به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "قصه های پریان" در نشریات گروه "ادبیات و زبان ها"

تکرار جستجوی کلیدواژه «قصه های پریان» در نشریات گروه «علوم انسانی»
  • فردین حسین پناهی*

    «قصه های پریان» از گونه های معروف روایی و ادبی جهان محسوب می شوند. گستردگی جهانی این قصه ها چنان است که رسیدن به قطعیتی متقن و جامع درباره خاستگاه قصه های پریان را با چالش ها و دشواری های بسیاری همراه کرده است، چنان که دیدگاه های مطرح در این زمینه نیز با چالش ها و خلل های متعددی روبه رو هستند. رواج گسترده این قصه ها در فرهنگ های هندواروپایی، و وجود الگوها، عناصر و کارکردهای روایی مشابه در این قصه ها نیز مسایل دیگری است که ضرورت پژوهش برای تبیین خاستگاه های تاریخی و روایی قصه های پریان را نشان می دهد. در این مقاله به منظور واکاوی خاستگاه های روایی و تاریخی شکل گیری قصه های پریان؛ مسیله رواج و انتشار باستانی این قصه ها در فرهنگ های هندواروپایی؛ کارکردهای آیینی و معرفتی این قصه ها در این فرهنگ ها، و ارتباط آن با بنیان های فرهنگی و آیینی اقوام هندواروپایی، با تکیه بر شواهد روایی، آیینی و اسطوره شناختی، به بررسی و تحلیل خاستگاه های شکل گیری قصه های پریان می پردازیم. نتایج پژوهش نشان می دهد که خاستگاه اولیه شکل گیری قصه های پریان به «هزاره دوم پیش از میلاد»؛ یعنی به دوره مواجهه اقوام هندواروپایی در ایران، آسیای صغیر و اروپا با فرهنگ ها و آیین های بومی سرزمین های مقصد مهاجرتشان بازمی گردد، چنان که نظام روایی و معرفت شناختی مشترکی در این قصه ها دیده می شود که کارکردی آموزشی تربیتی با رویکرد سیاسی ایدیولوژیک برای مخاطبانشان داشته اند و در ارتباط با نوع مخاطب خردسال یا بزرگ سال نیز شکل و کارکرد روایی و فرهنگی خاص خود را داشته اند و استمرار بلندمدت و باستانی این قصه ها نیز منشا شکل گیری روایت هایی چون برون همسری بوده است.

    کلید واژگان: قصه های پریان, خاستگاه روایی, فرهنگ های هندواروپایی, ایدئولوژی, کارکرد آموزشی تربیتی
    Fardin Hosseinpanahi*

    "Fairy tales" are considered one of the popular narrative and literary genres in the world. The global spread of these stories is such that reaching a convinced and comprehensive theory about the origin of fairy tales has been associated with many challenges and difficulties, as well as the views expressed in this field also face many challenges and problems. The widespread popularity of these stories in Indo-European cultures, and the existence of similar narrative patterns, elements and functions in these stories are other issues that show the necessity of research to explain the narrative and historical origins of fairy tales. In this article, in order to analyze the narrative and historical origins of the formation of fairy tales; the problem of the ancient spread and dissemination of these stories in Indo-European cultures; ritual and epistemic functions of these stories in these cultures and its connection with the cultural and ritual foundations of the Indo-European peoples, relying on the narrative, ritual and mythological evidence, we investigate and analyze the origins of the formation of fairy tales. The results of the research show that the primary origin of the formation of fairy tales goes to "the second millennium BC"; That is, it goes back to the period of confrontation between the Indo-European peoples in Iran, Asia Minor and Europe with the native cultures and rituals of the lands they migrated to, as a common narrative and epistemological system can be seen in these stories, which had an educational function with a political-ideological approach for their audience and in connection with the young or adult audience, they have had their own special narrative and cultural form and function. Also, the long-term and ancient continuation of these stories has been the source of the formation of some narratives such as exogamy.

    Keywords: Fairy tales, narrative origin, Indo-European cultures, ideology, educational function
  • فردین حسین پناهی*

    وحدت و انسجام روایی و داستانی از ویژگی هایی است که از دیرباز به عنوان یکی از مولفه های مهم در نگاه به روایت های حماسی مطرح بوده است. حماسه های ایرانی به ویژه با توجه به متاخربودن زمان نگارش آن ها در مقایسه با حماسه های هندی و یونانی، گاه ساختاری اپیزودیک دارند و درخلال سلسله داستان ها، اپیزودهایی بدون ارتباط منسجم با داستان های پیش و پس خود آمده است، چنان که در ساختار کلان اثر حماسی نمی گنجند و به لحاظ ساختاری، روایت هایی فرعی هستند که به زنجیره ی خطی روایت حماسی افزوده شده اند. با توجه به بسامد این ویژگی در روایت های حماسی ایرانی، شناخت الگوهای روایی و اسطوره ای حاکم بر داستان های اپیزودیک از ضروریات پژوهش در این حوزه است. براین اساس با بررسی دو اثر شاهنامه و بهمن نامه یازده داستان اپیزودیک استخراج شده است؛ سپس با استخراج کمینه های روایی این داستان ها، تببین ساختار روایی آن ها، تحلیل ژرف ساخت اسطوره ای و بررسی چگونگی پیوند یافتن آن ها با ساختار کلان اثر در جریان تکوین روایت حماسی، در پی تبیین الگوهای روایی و اسطوره ای حاکم بر داستان های اپیزودیک در روایت های حماسی هستیم. نتایج تحقیق بیانگر تفاوت های قابل توجه خاستگاه ها و ساختارهای روایی و اسطوره ای این اپیزودها با ساختار کلان روایت های حماسی و ارتباط آن ها با قصه های پریان است.

    کلید واژگان: حماسه, وحدت, داستان های اپیزودیک, اسطوره, قصه های پریان
    Fardin Hosseinpanahi *
    introduction

    Structural unity is an essential element in epic narration, as the epic work has a beginning, middle, and end to reach its ultimate goal. This essence has been considered since the time of Aristotle. In Persian epics, despite the dominance of cohesive plot over the narration of each story, in the macro-structure fashioning the collection of stories within a work, in some cases we come across episodic stories lacking a clear causal relation with the stories before and after them. In such cases, we encounter narratives in multiple levels. This particular form of narration is the ground for the core discussion in Ferdowsi's Shahname. While some scholars assert that Shahnameh is episodic and structurally incoherent, others admit to a coherent structure, disregarding the idea that its episodic nature has spawn the structure to break. The episodic nature of such stories as “Rostam and Sohrab” and “Bijan and Manijeh” has long been considered by scholars, but apart from these two, there are other episodic stories in Shahnameh. In addition, in other Persian epics, despite being more integrated in structure (and, of course, more abridged) than Shahnameh, episodic stories could still be unmasked. Unveiling these episodes is possible through carefully distinguishing between the “pattern fashioning the episodes” and the “macro and recurrent pattern fashioning the structure of the work.” These pieces also lose the coherent connection with what comes before and after them in the narrative line of the work; consequently, they are deemed sub-episodic narratives. This can indicate the structural difference between the stories of this ilk and other epic stories. The recurrence of such a characteristic in Persian epic narratives leads us to explore what this feature is and discover why. The questions that arise in this regard could be answered adopting a critical approach: What is the essence of the structure of episodic narratives? What mythological archetypes shape the structure of these pieces? How is the process of embedding them within the macro and integrated structure of epic narratives? And, how do they relate to the macro-structure fashioning epic narratives? In order to achieve reliable results, and of course to keep the paper at a reasonable length, the two important epics of Shahnameh and Bahmannameh have been selected as the excerpt in this study.

    materials and methods

    Eleven episodic stories have been gleaned through a thorough examination of the two works of Shahnameh and Bahmannameh. The titles are as follows: Rostam and Tahmineh, Akvan Div, Bijan and Manijeh, Shapoor and Mehrak's daughter, Bahram Gur and four sisters, Bahram Gur and Barzin's daughters, Bahram Gur and the daughter of an old jeweler, Bahram Choobin in the palace of the woman of magic, Bahman meets a fairy, Barzin Azar and daughter of Borasp, Rostam of Tur and daughter of khan of China. With an all-inclusive perspective toward the totality of the narrative of these stories, as well as the functions and elements that make up their structure, the recurrent narrative minima in the structure of the stories are extracted as follows: (1) disappearance of a creature, (2) giving reports, (3) receiving reports, (4) prohibition, (5) violation of prohibition, (6) mediation, (7) absence (departure of the hero), (8) deformation, (9) Deception (Evil), (10) Conflict (Battle), (11) Elimination of Evil, (12) Marriage (Wedding), (13) Return. These minima are the recurrent and reduced elements in the structure of such stories that cannot be further broken down with respect to the structure, act as materials and codes in the structure of the mythological narrative, and play a fundamental role in the formation, permutation, and conveyance of the mythological narrative. Such a characteristic, on the one hand, is the tool to convey and articulate myth in various forms, and on the other hand, due to the stability of these codes (despite the variety of superstructures and forms), it is possible to investigate the mythological deep-structures, as well as evolution of structures. In the structure of the episodic stories under study, the chain of narrative minima corresponds to the same sequence of thirteen extracted minima; in other words, certain minima with the same sequence are repeated in the structure of episodic stories. Although the number of these minima is not the same in all stories or all the supposed minima are not included in one story, their sequence has been preserved and each minimum is in its supposed place within the story structure, elucidating the distinct structure of episodic stories in epic narratives. This structure owns its distinctive characteristics that make it significantly different from the macro-structure fashioning epic narratives in terms of the type and structural position of narrative minima. For instance, the initial change in episodic stories that leads to movement in the story world occurs with the “disappearance of a creature (usually a horse and sometimes a bird of prey).” The function of “evil” in these stories is almost identical to that of “deception” and, unlike the function of “evil” in epic stories, it is not grounded on conflict. Moreover, unlike epic narratives, the element of “conflict or battle” in these stories is not based on war and fierce rivalry, and instead issues such as love, affection and female attraction play a significant role. These elements mark the existence of patterns and deep-structures that are not analogous to the macro-structure of epic in episodic stories, therefore leading to a break with the structure of epic narrative. The recurrence of a similar structure in these pieces also signposts the existence of a unique deep-structure in them that could lead our way to narrative origins that are not the same as the narrative origin of “epic”.

    discussion and results

    The scrutiny of mythological deep-structure of the eleven episodic stories in this paper (based on the extractive structure) shows that all of these episodic pieces hinge on the structure of fairy tales. The remarkable recurrence of episodes based on fairy tales within epic narratives, and their structural and deep-structure incongruity with the macro-structure of epic narratives, reveals the existence of a particular narrative style or tradition for fairy tales dating back to a farther past than Ferdowsi’s and other epic poets of the Islamic era. On the other hand, the remarkable differences between the deep-structure and superstructure of these episodes denote the great antiquity of mythological deep-structures, as in terms of the roles, characteristics, and actions of fairies, they maintain considerable connections with the traditions related to the goddesses of fertility and viridity. Despite the replacement of rituals like Zoroastrianism with these ancient rituals (and even ritual enmity with fairies in Zoroastrianism), the narrative form of fairy tales continued to evolve along with the evolution of epic narratives until the later periods of Iranian epic narration. However, due to the demonic reading of fairies in Zoroastrianism, the visible manifestation of fairy tales turned out to be more latent in the formal literature of the Sassanid era, and this has been effective in disguising the pattern of fairy tales from superstructure to deep-structure of episodic stories. The mythological root, antiquity, global spread, and the attractiveness of fairy tales among the masses, are the reasons these stories have stood the test of time among Persian narrative traditions. Since the main source of fairy tales in epic narratives has been folk tales, they have usually entered epic works through oral and popular narratives generation to generation, far from the direct intrusion of the ruling ideologies and power structures. The reason explaining the episodic nature of fairy tales within the macro-structure of epics is on the one hand the informal current of narration of these stories, and on the other hand the essential difference between the structure and deep-structure of fairy tales and the deep-structure based on heroic familiarization in epic stories. Despite the noticeable dissimilarities between the structure of episodic stories and the macro-structure of epic narratives, but given the importance of structural unity and cohesion in the of epic narratives, epic narrators within oral and generation-to-generation narration, in order to link these stories with the archetypal and conventional structure in epic stories, they have used the connecting elements that act as a link between “episodic stories” and the “macro-structure of the work.” These connecting elements embody some elements of heroic familiarization or elements of the dragon-slaying myth; nonetheless, the inclusion of such elements and the episodic nature of these stories, together with their lack of structural connection with the macro-structure of the epic are evident, all remarking the essential difference between fairy tales and epic stories.

    Keywords: Epic, Unity, Episodic Stories, myth, Fairy Tales
  • طاهر لاوژه*

    متون عرفانی و قصه های پریان غالبا در حوزه ادبیات تعلیمی و تمثیلی اند و نقش نماد در تحلیل کارکرد بلاغی و اندیشگانی این آثار، برجسته است. نمادپردازی علاوه بر آنکه شگردی موثر برای ادبیت بخشی به متون ادبی است، ابزاری دقیق برای سنجش محتوایی این آثار نیز محسوب می شود و مهم ترین و در عین حال موثرترین شیوه بیان مباحث متون رمزی است. بررسی کارکرد نماد در تحلیل مفاهیم صریح و محتوای پنهان حکایت های حدیقه، داستان های مثنوی و قصه های پریان هدف اصلی این پژوهش است. کیفیت استفاده از شیوه های نمادپردازی در جهت استنباط معانی این آثار به درک بهتر اهمیت نمادگرایی برای تاویل کلام در داستان های عرفانی و قصه های پریان منجر می شود. این مقاله، با روش توصیفی- تحلیلی، اهمیت نماد را در تفسیر و تاویل مفاهیم این آثار بررسی می کند. سپس از طریق مقایسه برخی نمونه ها، نشان می دهد که شناخت ویژگی ها و کارکردهای نماد در تحلیل محتوای متون مورد اشاره تا چه اندازه برای کشف لایه های مکتوم مضامین آن ها موثر است. نتیجه این است که استفاده از نماد در متون عرفانی، اغلب برای روشن شدن مفاهیم باطنی در ذهن خواننده است و حال آنکه در قصه های پریان، ابهام آفرینی در معنا به قصد بلوغ فکری مخاطب، هدف غایی محسوب می شود. این آثار با تفسیرهای صحیح خواننده، اصالت و تازگی خود را در خوانش های مکرر حفظ می کنند و چنین کیفیتی آن ها را به متنی باز، با قابلیت تاویل های گوناگون تبدیل می کند.

    کلید واژگان: نماد, حکایت های حدیقه, داستان های مثنوی, قصه های پریان, تفسیر و تاویل
    Taher Lavzheh *

    The mystical texts and fairy tales are often in the field of educational and allegorical literature, and the role of symbols is very significant in the study and analysis of the rhetorical function and contemplation of these works. Symbolism is not only an effective technique in making literary texts but also an accurate device in the evaluation of the contents of these works as well as the most important method to express coded texts. The main purpose of the present research is to examine the function of symbols in explicit concepts and hidden contents of Hediqah's tales, Masnavi's stories, and fairy tales. The quality of using symbolic methods to infer the meanings of these works can lead to a better understanding of the significance of symbolism for the interpretation and paraphrasing of the speech in Iranian mystical stories and fairy tales in western literature. This article first examines the significance of the symbol in interpreting and paraphrasing the concepts of these works using an analytical descriptive method. Then through comparing and contrasting some samples, it attempts to show to what extent knowing features and functions of the symbol is effective in discovering hidden layers of their themes. The conclusion is that the use of the function of the symbol in Islamic, mystical texts is to clarify the inner concepts in the reader's mind, while in fairy tales the ultimate goal in creating ambiguity in meaning is to mature the audience’s mind. With the reader's correct interpretations, these works retain their originality, and such quality turns them into an open-ended text with a variety of interpretative capabilities.

    Keywords: symbol, Hadiqah's Tales, Masnavi's Stories, Fairy Tales, Interpretation, Paraphrasing
  • معصومه یاسمی فر، مسعود سپهوندی*، محمد خسروی شکیب

    روان کاوان و روان شناسان مکاتب گوناگون، قصه های پریان را برای مقاصد روان کاوانه خویش تجزیه و تحلیل کردند. برونو بتلهایم از شاگردان مکتب فروید می کوشد نشان دهد که قصه های پریان چگونه با کمک صورت های خیالی، فرایند رشد سالم انسان را شکل می دهند و گذراندن مراحل این رشد را برای کودک جالب، باورپذیر و مفید می سازند. قصه «آهوی شل» با بیانی نمادین به کودک کمک می کند که چگونه با دو احساس متضاد عشق و نفرت نسبت به پدر و مادر، کنار بیاید و تصویر چهره مهربان پدر و مادر برای او حفظ شود. ترک خانه از سوی دو کودک به معنای این است که فردیت و استقلال ذهنی و روانی مستلزم ترک محیط خانه است. فرار از دست دیو، نمادی است از اینکه کودک خطرهای زمان بلوغ را به صورت موجودات آزاردهنده خیالی می بیند. خواهر و برادر نمادی هستند از اینکه انسان باید گرایش های متضاد انسانی و حیوانی را در درون خود یکپارچه کند تا به رشد واقعی دست یابد. بلعیدن خواهر از سوی نهنگ نشان دهنده یک مرگ غیر واقعی برای رسیدن به هستی برتر است. پیش فرض مقاله این است که «جایگزین سازی»، «اصلاح و تلطیف کشمکش ها و تعارض های عمیق روانی»، «فردیت و استقلال هویتی»، «برون افکنی روانی»، «یکپارچه سازی شخصیت»، «نظم پذیری ذهنی، روانی و اجتماعی» و «پرورش تخیل» از مهم ترین کارکردهایی است که می توان از قصه «آهوی شل» انتظار داشت. به این ترتیب قصه های پریان توانایی آن را دارند که مشکلات اساسی فرایند بلوغ کودکان را به شکلی مخیل و با بیانی غیرمستقیم مطرح و در نهایت، حل کنند.

    کلید واژگان: قصه های پریان, روان کاوی, فرایند رشد و بلوغ, قصه آهوی شل, بتلهایم
    Masoume YasamiFar, Masood Sepahvandi*, Mohammad KhosraviShakib

    Psychoanalysts and psychologists of different schools have analyzed fairy tales for psychoanalytic purposes. Bruno Bettelheim, a Freudian thinker, seeks to show how fairy tales, using imaginary faces, shape the process of healthy human development and make the process of development interesting and acceptable for the child. The Limped Deer tale helps children figuratively to learn how to manage the two conflicting feelings of love and hatred toward their parents and to preserve the image of the loving parents. In the story, when children leave home, it means that self-care and individualism require leaving home. Running away from the demon is a symbol of the child's conceptualization of the dangers of adolescence as imaginatively disturbing creatures. Siblings are symbols of the need to assimilate conflicting human and animal tendencies within themselves to achieve real development. The whale swallowing the sister represents an unreal death to reach a higher existence. "Replacement", "adjustment and modernization of deep psychological conflicts", "individuality and identity independence", "psychological extraversion", "personality integration", "mental, psychological and social order", "the cultivation of the imagination" are all the most important functions which are extracted from the Limped Deer. Therefore, it is concluded that fairy tales can address the fundamental problems of the child's maturity process figuratively and resolve them in an imaginative and indirect way.

    Keywords: Fairy tales, psychoanalysis, profess of development, maturity, Limped Deer, Belthleham
  • حسین شیخی*، فاطمه طاهری، مریم موسوی

    روسلان و لودمیلا منظومه ای عاشقانه حماسی است که آلکساندر پوشکین، شاعر بزرگ روس . پس از سرودن آن به شهرت رسید بهره ، پوشکین با دارای مندی از نبوغ خویش این اثر مضامین جدی و در عین حال آمیخته با مایه افسانه های طنز را بر مبنای های مردمی روسیه، به شیوه ای متفاوت از ادبیات قرن هجدهم روسیه، سرود .این منظومه تاکنون به فارسی ترجمه نشده است و تنها مطالب پراکنده ای درباره کلیات آن یافت می شود که مخاطب را در تبارشناسی داستان به تردید وامی چنان دارد، که برخی آن را متاثر از شاهنامه یا هزارویک شب  دانسته اند .این مقاله، ضمن مطالعه تطبیقی محتوای این منظومه روایی عاشقانه با چهار منظومه عاشقانه فارسی) بهرام و گل اندام ، جمشید و خور شید ، گل و نوروز ، سام و پری دخت (می میهن کوشد این نوع نگاه دوستانه اما غیرعلمی را نقد کند و به این سوال بنیادی پاسخی موثق دهد که آیا روسلان و لودمیلا از تبار شرقی برخوردار است یا نه؟ و اگر برخوردار است، پیشینه آن به کدام یک از داستان های شرقی) ایرانی یا عر بی (می رسد؟ ما بر آنیم که خویشکاری منظومه های مشترک این ها برآمده از ماهیت نوع ادبی قصه پریان است که محتوای این چهار منظومه بر مبنای آن بنا شده است و نشانه تاثیر و تاثر آنها بر یکدیگر یا از یکدیگر نیست.

    کلید واژگان: روسلان و لودمیلا, تبارشناسی داستان, منظومه های عاشقانه فارسی, ریخت شناسی پراپ, قصه های پریان
    Hossein Sheikhi *, Fatemeh Taheri, Maryam Moosavi Jashoofani

    Ruslan and Ludmila is an epic-romantic poem, written by Russia’s prominent poet, Alexander Pushkin. This poem brought Pushkin fame, as it was inspired by Russian folklore fairy tales and revealed his impeccable ability to combine a serious theme with humor. His writing style was remarkably different from the eighteenth-century Russian literature. This narrative poem has not been completely translated into Persian so far; however, there are some occasional references to its general ideas and events in Persian sources. Therefore, Persian readers find it hard to trace the genealogy of the poem. Some scholars believe it is inspired by Shahnameh or One Thousand and One Nights. This study aims to challenge these patriotic but unscientific approaches towards Pushkin’s masterpiece. The research proposed two questions: is Ruslan and Ludmila rooted in Eastern literary trends? If yes, to which (Persian or Arabic) story is it related? To answer the aforesaid questions, a comparative-analytic study was carried out on this narrative poem and four Persian romantic poems (Bahram o Golandam, Jamshid o Khorshid, Gol o Norouz, and Sam o Paridokht). The paper provides the similarities between these poems have to be justified by the literary essence of the fairytale genre and does not indicate their influence on each other.

    Keywords: Ruslan, Ludmila, Genealogy of Story, Persian Romantic Poem, Propp’s Theory of Morphology, Fairytale
  • عبدالله حسن زاده میر علی *، سمیه میکده
    در دوره معاصر نقد ادبی کانون توجه بسیاری از پژوهشگران قرار گرفته است و آثار ادبی از دیدگاه های مختلفی بررسی می شود.پیشرفت های نقد ادبی، منجر به ایجاد مکتب ساخت گرایی با الهام از نظریات زبان شناسانه "فردینان دوسوسور" گردید. ریخت شناسی یکی از انواع رویکردهای نقد ادبی است که در آن محقق می کوشد روابط متقابل بین واحدهای ساختاری را بررسی و تجزیه و تحلیل کند. در نتیجه بتواند به یکی از مهمترین اهداف پژوهش یعنی تعیین چارچوب علمی برای داستان دست یابد. این شیوه تحلیلی از دهه های نخست قرن بیستم با "ریخت شناسی قصه های پریان " پراپ آغاز شد. روش کار پراپ این گونه بود که او هر قصه را به قسمت های کوچک تقسیم و با یکدیگر مقایسه می کرد. سپس آن ها را براساس ماهیت این قصه ها و روابط متقابل شان با یکدیگر و با کل قصه توصیف می کرد. این پژوهش بر آن است که "باب بازجست کار دمنه"از کتاب کلیله و دمنه را براساس نظریه ولادیمیر پراپ، ریخت شناس روس واکاوی کند.
    کلید واژگان: نقد ادبی, ریخت شناسی, قصه های پریان, ولادیمیرپراپ, کلیله و دمنه
    Dr. Abdollah Hassanzadeh Mirali*, Somayyeh Meykadeh
    In contemporary literary criticism has been the focus of many scholars and literary works are studied from different perspectives. Developments in literary criticism, leading to the creation of linguistic school structuralism inspired by the theories of "Ferdinand de Saussure" was. Morphology of a variety of approaches to literary criticism where researchers attempt to study and analyze the interaction between structural units. The result can be one of the most important objectives of the study is to determine the scientific framework for the story. The analysis Began of the first decades of the twentieth century With "Morphology of Fairy Tales" Propp. Methods Prop So he divided the story into small pieces and was compared with each other. Then they will be based on the nature of the story and described mutual relations with each other and with the whole story. This study is the story of the book KalilawaDimna According to Vladimir Propp, Morphology Analysis of the Russians.
    Keywords: Criticism, Vladymyrprap, Fairy tales, Morphology, Kalilawa Dimna
  • حمیدرضا مشایخی*، سیده هانیه میرسیدی
    نخستین تلاش های روایت شناسان برای تدوین قانونی ثابت برای بررسی قصه ها از زمان ارسطو آغاز شد و سرانجام در قرن بیستم، با ظهور فرمالیست ها گسترش یافت و شکل قانونمند و سازمان یافته ای پیدا کرد. ولادیمیر پراپ، از نخستین کسانی است که پس از تلاش های فراوان برای بررسی قصه ها و الگوی حاکم بر آنها توانست عناصر ثابت در ساختار قصه ها را شناسایی و ارائه کند. بر اساس نظر پراپ، قصه های پریان از نظر قهرمانان و عملکردشان به رغم تنوع ظاهری، یگانگی و انسجام ساختاری دارند و همه کارکرد آنها به 31 کارکرد محدود می شود. یافته های او، سرمشق بسیاری از منتقدان و پژوهشگران ادبی در تحلیل داستان قرار گرفت و بسیاری از محققان عرب نیز از شیوه پراپ در آثار و پژوهش های خود بهره بردند. یکی از نویسندگانی که از روش پراپ تاثیر پذیرفت، نجیب محفوظ است. او در آثارش از عناصر فرهنگ عربی در کنار اشکال فرهنگ غربی بهره برده است. ازآنجایی که میان ساختار رمان عبث الاقدار و قصه های پریان وجوه مشترکی وجود دارد، این پژوهش می کوشد تا این روایت را با هدف ارزیابی کارایی و قابلیت الگوی پراپ در تحلیل ریخت شناسانه این روایت، تحلیل و بررسی کند. نتایج به دست آمده نشان می دهد این رمان با دستاورد پراپ همخوانی دارد؛ اما در عبث الاقدار برخلاف تکثر و تنوع ظاهری، تعداد عملکردها محدود و توالی آنها بسیار به هم شبیه است و درمجموع می توان گفت روایت عبث الاقدار و افسانه های پریان، ساختار واحدی دارند.
    کلید واژگان: قصه های پریان, ریخت شناسی, پراپ, نجیب محفوظ, عبث الاقدار
  • فرزانه مظفریان*
    قصه های پریان، بخشی از قصه های عامیانه اند که سرشار از رویدادهای شگفت انگیزند. با تامل در این قصه ها می توان از اندیشه ها و باورهایی که ریشه در ناخودآگاه آدمی دارند و در ژرفای فرهنگ ملت ها، جایگاهی بس رفیع دارند، پرده برداشت. از جمله این باورها، اسطوره های گیاهی است. پژوهش حاضر با استفاده از روش کتابخانه ای، قصه های پریان ایرانی را از «فرهنگ افسانه های مردم ایران» که در طبقه بندی «آرنه تامپسون» جزء قصه های سحر و جادویی به شماره 300 749 قرار می گیرند، بررسی می کند و به شیوه توصیفی تحلیلی، اجزای سازای این قصه ها را آشکار می نماید و به دنبال آن، اندیشه قداست گیاهان و حضور قهرمان های گیاهی که نوع تغییر شکل یافته خدایان نباتی و باروری اند، تحلیل می شود. بسامد فراوان باور به درخت حاجت و روایات مربوط به آن، ظهور پریان و انسان هایی از طریق درخت و گیاه، بیانگر حضور پررنگ قداست گیاهان و پیوند نهانی انسان و گیاه در افسانه های پریان ایرانی است.
    کلید واژگان: قصه های پریان, اسطوره, خدایان نباتی, درخت, گیاهان
    Farzaneh Mozafarian*
    Fairy Tales are a part of popular tales that are full of great and wonderment events. We can unlock thoughts and beliefs which are rooted in human unconscious and have a sublime status in nations’ cultures by reflecting on these tales. Herbal myths are among these beliefs. The article reviews Iran fairy tales from “Dictionary of Iranian Myths” book which are classified in magic and witchery stories No. 300 to 749 in Aarne–Thompson classification system with library method; and it also unlocks constructive elements of these tales with descriptive-analytic method; after these, we analyze the thought of plants’ holiness and presence of herbal heroes which are a various form of herbal and productivity gods. High frequency of believing in wish tree and its related stories, emergence of fairies and humans through trees and plants shows effective presence of plants’ holiness and hidden link of human and plant in Iranian fairy tales.
    Keywords: Fairy Tales, Myth, Herbal Gods, Tree, Plants
  • محبوبه اظهری*
    این مقاله جستاری تحقیقی در مورد تاثیر داستان جمشید و خورشید، اثر سلمان ساوجی، بر رشد روانی کودکان و نوجوانان است. قصه های عامیانه یکی از گونه های غنی و محبوب در ادبیات هر قوم و ملتی است که از پایگاه محکمی در میان مردم برخوردار هستند. هدف این مطالعه بررسی تاثیرات فراوان این داستان در رشد طبیعی کودکان و راهنمایی آنان به طور غیر مستقیم در حل تعارضات درونی است. در این پژوهش نشان داده می شود که قصه جمشید و خورشید که در حیطه داستان های پریان قراردارد بخوبی با کودکان ارتباط برقرار می کند و بسیاری از تعارضات و کشمکش های درونی آنها را در خود منعکس می سازد. با توجه به قابلیت های این اثر در تحلیل روانشناسانه، این داستان از منظر روانشناسان برجسته: زیگموند فروید، برونو بتلهایم و گوستاو یونگ بررسی شد. مثنوی جمشید و خورشید داستان سفر پر مخاطره پسر نوجوانی است که از خانواده خود جدا می شود و به دنیایی خطرناک پا می گذارد تا بتواند به معشوق خود دست یابد. این داستان، تجلی استقلال خواهی نوجوان و تلاش او در به دست آوردن هویت است. داستان جمشید و خورشید به کودک می آموزد غلبه بر خواسته های جسمانی و توجه به فرامن راه دستیابی او به موفقیت و کسب هویت است. این گونه آموزش و راهنمایی به کودک به صورت غیرمستقیم تاثیر فراوانی بر کودک دارد. قصه مستقیما به او امر و نهی نمی کند بلکه او را درحل مشکلات درونی به نحو بهتری راهنمایی می کند. او دیگر نمی تواند تنها به پدر و مادر خود متکی باشد بلکه باید هویتی مستقل برای خود کسب کند و دوران کودکی را به سلامت پشت سر بگذارد. هماهنگی نیروهای درونی و حل تعارضات درونی مهمترین پیام این داستان است.
    کلید واژگان: قصه های پریان, جمشید وخورشید, رشد روانی کودک, کسب فردیت, سلمان ساوجی
  • حمیدرضا مشایخی، سیده هانیه میرسیدی
    تلاش روایت شناسان برای رسیدن به الگویی ثابت به-منظور بررسی داستان ها و روایت ها در آغاز قرن بیستم با ظهور فرمالیست ها شدت یافت. در همین زمان ولادیمیر پراپ، مردم شناس صورت گرای روسی با الگو گرفتن از همین روایت شناسان روشی برای بررسی داستان طرح کرد. پراپ دریافت که قصه های پریان به رغم تکثر و تنوع ظاهری، از نظر قهرمانان و عملکردهای آن ها نوعی وحدت و همانندی دارد و تمامی کارکردهای موجود در قصه به سی و یک عملکرد محدود می شود و این دستاورد، آغاز علم روایت شناسی نوین به شمار می آید.
    نجیب محفوظ، معروف ترین رمان نویس معاصر عرب، ازجمله نویسندگانی است که روایت ها وداستان های او سرشار از عناصر نمادین شرقی و قالب های ساختاری نوین غربی است؛ از این روی، قابلیت بررسی روایی و ریخت شناسی را دارد. این جستار بر آن است تا روایت السمان و الخریف نجیب محفوظ را براساس نظریه ی پراپ، تحلیل و بررسی کرده و نشان دهد توالی این کارکردها تا چه اندازه می تواند در داستان محفوظ قابل انطباق باشد. دستاورد پژوهش، نشان دهنده ی این است که هرچند تعدادی از کارکردهای سی و یک گانه در داستان نجیب محفوظ یافتنی است، پایان قصه، با نوع پایان یافتن قصه های پریان مغایرت دارد؛ در پایان، قهرمان داستان به ظاهر از صحنه ی مبارزه بیرون می رود؛ ولی در مبارزه ای درونی، جدال قهرمان با شرور ادامه می یابد.
    کلید واژگان: نجیب محفوظ, پراپ, ریخت شناسی, کارکردها, قصه های پریان
    Hamidreza Mashaekhi, Seyedah Haniyeh Miryededi
    With the emergence of formalists in the early twentieth century, attempts were intensified on the part of narratologists to arrive at a stable pattern in order to study stories and narratives. It was at this time that a Russian formalist anthropologist Vladimir Propp, inspired by the same narratologists, developed an approach to study stories. Propp found out that fairy tales were superficially of various kinds where their heroes and actions had some unity and all these actions could be conflated into thirty one kinds. And that breakthrough was the beginning of the modern narratology. Najib Mahfouz is one of the most renowned contemporary Arab novelists whose narratives and novels are full of Occidental symbolic elements with modern Western structural genres hence; they qualify for the morphological study. The current paper is an attempt to analyze and study Najib Mahfouz's al-Soman val-Kharif on the basis Propp’s morphological theory and to show that to what extent it follows Propp’s finding. The research findings show that while the thirty one functions are identifiable in Mahfouz's story, its end, however, is different from that of fairy tales i.e. while the hero apparently pulls away from the battle field, he continues with an inner battle with the evil.
    Keywords: Najib Mahfouz, Al, Soman Val, Kharif, Morphology, airy Tales
  • محبوبه خراسانی*

    ولادیمیر پراپ، فولکلورشناس روسی می اندیشید که در بررسی قصه عامیانه باید از اسلوب مطالعاتی علوم طبیعی استفاده کرد. وی معتقد بود که طبقه بندی قصه ها حاصل کارهای پژوهشی بسیاری است که در پایان مطالعه به دست می آید، ولی عموم محققان ابتدا موضوع را دسته بندی می کنند، سپس مواد کار را در قالب این طبقه بندی تحمیلی می گنجانند. پراپ خود به بررسی ریخت شناسیک صدقصه از مجموعه ای از قصه های روسی پرداخت که آفاناسی یف آنها را جمع آوری کرده بود.وی دریافت که تمامی کارهای موجود در قصه به سی ویک عملکردمحدود می شود. او می پنداشت که در زیر ظاهر آشفته روایات، قوانینی بر زایش و تکامل این نوع قصه حاکم است که باید فرمول بندی شود واین دستاورد آغازگاه علم روایت شناسی به شمار می آید.  پراپ برای هریک از این عملکردها نمادی تعیین می کند و با درکنارهم قراردادن آنها فرمول نهایی ساخت قصه های پریان را به دست می آورد. کاربرد مدلهای روش شناختی نقد مدرن در ادبیات کلاسیک همیشه با دشواری هایی روبه رو بوده است. این نوشته با توجه به اینکه جزو اولین نمونه های به کارگیری روش ریخت شناسی است، سعی دارد علاوه بر آزمایش این مدل در حوزه ادبیات تطبیقی از دشواری های این کار درگذرد. مواد کار این نوشته یکی از حکایتهای جامع هزار و یک شب است که افزون بر حکایت اصلی، سه حکایت دیگر را نیز در بر دارد. در تحلیل این حکایت علاوه بر استفاده از نمادهای ریخت شناسی پراپ، بنا به مقتضای تحلیل، نمادهای دیگری به آن مجموعه افزوده ، و در پایان هم نمودار ریخت شناسی حکایت به دست داده شده است. به کارگیری این روش علاوه بر اینکه آزمونی برای نظریه ریخت شناسی به شمار می رود، می تواند با توجه به مدل ساختاری به دست آمده، حکایات الحاقی را از اصلی جدا کند.

    کلید واژگان: ریخت شناسی, پراپ, روایت شناسی, قصه های پریان, هزار و یک شب, حکایت درونه گیری شده
    Khorasani M*

    Vladimir Propp, the Russian folklore expert, suggested that natural sciences study styles should be used in ordinary stories. He believed that classification of stories is the result of many researches at the end of studies but, most of the scholars traditionally classify the subjects and include the working materials in the form of such imposed classification.  Propp himself studied the morphology of one hundred of the Russian tales collected by Afanasyof. He discovered that all the available works in tales are limited to 31 functions. He thought that type of the tale, which should be discovered, is covered under the disordered appearance of the standards ruling on the tales. It is regarded as the first founding of narratives. He determined a symbol for each of these functions and by putting them together, finalized them and reached the wonder tales. Use of modern methodology criticism in classic literature always faces difficulties. This research is an attempt to examine this model in comparative literature. The material used for this study includes a tales of the ” Arabian Nights ” covering the main story and also three other ones. In analyzing this anecdote not only the Propp’s methodological symbols are used but, other symbols have been used as required and finally morphology model of the story are presented. Applying this method which is regarded as a test for morphology, can separate the annexed tales from the main ones based on the reached structural model.

    Keywords: Morphology, Propp, Narratology, Wonder tale, embedded tales, Arabian Nights
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال