به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "balochi" در نشریات گروه "ادبیات و زبان ها"

تکرار جستجوی کلیدواژه «balochi» در نشریات گروه «علوم انسانی»
جستجوی balochi در مقالات مجلات علمی
  • محمداکبر دهانی*

     بلوچی و فارسی شاخه هایی از خانواده زبانهای ایرانی هستند که در درازنای تاریخ در فلات ایران و در همسایگی و تعامل با همدیگر بودهاند. یکی از کارکردهای ادبیات تطبیقی، بررسی تاثیر و تاثرهایی است که میان ادبیات زبانهای گوناگون وجود دارد. نظر به غلبه فرهنگی زبان و ادبیات فارسی در ایران و نفوذ گسترده آن در میان اقوام مسلمان، تاثیرات این زبان و ادبیات آن بر ادبیات و شعر بلوچی نیز آشکار و قابل توجه است. تاثیرپذیری شاعران دوره دوم ادبیات بلوچی و مکتب ملاها از فارسی به اوج میرسد. مولوی عبدالله روانبد از شاعران نامدار بلوچی و از نسل آخرین شاعران این مکتب است. او شاعری دوزبانه است که در شعرهای بلوچی او نیز تاثیر زبان و ادبیات فارسی قابل توجه است. این نوشتار با بررسی شعر بلوچی روانبد به روش توصیفی-تحلیلی در پی روشن کردن چنین وجهی در سروده های او بوده است. شعر روانبد از نظر تاثیرپذیری از زبان و ادبیات فارسی یکدست نیست، گاه شعر او با آن که از لحاظ مضمون و عناصر خیال به شدت متاثر از فارسیگویان بزرگی چون سعدی است، از لحاظ زبانی، روان است و بدیع مینماید و گاهی نیز چنان فارسیانه بلوچی میسراید که مصرعها با تغییر یا تعدیل یک واژه، فارسی میشوند و حتی برخی از آنها را میتوان کاملا فارسی دانست.

    کلید واژگان: ادبیات تطبیقی, بلوچی, فارسی, شعر بلوچی, مولوی عبدالله روانبد
    Mohammadakbar Dehani*

     Balochi and Farsi are branches of the family of Iranian languages ​​that have been in the Iranian plateau and in the neighborhood with each other and interacted with each other throughout history. One of the functions of comparative literature is to investigate the effectiveness and influence between the literature of different languages. Considering the cultural predominance of Persian language and literature in Iran and its widespread influence among Muslim nations, its effects on Balochi literature and poetry are obvious and significant.. The influence of Balochi poets on Persian reached its peak in the second period of Balochi literature and the school of Mullahs. Mawlavi Abdollah Rawanbod is one of the famous Balochi poets and the last generation of poets of this school. He is a bilingual poet whose Balochi poems are influenced by Persian language and literature. This article has analyzed the Rawnbod’s balochi poems with a descriptive-analytical method and has shown this aspect in his Balochi poems. Rawanbod's poems are not uniform in terms of the influence of Persian language and literature. Even though his poems are strongly influenced by Persian poets like Saadi in terms of theme and fantasy elements, but in terms of language, they are fluent and original. And sometimes he is so influenced by Persian in writing Balochi poetry that the stanzas become Persian with a slight change or adjustment of a word, and even some of them can be considered completely Persian.

    Keywords: Comparative Literature, Balochi, Persian, Balochi Poetry, Mawlawi Abdollah Rwanbod
  • موسی غنچه پور*
    پژوهش پیش رو که از نوع مورد-شاهد است به بررسی فرسایش آوایی در گویشوران بزرگسال دوزبانه بلوچی- فارسی به لحاظ زمان آغاز واکداری (زآو) همخوان های [p]، [t] و [k] می پردازد. در این راستا، رفتار زبانی 12 آزمودنی در دو گروه شاهد و یک گروه آزمایشی توصیف و تحلیل شد. هر گروه از آزمودنی ها متشکل از چهار شرکت کننده (دو مرد و دو زن) بود. محرک های پژوهش مشتمل بر 40 واژه اسم دو هجایی پربسامد زبان های فارسی و بلوچی بودند. برای سنجش زآو محرک ها از طریق نرم افزار پرات، گویشوران اسامی را تکرار کردند. تحلیل داده ها نشان داد که زآو همخوان های انسدادی بی واک [p]، [t] و [k] در گویشوران زبان فارسی بیشتر از گویشوران بلوچی بود. همچنین، الگوی یکسان میانگین زآو در گروه های متفاوت ارتباط بین زآو همخوان های انسدادی بی واک و جایگاه تولید آنها را تایید کرد. زبان فارسی فرسایش آوایی زبان بلوچی را در گویشوران دوزبانه بلوچی- فارسی که مهارت پیشرفته ای در زبان فارسی داشتند رقم می زد؛ زآو همخوان های بلوچی را به سوی زآو همخوان های فارسی سوق داده و در آنها همگرایی ایجاد می کرد. افزون بر این، زبان بلوچی نیز با کاهش زآو همخوان های زبان فارسی و با فرسایش آوایی در آن تداخل ایجاد می کرد.
    کلید واژگان: فرسایش آوایی, زمان آغاز واکداری, زبان فارسی, زبان بلوچی, همگرایی, تداخل, زبانشناسی اجتماعی
    Mousa Ghonchepour *
    This case-control study investigates the language attrition of adult Balochi- Persian bilinguals concerning voice onset time (VOT) of [p, t, k] consonants. In this regard, the language behavior of 12 participants who participated in this study as one experimental and two control groups was analyzed. Each group of participants consisted of four subjects (two men and two women). The stimuli included 40 frequent disyllabic nouns of Persian and Balochi. The subjects were asked to repeat the nouns to measure the VOT of stop consonants through Praat. The data analysis showed that the VOT of voiceless stop consonants [p, t, k] in Persian and Balochi speakers was different from each other. The same patterns of VOT in different groups indicated the relationship between VOT of voiceless stop consonants and their place of articulation. Moreover, Persian and Balochi have a reciprocal relationship concerning the phonological attrition of voiceless stop consonants. Persian causes the phonological attrition of Balochi in advanced adult Balochi- Persian bilingual speakers living in Balochi context, makes the VOT of Balochi consonants close to the VOT of Persian consonants and triggers them to be converged. Moreover, Balochi decreases the VOT of Persian consonants and makes interference and attrition in Persian.
    Keywords: Phonetic attrition, voice onset time, Persian, Balochi, convergence, interference, sociolinguistics
  • شیماء جعفری دهقی*، عباسعلی آهنگر، عبدالماجد سپاهیان

    گویش بلوچی سراوانی یکی از گویش های زبان بلوچی است. هدف این پژوهش، بررسی و توصیف تحول برخی از واجهای گویش بلوچی سراوانی از ایرانی باستان تاکنون و مقایسه آنها با فارسی است. همچنین ساخت هجا در بلوچی سراوانی با فارسی میانه و فارسی نو مقایسه خواهد شد. برای رسیدن به این هدف، واجها از گفتار گویشوران بلوچی سراوانی گردآوری و تحول واجهای مورد نظر از ایرانی باستان تا بلوچی امروز مقایسه شد. از جمله برخی یافته های پژوهش ابقای واکه های مرکب ایرانی باستان و واج /t/ در پایان واژه ها در بلوچی سراوانی است. همچنین ساخت هجا در بلوچی سراوانی شباهت بیشتری به فارسی میانه دارد تا فارسی نو و در آن ساخت (c)cv(c)(c) از دوره میانه باقی مانده است.

    کلید واژگان: واج شناسی تاریخی- تطبیقی, زبان بلوچی, گویش بلوچی سراوانی, ساخت هجا, گویش شناسی
    Shima Jaafari-Dehaghi *, Abbas Ali Ahangar, Abdolmajed Sepahian

    Sarawani Balochi is one of the dialects of the Balochi language. The aim of this paper is to study and describe some of the historical phonological changes from Old Iranian in this dialect and comparing them with Persian. Moreover, the syllable structure in Sarawani Balochi will be compared with Old, Middle and New Persian. To achieve this goal, phonemes were gathered from the speech of Sarawani Balochi speakers and some phonological changes were compared diachronically. Findings show that, for example that the Old Iranian diphthongs have remained in Sarawani Balochi. Also, the preservation of the phoneme /t/ at the end of words is another feature of this dialect. The comparison of syllable structure in Sarawani with Old, Middle and New Persian shows that the (c)cv(c)(c) structure is more similar to Middle Persian than New Persian.

    Keywords: Historical comparative phonology, Balochi, Sarawani Balochi dialect, Syllable structure, Dialectology
  • حبیب برجیان

    گرگانی یا استرآبادی زبانی است فرومرده که آن را به واسطه آثار حروفی قرن هشتم و نهم هجری می شناسیم. از آغاز انتشار متون حروفی بیش از قرنی می گذرد، اما گرگانی هنوز ناشناس مانده و در فقه اللغه ایرانی جایی نیافته است. این مقاله نخست به تدوین دستور زبان گرگانی می پردازد (بخش I) و نتایج آن را به مصرف رده شناسی در تقابل با زبان های پیرامون می رساند (بخش II). بخش III در چارچوب در زمانی واج های گرگانی را با زبان های خویشاوند مقایسه می کند. از این بررسی ها آشکار می شود که گرگانی زبانی مستقل از دیگر زبان های ایرانی غربی است و بر خلاف طبری تبار استوار شمال غربی دارد و از این رو به همسایه جنوبی خود -کومشی- نزدیک است.

    کلید واژگان: املا, دستور, رده شناسی, تبار, آمیختگی زبانی, مازندرانی, کاسپی, کومشی, بلوچی, پارتی
    Habib Borjian

    Known exclusively from historical documents of the 14th-15th centuries, Gorgāni is largely overlooked in Iranian dialectology. This paper is organized in three parts: (I) grammar, (II) typology, (III) diachrony. The right-branching noun phrase places Gorgāni within the Caspian-Alborz Sprachbund. Such continuum does not hold in other typological features when Gorgāni is compared areally with Caspian and Komisenian. Morphological idiosyncrasies include: possessor with oblique marker -n; imperfective with hī-; future with kām-; irrealis with -nd-; 3sg pronoun . These characteristics substantiate that Gorgāni belongs to none of the recognized West Iranic language groups. Gorgāni shows exclusive isoglosses with its historical neighbor Balochi. Genealogically, Gorgāni displays a strong Northwest Iranian pedigree, as expected of a language that could once be in contact with Parthian.

    Keywords: Northwest Iranian Languages, Gurgan, Caspian, Komisenian, Semnani, Balochi, Parthian, Orthography, Morphosyntax, Typology, Historical-Comparative Phonology, Language contact
  • شیماء جعفری دهقی*، سعید دامنی

    بن ماضی افعال با نشانه های متنوع در گویش های مختلف زبان بلوچی، اهمیت خاصی دارد. این مقاله در پی آن است تا با روشی توصیفی و دیدگاهی درزمانی و هم زمانی به بحث ساخت واژی بن ماضی در زبان بلوچی بپردازد. منابع پایه، 201 فعل ساده بلوچی- گویش بمپوری- است. پس از ارایه فهرست افعال، موارد آوایی و بسامد آنها تبیین می شود. این افعال، براساس تکواژ ماضی سازی که می گیرند مرتب شدند. یافته ها نشان می دهد که بن ماضی در بلوچی به 10 صورت مشخص می شود. از اینها، 5 صورت باقاعده و 5 صورت بی قاعده هستند (1). این اختلاف صورت ها 4 دلیل عمده دارد: 1- صورت بن ماضی بازمانده صورت های تاریخی باشد؛ 2- بافت واجگانی بن ماضی باعث اختلاف صورت ها شود؛ 3- اختلاف در گویش ها باعث تنوع صورت های بن ماضی شده باشد؛ 4- بن ماضی از طریق قیاس با افعال دیگر ساخته شده باشد.

    کلید واژگان: بلوچی, گویش بمپوری, بن ماضی
    Shima Jaafari Dehaghi*, Saeed Damani

    The past stem with its varied forms in different dialects of Balochi, like other Iranian languages which are inflected languages, has special value in morphology, grammar, and standardization etc. In this article the authors describe the morphological structures of past stems in Balochi using a diachronic-synchronic method. The basic sources for gathering data are the collection of 201 simple verbs of Bampuri dialect which is a western dialect of Baluchi. The verbs are arranged according to the morphemes used for representing past stems. The findings show that past stem in the Bampuri dialect of Balochi, with its varied uses, is represented in ten distinguished forms. Among them, five are regular and five others irregular. In addition, the structural differences are due to the four following factors: 1- historical remnants from Iranian languages, 2- morphological contexts, 3-dialectical differences, 4- analogy with other verbs.

    Keywords: Balochi, Western Balochi Dialects, Bampuri dialect, Past stems
  • Farideh Okati, PÉtur Helgason, Carina Jahani, Abbas Ali Ahangar
    The aim of the present paper is to study the status of the short vowels /i/ and /u/ in five selected Iranian Balochi dialects. These dialects are spoken in Sistan (SI), Saravan (SA), Khash (KH), Iranshahr (IR), and Chabahar (CH) regions located in province Sistan va Baluchestan in the southeast of Iran. This study investigates whether these two vowels have the same qualities as the short /i/ and /u/ do in the Common Balochi inventory (i, iː, u, uː, a, aː, eː, oː). The Common Balochi inventory is the vowel system represented generally for Balochi language, which is a North-Western Iranian language, a sub-branch of the Indo-Iranian family. The data for this survey are gathered from villages, rural areas, and cities in these regions in the forms of free speech and verbal elicitation from more than 20 literate and non-literate male and female language consultants, 2 males and 2 females for each dialect. The investigation reveals that the short /i/ and /u/ show strong tendencies towards a lower position. This study suggests phonemic systems in which the short /i/ is modified to short /e/ in all dialects, but /u/ is modified to /o/ only in SI, SA, and CH; the lowering of the short /u/ to short /o/ in KH and IR may still be in the transition stage. It is possible that Persian, as the dominant language has had its influence on these dialects causing a lowering tendency in the two vowels under study.
    Keywords: Balochi, Iranian Balochi Dialects, Common Balochi, Vowels, Language Contact, Persian
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال