به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « امام رضا (ع) » در نشریات گروه « تاریخ »

تکرار جستجوی کلیدواژه «امام رضا (ع)» در نشریات گروه «علوم انسانی»
  • سیاست مذهبی مامون و گسترش تشیع درایران
    زهره دهقان پور*

    خلافت مامون زمینه ساز تغییرات و تحولات سرنوشت سازی در جهان اسلام، به ویژه در سرزمین ایران برای مذهب تشیع و شیعیان گردید. این پژوهش در صدد بررسی این مسئله است که سیاست مذهبی مامون چه بود و خواسته و ناخواسته چه پیآمدهایی برای مذهب تشیع و گسترش آن در ایران داشت؟ فرضیه تحقیق این است که مامون به منظور مشروعیت بخشی و تحکیم بنیان قدرت خود؛ به سرمایه معنوی، نفوذ دینی واعتبار اجتماعی و سیاسی تشیع و شیعیان، به امامت امام رضا (ع) متوسل شد. او براین باور بود که با اتخاذ چنین سیاستی می تواند به اهداف خود نایل آید اما، سیاست ها و اقدامات خاص علی بن موسی الرضا (ع) چنان  شرایط را دگرگون ساخت که نه فقط مامون به اهداف خود نرسید بلکه با چالش ها و تعارض های بنیادین فکری- سیاسی با آموزه های تشیع و شیعیان به امامت آن حضرت  مواجه گردید. در این پژوهش با روش تحلیل سندی وکیفی این نتیجه به دست آمد که امام رضا (ع) سیاست ابزاری مامون را به سیاستی راهبردی و فرصتی برای تفسیر، تبیین و نشر آموزهای حقه اسلامی مبتنی بر اصل امامت تبدیل کرد و از فرصت فراهم شده به وسیله مامون برای گسترش تشیع و آموزه های شیعی بهره برد.

    کلید واژگان: مامون, سیاست مذهبی, امام رضا (ع), ولایتعهدی, تشیع, ایران}
    Ma'mun's religious policy and the expansion of Shiism in Iran
    Zohreh Dehghanpour *

    The period of Ma'mun's caliphate became the basis for the decisive changes and transformations in the Islamic world, especially in the vast land of Iran for the Shiism and Shiites. This research aims to investigate the issue of what was Ma'mun's religious policy and what were the intended and unintended consequences for the Shia religion and its expansion in Iran? The hypothesis of the research is that Ma'mun resorted to the Imamate of Imam Reza in order to legitimize and consolidate his power with capital and prestige, the religious, social and political influence of Shiites and Shiites. He thought that by adopting such a policy, he could achieve his goals. However, the specific policies and measures of Ali ibn Musa al-Reza changed the situation so much that not only did Ma'mun not reach his goals, but he also faced challenges and fundamental intellectual-political conflicts with the teachings of Shi'ism under his Imamate. With the method of documentary and qualitative analysis, the result was obtained that Imam Reza turned Ma'mun's instrumental policy into a strategic policy and an opportunity to interpret, explain and publish the teachings of Islamic wisdom based on the principle of Imamate and took advantage of the opportunity provided by Ma'mun to spread Islam with Shiite reading.

    Keywords: Ma'mun, Religious Politics, Imam Reza, Succession, Shiism, İran}
  • محمد باغستانی کوزه گر، ابراهیم محمدزاده مزینان*

    اسلام با تاکید بر تفکر و سفارش بسیار به پیروانش برای علم آموزی، زمینه را برای ساختن تمدنی مبتنی بر علم فراهم کرده است؛ بنابراین از منظر دین، علم منشا شکل گیری تمدن معرفی شده است. برای شناخت هرچه بهتر علم تمدن ساز، رجوع به منابع دینی لازم است. آیات و روایات و نیز سیره اهل بیت (ع) فراگیری هرگونه علمی را در راستای شکل گیری تمدن اسلامی تجویز نکرده اند؛ ازاین رو با مراجعه به این منابع باید به شناخت درستی از علم تمدن ساز دست یافت. یکی از این منابع کلام و سیره امام رضا (ع) است. از مهم ترین آموزه های امام رضا (ع) شناساندن و ترویج علم در جهت ساخت تمدن دینی بوده است. این ویژگی ها در کتاب عیون اخبار الرضا (ع) منعکس شده؛ اما کمتر اثری را می توان یافت که بدان پرداخته باشد؛ بر این اساس، هدف این پژوهش که به روش توصیفی تحلیلی نگاشته شده، بررسی سیره و کلام امام رضا (ع) در شناخت گزاره های علم تمدن ساز براساس روایات کتاب شریف عیون اخبار الرضا (ع) است. نتایج حاصل از یافته های موجود نشان می دهد که سخنان و سیره ایمه (ع) نقش بی بدیلی در رشد و شکوفایی علم در جهت شکل گیری تمدن اسلامی فراهم کرده است. همچنین می توان از مناظرات علمی، گفت وگوهای امام (ع) درباره علم، برخورد ایشان با دانشمندان و... ویژگی های علم تمدن ساز را استخراج کرد.

    کلید واژگان: تمدن, علم, سیره, امام رضا (ع), عیون اخبار الرضا (ع)}
    Mohammad Baghestani, Ebrahim Muhammadzadeh Mazinani *

    Islam has provided the ground for building a civilization based on knowledge by emphasis on thinking and recommending its followers to learn. Therefore, knowledge is the origin of civilization from the perspective of religion. It is necessary to refer to religious sources in order to know civilizing knowledge as well as possible. Verses and traditions and also the Sīra (biography) of Ahl al-Bayt (Arabic: اهل ٱلبیت) have not permitted any knowledge in order to build Islamic civilization. Therefore, it is necessary to gain a proper recognition of civilizing knowledge by referring to these sources. The word and biography of Imam Reza ʿAlayhi al-salām (Arabic: علیه السلام, literally: peace be upon him) is one of these sources. Introducing and extending of knowledge in order to build a religious civilization had been one of the most important teachings of Imam Reza (AS). These features are reflected in the book of ʿUyūn akhbār al-Riḍā (Arabic: عیون اخبار الرضا), but it is rare to find a work that deals with this issue. Accordingly, the purpose of this study which has been written in a descriptive analytical method is the review of the biography and words of Imam Reza (AS) in recognition of the propositions of civilizing knowledge based on the narrations of the noble book of ʿUyūn akhbār al-Riḍā. The results of the existing findings show that the words and Sīra of Imams (PBUT) have provided an irreplaceable role in the growth and development of knowledge in order to form Islamic civilization. It is also possible to extract the features of civilizing knowledge from knowledge-based debates, Imam’s dialogues about knowledge, his behavior with scholars, etc.

    Keywords: Civilization, Knowledge, Sīra (Biography), Imam Reza (AS), ʿUyūn akhbār al-Riḍā}
  • ساجد علی چاندیو*، ناصر رفیعی

    زندگی امام رضا (ع) در ساحت های مختلف از جمله در حیات اقتصادی قابل مطالعه و بررسی است. امام (ع) از یک سو مانند سایر مردم در زندگی عادی خود مصارف، مخارج و منابع درآمد مالی داشت و از سوی دیگر دارای منصب امامت و رهبری جامعه شیعی بود؛ ازاین رو به منابع درآمد مالی زیاد نیازمند بود. در این باره پژوهشی روشمند، علمی، دقیق و تاریخی صورت نگرفته است. تحقیق حاضر در پی پاسخ گویی به این پرسش است که منابع درآمد مالی و هزینه های امام رضا‏ (ع) در زندگی شخصی و به سبب دارا بودن جایگاه امامت چه بوده است؟ این پژوهش که به روش توصیفی-تحلیلی به فرجام رسیده، درآمد مالی و هزینه های امام (ع) را در دو بعد زندگی شخصی و در جایگاه امامت، مورد بررسی قرار داده و به نتایج ذیل دست یافته است:منابع درآمد مالی امام ‏(ع) در زندگی شخصی از طریق موقوفات، کشاورزی، ارث و هدایا بوده و اموری چون هزینه های شخصی، خانواده، خویشاوندان، غلامان و مهمانان از این منابع تامین می‏شده است؛ چنان‏که در جایگاه امامت از منابعی چون خمس، زکات و وجوهات دریافتی غیر معین استفاده می‏‏نموده و هزینه هایی چون صدقات به فقراء و مستمندان، هدایایی به شیعیان، به شعرا و تامین حقوق وکلا از این منابع پرداخت می‏شده است.

    کلید واژگان: اقتصاد, حیات اقتصادی, منابع درآمد, هزینه ها, امام رضا‏(ع)}
    Sajid Ali Chandio *, Naser Rafiei Mohammadi

    The life of Imam Reza can be studied and investigated in various fields, including economic life. On the one hand, like other people in his normal life, Imam had expenses, and sources of financial income, and on the other hand, he had the position of Imamate and leadership of the Shia community. Therefore, he needed a lot of sources of financial income. A methodical, scientific, accurate and historical research has not been done in this regard. The present research seeks to answer this question, what were the sources of financial income and expenses of Imam Reza in his personal life and due to his position of Imamate? This research, which was completed by a descriptive-analytical method, investigated the financial income and expenses of the Imam in two aspects of his personal life and in the position of Imamate, and reached the following results The sources of financial income of the Imam (AS) in his personal life were through endowments, agriculture, inheritance and gifts, and things such as personal expenses, family, relatives, slaves and guests were provided from these sources. As in the position of Imamate, resources such as Khums, Zakat, and unspecified received funds were used, and expenses such as alms to the poor and needy, gifts to Shiites, poets, and representatives' salaries were paid from these sources.

    Keywords: Economy, economic life, sources of income, Costs, Imam Reza (AS)}
  • امیر علی پور، علی اصغر یساقی*
    یکی از مهم ترین اهداف ادبیات تعلیمی که سراینده را به سرودن این نوع شعر دعوت می کند، آموزش مسایل اخلاقی، تعلیم اندیشه های پسندیده مذهبی، دینی، فلسفی و عرفانی است.ادبیات تعلیمی، یکی از اصلی ترین و در عین حال موثرترین گونه های ادبی است. ازآنجا که ادبیات هرملتی آیینه تمام نمای تفکرات، اندیشه ها، فرهنگ و آداب و رسوم آن ملت است، به بهترین شکل ممکن و با زبانی هنری و به شکل زیبایی به نگارش درآمده است. امام رضا (ع) یکی از شخصیت های دینی است که سخنان منثور و منظوم ایشان از حیث محتوا بسیار معرفت آموز و گره خورده با مفاهیم تعلیمی و اخلاقی است. مقاله حاضر با هدف بررسی اهم شاخص های محتوایی ادب تعلیمی منظوم و منثور فارسی و عربی در اشعار، سیره و سخنان امام رضا علیه السلام، ابتدا به استخراج مهم ترین شاخص های محتوایی ادبیات تعلیمی پرداخته و سپس با استفاده از شواهد روایی، مصداق های عینی در سخنان و اشعار آن حضرت بیان نموده است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی است و با مطالعات احادیث و اشعار رضوی نمونه هایی از مصداق های عینی شاخص های محتوایی ادبیات تعلیمی مشاهده خواهد شد. از جمله مهم ترین این شاخص ها می توان به آموزنده بودن، تاکید برعقل گرایی و تفکر، بی اعتنایی نسبت به دنیا و نکوهش آن، اشاره به آیات و روایات، آموزه های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی، ذکر آموزه ها و ارزش های اخلاقی به شیوه پند و اندرز، آموزه های عرفانی، زهد، تعالیم و رهنمودهای دینی، مذهبی، واقع گرایی و دوری از خیالبافی اشاره کرد. آنچه که دستاورد اصلی این پژوهش به شمار می رود، این است که در همه اشعار و سخنان آن حضرت، هدف ادبیات تعلیمی و شاخص های آن، که همان آموزش و هدایت مخاطبان است، به کار رفته است و از میان کارکردهای ادبیات تعلیمی بر کارکرد اخلاقی و فرهنگی تاکید فراوان دارد.
    کلید واژگان: امام رضا (ع), ادبیات تعلیمی, کارکرد اخلاقی - فرهنگی, اشعار, سیره}
  • علی اصغر خسروی هفشجانی، حسین خسروی*، علی الهامی، سهراب اسلامی
    جهان اسلام، امروزه با چالش های گوناگونی رو به روست، بنابراین ضروریست که برای غلبه بر این چالش ها زمینه های تقریب مذاهب اسلامی را هموار سازیم.بی تردید هیچ مسلمان فهمیده ای نیست که نداند یکی از عوامل حرمت و بزرگی اسلام، تقریب مذاهب مختلف اسلامی با وجود اختلافات است. به هر میزان این هم گرایی در میان فرقه های اسلامی اعم از شیعه و سنی پررنگ تر شود، به همان اندازه نیز فرصت های بیشتری برای قدرت نمایی امت اسلامی در برابر زیاده خواهی دنیای زر و زورآماده خواهد شد.اما آنچه که مایه نگرانی است، شعله ور شدن دشمنی و کینه توزی در میان مذاهب و فرق مختلف اسلامی است. در حقیقت اختلاف در مسایل فقهی و بعضی مسایل غیراساسی که نتیجه طبیعی اجتهاد و تفکر آزاد است، در ذات خود خطرناک نیست و مقصود از تقریب مذاهب هم از بین بردن اصل اختلاف نیست، بلکه مهم ترین هدف این است که این اختلاف موجب دشمنی نگردد و دوری و مشاجره جای خود را به برادری و نزدیکی دهد. احادیث، کتب و گفتار و کردار امام رضا (ع) نشان دهنده آن است که ایشان درطول حیات متبرک خود تلاشی دوچندان در خصوص همگرایی ادیان از خویشتن نشان داده اند.فرضیه این نوشتار موثر بودن آموزه های امام رضا (ع) در وحدت ، همگرایی مذاهب براساس قرآن ، احادیث، روایات و مناظرات آن حضرت می باشد.در این نوشتار که به شیوه توصیفی و تحلیلی بنا شده است در وهله اول به صورت فیش و یادداشت ها ازمنابع ومآخذ گوناگون نگاشته وسپس موضوع بندی و فهرست بندی آخرالامر به تجزیه و تحلیل مطالب پرداخته است.
    کلید واژگان: امام رضا (ع), وفاق مذاهب, تقریب, گفتار و روش, اخوت و وحدت اسلامی}
    Ali Asqar Khosravi Hafshajani, Hoseyn Khosravi *, Ali Elhami, Sohrab Eslami
    The Islamic World is facing a variety of challenges nowadays. It is therefore necessary to pave the path for making the Islamic branches closer together in order to overcome the challenges. There is no doubt that all faithful Muslims know that one of the reasons of the greatness of Islam is the closeness and unification of Islamic religions despite the differences and disputes. The stronger this unification among Islamic branches including Shias and Sunnis get, there will be more chances and opportunities prepared for the Islamic world to face their enemies. But what is worrying is the ignition of adversaries, hostilities and spiting among different branches and cults of Islam. Actually the disputes in religious jurisprudence and some of the nonfundamental issues which are the natural result of free thought and the practice of religious jurisprudence are not innately dangerous and the goal of religious unification is not diminishing and destroying the differences themselves but its most important goal is not to let these differences cause adversaries and let brotherhood and closeness replace disputes and separation. The sayings, books and behavior of Imam Reza(AS) show that during his fruitful life he carried out serious efforts to unite the religions. The theory of this research is the effectiveness of Imam Reza’s teachings in religious unification according to holy Quran, sayings and his debates. This descriptive analytical research starts first by notetaking from different sources, then categorizing them and at last analyzing them.
    Keywords: Imam Reza(AS), religious cooperation, Unification, Sayings, Methods, Brotherhood, Islamic Unity}
  • ملیحه دانشمند، شهربانو دلبری*، سید حسین رئیس السادات، اردشیر اسدبیگی

    در آستانه ظهور اسلام، برده داری به صورت گسترده در شبه جزیره عربستان وجود داشت. در شرایطی که اعراب با تعصبات وتفکرات برتری نژادی خود، برای بردگان جایگاه و حرمتی قایل نبودند، اسلام با تاکید بر برابری و مساوات بین انسان ها سعی نمود با وضع قوانین مناسب و بستن سرچشمه های بردگی و آگاهی بخشیدن به مردم، با این سنت غلط مبارزه کند. در همین راستا پیامبر (ص) با سیره عملی خویش، مسلمانان را به آزاد سازی و ملاطفت با بردگان تشویق می کرد. یکی از پیامدهای فتوحات وگسترش قلمرو اسلامی پس از رحلت پیامبر (ص) در سده های اول و دوم هجری، اسارت تعداد قابل توجهی از انسان های بی گناه از ملیت های گوناگون بود که بر اثر محرومیت از آزادی های فردی و اجتماعی به صورت برده در می آمدند و در واقع ابزار زندگی خانواده های مرفه و اشراف جامعه اسلامی بودند. این بهره کشی انسانی، سبب شد تا منش و رفتار ایمه اطهار (ع) نسبت به بردگان بر مبنای حقوق اسلامی انسان ها و متفاوت با قوانین حکومتی و عرفی مرسوم جامعه عرب، خود را نمایان سازد. در این مقاله تلاش شد بر اساس آیه «ولقدکرمنا بنی آدم» با هدف نمایان کردن سیره عملی امام رضا (ع) در حفظ کرامت انسانی بردگان، مدیریت رفتاری امام (ع) نسبت به آنان با روش توصیفی- تحلیلی از طریق گردآوری اسناد و منابع کتابخانه ای معتبر مورد واکاوی قرار گیرد. از این رو لازم بود که علل و عوامل برده داری، رویکرد اسلام نسبت به بردگان، مصاحبت حضرت با بردگان و امیدوار ساختن آنان به زندگی در سایه اسلام و آموزش و تربیت آنان مورد ارزیابی قرار گیرد. نتایج این پژوهش نشان می دهد امام رضا (ع) با داشتن نگاهی انسانی برگرفته از مبانی اسلام به بردگان، ضمن تکریم و حمایت حقوقی و اخلاقی از آنان، با آزاد کردن و آموزش و تربیت بردگان، دیدگاه واقعی اسلام را نسبت به این قشر فاقد حقوق اجتماعی، نشان دادند. این حرکت امام رضا (ع) در جامعه عرب که تنها به تحقیر و توهین بردگان می اندیشید، نوعی راهکار عملی برای مقابله با برده داری بود.

    کلید واژگان: امام رضا(ع), برده, مدیریت رفتاری, کرامت انسانی, سیره رضوی}
  • وانیدا سید

    امام رضا (ع) همزمان با شروع قرن سوم هجری وارد ایران شد. از سال 12 هجری قمری فتوحات اسلامی در ایران شروع شد و همزمان به ویژه در دوران خلافت امیرالمومنین علی (ع) مردم با خاندان آل بیت (ع) آشنا شدند و انس گرفتند و تشیع در این سرزمین نفوذ یافت. مناطقی مثل مداین، قم و خراسان اولین مناطقی بودند که در همان سده اول هجری به تشیع گرایش پیدا کردند. در اینجا این سوال مطرح است که ورود امام رضا (ع) به ایران چه تاثیری در گسترش تشیع در بین ایرانیان داشت. به طور یقین تاثیر فرهنگ را در عقیده ملت ها را نمی توان انکار کرد. مردمی که تمدن اصیل و فرهنگی عمیق دارند به طور نسبی قدرت تمیز و تشخیص بیشتری از بقیه دارند و این خود عامل مهمی برای پذیرش آیین تشیع در ایران بود. یافته های پژوهش حاضر نشان می دهد که ورود امام رضا (ع) تاثیر زیادی در گرایش ها و نگرش های اعتقادی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی ایرانیان داشت؛ زیرا شخصیت علمی، معنوی و شیوه های اخلاقی و رفتاری امام رضا (ع) و تعاملات ایشان با مردم زمانی که در خراسان بودند نیز این تاثیر را دوچندان می کرد.

    کلید واژگان: امام رضا (ع), تشیع, هجرت, ایران, خراسان, خلفا, هارون, مامون}
  • کریم خان محمدی*، محمد رضا انواری

    بررسی کنش های رخ داده در برخی دوره های تاریخی به دلیل حساسیت آن دوره و جایگاه ویژه کنش گران دارای اهمیت است؛ زیرا می تواند الگوی مفیدی برای فهم رویدادها و ژرفا یافتن درک عمومی باشد. در این مقاله، کنش های متظاهرانه مامون در مواجهه با امام رضا(ع) در دوران خلافت با استفاده از ظرفیت های تحلیل گفتمان لاکلا و موفه با تاکید بر دو مفهوم اصلی زنجیره هم ارزی و حاشیه رانی تبیین می شود. نتایج تحقیق نشان می دهد، مامون در دوره های مختلف به تناسب موقعیت از راهکارهای هم ارزی مانند تظاهر به تشیع، دعوت امام(ع) به مرو، پیشنهاد ولایت عهدی، باورداشت آخرالزمانی، به کارگیری نمادهای شیعی و تطمیع استفاده کرده است. هم چنین، راهکارهای حاشیه رانی مانند مهندسی روابط اجتماعی، کتمان فضایل، تضعیف جایگاه اجتماعی، تضعیف جایگاه علمی، ترور شخصیت، حصر ارتباطی، زندان، حصر خانگی، حذف فیزیکی و شهادت بهره گرفته است. روش مواجهه مامون با امام(ع) را می توان به سه دوران بحرانی ابتدای حکومت، تثبیت حکومت و حصر فرهنگی- ارتباطی امام(ع) تقسیم کرد. با این حال، به صورت دقیق نمی توان هرکدام از راهکارها را به یک دوره خاص نسبت داد، اما مامون در دوره های اول و دوم بیشتر از زنجیره هم ارزی استفاده کرده است و هر چه به دوره سوم نزدیک می شویم، استفاده از مکانیسم حاشیه رانی بیشتر گردیده است. هم چنین، گاهی به صورت توامان از سازوکارهای برجسته سازی و حاشیه رانی استفاده شده است.

    کلید واژگان: امام رضا (ع), مامون عباسی, کنش متظاهرانه, هم ارزی, حاشیه رانی}
    Karim Khanmohammadi *, Mohammad Reza Anvari

    The study of events come about in some historical phases is of great significance due to the sensitivity of that era as well as the particular position of actors. Likewise, this issue can be beneficial towards the appreciation of events and deepening of general understanding. In this article, Ma’moon’s duplicitous action in dealing with Imam Reza (PBUH) in time of caliphate are clarified by taking advantage of Laclau and Mouffe’s discourse analysis with the emphasis on two main concepts of equivalence and backgrounding strategies. The findings of research indicate that Ma’moon has taken the equivalence strategies such as pretending to be Shi’a, inviting Imam to Marve, suggesting the guardianship, believing in the end of time as well as applying the Shiite symbols and allurement in different phases according to the situation. Moreover, he has taken advantage of backgrounding strategies such as the management of social relations, concealment of virtues, weakening of the social status and scientific position, terror of personality, limitation of relationships, imprisonment and martyrdom. His strategies in dealing with Imam Reza (PBUH) can be divided into three critical phases namely the beginning of government, the stabilization of government and the limitation of cultural relationship. Yet, none of the strategies can be attributed to a particular time. Ma’moon has mostly applied the equivalence strategy in the first and second phases and backgrounding strategy in the third phase. Likewise, the strategies of backgrounding and foregrounding have been concurrently utilized on occasion.

    Keywords: Imam Reza (PBUH), Ma’moon Abbasi, duplicitous action, equivalence, backgrounding}
  • زهره دهقان پور*، علی بیات، اصغر قائدان

    چرایی و چگونگی تداوم و گسترش اسلام با قرایت شیعی در بین ایرانیان در دوره عباسی و به طور خاص قرن سوم هجری، مساله پژوهش حاضر است. مساله مطرح شده در این پژوهش، بررسی زمینه های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی گسترش تشیع در ابتدای قرن سوم هجری است. آن طور که از اطلاعات منابع برداشت می شود یکی از علل رشد فزاینده گروش ایرانیان به اسلام و مخصوصا اسلام با قرایت شیعی در دوره عباسی؛ ولیعهدی امام رضا (ع) و حضور ایشان و دیگر مهاجران علوی در ایران است. سیاست مذهبی خلفای عباسی و بستر سیاسی فراهم شده به وسیله آنان، به لحاظ تهدیدها (دوره منصور، هارون، متوکل) و فرصت ها (دوره مامون)، زمینه را در درجه اول برای هجرت امام رضا و علویان و در ادامه به منظور انجام فعالیت های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی آنان آماده ساخت و زمینه ساز تحولات مهم فرهنگی در ایران گردید. مهاجران در بستر سیاسی موجود، با انجام فعالیت های مختلف سیاسی، اجتماعی و فرهنگی، زمینه ساز تداوم و گسترش تشیع در ایران گردیدند. شرایط سیاسی و اجتماعی موجود، بستر مناسب برای فعالیت های فرهنگی مهاجران و در نتیجه، گسترش تشیع و رسوخ آن در بین "طبقه خاصه" و به ویژه "طبقه عامه" جامعه را فراهم ساخت. روش تحقیق، توصیفی -تحلیلی و شیوه گردآوری اطلاعات در این پژوهش، کتابخانه ای و با استفاده از منابع متعدد اسلامی و شیعی است.

    کلید واژگان: مهاجرت, تشیع, علویان, امام رضا(ع), زمینه سیاسی, دوره عباسی, ایران}
    Zohreh Dehghanpour *, Ali Bayat, Asghar Qaedan

    The subject of the present study is studying the political contexts of the formation of Alawite migration to Iran and consequently the spread of Islam with Shiite approach among Iranians in the Abbasid period, especially the third century AH. According to sources, one of the reasons for the growth of Iranians' tendency to Islam, (especially with Shiite approach) in the Abbasid period is the crown prince of Imam Reza (AS) and the other is Alawite immigrants in Iran. The question of the present study is what effect did the pursued policy by the Abbasid caliphs have on the formation of the Alawite migration and how did these migrations affect the spread of Shiism in Iran? The hypothesis in this research is that the religious policy of the Abbasid caliphs in terms of threats (Mansour, Harun, Mutawakel period) and opportunities (Mamun period), prepare the way for the emigration of Imam Reza ( AS) and the Alawites and then for their political, social and cultural activities and made the way for important cultural developments in Iran. Immigrants in the existing political field through various political, social and cultural activities, paved the way for the continuation and spread of Shiism in Iran. Their presence can be considered as one of the effective factors on the spread of Shiism in Iran. The study of the political contexts of the formation of migration (as a social phenomenon) and its impact on cultural issues (the spread of Shiism) is the focus of this study. Explaining that the existing political and social conditions provided a suitable platform for the cultural activities of immigrants and, as a result, the spread of Shiism and its penetration among the "special class" and especially the "public class" of society.The research method is descriptive-analytical and the method of collecting information in this research is library and using various Islamic and Shiite sources.

    Keywords: Alawite migration, Shiism, Imam Reza (AS), political context, Abbasid period, İran}
  • سیاوش یاری *، مهدی اکبرنژاد، مرتضی اکبری، پیمان صالحی
    مناظره یکی از شیوه های تبلیغی پیامبران و اولیای الهی برای دعوت مردم به سوی توحید و حل اختلافات دینی است که در آیاتی از قرآن کریم بر آن تاکید شده است. گفت وگوی میان اسلام با ادیان مختلف از دوره نبوی شروع گردید و در عصر جانشینان آن حضرت(ص) ادامه یافت و در عصر رضوی به اوج خود رسید. این مقاله به این نتیجه دست یافته است که امام(ع)با تکیه بر گونه ای خاص از مخاطب شناسی، متناسب با درک مخاطب، پیام های خویش را ارائه می کردند و به منظور افزایش اثرگذاری، علاوه بر استناد به متون مقدس مخاطبان، از انواع روش های ادبی و بلاغی، مانند به کارگیری صنعت تکرار، توجه به آهنگ کلمات، تصویرسازی، تسلسل و نظم منطقی مباحث، ارائه برهان به شیوه حصر عقلی، هماهنگی لفظ با معنا، انتخاب آگاهانه واژگان و به کارگیری ساختارهای تاکیدی استفاده می کردند.
    کلید واژگان: امام رضا(ع), تاریخ امامت, مناظره, گفت وگوی بین ادیان, مخاطب شناسی}
    Siyavash Yari *, Mahdi Akbarnezhad, Morteza Akbari, Peyman Salehi
    Disputation is considered as one of the propagating methods utilized by prophets and God’s saints to invite people towards theism and to settle the religious disputes and it has been emphasized in some verses of Holy Quran. The communication between Islam and different religions initiated from the era of Prophet Mohammad (PBUH) and continued in the age of his successors and it reached to the highest level in time of Imam Reza (PBUH). This article concluded that Imam Reza (PBUH) presented his messages consistent with the knowledge of his addressees. In order to increase the effects of his messages, that holiness referred to the holy texts and took advantage of all kinds of literary and rhetorical methods such as the repetition, harmony of words, illustration, logical order of discussions, presentation of proof through the intellectual restriction, agreement between word and meaning, conscious selection of words and application of emphatic structures
    Keywords: Imam Reza (PBUH), history of Imamate, disputation, communication among religions, identification of addressees}
  • مرضیه علیپور *، احمد نادعلیان
    از بخش های مهم مطالعات تطبیقی، مطالعه اقتباس مضامین دینی است. اقتباس، بالاترین میزان وفاداری به اصل داستان است و بسیاری از هنرمندان، اقتباس را بهترین شیوه برای انتخاب سوژه میدانند. هدف نوشتار حاضر، بررسی چگونگی اقتباس از یک مضمون مشترک در دو رسانه متفاوت و در دو دوره مختلف میباشد. آثار هنری بسیاری براساس یک مضمون واحد خلق شده اند، اما بدلیل تفاوت رسانه های هنری، در روند اقتباس از آن موضوع، تغییرات زیادی در آنها صورت میپذیرد. این پژوهش با روش توصیفی تطبیقی و بر مبنای اسناد و مدارک کتابخانه یی به تطبیق عناصر بصری «مفهوم توسل » در دو رسانه مدرن و سنتی نگاره های مربوط به دوره صفویه و مجموعه تلویزیونی متعلق به دوره معاصر میپردازد. بطور کلی دیدگاه خاص هنرمندان در روند اقتباس تاثیرگذار است و هر هنرمند از ویژگی های دراماتیک این مضمون برای شرح ذهنیت های خویش به مخاطب، براساس سبک شخصی خود و نوع نگاهش به رسانه هنری دوران خویش بهره میجوید؛ چنانکه میتوان گفت هر یک از هنرمندان در به نمایش درآوردن این باور مذهبی تمامی تلاش خود را بکار بسته اند.
    کلید واژگان: امام رضا (ع), توسل, اقتباس, نگاره, فیلم, ادوار هنری, ایران}
    Marziyeh Alipoor *, Ahmad Nadalian
    The investigation of adapting religious concepts constitutes one of the important types of comparative studies. Adaptation presents the highest level of loyalty to the main text, and many artists find it as the best method for choosing a subject. In this paper, the authors aim to examine the quality of the adaption of the same concept in two different media in two different periods. Several works of art have been created based on a single concept; however, because of the differences among artistic media, it may undergo many changes in the course of adaptation. Following a descriptivecomparative method and based on library documents, this study compares the visual elements of the concept of “supplication” in two modern and traditional media: a recent TV series and Safavid paintings, respectively. Generally speaking, an artist’s particular views affect the process of adaption, and each artist benefits from the dramatic features of a concept in order to express their thoughts to their addressees based on their own personal styles and specific views of the artistic media of their own time. In fact, it can be claimed that all artists have made their best efforts in order to present this religious belief accurately.
    Keywords: Imam Reza (a), supplication, adaptation, painting, film, artistic periods, Iran}
  • منصور داداش نژاد، محمد دهقانی زاده
    امامان شیعه، از جمله امام رضا(ع)، نزد گروه های مختلف صوفی همواره از جایگاه والایی برخوردار بوده اند و از آن ها در سلسه بزرگان و اقطاب صوفیه و نیز به عنوان نمونه هایی کامل برای پیروی یاد شده است. یادکرد امام رضا(ع) در منابع صوفیه را که دارای روندی رو به رشد بوده، می توان به دو دوره متمایز پیش از قرن هفتم هجری و پس از آن، تقسیم نمود. توجه به شرح حال امام(ع) در دوره نخست، محدود به ذکر چند خبر و روایت است؛ ولی در دوره دوم، ابعاد سیاسی زندگی آن حضرت، کرامات و زیارت ایشان نیز مورد توجه قرار گرفته است.
    این نوشتار، با مراجعه به کهن ترین نگارش های صوفیه، به بررسی چرایی و چگونگی راه یافتن نام و اخبار امام رضا(ع) در منابع اهل تصوف و سیر تطور آن در هفت قرن نخست هجری پرداخته است. بر اساس یافته های این پژوهش، صوفیان از قرن هفتم به بعد، به دلیل نیاز به پیوند با شیعیان، توجه گسترده تری را به امام نشان داده اند؛ اما تا پیش از آن، تنها به جهت فرهمندی و ویژگی های امام(ع)، به ایشان توجه کرده اند.
    کلید واژگان: امام رضا(ع), صوفیه, تصوف, تذکره های صوفیانه, قرن هفتم هجری}
    Mansoor Dadashnezhad, Mohammad Dehghanizade
    Shiite Imams including Imam Reza have been constantly of grand position before the various Sufi groups and they have been considered as the perfect samples in the dynasty of Sufi nobles.
    Reminisce of Imam Reza PBUH in Sufi sources can be divided into two distinct era of before and after the seventh century After Hijrah.
    Considering the life account of Imam in the first period is limited to some narrations and traditions while in the second one, the political dimensions of that holiness, benevolence and visiting him has been investigated.
    Referring to the most ancient Sufi writings, this article has investigated the why and how of the entrance of name and narrations of Imam Reza in Sufi sources and the evolution of it in the first seven centuries After Hijrah. On the basis of the findings of this research, Shiites have revealed more interest to Imam due to the need of being united with Shiites while before that; they have paid attention merely thanks to Imam’s dignity and virtues.
    Keywords: Imam Reza PBUH, Sufis, Sufism, Sufi biographies, seventh century After Hijrah}
  • زری انصاری نیا*، انسیه خزعلی
    تحلیل گفتمان حاصل تعامل کنش های زبانی و غیرزبانی، اندیشگانی، فرهنگی و تعامل یا تقابل ایدئولوژی ها است که لایه های درونی در متن را تحلیل تا به معناهای عمیق آن دست یابد. مقاله حاضر با روش توصیفی تحلیلی با استفاده از رویکرد تحلیل گفتمان بر پایه برجسته سازی و حاشیه رانی ایدئولوژیک ون دایک، به تحلیل مناظره امام رضا(ع) و جاثلیق در اثبات نبوت پیامبر(ص) می پردازد. امام(ع) در انتخاب واژگان از کلماتی استفاده کرده که بار معنایی عمیقی دارند، و از دلالت های زبانی برای انتقال معنا استفاده نموده، لذا انتخاب و چینش کلمات و انواع تاکید ها و مطلع و مقصد کلمات می تواند در برجسته سازی مفاهیم اصلی که مورد نظر امام (ع) بود، نقش بسزایی را ایفا نماید، و با استفاده از استفهامی که باعث تردید یا زیر سوال بردن اعتقادات طرف مقابل می شود، به حاشیه رانی گفتمان وی بپردازد.
    کلید واژگان: تحلیل گفتمان, مربع ایدئولوژیک, امام رضا (ع), جاثلیق, برجسته سازی, حاشیه رانی}
    Zari Ansari Niya*, Ensieh Khazali
    Discourse analysis is the result of the interactions of the linguistic and non-linguistic, intellectual and cultural competences as well as the interaction or the opposition of the ideologies. It analyzes the inner layers in the text to achieve its deep meanings. Using a descriptive-analytic method, the present paper implements the discourse analysis based on the prominent orientation and the marginalization of the Van Dyke's ideological square to analyze the debates of Imam Reza (AS) and Catholicos while proving the issue of prophecy. In selecting the words, Imam (AS) has used vocabularies with deep semantic load and has implemented the linguistic implications to transfer the meaning. Therefore, the selection and order of the words and the various types of emphases and the opening and the destination of words played a significant role in highlighting the main concepts that Imam called for. Imam used some techniques that caused doubts or questioned the beliefs of the other party and in this way he marginalized the discourse.
    Keywords: Discourse Analysis, Ideological Square, Imam Reza (AS), Catholicos, Prominent Orientation, Marginalization}
  • محسن رجبی قدسی*، سیدعلی بلند نژاد
    خراسان به عنوان منطقه ایبزرگ و با اهمیت، پذیرای بسیاری از ادیان و مکاتب بوده است. یکی از مهمترین رویدادهایی که در عصر امام رضا (ع) در خراسان رخ داده است، بحث مناظره های آن حضرت با بزرگانزردشتی، یهودی، مسیحی و صابئین است. دین یهود هم با پیشینه تاریخی ای که دارد، از جمله ادیانی است که در دوره های تاریخی مختلف وارد ایران و سپس خراسان شد. حضور یهودیان در خراسان در عصر امام رضا (ع) در روایات و احادیث به جای مانده مسلم فرض شده است. اما وثاقت تاریخی حضور آنان در این منطقه آنچنان که باید و شاید بررسی نشده است. از این رو، ما در این مقاله بر آنیم تا با رویکرد تاریخی- تحلیلی، وثاقت حضور یهودیان در این منطقه را همراه با ذکر محله ها و بزرگان یهودی بررسی کنیم.
    کلید واژگان: یهودیان, راس الجالوت, عباسیان, خراسان, امام رضا (ع)}
    Mohsen Rajabi, Ali Bolandnejad*
    Khurasan as an important and great regionThroughout history and ancient civilization in Iran - Islamic, was a place of residence of the followers of many religions and Religions and schools of and sects. One of the important events that took place in the Imam Ali ibn musa Al- Reza’s period, was his debate with leaders and Greats of religions of Zorostriaism, Judaism, Christianity and Sabian. Judaism with its historical background and With a history of several thousand years is one of the religions that came to Iran and then to Khurasan in various historical periods. The appearance of Jews in Khurasan in the age of Imam Ali ibn musa Al- Reza has been considered as certain in the surviving Islamic traditions. This article seeks to examine through a historical analytical approach, the authenticity of the appearance of jews in this region together with the residence places of jews and their notables.
    Keywords: the Jews, Ras al-jaloot, Abbasids, Khurasan, Imam Reza}
  • نعمت الله صفری فروشانی، محمدتقی ذاکری
    بررسی حیات فرهنگی و اجتماعی اصحاب امامان شیعه علیهم السلام مورد توجه تاریخ پژوهان دهه های اخیر قرار گرفته است. اغلب پژوهش های جدید، احمد بن محمد بن عمرو بن ابی نصر بزنطی (221ق.) را به عنوان یکی از اصحاب امام رضا(ع) مورد توجه قرار داده اند اما به همراهی او با امام جواد(ع) و نیز جایگاه کلامی او به صورت بایسته نپرداخته اند. این نوشتار پس از مروری بر زندگی نامه بزنطی، آرای کلامی او را موضوع بررسی خود قرار داده است و پس از ارائه تحلیلی درباره جایگاه او در بین جریان های کلامی آن روزگار، روایات کلامی او را با تکیه بر محتوا و قالب بیان آن گزارش کرده است؛ در ادامه، میزان و چگونگی ارتباط او با این دو امام را با استناد به شواهد تاریخی، مقایسه کرده و با اثبات این مدعا که پاره ای از روایات بزنظی از امام رضا(ع)، در حقیقت منقول از امام جواد(ع) است، به این نتیجه رسیده است که وی توانست جایگاه ویژه خود در بین اصحاب امام رضا(ع) را با وجود فاصله جغرافیایی که با آنان داشت در عهد امام جواد(ع) هم حفظ کند.
    کلید واژگان: امام جواد(ع), امام رضا(ع), اصحاب امامان شیعه(ع), اصحاب ایرانی امامان(ع), احمد بن ابی نصر بزنطی}
    Nematollah Safari Forooshani, Mohammad Taqi Zakeri
    The study of cultural and social life of Shiite Imams’ followers has attracted the attention of history surveyors during the recent decades. Most of the new researches have considered Ahmad ibn e- Mohammad ibn e- Amrov ibn e- Abinasr e- Bazanti -221 After Hijrah- as one of the followers of Imam Reza PBUH while they did not regard his companionship with Imam Javad and his theological position as it is expected. This writing has reviewed on the life of Bazanti and his theological ideas, presented an analysis on his position among the theological trends of that time and reported his theological narrations on account of the content and structure of his statement. Afterward, it has compared the amount and quality of his relationship with these two Imams referring to the historical evidences and lastly, it has proved this claim that some of the narrations of Bazanti are referred to Imam Reza PBUH and actually it has been narrated by Imam Javad. It is concluded that, in spite of having geographical distance, Bazanti could keep his position among the followers of Imam Reza in time of Imam Javad as well.
    Keywords: Imam Javad, imam Reza, followers of Shiite Imams, Iranian followers of Imams, Ahmad ibn e- Abinasr e- Bazanti}
  • یدالله حاجی زاده
    بررسی جریان فکری غلو در زمان امام رضا(ع) (183 203 ق) و نوع برخورد آن حضرت(ع) با این جریان، موضوع اصلی این مقاله است. بررسی این جریان فکری نشان می دهد پدیده غلو که از دوران امامان قبلی وجود داشت در این دوران در قالب غالیان برجسته و مشهوری چون یونس بن ظبیان و محمد بن فرات و طرح افکار غالیانه دیگری به خصوص از جانب غالیان واقفی (بشیریه) تداوم یافته است. هم چنین در این دوره شاهد بروز عقاید غالیانه تفویض، تشبیه، تناسخ و احادیث غلوآمیز هستیم. امام رضا(ع) در مقام برخورد با این جریان علاوه بر مناظره با افراد سرشناس غالی و نقد صریح آنها، از دوستی و معاشرت با غالیان به شدت نهی نمودند. و در مواجهه با افکار غلوآمیزی مانند تشبیه، تفویض و تناسخ نادرستی آنها را تبیین فرمودند.
    کلید واژگان: امام رضا (ع), غالیان, یونس بن ظبیان, محمدبن فرات, واقفیه}
    The study of intellectual trend in time of Imam Reza PBUH -183-203 After Hijrah and the way of that holiness dealing with it is considered the main issue of this article. The study of this intellectual trend shows that the extremism being current in time of the previous Imams has been continuing by the outstanding and well-known extremists such as Yunus ibn e- Zebyan, Mohammad ibn e- Forat as well as the others particularly Vaqefi –Bashiri- extremists. Furthermore, in this period we are observant of the advent of the extremist ideas such as entrusting, simile, metempsychosis as well as extremist traditions. Dealing with this trend, Imam Reza directly criticized them, severely prohibited any relationship and cordiality with them and additionally clarified the untruthfulness of the extremist thoughts.
    Keywords: Imam Reza PBUH_extremists_Yunus ibn e Zebyan_Mohammad ibn e Forat_Vaqefi}
  • حمیدرضا ثنایی، علی غفرانی
    نیشابور در دوره اسلامی بر سر راه های ارتباطی شرق و غرب واقع بود و بخش عمده ای از اهمیت سیاسی و رونق اقتصادی خود را وامدار این جایگاه جغرافیایی خاص بود. هر کاروانی که قصد گذر از شرق به غرب یا بالعکس داشت، ناگزیر باید از این شهر می گذشت. در گذر از ایالات فارس و جبال به شرق ایران دو راه عمده به نیشابور می رسید؛ راه قهستان و راه قومس. مسیر کاروان امام رضا (ع) به سوی مرو از این دو طریق تنها از نیشابور می گذشته است. علیرغم شواهد و قراینی ناچیز و غیر قانع کننده درباره عزیمت کاروان رضوی به نیشابور از طریق قومس، به نظر می رسد این کاروان راه فارس قهستان را طی کرده است.
    نگارنده در پژوهش حاضر تلاش دارد پس از شرح مختصری ازموقعیت خاص جغرافیایی شهر نیشابور در دوره اسلامی، در وهله نخست راه های ایالات واقع در غرب خراسان و به طور مشخص، ایالات جبال، فارس و گرگان به سوی نیشابور را نشان داده، آنگاه در پی پاسخ به این پرسش برآید که کدامیک از دو راه اصلی فارس و جبال به سوی نیشابور در حدود اواخر سده 2ق و اوایل سده 3ق پر رفت و آمدتر بوده است؟ ورود امام رضا (ع) به نیشابور در سال 200ق در همین محدوده زمانی جای می گیرد. بررسی حاضر تا حدودی ازرونق نسبی رفت و آمد در راه قهستان نسبت به راه قومس در این زمان حکایت دارد؛ رونق نسبی همان راهی که امام رضا (ع) از طریق آن به نیشابور وارد شد.
    کلید واژگان: امام رضا (ع), نیشابور, شاهراه خراسان, ایالت قهستان, ایالت قومس, راه های ارتباطی}
    Hamidreza Thanai, Ali Ghufrani
    In Islamic period, Nayshabur was located on the connecting ways of east and west owing the major part of its political importance and economic prosperity to this specific geographical status. Every caravan that was intended to pass from east to west or the other way round had to pass through this city. In passing through Fars province and Jibāl to the east of Iran, there were two major ways leading to Nayshabur: Quhistan and Qumis. The course of Imam al-Riḍā’s (A.S.) caravan toward Merv from these two ways has only passed through Nayshabur. Despite scanty and unconvincing evidences on the passage of Imam al-Riḍā’s (A.S.) caravan through Qumis to Nashabur, it seems that this caravan has passed through Fars-Quhistan. In the present research, after a brief explanation of the geographical situation of Nayshabur in the Islamic period, the writer tries at first to show the ways of the provinces located in western Khurasan and specifically the Jibāl, Fars, and Gurgan provinces toward Nayshabur; and then to answer the Question as to which of the main ways of Fars and jibāl were more frequented toward Nayshabur in late second/seventh and early third/eighth centuries. The arrival of Imam al-Riḍā (A.S.) in Nayshabur in 200/815 falls in this same time-period. The present study to some extent denotes the relative prosperity in the traffic on the Quhistan way comparing to the Qumis way in this time, the relative prosperity of the same way through which Imam al-Riḍā (A.S.) entered Nayshabur.
    Keywords: Imam al Riḍā (A.S.), Nayshabur, Khurasan highway, Quhistan province, Qumis province, connecting ways}
  • مصطفی فقیه اسفندیاری، سارا زمانی رنجبر گرمرودی
    از جمله اهداف شعری مهم که در آثار شاعران عرب و فارسی زبان، نمود بیشتری دارد، می توان به مدح، رثا و نشر فضائل و کرامات امامان معصوم (ع)، به ویژه امام رضا (ع)، اشاره نمود. منور نمودن شعر و ادب به فضائل و مناقب ائمه اطهار(ع)، همواره مورد توجه شاعران بوده است و این امر، بیانگر اعتقاد و احترام به این بزرگواران و حریم ولایت آنان است. شاعران دوستدار و پیرو اهل بیت (ع)، از شعر، به عنوان ابزاری برای معرفی اسلام نقش رهبری الهی، مقام امامت و ولایت امامان معصوم (ع) و نیز بیان مظلومیت آن ها، بهره برده اند. نقش ولایت رضوی در آینه شعر و ادب، اوضاع اجتماعی، سیاسی و فرهنگی عصری که شاعران در آن می زیستتند، تاثیرگذار بوده، اما شرط کامل به شمار نیامده، در کنار این عامل، گرایش های مذهبی و حالات و روحیات این افراد نیز، نقشی اساسی داشته است.
    کلید واژگان: امام رضا (ع), شاعران عرب و فارسی زبان, دعبل, ابونواس, ابراهیم بن عباس الصولی, سنایی غزنوی, جامی}
  • مهرناز بهروزی، طاهره منصور زعیم
    ورود امام رضا(ع) به ایران و اقامت ایشان باعث تحولات بزرگی در تاریخ ایران و اسلام به ویژه تشیع گردید. امام رضا(ع) پس از آن که با اکراه از مدینه به مرو آورده شد، به اجبار منصب ولایتعهدی مامون - خلیفه عباسی- را پذیرفت. دوران کوتاه ولایت عهدی ایشان از یک سو قیامهای علویان راآرام نمود واز سوی دیگر موجب رنجش عباسیان وقیام علیه مامون گردید.این دوران موجب آرامش و آزادی نسبی شیعیان  که در زمان خلفای پیشین مورد آزار وشکنجه قرارمیگرفتند گردید وسادات وعلویان از بلاد مختلف به ایران مهاجرت کردند .در این عصر مامون جلسات مناظره با حضور امام رضا (ع) ودانشمندان ادیان مختلف برگزار می کرد که امام (ع) صاحبان مذاهب وفرق مختلف را مجاب نموده و به بسط وگسترش تفکر شیعه ورفع شبهات می پرداخت .حضور امام رضا (ع) موجب شکوفایی گنوسیسم اسلامی ایرانی گردید.
    کلید واژگان: امام رضا(ع), ایران, پیامدهای سفر امام رضا(ع), مامون}
  • نعمت الله صفری فروشانی، زهرا بختیاری
    زیدیه یکی از فرقه های مهم شیعی، از قیام زیدبن علی سرچشمه می گیرد. زیدیان درباره امام و امامت آراء و عقاید خاصی داشتند و یکی از مهم ترین شرایط امام از نظر آنان، دعوت مردم به امامت خویش و قیام با شمشیر بود. در طول تاریخ حضور ائمه شاهد برخوردهایی میان زیدیه و امامیه شیعه هستیم. شناخت چگونگی تعامل هر کدام از ائمه از جمله امام هشتم با آنان، علاوه بر افزودن بر آگاهی های تاریخی در این زمینه و آشنا شدن با پاره ای از مشکلات ائمه به چگونگی برخورد با گروه های مختلف در جوامع کنونی کمک می کند. در تعامل امام رضا با زیدیان، مشاهده می شود که آن حضرت در مواردی قیام کنندگان را از قیام نهی می کردند ولی در رفتار کلی ایشان، نوعی بی اعتنایی همراه با مدارا دیده می شود و امام فقط در برخورد با برادر خود، زید النار به شدت از او انتقاد کردند. دقت در انتقادات امام نشان می دهد که افکار و رفتار نامناسب زید مورد نکوهش آن حضرت قرار گرفته است.
    کلید واژگان: امام رضا (ع), زیدیه, قیام با شمشیر, فرقه شیعه, امامیه}
    Dr. Nematollah Safari Forushani, Zahra Bakhtiari
    Zaidism, one of the main Shiite sects, originates from the uprising of Zeid ibn e- Ali. Zaidism had been of particular ideas contributed to Imam and Imamate, and to them; one of the most important qualifications of Imam was the invitation of people to Imamate and uprising through sward. During the history of the presence of Imams, we are encountering with the transactions among Zaidism and Shiite Twelvers. Identifying the mode of the interaction of each Imam including the eighth one with them would lead to the enhancement of historical awareness in this regard as well as familiarity with some problems of Imams. Besides it would be helpful in the way of dealing with the diverse groups in the present communities. Through the interaction of Imam Reza (PBUH) with Zaidism, it could be noticed in some cases that he was forbidding toward uprising whereas in his general behavior, there was some kind of negligence along with conciliation and just his brother Zeid Al-nar was deeply criticized by him in this regard.The reflection on the criticisms of Imam (PBUH) reveals that Zeid’s inappropriate thoughts and behavior has been extremely reproached by That Holiness.
    Keywords: Imam Reza (PBUH), Zaidism, Uprising through Sward, Shiite Sect, Twelvers}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال