جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "modiano" در نشریات گروه "ادبیات و زبان ها"

پاتریک مودیانو از نویسندگان مطرح قرن بیستم فرانسه بوده و از تصاویر، عناصر تاریخی و اسطوره ها الهام می گیرد تا تخیل و خواب پردازی را در بطن حوادث تاریخی و گذشته به تصویر بکشد. تخیلی که پیوسته در ارتباط با واقعیت تجربه شده و شواهد، خود را نمایان می کند. مودیانو بدین منظور از عناصر «مکانی و زمانی» استفاده می کند تا ارتباط تخیل را با تصاویر واقعی و ذهنی در بستر داستان پردازی حفظ کند. در نزد مودیانو، عنصر «مکان» سازه ایی است که خاطرات را تحریک می کند. خاطراتی که سازنده ی ترکیب داستانی وی هستند. حال آنکه از شخصیت های فراری و گریزان بهره می جوید. مقاله حاضر با تحلیل ویژگی های مکانی و عناصر وابسته در رمان خیابان بوتیک های تاریک، با استفاده از نظریات گاستون باشلار، منتقد مضمون گرا، و با نشان دادن پیش فرض های ذهنی و عینی «مکان»، به بررسی روابط تصاویری خواهد پرداخت که معانی ساختارهای مکانی را در بافت های روایی اثر ادبی مودیانو تعیین می کنند.

پاتریک مدیانو، رمان نویس معاصر فرانسوی، بواسطه ی آثار اتوبیوگرافیک خود به ویژه تصادف شبانه، روح انسانی را که درگیر وقایع و خاطرات گذشته است، به تصویر می کشد. بنابراین حافظه ی وی پیش از تولدش شکل می گیرد. با پرداختن به مفاهیم جستجو و هویت، نویسنده فقدان پدر و مادر و آسیب های دنیایی که در آن زیسته را ارائه می کند. در جهان تاریک وی که مبتنی بر کشف ماجراها، وقایع و داستانهای روایت شده است، و از طریق نگرانی ها و درگیری های ذهنی، خواننده متوجه حضور چهره ها و اسطوره هایی می شود که تصاویر کهن را تجدید و بازسازی کرده و نوشتار (ادبیات) کلاسیک را متحول می کنند. بدیهی است که پاسخ به تناقض و بی تفاوتی، نشان دهنده بی نظمی ذهن پریشان و سردرگم راوی و نیز نشان دهنده جستجوی هویتی از دست رفته و مضطرب است. هدف این روشن ساختن مصادیق اسطوره ای ذکر شده در مثال های متنی با جوانب مختلف است که می تواند عناصر پراکنده ی ذهن را بواسطه ی حافظه مجدد در جایگاه خود قرار داده و بدان نظم دهد و نشات دهنده پوچی وجودی آزادی انقلابی باشد.
هدف دیگر مقاله ی حاضر عبارتست از بررسی عملکرد اسطوره های پنهان در رمان مذکور، و نوع شناسی نمایش و ارائه ی برخی کهن الگوهایی که منجر به ادراک و مشاهده دقیق گذشته می شوند.
در واقع، این مقاله شامل دو بخش است که بخش اول، با رویکردی جامع، به بررسی فرآیند تخصیص بعد افسانه ای و اسطوره ای اثر مذکور و مطالعه روشی که منطبق بر آن مودیانو، به سبک خود، به مفهوم اسطوره شناسی پرداخته، می پردازد. در بخش دوم، در حالی که بعد اسطوره ای اثر روی کهن الگوی احساسات و غرایز سرکش و نفس اماره و لطافت زنانه متمرکز شده، تلاش براین است که این روش کهن الگویی تجدید نمادین از اسطوره های باستانی و نیز بازنمایی ادبی این نوع تجدید نمادین اسطوره ها و کهن الگوها در اثر مودیانو، مطالعه و بررسی شود.

مشخصۀ بارز بسیاری از آثار پاتریک مودیانو پرداختن به موضوع اشغال فرانسه در زمان جنگ جهانی دوم است. ولی نگارش تاریخ در ادبیات لزوما به معنی نوشتن «رمان تاریخی» نیست. میدان اتوآل، گشت شبانه و بولوارهای کمربندی «رمان - تاریخ» هستند و نه رمان تاریخی. البته نه به این دلیل که وقایع تاریخی را نقل می کنند؛ این رمان ها برآنند تا خواننده را به پرسش درباب حقیقت تاریخ رسمی وا دارند و غایتی معرفت شناختی را دنبال می کنند. در این رمان ها شخصیت های بزرگ تاریخی مجال حضور یافته اند فقط برای آنکه زندگی افراد ناشناس و فراموش شدۀ تاریخ همچون دورا برودر (شخصیت کتاب دیگری از مودیانو با همین عنوان) را به چشم آورند و برجسته کنند. دورا برودر نمونه ای است از «متن - تحقیق» (اصلاحی برگرفته از ایوان ژابلونکا) ، یعنی اثری که قصد دارد واقعیت دنیا را بازگو کند. این متن همچنین به لحاظ مضمونی و زیبایی شناختی مثال بارزی است از «تاریخ خرد» ؛ مفهومی که پیشتر کارلو گینزبرگ و کارلو پونتی مطرح کرده اند.