به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « ابوالحسن تهامی » در نشریات گروه « ادبیات و زبان ها »

تکرار جستجوی کلیدواژه «ابوالحسن تهامی» در نشریات گروه «علوم انسانی»
  • محمود مهدوی دامغانی
    رودکی سمرقندی شاعر بنام سه دهه اول قرن چهارم هجری است که به سال 329 یا 330 وفات یافته است. اغلب شرح حال نویسان او را در تبحر و کثرت شعر ستوده اند. ابوالحسن تهامی در تهام (مکه) به دنیا آمد و سپس به رمله دره فلسطین مهاجرت کرد و خطیب آن شهر شد، فردی متقی و زاهد بود و در خراسان آن زمان، شعر وی شناخته شده بود. آنچه در این کوتاه سخن به آن پرداخته می شود، اشتراک در وزن و مفهوم و مضمون مرثیه رودکی در سوگ پسر ابوالفضل بلعمی و قصیده ای از تهامی است که با توجه به آموزه های مشترک شاعران از قرآن، بیشتر از نوع توارد خاطر به شمار می آیند.
    کلید واژگان: رودکیسمرقندی, ابوالحسن تهامی, مرثیه و خراسان}
    Mahmood Mahdavi Damghani
    RudakiSamarghandi was a renowned and well-read Khorasani poet in the first three decades of the fourth Hegira century. He died in 329 or 330 H.G. He composed many poems. Some scholars have estimated the number to range from 130,000 to 1,300,000 poems, but a few poems have remained. Most biographers unanimously acknowledge his skill in composing different kinds of poems. There are mixed views about his being blind or being blinded and about his religious affiliation. His command of the Arabic language and literature was so high that he translated Kelileh and Demneh back into eloquent Persian poems.
    AbolhassanTahami was born in Taham (Mecca). Then, he migrated to Ramleh, a city in Palestine. He became theoratoer of the city. He was a very virtuous and pious man. He was famous in Khorasan and his poems were memorized by people there. He was believed to be a twelve-imam shiite.
    Keywords: Rudaki, AbolhassanTahami, elegy, Khorasan}
  • مصطفی شیروی خوزانی
    در این مقاله، دیوان ابوالحسن تهامی، شاعر توانمند عصر عباسی دوم (334- 656 ه.ق)، مورد بررسی قرارگرفته است. اشعار ایشان گر چه اغلب در مدح و منقبت افراد سروده شده است، همواره در آن، پند و موعظه و حکمت نیز به کار رفته است. این پژوهش نشان می دهد که تهامی در جای جای دیوانش و در هر مناسبت، مدح خود را با یک نکته پندآموز و حکمی درمی آمیزد تا از این رهگذر رسالتی را انجام داده باشد.
    این پندها در ذیل ده عنوان کلی دسته بندی گردیده است که عبارتند از: عزت انسان، شرافت و بزرگواری، بردباری بزرگان، بخشش و کرم، دانایی و درک و فهم، استفاده از تدبیر در کارها، بلاغت داشتن در سخن،، ناپایداری دنیا، مذمت فقر، و مورد رشک واقع شدن انسان با فضیلت. بنابراین، تهامی را باید از شاعران حکمت آور دانست و قصاید مدح گونه اش را نوعی حکمت محسوب نمود.
    کلید واژگان: ابوالحسن تهامی, پند, حکمت, موعظه, شعر حکمی}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال