جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "الشعر العباسی" در نشریات گروه "ادبیات و زبان ها"
تکرار جستجوی کلیدواژه «الشعر العباسی» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
تشهد الکتب التاریخیه ان "آل سهل" اسره عریقه من الاسر الإیرانیه التی لعبت دورا بارزا فی الحکم العباسی الاول بعد "آل برمک". فینتمی نسبهم إلی الملوک الساسانیین، ومکانه آل سهل فی الحکم العباسی مکانه مرموقه فی السیاسه، إذ برزت سیادتهم ولباقتهم وحسن تدبیرهم فی حل البلاد الإسلامیه وعقدها. فاشهر شخصیات هذه الاسره هو الفضل بن سهل المشهور بذی الریاستین واخوه الحسن بن سهل، وإبراهیم بن الحسن حاجب المتوکل، فتعرف البحتری علی آل سهل واتجه إلیهم بشعره وبعاطفته، إذ إنه مدحهم حبا لهم إلی جانب التمتع بصلاتهم المادیه الغزیره، فلا یکتفی البحتری بمدح هولاء فحسب، بل ادمج مدایحهم باسماء الملوک الساسانیین، إذ انعکس شغف الشاعر العربی بالحضاره والثقافه الفارسیتین. رغب البحتری فی مدح هذه الاسره الإیرانیه وقام بتمجیدها وتکریمها واعترف بسیادتها وفضلهما رغم اصوله العربیه ونزعته القومیه. فیحاول هذا البحث الذی ینهج المنهج المقارن ان یستخرج تمظهرات صوره آل سهل المنعکسه فی قصاید البحتری. ویمکننا ان نستنتج ان الشاعر العربی قد صور الحضاره والثقافه الفارسیتین من خلال مدح آل سهل خیر صوره یدل علی معرفه الشاعر بها معرفه دقیقه مع إبراز حبه لآل سهل والحضاره التی ینتمون إلیها. وعکس هذا الشاعر "الانا العربی"، الصفات الإنسانیه الراقیه فی "الآخر الإیرانی" ای الفرس بکل وضوح.
کلید واژگان: الشعر العباسی, البحتری, السلسله الساسانیه, آل سهل, الصورولوجیاAccording to historical books, "’Āl Sahl" was an original Iranian family who played a prominent role in the first Abbasid government after the Barmakids. Fadl ibn Sahl, known as Dhu al-Ri'āsatayn (The man of two chairmanships), Hasan ibn Sahl, his brother and wazir of al-Ma'mun), and Ibrahim bin Hasan, hajib (chamberlain) of al-Mutawakkil, were the most distinguished characters of this family. Al-Buhturi (d. 284 H.) despite of his Arab origin, praised this family, after familiarity with them, in several of his odes and confessed their merits, and of course received their generous gifts. Al-Buhturi mixed ’Āl Sahl praises with the names of Sassanid kings, which manifests the desire of this Arab poet to Iranian civilization and culture. The method of this research is comparative one relied on imageologic approach from French school. We can conclude that al-Buhturi, due to his abundant interests in ’Āl Sahl, reflects also in his poems numerous dimensions of the Iranian civilization and culture. He manifested clearly through 'Arab I' the transcendental characteristics of the human beings in the portrait of 'Iranian the other'.
Keywords: Abbasid poetry, al-Buhturi, Sassanid dynasty, ’Āl Sahl, imageology -
إن الاسلوبیه علم یهدف إلی الکشف عن العناصر الممیزه التی یستخدمها المولف لاغراض شتی؛ وهذا الکشف لا یحصل إلا بالموازنه والتطبیق علی السیاق الاکبر او الاصغر، حیث من خلال الموازنه تظهر هذه العناصر المکونه للنص، وتبدو اوجه التشابه والاختلاف بین النصین. ومن ثم، یمکن تمییز الاسلوب لمولف عن آخر او تمییز السمات الاسلوبیه لفتره عن فتره اخری. وفیما یخص القصیده، فإنه تتم معالجتها من خلال عناصرها المختلفه کالإیقاع، والنحو، والفکره، والبیان والمحسنات اللفظیه والمعنویه. یعتبر الشاعران البحتری والمتنبی من فحول شعراء العصر العباسی، وتدور معظم قصایدهما حول المدح والغزل. یتناول هذا المقال تحلیل وتطبیق قصیدتین لهذین الشاعرین: قصیده "طیف الحبیب الم من عدوایه" للبحتری، وقصیده "عذل العواذل حول قلبی التایه" للمتنبی. وسبب اختیار هاتین القصیدتین هو اتفاقهما فی المضمون والوزن والقافیه. ومن خلال هذه الدراسه، نسعی إلی کشف العناصر الهامه، وکیفیه توظیف الشاعرین لها، وتبیین اوجه التشابه والاختلاف فی اسلوبهما الفردی. تتناول هذه الدراسه ثلاثه مستویات هی المستوی اللغوی والفکری والادبی. والمنهج الذی تعتمده هو المنهج الوصفی التحلیلی الإحصایی؛ وذلک بالاعتماد علی المصادر المکتبیه. وبعد معالجه هاتین القصیدتین ونظرا إلی المیزات الاسلوبیه، نستنتج ان الکلام عند المتنبی یظهر بشکل مباشر، وهذا ملایم مع إصدار الحکم، وجزاله التعبیر؛ وعند البحتری یظهر بشکل غیر مباشر ومایل، وهذا ملایم مع التعبیر الروایی؛ ولهذا، یرسم الشاعر التفاصیل بالتشبیه والاستعاره. ومن نتایج هذا المقال انها لا یوجد ای دلیل علی تاثر المتنبی بالبحتری، حیث إن اوجه الاختلاف بارزه للغایه فی اسلوبیه التفکیر وفی نوعیه استخدام الادوات اللغویه والفنیه، وإن هذه النوعیه لاستخدام الادوات قد کونت اسلوبهما الفردی.کلید واژگان: الموازنه الاسلوبیه, المستوی اللغوی, المستوی الفکری, المستوی الادبی, البحتری, المتنبی, الشعر العباسیStylistics is a science that seeks to explore outstanding elements an author uses for a variety of purposes. Prominent elements, similarities and differences could be shown by stylistics. Prominent elements in the field of poetry appear at various levels including phonology, syntax, rhetoric, and eloquence. Al-Buhturi and Al-Mutanabbi are prominent poets of the Abbasid period, whose praise and love formed the basis of most of their poems. In the present study, we intend to compare two poems of the two poets, which are similar in terms of content, metre, and rhyme.. The investigation of the two odes involves three lexical, philosophical, and literary levels. At the lexical level, three points are considered: phonetic, words, and grammar. At the philosophical level, the intellectual dimension are taken into account. At the literary level, the expression of the topics from two poets and also the concepts they consider for their definition are considered. Our approach in this research is an adaptive analysis using library resources.The results of the study show that both poets have used syntagmatic and paradigmatic relations to express what was on their minds. The relationship between thinking and how to use these relationships leads to the individual style. Excessive use of the letter ‘a’ in Buhturi’s poem (Taif al-Habib Alam me Adovva) has also intensifiedthe emotional level of the poem. The verb is more noticeable in Buhturi’s poem than in Mutanabbi’s poem (Athal al-Awazil Howla Ghalbi Alta). The reason could be that Mutanabbi tends to emphasize and prove, but Buhturi seems to put a novel in front of the reader and tell a story. Each poem begins with a sonnet and ends with an eulogy. In addition, there is a unity of the subject and harmony between the verses in both poems. But the unity of the subject could be more observed in Mutanabbi’s poem because Buhturi’s poem has two parts: the first 5 verses are about the sonnet and the second 5 verses are about eulogy. But in Mutanabbi’s poem, each verse is related to the next verse. So, Mutanabbi’s poem is more integrated than Buhturi’s poem. Buhturi’s poem is in the form of oblique. For this reason, he has used metaphors and similes a lot, but Mutanabbi’s wording is direct, so he has used metaphors and similes less. There is no reason to believe that Mutanabbi was influenced by Buhturi. Both poets are very capable of expressing their concepts. Finally, the differences in the philosophical level as well as in the use of linguistic and artistic devices could be easily observed.Keywords: stylistic comparison, Literally Level, Philosophical Level, Literary Level, Abbasid Poetry
-
إن الصور البصریه لها قیمه کبیره فی المشاهد الشعریه. الصوره الکاریکاتیریه هی صوره بصریه تستهدف نقد المجتمع عبر تشویه للصوره الموجوده للواقع وتضخیم عیوبه لکی تهاجم بطریقه غیر مباشره علی الواقع الذی غیر قادر علی تلبیه متطلبات المجتمع واحتیاجاته. لهذا، یعد الکاریکاتیر من اهم وسایل التعبیر واکثرها قوه علی التاثیر والنفاذ فی ذهن المتلقی. وبما ان الصور الکاریکاتیریه تبطن عاده السخریه المریره اللاذعه، کانت نتیجه هذا المزج المتشابک لونا بدیعا فی الشعر یسمی السخریه الکاریکاتیریه. فالسخریه الکاریکاتیریه هی نسج فنی مبتکر یجمع الجد والفکاهه بطریقه بارعه حیث یختلط الجد والفکاهه اختلاطا یزیل الفواصل بینهما هادفه إلی دفع الناس لیصیبوا کبد الحقیقه عبر تصویر إعوجاج الحیاه وتضخیمه. فهذا اللون من البیان، یفرض صورا جدیده بارعه فی البنیه الشعریه تتضاعف حاجتنا الماسه إلی دراسته. وبما ان ابا دلامه، الشاعر العباسی الشهیر، مشهور فی المحافل بشاعر السخریه الکاریکاتیریه، فهذه الدراسه، معتمده علی المنهج الوصفی-التحلیلی فی عرض الماده ونقدها، تهدف إلی إبراز صور السخریه الکاریکاتیریه، من خلال اشعار ابی دلامه. واخیرا وصل البحث إلی ان السخریه الکاریکاتیریه تشکل خصوصیه متفرده لاشعار ابی دلامه. فاصبح هذا النمط، فی شعره، إلی جانب الفکاهه والظرف، آلیه دفاعیه یستغلها الشاعر لمواجهه النقایض الاجتماعیه الموجوده فی المجتمع ومحاربه اعواجها ومکافحه سلبیاتها حتی ولو تجاوز الخطوط الحمراء فی بعض الاحیان.
کلید واژگان: السخریه الکاریکاتیریه, ابودلامه, الشعر العباسیVisual images are of great value in poetic scenes. The cartoon image is a visual image that aims to criticize society by distorting the existing image of reality and exaggerating its defects in order to indirectly attack the reality that is unable to meet the needs and needs of society. Therefore, caricature is one of the most important means of expression and the most powerful means of influencing and penetrating the mind of the recipient. And since caricature images usually lined with bitter and bitter irony, the result of this intertwining mixture was a wonderful color in poetry called caricature irony. Caricature irony is an innovative artistic tapestry that combines seriousness and humor in an ingenious way, where seriousness and humor are mixed, removing the breaks between them, aiming to push people to hit the nail on the head of the truth by portraying and amplifying the distortions of life.And since Abu Dalamah, the famous Abbasid poet, is famous in forums with the sarcastic poet, this study, based on the descriptive-analytical approach in presenting and criticizing the material, aims to highlight the images of cartoon irony, through Abu Dalama's poems. Finally, the research concluded that the cartoon sarcasm is a peculiarity of Abu Dalama's poetry. This pattern, in his poetry, along with humor and circumstance, became a defensive mechanism that the poet exploited to confront the social oppositions in society, fight their defects and combat their negatives, but without crossing the red lines
Keywords: cartoon sarcasm, AbuDalama, Abbasi poetry -
لقد تمیز العصر العباسی بانه عصر التجدید فی الموضوعات والاصطلاحات، لهذا اظهر بعض الشعراء اهتمامهم فی خلق صور خیالیه لکلمات لم تکن مالوفه من قبل او بعیده عن الجمال فی اکثر الاحیان لما فی ها من صفات سلبیه،کمفرده النفط التی یمجها الذوق الادبی فی الوهله الاولی لانها تخالف البعد الجمالی، ولکن بفضل الصنعه الادبیه استطاع هولاء ان یوظفوا تلک الصفات بشکل جید خدمه لادبهم، لیخلقوا منها روائع ادبیه جمیله. فدخلت فی وصف المراه وفی وصف الخیل واصبحت اسما لعلماء وشبهت نارها بالنجوم اللامعه وبالسیف المذهب ودخانها باللیل الدامس، ودخلت فی مجالات قلما یخطر علی البال استعمالها، لذلک نحاول فی هذا المقال ان نبین مواطن الجمال لمفرده النفط من خلال تتبع سیرها فی شعر هذه الفتره وکیف استطاع الشعراء ان یحلقوا فی فضاء الخیال لیرسموا صورا بلاغیه جمیله لهذه الماده النتنه وقد تمثلت هذه الصور فی استخدام النفط بمعناه الحقیقی بشقیه السلبی والإیجابی او باستخدامه مجازا فی معان اخری.کلید واژگان: الادب العربی, الشعر العباسی, البلاغه, النفط, النفاطات
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.