به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "قرن دوازدهم" در نشریات گروه "ادبیات و زبان ها"

تکرار جستجوی کلیدواژه «قرن دوازدهم» در نشریات گروه «علوم انسانی»
جستجوی قرن دوازدهم در مقالات مجلات علمی
  • الهام غلام کلیسانی، مهرداد چترایی عزیز آبادی*، مرتضی رشیدی
    در بین شاعران ایرانی به ویژه بعد از دوره صفوی، گروهی از پیشه وران به تدریج حضور یافته و عده ای خوش درخشیده اند. کاربرد ابزار و مشاغل در شعر شاعران، قدمتی دیرینه دارد. این کاربرد ضمن اطلاعات مفیدی که از مشاغل مختلف روزگار می دهد، در شناخت بهتر روزگار قدیم ایران در دوره های متفاوت که چه نگرشی در ارتباط با حرفه های گوناگون وجود داشته است، هدایت گری می نماید. رویکرد ادبی این مشاغل در نوع ادبی شعر، که تنوع و تعداد آن ها هم قابل توجه است در شهر آشوب ها دیده می شود. از مهمترین خصوصیات شهرآشوب ها علاوه بر وصف معشوق، بیان پیشه هایی است که در زمان و مکان شاعر و اجتماع آن رواج داشته است. در این تحقیق از میان شاعران صاحب پیشه به قصاب کاشانی پرداخته ایم. قصاب از شاعران نیمه دوم قرن یازدهم و اوایل قرن دوازدهم هجری است که توانسته است با توجه به سطح آگاهی و دانش خود اشعاری قابل تحسین علاوه بر مضامین عرفانی و غنایی در مضمون آفرینی پیشه خود، ابتکاری داشته باشد و ابزار و واژه های صنفی را در سخن خود بیاورد. این پژوهش که به شیوه توصیفی - تحلیلی و روش کتابخانه ای تنظیم شده است بر آن است، به بررسی چگونگی کاربرد ابزار و اصطلاحات شغلی ذی ربط در دیوان قصاب کاشانی بپردازد و با تحلیل یافته ها، کاربرد ابزار در شعر قصاب بیان نماید و توانایی شاعر در تلفیق پیشه خود با قریحه شاعری و ویژگی های اجتماعی روزگارش را نشان دهد و به این پرسش پاسخ دهد که بازتاب ابزار و واژه های مربوط به پیشه قصابی در سخنان قصاب کاشانی چگونه است؟
    کلید واژگان: واژه های صنفی, قصاب کاشانی, قرن دوازدهم, شهرآشوب, عصر صفوی
    Elham Gholamkelisani, Mehrdad Chatraeiazizabadi *, Morteza Rashidi
    Among Iranian poets, especially after the Safavid period, a group of professionals gradually appeared and some of them have shone. The use of tools and occupations in poets' poetry has a long history. This application, along with the useful information that it provides about different occupations, provides guidance in better understanding the old days of Iran in different periods The literary approach of these occupations can be seen in the literary type of poetry, One of the most important features of the city of riots, in addition to the description of the beloved, is the expression of the professions that were popular in the time and place of the poet and its community. In this research, among the professional poets, we have focused on the butcher of Kashani. Kassab is one of the poets of the second half of the 11th century and the beginning of the 12th century of Hijri, who has been able to write admirable poems in addition to the mystical and lyrical themes in the creative theme of his profession, considering the level of his awareness and knowledge. Bring in your speech. aims to investigate the use of tools and related job terms in Kassani's butcher's court, and by analyzing the findings, explain the use of tools in Kassab's poetry. and show the poet's ability to combine his profession with the poetry and social characteristics of his time, how are the tools and words related to the butcher's profession reflected in the words of Kashani's butcher?
    Keywords: trade terms, Kashani butcher, twelfth century, Chaos city, Safavid era
  • عفت جلالی سروستانی، محمدهادی خالق زاده*، محمدرضا معصومی
    میرعبدالواحد بن ابراهیم بن قطب الدین بن ماهرو بلگرامی(1161 1095 ه.ق)، از علمای متبحر و صوفی مشرب هندوستان است که مشرب عرفانی اش چشتیه بوده و کتاب «سبع سنابل» از آثار وی است. هدف پژوهشگر در این مقاله، معرفی، بررسی آداب، باورها و اندیشه های طریقت چشتیه در «سبع سنابل» میرعبدالواحد بلگرامی است. این مقاله به شیوه سندکاوی و کتابخانه ای و به روش توصیفی تحلیلی انجام شده است. ضمن معرفی نویسنده، آثار، مبانی فکری و عرفانی وی نیز در ترازوی نقد قرار گرفته است. نتیجه پژوهش نشان می دهد از لحاظ فکری، نویسنده بیش از هر چیز تحت تاثیر اندیشه و مشرب فکری طریقت چشتیه همچون خرق پوشی، آداب مرید و مراد، ذکر، مراقبه، سماع، چله نشینی، شریعتمداری و... بوده، لذا به آداب، اندیشه ها و مبانی فکری طریقت چشتیه پرداخته و به آنها اشاره کرده است. نتیجه پژوهش نشان می دهد از لحاظ فکری، نویسنده بیش از هر چیز تحت تاثیر اندیشه و مشرب فکری طریقت چشتیه همچون خرق پوشی، آداب مرید و مراد، ذکر، مراقبه، سماع، چله نشینی، شریعتمداری و... بوده، لذا به آداب، اندیشه ها و مبانی فکری طریقت چشتیه پرداخته و به آنها اشاره کرده است.
    کلید واژگان: قرن دوازدهم, میر عبدالواحد بلگرامی, طریقت چشتیه. سبع سنابل
    Effat Jalali Sarvestani, Khaleghzadeh Mohammad Hadi *, Mohammadreza Masoumi
    In the field of mysticism, there is a huge volume of literary works, in prose and poetry, in Persian or Arabic, the content of which is diverse, ranging from wisdom, philosophy, interpretation of the Qur'an to hadith. The theory of Sufi beliefs and terms, and the expression of love, knowledge, and the critique of reason, and the proof of the agreement of the way with the Shari'a, ethics, customs, monastic customs, and the history of the elders, and the expression of dreams, revelations, and eloquent words are ecstatic. One of the branches of mysticism is the school of semantics, which has seven major literary indicators. Mir Abdul Wahid Ibn Ibrahim Ibn Qutbuddin Ibn Mahro Bilgirami (1161-1095 AH) is one of the most experienced and mystical scholars of India whose mystical school is Chishtī and the book "Sabaa Sanaabil" is one of his works. The aim of the researcher in this article is to introduce and study the customs, beliefs and ideas of the Chishtīyah sect in "Sabaa Sanaabil" by Mir Abdul Wahid Bilgirami with an emphasis on the school of semantics and its indicators, through a descriptive-analytical method. While introducing Bilgirami, authors criticize the intellectual and mystical foundations of his works. Findings indicate that intellectually, the author is greatly influenced by the intellectual mentality of the Chishtī sect, such as the veil, the etiquette of the disciple, the dhikr, meditation, listening, ‘Shariatmadari’, etc., so that he has discussed and referred to the ideas and intellectual foundations of the Chishtī sect.
    Keywords: School of Sufism, Twelfth Century, Mir Abdul Wahid Bilgirami, the Chishtīyah Sect, Sabaa Sanaabil
  • سید احمد عقیلی *

    جریان ادبی ایران در عصر صفوی متکی بر سبک هندی بود. نظرات مختلف و گاه متناقضی نسبت به این سبک از اواسط قرن دوازدهم(عصرزندیه) تا عصر حاضر وجود دارد. گروهی آن دوره را عصر انحطاط ادبی دانسته اند. در این مقاله به تبیین و توضیح کیفیت و ماهیت شعرفارسی قرن دوازدهم پرداخته می شود. نیمه دوم این قرن در ادبیات نظم و نثر فارسی به دوره تحول ادبی معروف است. بررسی زمینه ها و شرایط تاریخی این تحول ادبی از مسائل مهم پژوهشی است. بررسی و تحلیل نقاط ضعف و قوت جریان ادبی به وجود آمده در این قرن، از دیگر محورهای تحقیقی این مقاله است. نکات قابل توجه در نوشتار حاضر عبارت است از: توجه به دوره تاریخی ای که این جریان ادبی در بستر آن در حال شکل گیری و تکوین حیات خویش است؛ ویژگی شعر و متون ادبی قرن دوازدهم؛ کیفیت و مدت زمان حیات سبک هندی؛ ویژگی ها و تاثیرات تحول ادبی بازگشت که تا دوره معاصر تاثیرات آن ادامه یافته است و نمایندگان برجسته هر سبک و کیفیت متون نظم این قرن.

    کلید واژگان: صفویه, افشار و زند, سبک هندی, تحول ادبی, قرن دوازدهم
  • محمدرضا یوسفی، نصرت مرادی
    علی قلی خان واله داغستانی، از شاعران قرن دوازدهم هجری است که درسال 1124ه.ق. بین یک خانواده داغستانی در اصفهان متولد و در سال 1146 ه. ق. عازم هند شد. او در هند وارد دربار پادشاهان گورکانی گردید و تا سال 1170ه. ق. که درگذشت به مشاغل درباری و نظامی اشتغال داشت. دیوان به جا مانده از واله مجموعا شامل 12 قصیده، 199 غزل، 8 قطعه، 5 مثنوی، 476 رباعی، 20 دوبیتی و 36 تک بیتی است که جمعا بالغ بر 3170 بیت فارسی و مقداری اشعار ترکی و اردو می شود. بیشتر اشعار او در قالب غزل و رباعی سروده شده است. واله در سرودن قصیده به شیوه انوری در غزل به شیوه حافظ و نظیری نیشابوری و در مثنوی به به اسلوب نظامی گنجوی توجه داشته است. بیشتر اشعار واله عاشقانه و در فراق معشوقه اش خدیجه سلطان - که موجب واله شدن او گردید - سروده شده است. وی دختر عموی واله بود و از کودکی با هم بزرگ شده بودند. حمله افغانان و تسلط نادر بر اصفهان موجب جدایی واله از او و شیفتگیش و نهایتا مهاجرت اجباری به هند شد. شرح این هجران جگرسوز هم در اشعار او بازتاب گسترده ای دارد هم در آثار معاصرانش مثل مثنوی «واله و سلطان» فقیر دهلوی. واله در هند علی رغم امکان زندگی مرفه، بسیار درویشانه و ساده می زیست و با فقرا حشر و نشر داشت. او شاعری شیعه مذهب بود و اشعاری در مدح امام علی(ع) و هجو برخی از افراد هم عصر خود دارد. ضمنا تشابه اسمی او با چند شاعر دیگر موجب شده است برخی فهرست نویسان دچار اشتباه شده، اشعار واله های دیگر را نیز به نام او ثبت کنند. در این نوشتار درصدد زدودن غبار از چهره این شاعر شیرین سخنیم.
    کلید واژگان: واله داغستانی, زندگی و شرح احوال, دیوان اشعار, قرن دوازدهم, اصفهان, هند
    M. Yousefi, N. Moradi
    Ali Qoli Khan Valeh Daqestani is one of the twelfth century (AH) poets who was born in 1124 in a Daqestani family and went to India in 1146. In India، he entered the court of Gurkani kings and did military as well as court jobs until 1170 when he died. His Divan consists of 12 odes، 199 sonnets، 8 Qet’ehs، 5 Mathnavis، 476 quatrains، 20 couplets and 36 one-verses which are in all not exceeding 3170 Persian stanzas and a few Turkish and Urdu verses. Most of his poems are in the form of sonnet and quatrain. In composing his poems، he paid attention to the manner of poets like Anvari in ode، Hafiz and Naziri Nishaburi in sonnet and Nizami Ganjavi in Mathnavi. Most of his poems are romantic and for showing separation from his beloved Khadijeh Sultan، the very person who made him Valeh. She was the daughter of his uncle and they had been grown with each other from childhood. The invasion of Afghans and the Nadir’s dominance over Isfahan separated them and led to his infatuation and finally compulsive immigration to India. The description of this sad separation has been reflected vastly in his poems as well as the works of his contemporaries like Mathnavi “Valeh and Sultan” by Faqir Dehlavi. In spite of possibility of well living in India، he had a very simple and dervish-like living and accompanied the poor. He is a Shiite poet and has some poems in praise of Imam Ali and satire of some of his contemporaries. The similarity of his name with other poets has led some catalogue-makers into mistake and consequently the poems of other Valehs have been recorded under his name. This article aims to shed light on some corners of his life and career.
    Keywords: Valeh Daqestani, biography, Divan of poems, Isfahan, twelfth century, India
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال