جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "وزن تکیه ای- هجایی" در نشریات گروه "ادبیات و زبان ها"
تکرار جستجوی کلیدواژه «وزن تکیه ای- هجایی» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
در پژوهش حاضر دو نوع وزن متفاوت(وزن هجایی و وزن تکیه ای هجایی از نظام های وزنی موجود در اشعار ایران بررسی می شود. دو نوع وزن متفاوت در زبان فارسی وجود دارد(یکی وزن تکیه ای- هجایی اشعار عامیانه فارسی و دیگری وزن کمی یا عروضی اشعار کلاسیک فارسی). در زبان های رایج ایران وزن دیگری نیز به چشم می خورد یعنی «وزن هجایی». این نوع وزن نیز با تفاوت هایی بر اساس تقابل بین هجاهای بی تکیه(ضعیف) و تکیه بر(قوی) شکل می گیرد. بدین ترتیب با طیفی روبرو می شویم که در یک سمت آن وزن هجایی شعر ترکی و شعر کردی و در سمت دیگر وزن تکیه ای- هجایی عامیانه کردی و شعر عامیانه فارسی وجود دارد. این پژوهش بر اساس نظریه وزنی صورت گرفته است. در نظریه وزنی ویژگی های آوایی واحدهای واجی مورد نظر نیستند بلکه در این نظریه با ارتباط سلسله مراتبی واحدهای واجی با یکدیگر روبروایم. این روابط شامل ساخت هجا، گروه بندی، تکیه و... است. روش به کار رفته در این پژوهش توصیفی است.
کلید واژگان: وزن شعر, وزن تکیه ای- هجایی, وزن هجایی, وزن عروضی, نظریه وزنیThe present study deals with two different types of meters used in Iran, i.e. accentual- syllabic meter and syllabic meters. There are, of course, three main kinds of meters in Iranian Poetry: First, the accentual- syllabic meter (for example in Folk Poetry), second, the Quantitative meter (for example in Classical Persian Poetry), and third, the Syllabic meter (for example in Azari Turkish and in Kalhuri). Syllabic meter is based on the number of syllables in each line, and the accentual- syllabic meter is based both on the number of syllables in each line, and the contrast between strong (stressed) and weak (unstressed) syllables. So in the continuum we are dealing with two poles: one is the syllabic meter of Azari Turkish and Kalhuri, and the other is the accentual – syllabic meter of Persian and Folk Kalhuri.
Keywords: accentual, syllabic meter, Quantitative meter -
پژوهش حاضر به بررسی وزن اشعار عامیانه فارسی براساس نظریه وزنی بروس هیز اختصاص دارد. شعر عامیانه فارسی وزنی تکیه ای – هجایی دارد؛ یعنی وزنی که براساس تکرار تکیه ها در فواصل هجایی مساوی به وجود می آید. نظریه وزنی که یکی از شاخصه های منشعب از واج شناسی زایشی است، سلسله مراتب وزنی را در شعر تعیین می کند و آنها را بر نمودارهای درختی نشان می دهد. در این مقاله پس از شرح نظریه وزنی، شعر عامیانه فارسی را که به ترتیب، مصراع، شطر و پایه ها هستند، بر نمودارهای درختی نشان می دهیم و قواعد مطابقه وزن تکیه ای – هجایی را در این نوع اشعار ارائه می کنیم.
کلید واژگان: شعر عامیانه, نظریه وزنی, وزن تکیه ای- هجایی, شطر, پایهThis article, following the Metrical Stress Theory of Bruce Hayes, studies the nature of meter in Persian folk poems. The accentual-syllabic meter of these poems is formed by the repetition of accents in equal syllabic distances. Metrical Stress Theory is a branch of generative phonology that has the capability of determining the poem’s rhythm and displaying them in tree diagrams. This article after explaining the Metrical Stress Theory, represents the rhythmical hierarchy of Persian folk poems - lines, half-lines, feet - in tree diagrams and presents the rules for accentual-syllabic meter in folk poems.
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.