به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "laudation" در نشریات گروه "ادبیات و زبان ها"

تکرار جستجوی کلیدواژه «laudation» در نشریات گروه «علوم انسانی»
جستجوی laudation در مقالات مجلات علمی
  • شاکر العامری، مهدی طاهری
    إن بین المدح و سائر الاغراض الشعریه علاقات ووشائج. فالمدح بین هذه الاغراض اصل وبقیه الفنون الاخری، فی الواقع، فرع له وداخله فیه. فإن الفخر الفردی مبعثه إعجاب الشاعر بنفسه، وادعاوه تفوقه علی من حوله وهذا الفخر یکون، بطبیعته، قبلیا تسیطر علیه روح حماسیه جارفه. والرثاء نوعان؛ فردی خاص وقبلی عام. والاول اصدق نوعی الرثاء، واعلقهما بالنفس، واقربهما إلی الفطره والطبع. وشاع فی الرثاء القبلی العام البکاء علی ابطال القبیله، والقبول بالقدر المقدور. وکان الغزل فی العصر الجاهلی علی ثلاثه انماط: الغزل الصریح الذی یهتم بالاوصاف الحسیه للمراه، والغزل العفیف الذی یهتم بذکر الصفات الاخلاقیه للمراه، والغزل الصناعی الذی کان بهدف التمهید للدخول فی موضوع القصیده.
    فالفخر والرثاء والغزل کلها مدح او قسم منه، إذ لیس الغزل إلا ذکر لمحاسن المراه والحبیبه او مدحهما، ولیس الفخر إلا ذکر لمحاسن النفس او القبیله او مدحهما، ولیس الرثاء إلا ذکر محاسن المیت او مدحه. وما یمیز بعضها من بعض هو الممدوح، فعندما یکون الممدوح هو الشاعر نفسه او قبیلته، یسمی هذا القسم من المدح فخرا؛ وعندما یکون الممدوح حبیبه الشاعر یسمی غزلا؛ ولو کان الممدوح میتا یسمی رثاءا. وحتی الوصف، فإنه مدح لما یراه الشاعر بعینه او بقلبه من ظواهر ومظاهر اعجبته. ویبقی الهجاء الذی هو ضد المدح ومناقض له، فهو تعداد لمثالب المهجو الموجوده فیه حقیقه او ادعاءا. لکننا لو جاز لنا تقسیم المدح إلی قسمین رئسیین؛ مدح إیجابی ومدح سلبی لکان الهجاء مدحا سلبیا. فی الختام، یمکننا القول إن الشعر الجاهلی کله مدح فی حقیقته.
    کلید واژگان: الفخر, الغزل, المدح, مفاتیح: الشعر الجاهلی, المجتمع القبلی, الرثاء
    Shāker Al āmeri, Mahdi Tāheri
    There is a bond and relation between praise and other poetic devices. Among these devices, praise is the origin and other artistic devices are, in fact, its branches. In a self-laudation, as a pre-Islamic form of poetry, a poet is motivated by admiration of himself and his claim of superiority over those around him. And his pride is of a tribal nature, dominated by a passionate spirit. Lamentation is of two types: personal and particular and tribal and general. The first type is more truly a lamentation, intertwined with the soul and being close to mankind’s temperament and nature. Crying over the fall of tribal heroes and the notion of accepting the determined fate became typical of the tribal general lamentations. Ghazal (‘Lyrics’), in the Ignorance Era (Pre-Islamic Arabia), was of three types: explicit lyrics which dealt with physical description of a woman, decent lyrics which dealt with the moral qualities of the woman, and artificial lyrics which meant to be an introduction to a qasida (‘ode’). So self-laudation, lamentation and lyrics largely or partly contain acclamation. For, in a lyric poem a woman or the beloved’s merits are stated and she is praised. In a self-laudation one’s personal qualities or his tribe’s merits are mentioned or they are praised. In a lamentation a dead person is praised and his/her merits are illustrated. The only difference they have is the one who is praised. When the praised one is the poet himself or his tribe, then this kind of praise is called ‘self-laudation’. If the praised one is the poet’s beloved, it is named ‘lyrics’. Accordingly, if the praised one is a dead person, it is called ‘lamentation’. And even the descriptions that a particular poet provides in his poetry, is actually acclamation of the phenomenon and manifestations he enjoyed perceiving by eyes or by heart. Satire, on the other hand, which is the opposite of acclamation, is naming the existing or claimed disadvantages of the satirized one. However, if we had the right to divide acclamation into two main types of positive and negative acclamation, we would call satire as negative acclamation. As a conclusion, we can say that the whole pre-Islamic poetry is acclamation and praise in nature.
    Keywords: praise, acclamation, praised one., self, laudation, lyrics, lamentation, pre, Islamic poetry, tribal society
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال