جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « Archaeological Sites » در نشریات گروه « تاریخ »
تکرار جستجوی کلیدواژه « Archaeological Sites » در نشریات گروه « علوم انسانی »-
وجود برخی نقاط در شمال ایران با آب وهوای متفاوت ویژگی های خاصی را پدید آورده است و از آنجاکه اقلیم در روند شکل گیری فرهنگ و معماری هر منطقه تاثیر مستقیمی دارد، آب وهوای سرد و کوهستانی در منطقه کجور نیز سبب شکل گیری معماری متفاوت با سایر نقاط شمال کشور شده است که بیشتر برگرفته از فرهنگ های باستانی این ناحیه است. در این میان معماری و توسعه پایدار، بر پایه طبیعت گرایی، مخاطب محوری، عملکردگرایی مبتنی بر طراحی بیرونی با تلفیقی از خاطرات، نیازها و زیبایی شناسی مشترک میان باستان شناسی و معماری، فضای بیرونی را طراحی و هدایت می کند. کجور بین دو دره هراز و چالوس، در غرب استان مازندران واقع شده که وسیع ترین محوطه ها و آثار شناسایی شده متعلق به دوران اسلامی را در منطقه داراست. این آثار به دو گروه تپه ها، و محوطه ها و بناهای آرامگاهی تقسیم می گردد. در بررسی باستان شناختی آثار دشت میان کوهی کجور، انبوهی از آثار شامل: محوطه، گورستان، معماری سنگ چین، آسیاب سنگی شناسایی گردید که نشان از تاثیرگذاری آن بر فرهنگ و معماری کنونی دارد. براساس داده های سفالی، طیف زمانی محوطه های شناسایی شده از دوره پیش ازتاریخ (مس وسنگ میانی و جدید، مفرغ قدیم، آهن)، تا دوران اسلامی (قاجار) را شامل می شود که بیشترین تعداد استقرارگاه ها مربوط به دوره تاریخی اشکانی است.پرسش های پژوهش عبارتنداز: 1- تا چه اندازه پیشینه باستانی منطقه کجور در شکل گیری و توسعه معماری بومی و پایدار منطقه نقش داشته است؟ 2- احیای معماری بومی مناطق البرز مرکزی به خصوص منطقه کجور چه نقشی در حفظ و نگه داری میراث فرهنگی این مناطق دارد؟ با توجه به حجم انبوه مکان ها، محوطه ها و آثار فرهنگی ادوار مختلف در این منطقه می توان گفت شرایط مساعدی جهت استقرار جوامع انسانی بر این منطقه حکم فرما بوده است. این پژوهش برمبنای توصیف وقایع و پدیده ها، گروه بندی وقایع و پدیده ها، و آشکارسازی روابط همیشگی میان پدیده ها (قوانین علمی) و تدوین نظریه هایی که علل وقایع و پدیده ها را تبیین می کند، به نگارش درآمده است. مقاله حاضر تلاش دارد تا ضمن تحلیل نتایج حاصل از این تحقیقات و بررسی تحولات این دوران، به نقش این محوطه ها در توسعه پایدار منطقه بپردازد. نتایج به دست آمده از این پژوهش به روشن شدن اصول پایدار نهفته در معماری مازندران منجر خواهد شد.
کلید واژگان: اماکن تاریخی, باستان شناختی, بررسی و شناسایی, توسعه پایدار کجور}The existence of some places in northern Iran with different climates has created special features and since the climate has a direct impact on the formation of culture and architecture of each region, cold and mountainous climate in Kojoor region has led to the formation of different architecture from other parts of the north. Which is mostly taken from the ancient cultures of this area. Meanwhile, architecture and sustainable development, based on naturalism, audience-oriented, functionalism based on exterior design with a combination of memories, needs and common aesthetics between archeology and architecture, designs and directs the exterior space. Kojoor is located between Haraz and Chalous valleys in the west of Mazandaran province, which has the widest areas and identified artifacts belonging to the Islamic era in the region. These works are divided into two groups: hills, and grounds and tomb buildings. In the archeological study of the works of Between the mountains plain of Kojoor, a lot of works including yards, cemeteries, ordering stone architecture, stone mills were identified, which shows its impact on the current culture and architecture. According to the clay data, the time range of the identified areas includes from the prehistoric period (Middle and New Bronze Age, Old Bronze, Iron) to the Islamic period (Qajar), with the largest number of settlements belonging to the Parthian historical period. Considering the large number of places, sites and cultural monuments of different periods in this region, it can be said that favorable conditions for the establishment of human societies have ruled this region. The present article tries to analyze the results of this research and examine the developments of this period, to address the role of these areas in the sustainable development of the region.
Keywords: Historical, Archaeological Sites, Survey, Identification, Sustainable Development of Kojoor} -
سد احمدبیگلو در دامنه ی شمالی ارتفاعات سبلان در استان اردبیل و در شمال غربی ایران واقع شده است. این سد از نظر تقسیمات داخلی، جزو شهرستان مشکین شهر است و از مشکین چای مشروب می شود. بررسی باستان شناختی حوزه ی این سد، در تابستان 1387 با هدف شناسایی و ثبت هرچه سریع تر محوطه های حوزه ی آب گیری آن و سپس انجام مطالعات و کاوش های نجات بخشی این محوطه ها انجام شد. تعداد، نوع و وسعت محوطه های باستانی، ارتباط مکانی و زمانی و چگونگی توالی استقراری محوطه ها، از جمله پرسش های اساسی این طرح مطالعاتی بودند. در اجرای این پژوهش، مراحل انجام کار در دو مرحله ی کتابخانه ای و میدانی صورت گرفت. بررسی مزبور به صورت پیمایشی فشرده در محدوده ی حوزه ی آبگیر سد انجام گرفت و حاصل آن شناسایی 12 محوطه ی باستانی از دوران پارینه سنگی تا دوره های متاخر اسلامی بود. تاریخ گذاری محوطه ها براساس گونه شناسی و مطالعات مقایسه ای مجموعه های سطحی گردآوری شده انجام شد. مقاله ی مذکور بعد از ارائه ی نتایج بررسی، با توجه به آثار سفالی به دست آمده، فرهنگ ها و تداوم سنت های سفالی حوزه ی سد را مورد مطالعه قرار خواهد داد. با توجه به مطالعه ی محوطه های شناسایی شده، قدیمی ترین ادوار فرهنگی و استقرارهای اولیه ی این حوزه، دو محوطه ی باز (محوطه های شماره 3 و 5) دوره ی پارینه سنگی اند که نشانگر وجود شرایط زیست محیطی مناسب محل برای سکونت جوامع پارینه سنگی است. از جمله دیگر آثار شاخص، آثار دوره ی مس سنگ اند که در دو محوطه ی (محوطه های شماره 5 و 8) به دست آمده اند. در دوره ی مفرغ و آغاز تاریخی (عصر آهن) 4 محوطه (محوطه های 3، 5، 7 و 8)، در دوره ی تاریخی، 11 محوطه (محوطه های شماره های 1، 3، 4، 5، 6، 7، 8، 9، 10، 11 و 12) و در دوره ی اسلامی نیز، 6 محوطه (1، 2، 3، 4، 9 و 12) دارای شواهد استقراری بوده اند. در محوطه های شماره 4 و 10، نمونه هایی از قبور کلان سنگی که در حوزه ی فرهنگی شمال غرب ایران تعدادی از آن ها شناسایی و مطالعه شده اند، به دست آمد.کلید واژگان: بررسی باستان شناختی, محوطه های باستانی, مشکین شهر, سد احمدبیگلو}The Ahmad Baiglo dam will built on the Meshkin Čai River located in Ahmad Baiglo sector of Meshkinshahr country, Ardabil province, northwestern Iran. With the support of the Iranian Center for Archaeological Research (ICAR), archaeological survey of this area conducted in summer 2009. The investigation was concentrated along the both banks of Meshkin Čai River near the village, over a stretch of 800×200 m. The studying area and Meshkinshahr, prior to the threat posed by the construction of the dam, had been much studied and was one of the most known reaches of the North of Iran from archaeological perspective. Previous archaeological works in this region consisted of an archaeological reconnaissance in 1889-1890 by De. Morgan, J. then C. A. Burney in 1977 Mashkinshahr survey, W. Kleiss and S. Krolls investigations in 1979, excavations at Shahr Yeri by A. R. Hozabri Nobari since 2005, excavation at 1st and 2nd millennium B.C. cemetery of Khoramabad in 2011 and 2012 and finally K. Hajizadeh excavation at 1st and 2nd millennium B.C. cemetery of Ghezel Ghaieh in 2014. In this zone, the human settlements at most periods have been focused on the rivers and water resources and hence the construction of the Ahmad Baiglo dam and the resulting 16000 square meters reservoir will cause immense damage to the archaeological heritage of the region. The project set out to recover as much information on ancient settlement in the region as time allowed through the study of all remains up to the present-day inhabitants. Rescue activities, multiplicity, extent, spatial distribution of the sites and introduce different cultural periods of the region and their continuity and discontinuance was the other aims of this project. Intensive walking survey of the region has revealed twelve new sites, which encompass a temporal range from Paleolithic through Islamic periods. There Twelve archaeological sites have been recorded, resulting, in a total rewriting of the history of occupation of this hitherto little known region over immediately pre-modern period as well as documenting some aspects of the life of the the last middle Paleolithic. Dating for these sites were performed according to typology and comparative studies based on collected superficial materials. Archaeological materials have been classified in three general groups; Prehistoric, Historic, and Islamic. Among the most significant results is the recognition of the entrance of this region by the middle Paleolithic population (sites number 3 and 5). None of the sites produced any pre-or non-ceramic evidence but two of them (5 and 8) show the Chalcolithic assemblage with the common pottery tradition in the northwest of Iran such as Dalma. Iron Age trace is recognidzed in four sites (sites number 3, 5, 7 and 8) and historic and Islamic periods have the most number of sites. Among the material recovered is a large collection of human burial allowing a detailed study of the people who lived in the region in the past as well as the study of their settlements and artefacts? The discovery of two Kurgans (sites number 4 and 10), highlights the importance of the area in a focal point for megalithic and Kurgan culture and tradition in northwest Asia. The distribution of the sites and their positions compare to the Meshkin Čai River indicate that this river has played an important role for the populations who used to live in this geographical region during the prehistoric and historic times. The investigation is now complete but the considerable amount of material and data and excavation of the major sites is currently being studied leading to full publication of the results.Keywords: Archaeological Survey, Archaeological Sites, Meshkinshahr, Ahmad Baiglo Dam}
-
دره طارم علیا واقع در شمال استان زنجان با جریان رودخانه قزل اوزن در میانه آن توسط دو رشته کوه موازی از رشته کوه های البرز محدود شده که جهت امتداد آنها شرق به غرب است. در این پژوهش، با تلفیق نتایج حاصل از معدود پژوهش های باستان شناختی و مطالعات جدید می توان تصویری از وضعیت فرهنگی منطقه در دوران مختلف ارایه نمود و با تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده از این پژوهش، ارتباطات و برهم کنش های منطقه ای و فرامنطقه ای این ناحیه با نواحی همجوار و غیرهم جوار را مشخص کرد. به این منظور دهستان های آب بر و درام از بخش مرکزی شهرستان طارم علیا مورد بررسی قرار گرفتند. طی این بررسی تعداد 39 محوطه و مکان باستانی شناسایی و ثبت شد که در این پژوهش معرفی و مطالعه گردیده اند. با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش و با استناد به شناسایی تعداد زیادی محوطه عصر آهن (16 مورد) و دوران تاریخی (12) مورد شاهد گسترش کمی و کیفی شواهد سکونت و استقرار جوامع بشری در منطقه از هزاره دوم قبل از میلاد تا نیمه نخست هزاره اول پس از میلاد هستیم. رونقی که به نظر می رسد، با توجه به حجم انبوه مکان ها و محوطه ها و آثار فرهنگی ادوار مختلف اسلامی (19) مورد در طول دوران اسلامی همچنان تداوم داشته است.
کلید واژگان: قزل اوزن, طارم علیا, استان زنجان, بررسی باستان شناختی, محوطه های باستانی}Tarom-e Olya is a Valley in north of Zanjan province and Qezel-Ozan river flows through it. Alborz mountain range in Parallel with the east-west direction is limited. In this survey may were using very few archaeological researches and new studies for making a new scenery of the region's cultural statuses in different periods presented and can by analyzing of this project data, determined regional and between regionals of communications and interactions cultures in this area. For this purpose, Abbar and Darram were studied in central brough of Tarom-e-Olya city. During this survey, 39 sites were introduced, record and identified. According to this Survey documents, we can see lots of Iron Age sites (16 cases), and historical period (12 cases), and watch the development of quantitative and qualitative settlements of the area from the second millennium BC. To the first half of the first millennium AD.Due to the large number of sites and cultural materials (19 cases), it seems this prosperity to have continued in different periods of Islamic era.
Keywords: Qezel-Ozan, Tarom-e Olya, Zanjan province, Archaeological survey, Archaeological sites} -
پروژه بررسی حوزه آبگیر سد تالوار با هدف شناسایی و نجات بخشی محوطه هایی که در حوزه آبگیر سد قرار دارند؛در پائیز و زمستان سال 1386 تعریف و اجرا شد.بررسی مزبور به صورت پیمایشی فشرده در محدوده حوزه آبگیر سد انجام گرفت و حاصل آن شناسایی 17 محوطه باستانی از دوران مس سنگی تا دوره های متاخر اسلامی بود. تاریخگذاری محوطه ها بر اساس گونه شناسی و مطالعات مقایسه ای مجموعه های سطحی گردآوری شده انجام شد. محوطه های باستانی شناسایی شده در قالب سه گروه کلی پیش از تاریخی، تاریخی و اسلامی طبقه بندی گردیدند. قدیمی ترین یافته های بررسی، آثار سفالی معرف فرهنگ مس-سنگی شناخته شده در منطقه اند. پس از این مرحله، آثار محدودی از عصر مفرغ جدید و عصر آهن قابل مشاهده اند. منطقه با یک وقفه کوتاه روبرو شده تا اینکه بار دیگر زندگی در دوره تاریخی در آن به جریان افتاد و از این دوره تا دوره اسلامی شواهدی از وجود زندگی جوامع انسانی در آن به وفور مشاهده می شود. مقاله مذکورابتدا به معرفی محوطه های مهم شناسایی شده در حوزه سد پرداخته و در ادامه با توجه به آثار سفالی بدست آمده، فرهنگ ها و تداوم سنتهای سفالی حوزه سد را مورد مطالعه قرار خواهد داد.
کلید واژگان: تالوار, بررسی باستان شناختی, زاگرس, محوطه های باستانی, مس, سنگی}The Talvar dam archaeological project was conducted on March 2008 in order to evaluate the archaeological potentials of the regions affected by the industrial constructions. Intensive walking survey of the region has revealed seventeen new sites, which encompass a relatively wide temporal range from Chalcolithic to the Islamic periods. However, there exists a noticeable gap between the Iron Age and historical periods. The distribution of the sites and their positions compare to the Talvar River indicate that this river has played an important role for the populations who used to live in this geographical region during the prehistoric and historic times.
Keywords: Talvar, Archaeological Survey, Zagros, Archaeological Sites, Chalcolithic}
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.