به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « سبک شناسی شعر » در نشریات گروه « ادبیات و زبان ها »

تکرار جستجوی کلیدواژه «سبک شناسی شعر» در نشریات گروه «علوم انسانی»
  • زهره امینی نیا، عبدالله حسن زاده میرعلی *، امید مجد

    زمینه پژوهش: 

    این پژوهش به سبک شناسی دوازده تن از شاعران مشهور و گمنام نیمه دوم قرن دوازدهم، یعنی دوره افشاریه و زندیه که حدود سالهای (1148تا1212) را در بر میگیرد، در چهار سطح آوایی، زبانی، ادبی و فکری پرداخته است.

    روش پژوهش:

     روش تحقیق، کتابخانه ای و اسنادی است. در این تحقیق دیوان شعر چند شاعر مشهور و چند نسخه خطی از شاعران گمنام مورد بررسی قرار گرفت.

    یافته ها

     دوره فترت، دوره کوتاه شصت ساله است که بین دو دوره سبک هندی و سبک بازگشت قرار دارد، از منظر بعضی از پژوهشگران در این دوره مجالی برای رشد و نمو ادبیات پیدا نشد و هیچ شاعری لب به سخن نگشود تا حدی که این دوره را از فقیرترین دوره های ادبیات به شمار آورده اند و تنها دلیل آنان پیروی شاعران از طرز فکر و شیوه قدما است. اینچنین نسبتی کاملا ناروا و نادیده گرفتن حجم زیادی از آثار شاعران این دوره است که با مطالعه دیوان هر یک از آنها میتوان به بسیاری از اشعار ارزشمند و د لنشین دست پیدا کرد. دوره فترت همواره تحت الشعاع دوره بازگشت قرار گرفته و به شعر این دوره توجهی نشده، حال آنکه شعر این دوره در شکل گیری و رشد وکمال محتوای شعر دوره قاجار و دوره های بعد تاثیر بسزایی داشته و در سیر تاریخی و ادبی از اهمیت زیادی برخوردار است. همچنین تشکیل نهضت بزرگ بازگشت ادبی توسط چند تن از شعرای معروف اصفهان برای اعراض از سبک هندی و بازگشت به سبک عراقی، همگی نشان از حیات شعر در این دوره دارد.

    نتیجه

     پژوهشها نشان میدهد در دوره فترت که مبانی نظری آنان برگشت به الگوهای کهن بوده ، تا اندازه خیلی کمی از گفتمان مسلط و مبانی نظری خراسانی و تا اندازه ای از سبک عراقی و دوره تیموری، و بیشترین الگو برداری از دوره وقوع و دوره قبل از خود یعنی سبک هندی بوده است. شاعران مشهور این دوره، مانند مشتاق، هاتف، آذر، صباحی در الگو برداری از دوره های کهن، هم در زبان و هم در مبانی نظری موفق تر بوده اند و شاعران غیر مشهور این دوره مانند: صافی، هاشم، نورعلیشاه، در مبانی نظری و زبان به سبک عراقی و طوفان، درویش، رفیق، طبیب و عاشق در مبانی نظری و زبانی به سبک وقوع و هندی نزدیک هستند.

    کلید واژگان: سبک شناسی شعر, دوره فترت, دوره نخست بازگشت ادبی, دوره افشاریه و زندیه}
    Zohre Amininia, Abdullah Hassanzadeh Mirali *, Omid Majd
    BACKGROUND AND OBJECTIVES

     This research deals with the stylistics of twelve famous and unknown poets of the second half of the 12th century, that is, the Afshariya and Zandiye period, which covers the years (1735-1797), on four phonetic, linguistic, literary and intellectual levels.

    METHODOLOGY

     The research method is library and documentary. In this research, Divan Shear of some famous poets and some manuscripts of anonymous poets were examined.

    FINDINGS

     The interlude period is a short period of sixty years, which is between the two periods of the Indian style and the return style, from the point of view of some researchers, there was no room for the growth and development of literature in this period, and no poet spoke to the extent that this period have been considered as one of the poorest periods of literature, and the only reason for them is that the poets followed the ancient way of thinking and style. Such a ratio is completely unfair and ignoring a large amount of works of poets of this period, by studying the divan of each of them, you can find many valuable and pleasant poems. The period of intermission has always been overshadowed by the period of return and the poetry of this period has not been paid attention to, while the poetry of this period had a significant impact on the formation, growth and perfection of the content of the poetry of the Qajar period and subsequent periods and is of great importance in the historical and literary history. Also, the formation of the great movement of literary return by several famous poets of Isfahan to reject the Indian style and return to the Iraqi style, all show the vitality of poetry in this period.

    CONCLUSION

    The researches show that in the period of Fatrat period, their theoretical foundations were back to the old models, to a very small extent from the dominant discourse and theoretical foundations of Khorasani and to a certain extent from the Iraqi style and the Timurid period, and the most examples were taken from the period of occurrence and the previous period. By itself, it was the Indian style. The famous poets of this period, such as Mushtaq, Hatef, Azar, Sabahi, have been more successful in taking examples from the ancient periods, both in language and in theoretical foundations, and the non-famous poets of this period, such as: Safi, Hashim, Nuralishah, in theoretical and language foundations. In terms of theory and language, they are close to the style of Iraqi and Tofan, Darvish, Rafiq, Tabib, and Ashiq, to ​​the style of the event and the Indian style.

    Keywords: Poetry Stylistics, Fetrat Period, The First Period Of Literary Return, Afshariya, Zandiye Period}
  • مسلم نادعلی زاده*، علی خالقیار

    یکی از سخنوران بزرگ زبان فارسی که هنوز هم نزد بسیاری از اهالی فرهنگ و ادب ناشناخته باقی مانده، شاعر و عارف نامی قرن هشتم ابن نصوح شیرازی است. از اشعار وی در منقبت امیرالمومنین و آل عبا و تفضیل ایشان بر دیگران، گرایش شیعی اش آشکار می شود. پژوهش حاضر که با هدف شناخت ویژگی های فکری اشعار باقی مانده از ابن نصوح شیرازی انجام شده، در تلاش است تا با ارائه نمونه های شعری شاعر و ویژگی های برجسته آن، باب آشنایی با این سخنور سبک عراقی را بگشاید. یافته های این پژوهش که بر اساس اشعار ابن نصوح در نسخه های خطی صورت گرفته است، نشان می دهد که پس از مدح جلایریان، نعت و منقبت پیشوایان دینی، اخلاقیات، توصیفات هنری و عاشقانه، عقل گرایی، تصوف و موضوعات اجتماعی بالاترین بسامد را در اشعار وی داراست. بدین ترتیب ابن نصوح را می توان پس از حافظ در کنار سخنوران بزرگی چون سلمان ساوجی، خواجوی کرمانی، کمال خجندی و... از چهره های شاخص و برجسته شاعران سبک عراقی در قرن هشتم دانست.

    کلید واژگان: ادبیات فارسی, شعر فارسی قرن هشتم, ابن نصوح شیرازی, سبک شناسی شعر, سطح فکری}
  • مریم بیک *

    ژاله قایم‌مقامی از پایه‌گذاران ادبیات زنان است. شعر ژاله دارای بن‌مایه‌های فکری است و شاعر برای احیای حقوق خود به شکلی کاملا صریح، اعتراض خود را بیان می‌کند. از ویژگی‌های زبانی اشعارش، سادگی و روانی است و از واژگان مهجور و متروک به دور است. بیشتر از ردیف‌های فعلی استفاده کرده است و درکاربرد ترکیبات نغز و تشبیهات زیبا، تواناست و عنصر تخیل در آثار او جایگاهی ویژه دارد. اشعار وی سرشار از مضامین نو و تعابیر بدیع می‌باشد. هنر تصویرگری شاعر بیشتر استفاده از آرایه‌های بیانی، استعاره، تشبیه و کنایه است. این استفاده در حد متوسط و رایج است؛ به‌طوری که کلام را پیچیده و معنا را غیرقابل دسترس نکرده است. این پژوهش برآن است تا با روش توصیفی- تحلیلی و با ابزار مطالعه کتابخانه‌ای به بررسی سبک‌شناسی اشعار ژاله بپردازد و اشعار را در سه سطح زبانی، فکری و ادبی بر مبنای آمارهای دقیق تحلیل کند.

    کلید واژگان: ژاله قائم مقامی, سبک شناسی شعر, سطح زبانی, سطح فکری, سطح ادبی}
  • میثم حنیفی، رحمت الله سیرت
    زمینه و هدف

    رازق فانی یکی از شاعران برجسته شعر معاصر افغانستان است که متاسفانه مانند اکثر شاعران هموطن خویش، در ایران چندان شناخته شده نیست. واکاوی و تحلیل همه سویه شعر فارسی در افغانستان یکی از زمینه های نسبتا مغفول در جامعه ادبی ماست. در این پژوهش که با هدف شناخت ویژگیهای سبکی شعر رازق فانی انجام شده است، تلاش شده با ارایه نمونه هایی از شعر فانی، باب آشنایی با این شاعر بزرگ افغانستانی برای علاقه مندان گشوده شود. همچنین شناسایی جایگاه شاعری رازق فانی در میان شاعران معاصر ادبیات فارسی از اهداف این پژوهش است.

    روش مطالعه

    پژوهش پیش رو، مطالعه ای نظری است. داده های آن به روش کتابخانه ای بدست آمده و به شیوه توصیفی-تحلیلی و ارایه آمار به انجام رسیده است. محدوده موردمطالعه، کتاب مجموعه اشعار رازق فانی است که به کوشش حفیظ شریعتی سحر در کابل به چاپ رسیده است. اشعار کلاسیک رازق فانی براساس روش سیروس شمیسا در سه سطح زبانی، ادبی و فکری سبک شناسی شده است.

    یافته ها

    برجسته ترین ویژگیهای زبانی شعر فانی عبارتند از بکارگیری واژه های عامیانه، واژه های کهن، انواع تکرار و قافیه های بدیعی. از برجستگیهای ادبی آن میتوان به بسامد بالای روش تناسب، انواع استعاره، تشبیهات تازه، انواع کنایه، سمبل، ارسال المثل و تلمیح اشاره کرد. مهمترین مشخصه های فکری شعر فانی عبارتند از: عشق به وطن، فراق و دوری از میهن، دردها و دغدغه های اجتماعی، گلایه و شکایت، اعتراض و انتقاد، مشکلات و گرفتاریهای دیار مهاجرت.

    نتیجه گیری

    از بررسیهای انجام‌ شده میتوان نتیجه گرفت که رازق فانی شاعری استاد است که بر اصول و قواعد شعر کلاسیک کاملا مسلط است و با زوایای مختلف شعر فارسی و سنن ادبی آشناست.

    کلید واژگان: سبک شناسی شعر, رازق فانی, شعر معاصر افغانستان, سطح زبانی, سطح ادبی, سطح فکری}
    Meysam Hanifi, Rahmatollah Sirat
    BACKGROUND AND OBJECTIVES

    Razeq Fani is one of the prominent poets of contemporary Afghan poetry who, unfortunately, like most of his compatriots, is not well known in Iran. A comprehensive analysis of Persian poetry in Afghanistan is one of the relatively neglected areas in our literary community. In this research, which has been carried out with the aim of recognizing the stylistic features of Raziq Fani"s poetry, an attempt has been made to introduce the great Afghan poet to those who are interested by presenting examples of Fani"s poetry. Also, identifying the position of Razegh Fani as a contemporary poet of Persian literature is one of the objectives of this research.

    METHODOLOGY

    The present study is a theoretical study. Its data were obtained by library method and were done in a descriptive-analytical way and by presenting statistics. The study area is a collection of poems by Raziq Fani, published in Kabul by Hafiz Shariati Sahar. Razegh Fani"s classical poems have been stylized on three levels of language, literature and thought based on the method of Sirus Shamisa.

    FINDINGS

    The most prominent linguistic features of mortal poetry are the use of slang words, ancient words, types of repetitions and novel rhymes. Its literary highlights include the high frequency of the method of proportionality, types of metaphors, new similes, types of irony, symbols, proverbs and allusions. The most important intellectual characteristics of mortal poetry are: love for the homeland, separation from the homeland, social pains and worries, grievances, protests and criticisms, problems and troubles of the land of immigration.

    CONCLUSION

    From the studies done, it can be concluded that Razegh Fani is a master poet who is completely proficient in the principles and rules of classical poetry and is familiar with different angles of Persian poetry and literary traditions.

    Keywords: Stylistics of poetry, Razegh Fani, Contemporary Afghan poetry, language level, Literary level, intellectual level}
  • پروین بخردی، سیروس شمیسا*، عبدالرضا مدرس زاده
    شهرآشوب شعری است که در هجو یک شهر، نکوهش مردم آن شهر و یا در مورد پیشه ها و صاحبان آن پیشه ها و سرگرمی های اجتماع سروده شده است و مسعودسعد سلمان را مبتکر این نوع ادبی دانسته اند. مسعودسعد از شاعران قرن پنجم وششم هجری قمری و نام بردار به بزرگترین حبسیه سرای شعر فارسی است. شعر مسعودسعد در قالب های: قصیده، غزل، قطعه، مثنوی، ترجیع بند، مسمط، مستزاد و رباعی است و او را مبتکر قالب مستزاد نیز دانسته اند. در این پژوهش با استفاده از روش تحلیل محتوا، پس از بررسی سبک شهرآشوب های مسعودسعد خواهیم دید که زبان و ادبیات شاعر آمیخته به طنز و هزل است و این اثر بازتابی از اجتماع و زندگی مردمی است که دور از دربارها هستند. روش ما در سبک شناسی، بررسی ویژگی های زبانی (لایه های: آوایی، واژگانی، دستوری)، ویژگی های ادبی (لایه بلاغی که شامل بررسی های بدیع معنوی و بیان است) و ویژگی های فکری اثر است. این تحقیق به روش توصیفی- تحلیلی انجام گرفته است.
    کلید واژگان: سبک شناسی شعر, قرن ششم, شهرآشوب, مسعود سعد سلمان}
    Parvin Bekhradi, Sirous Shamisa *, Abdol Reza Modarres Zadeh
    Shahr-ashoubs are a cycle of poems in the Qa`t`a form describing  trades, manner of traders,amusements  or  satirize  people and places and “Mas'ud-e  Sa'd-e  Salmaan” is the creator of the Shahr-ashoub genre . Mas'ud-e  Sa'd-e  Salmaan” is among the great Persian language poets of the fifth and sixth century A.H. and known as the greatest imprisoned Persian poet. His poems are in all of  forms of poems simill than Qasideh (ode), Ghazal (sonnet), Qa`t`a, and… The subjects of his qasayed (odes) include praise of the king and greats of the era, prison conditions and his torments from prison and the times. They have deemed Mas'ud-e  sa'd  the creator of the Mostazad form of poetry, and writer of the first chronogram. he aim of this article is the study of  Mas'ud-e-Sa'd-e Salmaan's  style of  Shahr-ashoubs. The methods used to examine poetic stile includes the examination of the nuances in language, culture and thought of these poems.
    Keywords: Stylistic of Persian poetry, sixth century, Shahr-ashoub, Mas'ud-e Sa'd-e Salmaan}
  • امید روستا، علی محمد پشتدار*، علی پدرام میرزایی، مرتضی حاجی مزدارانی
    زمینه و هدف

     نسخه های خطی منابع ارزشمندی برای شناخت و بررسی سیر تحول اندیشه و احساس در ادب فارسی است. نسخه های خطی شاعران بسیاری همچون خموشی دهلوی هنوز تصحیح و چاپ نشده است. هدف این پژوهش، بررسی و نقد سطح فکری، زبانی و بلاغی قصاید و غزلیات این شاعر است.

    روش مطالعه

    این پژوهش به روش تحلیل محتوا با ابزار کتابخانه‌ای، نسخه های خطی دیوان خموشی دهلوی و اندیشه و سبک شعر او را بررسی میکند.

    یافته ها

    زمان حیات شاعر، پشت جلد نسخه کتابخانه ملک، «قاجاریه، صفر 1193 قمری» قید شده است. از مطالعه و بررسی دو نسخه دیوان این شاعر، هیچ اطلاعاتی بدست نمی‌آید. در فرهنگ سخنوران، فقط از یک نسخه خطی شاعر سخن بمیان آمده و از چند خاموش و خموشی نام رفته و شاعر دیوان حاضر ظاهرا علی حسن خموشی یا خاموش دهلوی شاعر قرن یازدهم است، به مناسبت اشعاری که درباره هند دارد. شعر خموشی دهلوی دارای رگه های مضمون یابی سبک هندی است و توجه به اشعار سعدی، خاقانی، عطار، حافظ، مولوی و عرفی شیرازی خصوصیت دیگر آن است. سبک شعر این شاعر مانند سبک عراقی و هندی است و قصاید وی در منقبت پیامبر و بیشتر از آن در مدح حضرت امیر (ع) است. غزلیات وی نیز عارفانه و عاشقانه است.

    نتیجه گیری

    صور خیال و بدیع لفظی و معنوی شعر او از دو بعد سنن ادبی و ابداع و نوآوری استفاده کرده است؛ گاه نیز در شعرهایش ضعف تالیف هست که دربرابر ارزشهای شعری او بسیار کمرنگند. اوزان قصایدش همان اوزان پرکاربرد شعر فارسی بوده و ردیف و قوافی اشعار او ساده و بیشتر ردیفهای قصایدش فعلی است. قصاید خموشی ارزش هنری و تنوع بلاغی و سبک-شناسی بیشتری نسبت‌به غزلیات وی دارد.

    کلید واژگان: خموشی دهلوی, سبک شناسی شعر, مضمون و محتوای شعر, بیان و بدیع}
    O. Rousta*, A.M. Poshtdar, A.P. Mirzaei, M. Haji Mazdarani
    BACKGROUND AND OBJECTIVES

    Manuscripts are valuable resources recognizing and for examining the evolution of thought and feeling in Persian literature.Manuscripts of many poets, such as Dehlavi's silence, have not yet been corrected and published.The purpose of this research is to study and critique the intellectual, linguistic and rhetorical level of the poems and lyric poems of this poet.

    METHODOLOGY

    This research examines the content of Dehlavi Khamooshi Divan and her thought and poetry style by analyzing the content with the help of library tools.

    FINDINGS

    The time of the poet's life is mentioned on the back cover of the King's library version, "Qajariyya, zero 1193 lunar".No information can be obtained from studying the two versions of this poet's divan. In the culture of orators, only one manuscript of the poet is mentioned and several silences are mentioned, and the poet of the present court is apparently Ali Hassan Khamoushi or Khamoosh Dehlavi, the poet of the 11th century, on the occasion of his poems about India. The results show that Dehlavi's silent poem has Indian style themes and attention to the poems of Saadi, Khaghani, Attar, Hafez, Rumi and Orfi Shirazi is another feature of it. This poet's style of poetry is similar to the Iraqi and Indian style, and his poems are in praise of the Prophet and more than that in praise of the Amir (AS). His lyric poems are also mystical and romantic.

    CONCLUSION

    The verbal and spiritual forms of her poetry have used the two dimensions of literary tradition, innovation and innovation;Sometimes there are weaknesses in her poems that are very weak against her poetic values. The weights of her poems are the most widely used weights of Persian poetry, and the rows and rhymes of her poems are simple, and most of the rows of her poems are current.Silence poems have more artistic value and variety of rhetoric and stylistics than her sonnets.

    Keywords: Dehlavi's Khamooshi, the style of poetry, the content of poetry, expression, novelty}
  • فرامرز محمدخانی، مظاهر نیکخواه*، حسین خسروی

    حسین پژمان بختیاری از شاعران سنتگرای معاصر است که اواخر دوره قاجار و دوره پهلوی را درک کرده است. وی بطور کامل قایل به تغییر در فرم و شکل و قالب شعر نبوده به همین خاطر از جهت قالب و موسیقی پیرو پیشینیان است. او مخلوطی از اصطلاحات کهن و نو را در شعر خود آورده است. از نظر زبانی سادگی و روانی کلام در غزلش موج میزند و از واژگان مهجور و متروک استفاده نکرده است. بیشتر از ردیفهای بلنداستفاده کرده است و تکرار قافیه در بیشتر اشعارش به چشم میخورد. وی در ساختن ترکیبات نغز و تشبیهات زیبا، تواناست و عنصر تخیل در آثار او جایگاهی شایسته دارد برخی از ترکیبات که در شعر خود به کار بسته، عبارت است از: آهنین جگر، شاهمرد، تملق گر، شیرین بوی، عشق آور، شکر بوسه، ترور، ستمبر، یاوه درا، دورنشین، یاری گستر، کامور. از تشبیهات: گیسوی بلوطی رنگ، بلورین شانه، آسمانی جلوه... اشعار وی سرشار از مضامین نو و تعابیر بدیع است. هنر تصویرگری شاعر بیشتر استفاده از آرایه های بیانی، استعاره، تشبیه و کنایه است. این استفاده در حد متوسط و رایج است بطوری که کلام را پیچیده و معنا را غیر قابل دسترس نمیکند. این پژوهش برآنست تا ویژگیهای سبکی غزلیات شاعر را در سه سطح زبانی، فکری و ادبی بر مبنای آمارهای دقیق تحلیل کند.

    کلید واژگان: پژمان بختیاری, سبک شناسی شعر, سطح زبانی, سطح فکری, سطح ادبی}
    Faramarz Mohammad Khani, Mazaher Nik-Khah*, Hossein Khosravi

    Hossein Pejman Bakhtiari is a contemporary traditional poet who understood late Qajar period and Pahlavi era and was not fully aware of the changes in the form and shape of poetry, due to the form and the music of the predecessors. He brings a mixture of old and new terms into his poetry. From the linguistic point of view, the simplicity and psychic of the word is sparkling in his ghazale, and he does not use abusive and desolate vocabulary. He used the longest rows and repeated rhymes in most of his poems. He is capable of making beautiful compositions and elegance, and the element of imagination in his works has a competent place. Some of the compositions used in his poetry are: Iron courage, king Man, flattering, Sweet smell, Loving, Sugar Kisses,assassins , oppressors, gasbag( living away,help spreading,kamoor. From similes: oak hide, colorful shoulder, skyscraper... Poems are full of fresh themes and expressions. The poet"s art of illustrating is the use of expression arrays, metaphors, similes and metaphores. This use is modest and common, so that the word is complicated and does not act as unacceptable. The present study aims to analyze the poetic style of poetry"s ghazals in three levels of linguistic, intellectual and literary based on accurate statistics.

    Keywords: Pezhman Bakhtiari, poetry genomics, language level, level of thought, literary level}
  • فاطمه سلطانی، زهرا رجبی
    ردیف یکی از ارکان موسیقی کناری شعر است که نقش مهمی در زیبایی شعر کلاسیک فارسی از بدو پیدایش آن داشته است. اما از آنجا که سبک بینابین قرن ششم آغاز استفاده پیچیده و هنرمندانه از ردیف در حوزه ادبی عراق است، این پژوهش بر آن است تا به شیوه توصیفی- تحلیلی دریابد ردیف در شعر شاعران سبک سلجوقی تا چه میزان و با چه کارکردهایی رواج داشته است؟ نتایج پژوهش نشان می دهد شاعران قرن ششم نخستین شاعرانی هستند که به طور گسترده از ردیف های اسمی دشوار و ردیف های فعلی مختلف با کارکردهای متنوع هنری، غیر هنری و حتی گاه نامتعارف و منفی در اشعارشان استفاده کردند؛ و همین امر یکی از عوامل تمایز سبک سلجوقی از شعر سبک خراسانی است. با توجه به نتایج تحقیق، ردیف فعلی با 55 % پرکاربردین ردیف در اشعار شاعران این دوره است. مهمترین کارکردهای هنری ردیف در شعر این شاعران عبارتند از: فراهنجاری، تناسب با مضمون شعر، ایجاد صور خیال، روایتگری فکر و اندیشه شاعر و ایجاد موسیقی درونی.

    کلید واژگان: سبک شناسی شعر, شاعران حوزه ادبی عراق (عراق عجم), ردیف, کارکردهای ردیف}
  • سید مهدی طباطبایی *
    اشاره پژوهشگران به طرز و هنجار کمال الدین اصفهانی نشان می دهد که شعر او از لحظه های تغییر سبک شعر فارسی است. بررسی اجمالی تاریخ ادب فارسی از پیروی شاعران پس از وی، از سبک و شیوه او در شاعری حکایت دارد. این پژوهش در پی آن است تا با نگاهی به کلیات کمال الدین و نقد و واکاوی آرای پژوهشگران پیشین درخصوص او، نقش سبک شخصی این شاعر را در جریان تکوین شعر فارسی روشن سازد. روش تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی و ابزار جمع آوری اطلاعات، منابع کتابخانه ای است که در آن از دستاوردهای علمی پژوهشگران دیگر هم استفاده شده است. جایگاه کمال الدین اصفهانی در شعر فارسی، بایستگی مطالعه درخصوص او و همچنین نبودن پژوهشی جامع در باب این موضوع، اهمیت و ضرورت تحقیق را نمایان می سازد و نتیجه حاصل از آن، برجسته کردن نقش این شاعر در جریان شعر فارسی از طریق پرداختن به سبک شخصی اوست که برخی از شاخصه های آن در سبک عراقی و هندی راه یافته و پاره ای از آن ها در شعر فارسی، بی تقلید باقی مانده است.
    کلید واژگان: کمال الدین اصفهانی, سبک شناسی شعر, نوآوری های کمال الدین اصفهانی}
    Seyyed Mehdi Tabatabaei *
    Researchers point to style for KamaloddinIsfahani makes clear that his poetry is the moment to change the style of Persian poetry; on the other hand, overview history of Persian literature shows that poets after him, looking him in the poet's diction and style. This article seeks to look at the books of poetry Kamaloddin, and review and analysis of previous researchers about his opinions, clarify his role in the development of Persian poetry. The research method is the way of documents and using library facilities where it has been used by other researchers of scientific achievements. KamaloddinEsfahaniposition in Persian poetry, the necessity of regarding him and also, the lack of comprehensive research on the subject, recognize the importance and necessity of research. and the result of it, emboss Kamaloddin role in the development of new styles of Persian poetry through addressing the most important characteristics of his style that some of these factors has made its way in the Iraqi style and Hindi style, and some of them in Persian poetry, remained without imitation.
    Keywords: KamaloddinEsfahani, Stylistics Lyrics, innovation KamaloddinEsfahani}
  • پروین بخردی *، عبدالرضا مدرس زاده
    کمال الدین اسماعیل اصفهانی از شاعران توانای زبان فارسی در قرن هفتم هجری قمری است. دیوان کمال اسماعیل شامل ترکیب بندها، قصاید، غزلیات، قطعات و رباعیات اوست که معانی و مضامین توحید، نعت، موعظه، مرثیه، عشق، عرفان و مدح بزرگان عصر خود را در بر دارد. از ویژگی های شعر کمال اسماعیل، استفاده از معانی ظریف و آرایه های ادبی فراوان و نو است که بدین سبب او را در تاریخ ادبیات فارسی به عنوان «خلاق المعانی» نامبردار کرده است. هدف از ارائه این مقاله بررسی سبکی یکی از قصاید کمال اسماعیل است با مطلع:«سزد که تاجور آید به بوستان نرگس که هست بر چمن باغ مرزبان نرگس»و کوششی جهت آشنایی بیشتر با ویژگی های شعر اوست. روش مورد استفاده ما در سبک شناسی این قصیده بررسی ویژگی های زبانی، ادبی و فکری اثر است. در نتیجه بررسی سبکی این قصیده، گذار از سبک خراسانی به عراقی به جهت روی کرد های زبانی و نوسان مضمون ها و تصویرها، نشان داده خواهد شد.
    کلید واژگان: کمال الدین اسماعیل اصفهانی, سبک شناسی شعر, قصیده نرگس}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال