به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "بینامتنیت (تناص)" در نشریات گروه "ادبیات و زبان ها"

تکرار جستجوی کلیدواژه «بینامتنیت (تناص)» در نشریات گروه «علوم انسانی»
جستجوی بینامتنیت (تناص) در مقالات مجلات علمی
  • Abdolahad Gheibi, Masoud Bavaranpouri *, Parvin Khalili

    Intertextuality is a new literary criticism approach that examines the relation-ship between the present text and the absent text. According to this theory, there is no independent text, and each text is a feedback from its previous or contemporary texts, which is expressed in various forms. This is why texts are always interacting with each other. Contemporary Saudi novelist Mo-hammad Hassan Alwan in the novel “The little death”, verbal and spiritual influencing by the divine word, using the "intertextuality " approach, has in-cluded the absent-minded text of the Qur'an in his work of art. This research attempts to explain and interpret intertextual relations in a descriptive-ana-lytic approach, reviewing the novel of "The little death" with Qur'anic verses and the extent to which this author is influenced by the beautiful Qur'anic verses and how their themes are reflected. The results of the study indicate that the author has technically and artically explored the complete text, com-plete adaptation, inspiration and concept, allusion with the summoning of Quranic characters, partial and lexical relationships in his novel, of which the most prominent in The two texts under consideration, is the complete tex-tual relationship whose verses are directly mentioned in the novel without any modification.

    Keywords: The Holy Quran, Intertextuality, Arabic Novel, Mohammad Hassan Alwan, The little death
  • مهدی خرمی*، محمد غفوری فر، علی نوکاریزی
    بینامتنی، حاصل رویکرد زبان شناختی از حوزه نقد جدید در ادبیات است و به معنای ارتباط موجود میان هر متن ادبی با متون قبل یا معاصر خود است. این نظریه با شیوه هنرمندانه ای توسط ناقد فرانسوی«ژوالیا کریستوا» در آغاز دهه60 قرن بیستم میلادی ارائه گردید. هرچند این اصطلاح بینامتنی در دهه های اخیر مطرح شده، این پدیده با همه انواع آن از دیرباز در ادبیات اسلامی کاربرد داشته است و شایعترین نوع این پدیده، کاربرد آیات، واژگان و معانی قرآنی در آثار ادبی است. یکی از برجسته ترین مقامه نویسان عصر عباسی که از قرآن تاثیر بسیاری پذیرفته و از آیات قرآنی به شکل گسترده و متفاوت در خلال مقاماتش بویژه در دو مقامه وعظیه و قزوینیه بهره جسته، ابوالفضل احمد بن حسین همدانی است. بدین منظور این مقاله با روش تحلیلی توصیفی و با استقرا از آیات قرآن کریم در دو مقامه(قزوینیه و وعظیه) همدانی در پی آن است که با استفاده از تطبیق نظریه بینامتنیت بین دو مقامه مذکور با قرآن کریم، همراه با ارائه شواهد، به تشریح و تبیین تاثیرپذیری همدانی از آیات و چگونگی کاربرد هنرمندانه آنها بپردازد. بررسی عملیات بینامتنی این دو مقامه گواه این است که همدانی گاه الفاظ، مضمون و یا افکار آیه یا آیاتی از قرآن کریم را منبع الهام خویش قرار می دهد و بیشترین شکل بینامتنی قرآنی بکار رفته در دو مقامه او به صورت نفی متوازی (امتصاص) است.
    کلید واژگان: بینامتنیت(تناص), قرآن کریم, بدیع الزمان همدانی, مقامه قزوینیه, مقامه وعظیه
    Mahdi Khorrami*, Mohammad Ghafourifar, Ali Noukarizi
    Intertextuality is the result of the Linguistic approach in new field of criticism in literature. It is the connection between every literary text with its previous or contemporary texts. The theory was presented by the French critic, Julia Kristeva in the beginning of the 60s of the Twentieth century. Although the term intertextuality was coined in recent decades but this phenomenon has been used in Islamic literature and the most common type of this phenomenon, is the use of verses, vocabulary, and meanings of Quran in literary works. Hamadani is one of the most prominent writers of Maqameh in Abbasid era that has benefited, widely and differently, from many of the Quranic verses and chapters in his Maqamat. Therefore, this paper employs an analytical - descriptive method and by studying the Quranic verses in two Maqameh (Qazviynyeh and Vaziyeh) explains the influence of Quran on Hamadani. The analysis of two Maqameh shows that Hamadani was inspired by Quranic words, meanings or thoughts in his Maqamat. The most widely Quranic intertextuality used on two Maqameh is the Negation parallel.
    Keywords: Quran, Hamadani, intertextuality, Maqameh Qzvynyeh, Maqameh Vazyeh
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال