به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "bahram beyzâï" در نشریات گروه "ادبیات و زبان ها"

تکرار جستجوی کلیدواژه «bahram beyzâï» در نشریات گروه «علوم انسانی»
جستجوی bahram beyzâï در مقالات مجلات علمی
  • بهروز عوض پور، الهام ابراهیمی ناغانی*

    پژوهش پیش رو به روش توصیفی تحلیلی، بر آن است تا روش نقد اسطوره ای ژیلبر دوران را بر آثار نمایشی بهرام بیضایی (نمایشنامه و فیلمنامه) اعمال نماید و از این مسیر به اسطوره سنجی نویسنده یا الگوی اسطوره ای پس پشت این آثار نایل آید. این مهم از مسیر فرایند سه گانه اسطوره شناسی، با تکیه بر متن و تدقیق در مهم ترین اثر هنرمند و تشخیص خرده اسطوره کانونی آثار وی به انجام رسید. روان سنجی با تکیه توامان بر متن و فرامتن (ردیابی خرده اسطوره یافت شده در دیگر آثار نویسنده، زندگی شخصی حرفه ای هنرمند و تشخیص عقده شخصی نویسنده) و کنار هم گذاری مجموعه یافته ها، به کشف اسطوره شخصی و فراشخصی هنرمند نایل می شود. یافته های پژوهش حاکی از آن است که خرده اسطوره کانونی آثار بیضایی عبارت است از: برخوانی گذشته برای ساخت آینده، ستیز با ستم و جهل و هر آنچه مانع باروری مام میهن باشد، و در صورت لزوم قربان شدن برای نیل به این باروری و بر همین سیاق، زندگی در برابر مرگ، و زنانگی در حکم منشا زندگی. عقده شخصی وی نیز تثبیت شدگی و توقف در گذار از ساحت خیالی به ساحت نمادین ژاک لکان و اسطوره شخصی او ایزدبانو آناهیتا است.

    کلید واژگان: روان اسطوره شناسی, نقد اسطوره ای, ژیلبر دوران, اسطوره سنجی, بهرام بیضایی
    Behrouz Avazpour, Elham Ebrahiminaqani *

    The present research aims to apply Gilbert Durand's mythological criticism to Bahram Beyzai's dramatic works, including playwrights and screenplays, in order to uncover the underlying mythological pattern. The task was accomplished by utilizing the method of mythological analysis. It involved carefully studying the author's significant work, and identifying the principal sub-myth present in his works. In addition to analyzing the text and metatext (such as exploring the sub-myth present in other works by the author, studying his personal-professional life, and assessing his personal complex), a psychometric approach was employed to uncover his personal and extra-personal myth. The findings of the research indicate that the principal sub-myth in Beyzai's works revolves around several key themes: studying the past to shape the future, battling against oppression and ignorance that hinder the growth of the homeland's fertility, and being willing to sacrifice oneself if necessary to achieve this fertility. Furthermore, the priority of life over death and femininity as the source of life are significant aspects of this sub-myth. Beyzai's personal complex, described in the language of Jacques Lacan, involves a fixated state and difficulties transitioning from the imaginary to the symbolic realm. Lastly, his personal myth can be associated with the goddess Anahita.

    Keywords: Psychomythology, Mythological Criticism, Gilbert Durand, Bahram Beyzai
  • شیرزاد طایفی*، کورش سلمان نصر
    دریافت نگرش های اجتماعی، سیاسی، تاریخی و... در آثار ادبی، یکی از راه های کشف معنا در آن ها است. برای نیل به این هدف، باید با نظریه های سایر حوزه های علوم انسانی آشنا شد. نظریه استبداد شرقی ویتفوگل و دیدگاه های مارکس در ارتباط با مفهوم طبقه در جامعه، از جمله رویکردهایی است که ما را با چگونگی شکل گیری طبقات اجتماعی یاری می رسانند. نظریه استبداد شرقی نشان می دهد چگونه استبداد حاکم بر جوامع آب سالار شرقی، باعث شکل گیری طبقات جامعه می گردد و نظریه مارکس تاثیر مالکیت خصوصی و در نهایت سرمایه داری را بر شکل گیری طبقات در جامعه، توضیح می دهد، که از همین رهگذر می توان به بررسی جوامع، در آثار ادبی پرداخت. بهرام بیضایی یکی از نمایش نامه نویسانی است که طبقات اجتماعی و کشمکش های آن ها در آثار او نمودی عینی دارد و برای درک آثار او، باید با  نگرش های طبقاتی موجود در آثارش آشنا شد؛ از این رو، در پژوهش پیش رو با توجه به دیدگاه طبقاتی ویتفوگل و مارکس، نمایش نامه های شش گانه «سلطان مار»، «آرش»، «اژدهاک»، «بندار بیدخش»، «چهار صندوق»، و «در حضور باد» بیضایی را تحلیل طبقاتی کرده و کوشیده ایم ضمن بهره گیری از روش تحلیل کیفی، با تکیه بر مطالعات کتابخانه ای و اسنادی، و کاربست نظریه های طبقاتی ویتفوگل و مارکس، آثار او را بررسی نماییم. دستاوردهای پژوهش، گویای این است که نمایش نامه های «آرش»، «اژدهاک» و «بندار بیدخش» با نگرش های طبقاتی ویتفوگل و نمایش نامه های «چهارصندوق» و «در حضور باد» با رویکرد طبقاتی مارکس ارتباط دارند. نمایش نامه «سلطان مار» نیز، رویکرد طبقاتی بینابینی دارد؛ به این معنی که هم با رویکرد مارکس و هم با رویکرد ویتفوگل قابل بازخوانی است.
    کلید واژگان: نمایش نامه, بهرام بیضایی, ویتفوگل, مارکس, استبداد شرقی, دیدگاه طبقاتی
    Shirzad Tayefi *, Koroush Salman Nasr
    One of the important ways to understand the meaning of a literary work is to understand its social, political and historical attitudes. Accordingly, the recognition of the theories of other fields of human sciences is important. The oriental tyrant theory of Wittfogel's and Marx's views on the concept of class in society are among the approaches that help us understand how social classes are formed. The oriental tyrant theory shows how tyrant governing the oriental, hydraulic empire-based societies, causes the formation of the classes of society. In Marxism, Marxian class theory explains the impact of private ownership and ultimately capitalism on the formation of classes in society. In this way, it is possible to study communities in literary works. Bahram Beyzai is an Iranian playwright that social classes and conflicts are well represented in his works; accordingly, in order to understand his works, the class attitudes in his works must be known. In this study, based on the Wittfogel's and Marx's class views, his plays, including Arash, Azhdahak, Karname-ye Bandar Bidakhsh, Soltan-Mar [The King Snake], Chahar sandoogh [four boxes] and Dar Hozour-e Bad [in the presence of wind], are classically examined. To this end, while using the qualitative analysis method, we will examine his works by relying on library and documentary-based studies and using the classical theories of Wittfogel and Marx. The results show that plays Arash, Azhdahak and Karname-ye Bandar Bidakhsh are associated with Whittfogel's class attitudes; while plays Chahar sandoogh [four boxes] and Dar Hozour-e Bad [in the presence of wind] are related to Marx's class approach. The play of Soltan-Mar [The King Snake] follow an intermediate class approach, which can be read by both Marx's and Wittfogel's approach.
    Keywords: play (theatre), Bahram Beyzai, Wittfogel, Marx, oriental tyrant, class-based view
  • Sadreddin Taheri *, Toktam Nobakht
    Linda Hutcheon points to the formation of a new genre in postmodern literature which is called "historiographic metafiction". In this writing method, narrative techniques such as introspection, irony, anachronism, and intertextual references are challenged to ensure the history and feasible narrations replace dominant narrations. This writing apparently supports the thought that the existence and nature of realities and not a reality itself should be accepted, and the term "reality from other's point of view" can be used instead of “unreal”. In reading out mythical history of Iran, Bahram Beyzai in the same way attempts to paraphrase and then recreate the text to crash the strong internal foundation of the story. Beyzai believes that myths do not have a solid form. Beyzai's Three Recitations try to readout three mythohistorical stories. The second recitation is related to Arash. Although the exact historical origin of Arash the Archer is not clear, he has been presented in a two-thousand year period of myth/history of Iranian beliefs and writings. The purpose of this comparative study is to find special literary techniques of historiographic metafiction in Arash recitation. Findings obtained from analysis show that Beyzai has removed mythical aspects of this story by critical political-class point of view and by utilizing postmodern literary tricks and then has given new roles to them through a new narrative arrangement. In this study, the mythical and historical importance of Arash in pre- Islamic writings and its effect on the Islamic era literature is studied after investigating the historical identity of myth in Barthes' semiotic system and postmodern literary features from Hutcheon's point of view, and, after that, Arash's recitation is analyzed by relying on intertextual references, differences in versions of historical resources and utilizing historiographic metafiction narrative techniques.
    Keywords: Linda Hutcheon, Bahram Beyzai, HistoriographicMetafiction, Arash Recitation, Arash the Archer
  • مریم حسینی، رقیه وهابی دریاکناری *
    موضوعات و درون مایه های آثار بهرام بیضایی تنوع چشمگیری دارد. وی در آفرینش های ادبی خود، شگردهای ادبی گوناگونی ارائه می دهد که در پژوهش حاضر، ضمن بررسی، تحلیل و طبقه بندی موضوع های داستانی بیضایی، این شگردها در روایت داستان نمایش داده می شود. در این پژوهش 24 اثر ادبی بیضایی که شامل سیزده فیلم نامه، هشت نمایشنامه و سه برخوانی است، بررسی می شوند. روش پژوهش، توصیفی- تحلیلی است؛ بدین صورت که ابتدا موضوعات مورداستفاده بیضایی مشخص و سپس درباره هریک از آنها، نمونه هایی ارائه و تحلیل می شود. موضوعات موردعلاقه بیضایی عموما شامل موضوعات ملی، اجتماعی، تاریخی، مذهبی و اعتراضی به سینماست. او در آثارش فضاهای بسیاری به نمایش گذارده، ولی به ارائه موضوعات اجتماعی و ملی اقبال بیشتری نشان داده و آثار متعددی در این حوزه ها آفریده است. وی برای طرح مضامین اجتماعی ، از شگردهای هنری گوناگونی چون «به کارگیری اسطوره ها»، «اقتباس از متون کهن»، «تمثیل» و «استفاده از قابلیت های ادب عامه» سود می جوید.
    کلید واژگان: روایت های داستانی, موضوع, بهرام بیضایی, فیلم نامه, نمایشنامه
    Maryam Hoseini, Roghyeh Vahabi Daryakenari *
    There is an impressive variation in the subjects and the themes of Bahram Beyzai's works. To create his literary works he uses different literal techniques that are going to be explained in present study besides reviewing, analyzing and categorizing his fictional topics. 24 Beyzai's literary works including 13 screenplays, 8 plays and 3 barkhanies (loud verbal narrating) have been reviewed in present study through an analytic-descriptive method, in a way that the topics have been used by Beyzai are determined, initially, and then each of them are analyzed presenting some specific instances. Beyzai's favorite topics generally include national, social, historic and religious subjects and protesting cinema. He has displayed different spaces in his works, although he has paid more attention to social and national issues and has created numerous works in these fields. To bring these social themes up he benefits several artistic techniques such as “adaptation from ancient texts”, “allegory” and “utilization of public literary abilities”.
    Keywords: Storytelling, Subject, Bahram Beyzai, Screenplay, Play
  • رقیه وهابی دریاکناری *، مریم حسینی
    هدف پژوهش حاضر، بررسی و تحلیل شگردهای بازنویسی و بازخوانی در آثار ادبی بهرام بیضایی است. او نویسنده ای قاعده گریز و ساختارشکن است که در سطوح مختلف، ساختار ذهنی و زبانی خواننده و پیش فرض های متعارف و مقبول او را در هم می ریزد. نمایش نامه، فیلم نامه و برخوانی هایی که در این مقاله بررسی می شوند، عبارت اند از: اژدهاک، آرش، آهو، سلندر، طلحک و دیگران، پرده نئی، سیاوش خوانی، شب هزارویکم، و مجلس قربانی سنمار. دراین پژوهش، نخست، به شیوه توصیفی تحلیلی، شگردهای ادبی بیضایی معرفی می شوند، سپس، این شگردها در نمونه های انتخابی هدف بررسی و تحلیل قرار می گیرند. شگردهایی که بیضایی در بازخوانی و بازنویسی آثار کهن از آنها استفاده می کند عبارت اند از: 1. «بازآفرینی» اثر کهن که در دو سطح کلی «تغییر در چهارچوب کلی اثر» و «تغییر در خویش کاری های شخصیت ها» صورت می گیرد. 2. «بازنویسی» اثر کهن که به چند شیوه انجام می پذیرد؛ ازجمله «افزودن گفت وگو میان شخصیت ها»، «برقراری روابط علی و معلولی» و «تغییر در شیوه روایت گری».
    کلید واژگان: بازخوانی, بهرام بیضایی, داستان های کهن, نمایش نامه, فیلم نامه
    R. Vahabi *
    Studying and analyzing the ways of rewriting and recreating in Bahram Beyzai’s literary works is the main goal of this paper. He is a norm-breaker author who destroys the reader’s mental and language structures and defaults. The plays, scripts and narrations which are analyzed in this article are Azhdehaak, Arash, Ahu, Salandar, Talhak va Digaran, Pardeye neiy, Siavash Khani, Shabe hezar-o Yekom and Majlese Ghorbaniye Sennemar. At first, in this research, Beyzai’s descriptive-analytical ways are introduced, and then these ways are analyzed in Beyzai’s works. The ways are generally as follows: 1. recreating an old work on two levels: “changing the plot” and “changing the dutifulness of characters,” and 2. rewriting an old work in some ways by “adding dialogue between characters”, “suggesting cause and effect relation” and “changing the ways of narration.”
    Keywords: Retrieval, Bahram Beyzai, Old Stories, Play, Script
  • اکرم آیتی *، هدا موسوی
    تئاتر نمایش داستانی تخیلی به واسطه ی ژست و کلام است و دارای دو زبان کلامی و غیر کلامی یا صحنه ای است. هدف مطالعه ی حاضر بررسی زبان در دو نمایشنامه از دو فرهنگ متفاوت است: «آخر بازی» بکت و «افرا یا روز می گذرد» نوشته ی بهرام بیضایی. نمایش اول را نمونه ی تئاتر نو یا پوچی می دانند که نویسندگان آنها قصد داشته اند عناصر سنتی تئاتر غرب را به چالش کشیده و طرد کنند. ما بر این باوریم که نمایشنامه ی بیضایی نیز به نوعی، نمایشی مدرن است و از این نقطه نظر، با نمایشنامه بکت شباهتهایی دارد، لیکن روی بنیان های فرهنگی سنتی ایرانی تکیه دارد و گذشته ی خود را نفی نمی کند. مطالعه ی حاضر با تکیه بر ابزارهای تحلیلی نقد سبک شناسی در حوزه ادبیات تطبیقی سعی دارد با تکیه بر وجه کلامی تئاتر، شباهت ها و تفاوت های این دو نمایش را بررسی کند.
    کلید واژگان: آخر بازی, افرا, ساموئل بکت, بهرام بیضایی, تئاتر نو, زبان
    Dr Akram Ayati *, Hoda Moussavi
    The theater as the gestural and oral representation of a fiction، possesses a verbal language and a non-verbal or scenic language. The aim of this study is to analyze the verbal language in two plays of two different cultures، at the End of game of Beckett and Afra or The day passes of Beyzaï. The first one is considered as an example of the new theater named theater of absurd، worth knowing modern plays and the authors who implicate and deny the traditional elements of the western theater. The play of Beyzaï can be also considered as a modern play as far as she borrows it essential characteristics. Nevertheless، on the other side، it bases well on the traditional cultural foundations. This study tries to analyze similarities and differences between these two plays through the verbal aspects and to see how the play of Beyzaï can heighten as the example of the absurd theater.
    Keywords: The End of game, Afra or The day passes, Samuel Beckett, Bahram Beyzaï, Moderne theater, language
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال