جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « زبان هورامی » در نشریات گروه « ادبیات و زبان ها »
تکرار جستجوی کلیدواژه «زبان هورامی» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
پژوهش حاضر، تنوعات نحوی و واژگانی زبان کردی هورامی (گویش پاوه) از منظر زبان شناسی اجتماعی تنوع گرا را مورد بررسی قرارداده است. بدین منظور، پس از بررسی مطالعات انجام شده تاکنون، چهار مولفه عوامل فرهنگی، اجتماعی، خانوادگی و ارتباطی به عنوان متغیرهای اثرگذار بر تنوعات نحوی و واژگانی شناسایی شدند و پرسش نامه ای برای آن ها تدوین و در بین گویشوران توزیع شد. داده های حاصل از این پرسش نامه ها با استفاده از مدل معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل از مدل معادلات ساختاری نشان داد که مولفه ها به طور معناداری در ساخت عوامل اثرگذار بر تنوعات واژگانی و نحوی نقش ایفا می کنند. در پایان به منظور رتبه بندی مولفه های اثرگذار بر تنوعات واژگانی و نحوی از آزمون فریدمن استفاده شد. براساس نتایج آزمون فریدمن مشخص شد که به ترتیب مولفه عوامل اجتماعی با میانگین رتبه 37/3، عوامل خانوادگی با میانگین رتبه 16/3 و مولفه عوامل ارتباطی با میانگین رتبه 46/2 به عنوان مهم ترین مولفه ها در عوامل اثرگذار بر تنوعات واژگانی و نحوی نقش ایفا می کنند.کلید واژگان: تنوعات زبانی, زبان شناسی اجتماعی تنوع گرا, زبان هورامی}In this study, linguistic variations of Hawrami (Paveh dialect) based on diversity-oriented sociolinguistics are studied. Following the literature review, four components including cultural, social, familial, and communicative factors recognized as effective variables on Linguistic and syntactic variations, and a questionnaire was prepared and delivered among the speakers. Data gathered from these questionnaires were analyzed by Structural Equation Model. The results of this model indicated that these components play a meaningful role in producing effective factors on Linguistic and syntactic variations. Finally, for ranking effective components on Linguistic and syntactic variations, Friedman test was conducted. The results of this test indicated that social factors by average 3.37, familial factors by average3.16 and communicative factors by average 2.46, respectively are the most important factors that play a role in Linguistic and syntactic variations.Keywords: Linguistic variations, Variationist sociolinguistic, Social Factors, Hawrami}
-
هورامی و عربی به عنوان دو زبان متعلق به دو خانواده بزرگ زبان های ایرانی و زبان های سامی هستند. جنس دستوری یکی از مقوله هایی است که در هر دو زبان کماکان حضور فعال دارد. هدف از انجام این پژوهش، رده شناسی نظام جنس دستوری در دو زبان هورامی (با محوریت گویش هورامان تخت) و زبان عربی (عربی استاندارد) و بررسی تطبیقی شباهت ها و تفاوت های جنس دستوری در این دو زبان است. داده های زبان عربی مورد استناد در این مقاله از منابع مکتوب به ویژه منابع دستور زبانی معاصر انتخاب شده است. داده های زبان هورامی نیز بر اساس 6 ساعت گفتگو ضبط شده با بیست گویشور بومی هورامان تخت استخراج شده است. تحلیل داده ها، بر اساس چارچوب نظری کوربت (1991) صورت گرفته است. به طور مشخص، تحلیل داده ها نشان می دهد که در هر دو زبان: دو جنس دستوری (مذکر و مونث) وجود دارد. جنس دستوری بدون نشان مذکر است. صفات، افعال و ضمایر با اسم در جنس دستوری مطابقت می کنند. با وجود هسته معنایی در دو زبان، نظام تخصیص غالب در آن ها صوری است. همچنین تفاوت هایی بین این دو زبان وجود دارد. این تفاوت ها در کنش جنس دستوری در این دو زبان با زمان، شخص و شمار است. به عنوان نمونه، در هورامی، تنها اسم های مفرد تمایز جنس دستوری دارند، در حالی که در زبان عربی، اسم های مفرد، مثنی و جمع از این تمایز برخوردارند. بررسی جهانی های گرینبرگ در مورد جنس دستوری نیز نشان داد که همه جهانی های تلویحی گرینبرگ در مورد جنس دستوری در این دو زبان صادق هستند.کلید واژگان: رده شناسی, جنس دستوری, زبان هورامی, زبان عربی}Hawrami and Arabic are considered as two languages of two enormous language families (Iranian and Semitic languages). Gender is one of the grammatical categories that is still remain in both languages. The present study aims at investigating the similarities and differences in the grammatical gender assignment system between both two languages, Hawrami (the Horaman Takht dialect) and Arabic (standard Arabic), within the framework of contrastive analysis. Arabic data is selected from written sources, especially modern grammar sources. Hawrami data were elicited based on 6 hours of recorded conversations with twenty native Hawraman Takht public speakers. Analysis of the data shows that the system of gender assignment despite its semantic core in both languages is often formal, so that the predominant trend in Arabic is: morphological> semantic> phonological and in Hawrami is: phonological> morphological> semanticKeywords: Grammatical gender, Hawrami, Arabic, typology}
-
این مقاله تنوعات واجی و واژگانی در زبان هورامی (گویش پاوه) را براساس زبان شناسی اجتماعی تنوع گرا بررسی می نماید. در این پژوهش، تاثیر دو متغیر جنسیت و سن بر یک تنوع واجی (استفاده از واجگونه [d] به جای واجگونه [d] در جایگاه پایانی کلمه) و دو تنوع واژگانی (استفاده از ساخت ترکیبی به جای واژه های /bαwα/ و /dαdα/ و استفاده از واژه /waratαw/ به جای واژه /war/) در یک گروه 60 نفره (30 مرد و 30 زن) در چهار رده سنی بررسی گردید. روش اجرا بدین صورت بود که داده های گردآوری شده ازطریق مصاحبه با گروه اصلی، با داده های گردآوری شده از گروه معیار که شامل تعدادی از زنان و مردان بی سواد بالای 60 سال بود، مقایسه گردید. درنهایت، یک تنوع واجی و دو تنوع واژگانی که دارای بیشترین میزان تفاوت در بین گروه معیار و گروه اصلی بودند برای بررسی انتخاب شدند. یافته های پژوهش نشان داد که متغیرهای سن و جنسیت با تنوع واجی موردبررسی، ارتباط معنا داری ندارند. در تنوع واژگانی، زنان بیشتر از مردان برای خطاب کردن مادربزرگ هایشان از ساخت ترکیبی (/αdα/ + نام کوچک) استفاده می کنند. بین سن و میزان استفاده از ساخت ترکیبی نیز رابطه معنا داری وجود دارد. همچنین، بین میزان استفاده از واژه /waratαw/ و جنسیت رابطه معنا داری وجود دارد.کلید واژگان: زبان شناسی اجتماعی تنوع گرا, زبان هورامی, گویش پاوه, متغیرهای واجی, متغیرهای واژگانی}This paper offers a study of phonological and lexical variations in Hawrami (paveh dialect) based on Variationist Sociolinguistics. In this paper the influence of two non-linguistic factors (age and gender) on one phonological variation (use of allophone]d[instead of]d[in final position) and two lexical variations (use of a compound noun instead of the words /bαwα/ and /dαdα/ meaning “grandpa” and “grandma”, respectively and the use of the word /waratαw/ instead of / war/) in a group of 60 people (30 men and 30 women) from 4 age groups were studied. Data gathered from main group compared with data gathered from standard group which consists of illiterate men and women who were older than 60 and finally, one phonological variation and two lexical variations that have the most differences among standard and main group were chosen. The results indicated that there is no meaningful relationship between age, gender and phonological variation. In lexical variations women use combined address term (/αdα/ + first name) for addressing their grandmas more than men. There is a meaningful relationship between age and the use of combined address terms, too. There is a meaningful relationship between gender and using /waratαw/ instead of /war/.Keywords: Variationist sociolinguistics, Hawrami, Paveh dialect, phonological variations, lexical variations}
-
زبان های هورامی و فارسی که هر دو از خانواده زبان های ایرانی غربی اند؛ متاثر از زبان اوستایی نیز بوده و تا دوره میانه در بسیاری از شکل های تلفظ، همسان بوده اند. از این رو، زبان هورامی به دلیل نزدیک بودن به ریشه های کهن زبان فارسی، منبع خوبی برای احیای صورت های مهجور در این زبان است. از آن جاکه هورامی در تاثیرپذیری از فارسی جدید تا حد زیادی محتاط بوده است؛ شماری از گویش های آن، از جمله گویش عبدالملکی، برخی از ویژگی های آوایی زبان های قدیمی تر ایرانی را در خود حفظ کرده اند. با توجه به این موضوع، جستار حاضر با بررسی 76 واژه در گویش عبدالملکی، به کشف ریشه های اوستایی، فارسی باستان و میانه در آنها پرداخته است. روش پژوهش حاضر، توصیفی- تحلیلی است. داده ها در بخش هورامی، از طریق مصاحبه با گویشوران عبدالملکی و با ضبط گفتار آنها، و در بخش فارسی باستان و میانه، با مراجعه به کتاب های «تاریخ زبان فارسی» و «فرهنگ کوچک زبان پهلوی»، به ترتیب از خانلری و مکنزی گردآوری شده اند. یافته های پژوهش نشان می دهد واج های /v/، /č/، /h/، /ž/، /k/، و /n/ در گویش عبدالملکی، همچنان شکل کهن خود را حفظ کرده و از نظر تحول، به دوره های باستان و میانه نزدیک ترند. خوشه همخوانی /sp/ در این گویش، بازمانده از زبان مادی می باشد. همخوان /y/ آغازی فارسی باستان که در فارسی میانه و جدید، بدل به /j/ شده؛ در گویش عبدالملکی همچنان باقی مانده است. واکه /i/ باستانی که در تحول تا فارسی جدید، به /a/ تبدیل شده اند؛ در این گویش به همان شکل اوستایی و فارسی میانه حفظ شده است. واژه هایی که در گویش عبدالملکی مختوم به /a/ هستند از صورت /-ag/ فارسی میانه مشتق شده اند. به طورکلی گویش مطالعه شده در این جستار، از لحاظ تحولات تاریخی واج ها نسبت به زبان فارسی جدید محافظه کارتر است و ساختار واجی آن شباهت زیادی به فارسی باستان و پهلوی دارد.
کلید واژگان: واج شناسی, زبان هورامی, گویش عبدالملکی, فارسی باستان, فارسی میانه}Hawramaic and Persian languages as Western Iranian languages, were influenced by the Avestan language and were similar in many forms of pronunciation until the Middle Ages. So, the Hawramaic language, due to its proximity to the ancient roots of Persian, is a good source for reviving obsolete forms in this language. Since Hawrami has been very cautious about being influenced by the modern Persian language, a number of its dialects, including Abdolmaleki dialect, have retained some of the features of the ancient Persian languages. In this regard, the present study, has examined 76 words in Abdolmaleki dialect, and has explored the Avestan, ancient Persian and Middle Persian roots in them. The method of the present research is descriptive-analytical. Data in the Hawrami language section, has been gathered through interviews with speakers and recording their speech, and in the section of ancient Persian and Pahlavi languages, data has been collected from the books "History of Persian language" and "Small culture of Pahlavi language", by Khanlari and Mackenzie, respectively. The most salient finding of the present study indicates that the phonemes /a/, /i/, /v/, /č/, /h/, /ž/, /k/, /n/ are the remnants of ancient and medieval periods.
Keywords: Phonology, Abdolmaleki dialect, Ancient Persian, Avestan language, Middle persian} -
هدف از نگارش این مقاله بررسی جایگاه تکیه در طبقه واژه ها و نقش های آن در زبان هورامی، یکی از زبان های ایرانی نو شاخه شمال غربی، است. برای گردآوری داده ها، از ده گویشور بومی بی سواد این زبان در سنین بین 30 تا 80 سالگی از طریق مصاحبه در حدود پنج ساعت ثبت و ضبط داده ها انجام شده است. به علاوه، از شم زبانی نگارنده به عنوان گویشور بومی و منابع مکتوب در این زمینه به عنوان پیشینه پژوهش استفاده شده است. بررسی و تحلیل داده ها نشان می دهد که تکیه در این زبان تمایزدهنده و دارای سه نقش و کارکرد می باشد: 1. سبب تغییر معنی واژه می شود. 2. موجب تغییر مقوله دستوری واژه می گردد. 3. عامل شناسایی و تشخیص جنس دستوری در اسم ها و صفت های دارای نشانگرهای صوری یکسان است. جنس دستوری در اسم های مذکر و مونث مختوم به واکه های [a] و [i] و صفت های مذکر و مونث مختوم به واکه [a] از روی جایگاه تکیه قابل شناسایی است.
کلید واژگان: زبان هورامی, تکیه, جنس دستوری, مقوله دستوری}This paper aims to study the place of stress in word classes and its functions in the Hawrami language, one of the new Northwestern Iranian languages. I have interviewed ten illiterate native speakers of this language aged between 30 and 80, and have collected the data in a recording of about five hours. Furthermore, written materials within this domain and my linguistic intuition as a native speaker are used as sources of research literature. Data analysis indicates that stress is distinctive in this language and has three functions: 1. It changes the meaning of the word. 2. It changes the grammatical category of the word. 3. It is the distinguishing factor of grammatical gender in nouns and adjectives having the same formal markers. The grammatical gender in the masculine and feminine nouns ending in the vowels [a] and [i] and masculine and feminine adjectives ending in the vowel [a] is identified by the place of stress.
Keywords: Hawrami language, stress, grammatical gender, grammatical category} -
هدف از نگارش این مقاله، بررسی و توصیف فرایندهای واجی همخوانی در واژه های مشترک بین زبان فارسی معیار و زبان هورامی (گویش هورامان تخت)، یکی از زبان های ایرانی نو شاخه شمال غربی، است. برای گردآوری و ثبت داده ها، از ده گویشور بومی بی سواد و با سواد از زن و مرد در سنین بین 30 تا 80 سال در حدود 5 ساعت بهره گرفته شده است. از شم زبانی یکی از نگارندگان که گویشور بومی این گویش است و همچنین منابع مکتوب در این زمینه به عنوان پیشینه پژوهش استفاده شده است. داده ها در چارچوب نظریه واج شناسی زایشی تحلیل و بر اساس الفبای آوانویسی بین المللی « IPA» آوانگاری شده اند. روش پژوهش به صورت توصیفی-تحلیلی است. با بررسی داده ها انواع فرایندهای واجی همخوانی از قبیل همگونی، حذف، درج، تقویت، تضعیف و قلب مورد بررسی قرار گرفته اند. پر بسامدترین فرایندهای واجی همخوانی به ترتیب حذف، تضعیف و همگونی و کم بسامدترین آنها، درج، قلب و تقویت هستند.کلید واژگان: زبان هورامی, گویش هورامان تخت, واج شناسی زایشی, همگونی, حذف, تضعیف, تقویت}The purpose of this article is to study and describe the consonantal phonological processes in common words between the standard Persian language and Hawrami language (Hawramane Takht dialect), one of the members of the new northwest Iranian family of languages. For gathering data, we have done and recorded an interview with ten native speakers, men and women, literate and illiterate, aged between thirty and eighty for about five hours. Furthermore, we have used one of the writers, linguistic intuition who is the native speaker of this dialect and written sources in this connection as the background of the research. The data has been analysed within the framework of generative phonology and transcribed according to the International Phonetic Alphabet "IPA". The research is analytic descriptive. By analyzing data, the different kinds of consonantal phonological processes like assimilation, deletion, insertion, fortition, lenition, and metathesis were studied. The most frequent consonantal phonological processes were deletion, lenition, and assimilation and the least frequent ones were insertion, metathesis and fortition respectively.Keywords: Hawrami, Hawramane Takht, generative phonology, Assimilation, deletion, lenition, Fortitin}
-
ساخت هجا در هر زبانی طبق قواعد خاص آن زبان صورت می پذیرد. هدف از نگارش این مقاله، بررسی و توصیف همخوان ها و واکه ها، ساختمان هجا و خوشه های همخوانی در زبان هورامی (گویش هورامان تخت) است که یکی از اعضای خانواده زبان های ایرانی نو شاخه شمال غربی است. برای گردآوری داده ها با پنج نفر گویشور بومی از زن و مرد، بی سواد و باسواد، در بین سنین سی تا هفتاد سال در حدود پنج ساعت ثبت و ضبط داده ها انجام شده است. به علاوه، از شم زبانی یکی از نگارندگان که گویشور بومی این گویش است و همچنین منابع مکتوب در این زمینه استفاده شده است. پژوهش به صورت همزمانی انجام گرفته و روش آن، توصیفی– تحلیلی است. داده ها براساس الفبای آوانویسی بین المللی IPA آوانگاری شده اند. در پایان، 30 همخوان و 8 واکه ساده شناسایی شدند. از دیگر نتایج این تحقیق، تعیین ساخت هجا در این گویش است که در زیرساخت به صورت (C)(C)V(C)(C) می باشد. خوشه بیش از دو همخوانی چه در جایگاه آغازی و چه در جایگاه پایانی هجا وجود ندارد. در ساخت های هجایی با یک همخوان در آغازه، همخوان های /ɫ/، /r/ و /ɹ/ نمی توانند در آغازه هجا قرار گیرند. در این گویش، همخوان هجایی وجود ندارد و تنها واکه ها در هسته هجا ظاهر می شوند.کلید واژگان: زبان هورامی, گویش هورامان تخت, ساختمان هجا, خوشه همخوانی, همخوان, واکه}The syllable is structured in every language according to the specific rules of that language. The purpose of this article is to study and describe the consonants and vowels, the syllable structure and consonantal clusters in the Hawrami language (the dialect of Hawramane Takht), one of the members of the new northwest Iranian family of languages. For gathering data, we have done and recorded an interview with five native speakers, men and women, literate and illiterate, aged between thirty and seventy for about five hours. Furthermore, we have used one of the writers, linguistic intuition who is the native speaker of this dialect and also the written sources in this connection. The research has been done synchronically and is analytic - descriptive. The data has been transcribed according to the International Phonetic Alphabet "IPA". In the end, 30 consonants and 8 simple vowels were identified. One of the other results of this research is the syllable structure in this dialect that is (C)(C)V(C)(C) in the deep structure. There aren,t more than two consonantal clusters whether in the syllable initial or final position. In syllable structures with one consonant in their onset, the consonants /ɫ/, /r/, and /ɹ/ cannot occure in the onset of a syllable. Therer aren,t syllabic consonants in this dialect and only vowels can function as the nucleus of syllable.Keywords: Hawrami, Hawramane Takht, Syllable structure, Consonantal cluster, Consonant, Vowel}
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.