeches of the Organization. The analysis of the speeches by the Organization of that period shows that the articulation of the concepts and components of the discourse of authoritarian nationalism in these speeches were made around the central sign of the Shah and that justify the foundations of Pahlavi rule.
Keywords: Discourse Analysis, Authoritarian nationalism, Laclau, Mufe, Reza Shah, Thought Development Organization -
بعثت رسول اکرم (ص) به ارائه گفتمان توحیدی انجامید که در اساس و بنیان با گفتمان بت پرستی رایج و هژمونی شده در جامعة عرب قبل از اسلام متفاوت بود. عدم سنخیت و همگرایی گفتمان های مذکور در جامعه مکی، زمینه های تقابل گفتمانی آنان را در ابعاد گفتاری و عملی بالا برد. مقاله پیش رو قصد دارد تقابل گفتمانی سران قریش با پیامبر (ص) را در شیوه های گفتاری مورد تحلیل قرار داده و به این پرسش ها پاسخ دهد که تقابل گفتمان توحیدی و بت پرستی در شیوه های گفتاری سران قریش با پیامبر (ص) چگونه بود؟ و چه تاثیری بر اشاعه و هژمونی گفتمان توحیدی گذاشت؟
تبیین پرسش های مذکور با استفاده از نظریه تحلیل گفتمان «ارنستو لکلوئو و شنتال موفه» که گفتمان را فراتر از ابعاد زبانشناسی در عرصه های سیاسی، فرهنگی و اجتماعی مطرح کرده اند، امکان پذیر است. یافته های پژوهش نشان می دهد که گفتمان توحیدی برای اشاعه و تثبیت معنا و گفتمان شرک برای بقاء و تداوم، به تقابل پرداختند که در نتیجة آن گفتمان توحیدی با بهره گیری از فضای رقابت گفتمانی و شکستن ساختار گفتمان شرک به بستر سازی مناسب جهت هژمونیک کردن گفتمان خود مبادرت ورزید.کلید واژگان: تقابل گفتمان, شیوه های گفتاری, سران قریش, پیامبر(ص), لکلوئووموفهStrength and stability of the Prophet (PBUH) to promote Islam, despite the continued exclusion of Quraysh, led to numerous debates between them and the leaders of the Quraysh. In this debate, interlocutors were trying to offer a different argument, the otherness of the other party claims and by creating a single meaning system, their discourse to spread in the community. Efforts to stabilize the semantic debate both sides to dialogue, lead to challenges in the context of the debate.
This paper is concerned with the use of discourse analysis theory of Laclau and Mouffe, who discussed the discourse further than linguistics, in political, cultural and social fields. The consequences show that monotheistic and polytheistic discourses continued to confront each other and as a result monotheistic discourse took advantage of the debate and broke the structure of polytheistic discourse in order to make itself more hegemonicKeywords: Debate, Manners of Speaking, the Quraysh Authorities, the Prophet, Laclau, Mouffe -
هدف مقاله حاضر آن است که با تمرکز بر سال یازده هجری، خوانشی نو از جریان رده/ ارتداد به دست دهد و اثبات کند که متعلق اسلام اکثر عرب های ساکن جزیرهالعرب، اراده خلیفه قریشی بوده است. نگارندگان، به دلیل برجستگی و بروز عنصر سیاست و قدرت در این پژوهش از دریچه گفتمانی به موضوع نگریسته و بر این اساس گفتمان قریش را در چارچوب نظری گفتمان لاکلائو و موف مورد بررسی و تحلیل قرار داده اند. خوانشی که در قالب این نظریه از تاریخ اسلام و در ارتباط با موضوع موردمناقشه ارتداد به دست آمد، ضمن نمایش مستند عاملیت و تعیین کنندگی سیاست در عرصه دیانت، در بازه زمانی یادشده، اثبات می کند که سوژه های گفتمان اسلامی (قریش) به معنای واقعی کلمه صرفا تسلیم شده/ شونده بودند، نه مسلمان. آنچه این مدعا را تایید می کند تعریف متغیر و پرنوسان گفتمان حاکم از اسلام و مسلمانی است.کلید واژگان: رده, ارتدا, اسلام, قریش, گفتمان لاکلائو و موفThe purpose of the present paper is to focus on the eleventh year of the Islamic calendar in order to achieve a new reading of the Ridda / Apostasy movement and to prove that the Quraysh caliph had meant by Islam to address most of the Arabs living in the Arabian Peninsula. Due to the prominence and representation of the elements of politics and power, this study looks through a discursive lens on the subject, and accordingly the Quraysh discourse is analyzed within the theoretical framework of Laclau and Mouffe. Together with the documented demonstration of the agency and determinative influence of politics in the field of religion, especially in the mentioned period, the reading obtained in the framework of this theory of Islamic history and in connection with the disputed issue of apostasy proves that subjects of the Quraysh Islamic discourse had been literally enslaved (taslīm), not Muslim (i.e. one who surrenders). What confirms this claim is the variable and volatile definition of the dominant discourse relating to Islam and being a Muslim.Keywords: the Ridda, apostasy, Islam, the Quraysh, Laclau, Mouffe
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.