جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "nathalie sarraute" در نشریات گروه "ادبیات و زبان ها"
تکرار جستجوی کلیدواژه «nathalie sarraute» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
این مقاله به بررسی هویت، رفتار درونی وعکس العمل شخصیتها در افلاک نما توسط نویسنده فرانسوی قرن بیستم، ناتالی ساروت میپردازد. می توان گفت این کتاب حاصل تامل، مطالعه و شیوه نگارش نویسنده است. در عین حال نویسندگان دیگری مانند کلود سیمون، میشل بوتور، رابرت پینگه، کلود اولیه و... از جمله کسانی بودند که به دلیل تحولات اجتماعی و سیاسی سبک بیان ریالیستی را کنار گذاشتند و کلاسیک نویسی را پشت سر گذاشتند. می توان گفت که همه آنها حداقل در یک چیز مشترک داشتند و آن ایجاد تغییرات و دگرگونی در ایجاد، زمان بندی، شخصیت پردازی فضا و حتی در برخی موارد رد اصل طرح و توطیه در آن فرم سنتی بود. به عنوان مثال، ناتالی ساروت در افلاک نما بیش از آنکه درگیر روایت و فیلمنامه باشد درگیر توضیح رفتار و واکنش های درونی شخصیت هایش است. از جمله این نویسندگان می توان به ناتالی ساروت به عنوان محقق اعماق ناشناخته وجود انسان متعلق به این قرن اشاره کرد. او تمام زندگی خود را وقف کارهای ادبی برای کشف پدیده های درونی و پنهانی واسطه بین ضمیر ناخودآگاه انسان و ضمیر خودآگاه کرد و آنها را تروپیسم نامید. نویسنده ای که سعی می کند فضای پیچیده و ناگفتنی را فراتر از این طرح ها و شخصیت های خاص و اخبار قراردادی تحلیل کند. در این مقاله به بررسی نحوه نگاه محتاطانه نویسنده سالخورده به کتاب می پردازیم.
گذشته با طنین انداز یک صدای روایی مرتبط مانند دوستی بی پروا و همچنین بررسی رویه های به کار رفته در تهیه این اثر، با خوانشی روانکاوانه و با تکیه بر نظریه های فروید، به بررسی اثر برای دستیابی به لایه های پنهان می پردازیم. با استفاده از نظریات مونیک گوسلین برای بررسی ساختار متن، به دنبال نشان دادن ذهنیت نسبیگرایانه ساروت هستیم که انسان را موجودی پیچیده، چند بعدی و غیرقابل پیشبینی میداند. اگر از منظر روانشناختی به آن نگاه کنیم، میتوان گفت که آثار این نویسنده که به گفته ژان پل سارتر به دلیل نداشتن جنبههای ادبی و داستانی و توجه بیش از حد به آن، در ردیف رمانهای ضد رمان قرار گرفتهاند. سایر عناصر (مانند شخصیت و افراد درونی) با دیدگاه نسبی گرایی پست مدرن سازگار است و توضیح این کتاب چیست؟ در این تحقیق سعی بر آن است تا به تحلیل هویت، رفتار درونی و واکنش های شخصیت های افلاک نما بپردازیم.کلید واژگان: هویت, رفتار درونی, عکس العمل شخصیت ها, افلاک نما, ناتالی ساروتRecherches en Langue et Littérature Françaises, Volume:16 Issue: 30, Fall and Winter 2023, PP 184 -200Cet article examine l'analyse de l'identité, le comportement intérieur et la réaction des personnages dans Le Planétarium de l'écrivaine française du XXe siècle, Nathalie Sarraute. On peut dire que ce livre est le résultat de la réflexion, de l'étude et du style d'écriture de l'auteur. Dans le même temps, d'autres écrivains tels que Claude Simon, Michel Butor, Robert Pinget, Claude Ollier, etc. ont été parmi ceux qui ont abandonné le style d'expression réaliste en raison des évolutions sociales et politiques et ont laissé derrière eux l'écriture classique. On peut dire que tous avaient au moins un point commun, et c'était la création de changements et de transformations dans la création, le timing, la caractérisation de l'espace, et même dans certains cas le rejet du principe d'intrigue et de complot dans sa forme traditionnelle. Par exemple, Nathalie Sarraute dans Le Planétarium est plus impliquée dans l'explication du comportement intérieur et des réactions de ses personnages qu'elle n'est impliquée dans la narration et le scénario. Parmi ces écrivains, Nathalie Sarraute peut être mentionnée comme une chercheuse des profondeurs inconnues de l'existence humaine appartenant à ce siècle. Elle a consacré toute sa vielittéraire à découvrir les phénomènes intérieurs et cachés médiateurs entre le subconscient humain et l'esprit conscient, les appelant tropismes. Un auteur qui tente d'analyser l'atmosphère complexe et indicible au-delà de ces intrigues et de certains personnages et actualités contractuelles.
Keywords: L', Identité, Le comportement inté, rieur, La ré, action des personnages, Le Plané, tarium, Nathalie Sarraute -
ناتالی ساروت (1900-1999م.) یکی از نویسندگان پیشگام رمان نو در فرانسه است. در تمام آثار ساروت، نوعی بی قاعدگی و آشفتگی از دیدگاه زبانی وجود دارد که ریشه در احساسات غیرقابل بیان دارد. این احساسات معادل پدیده ای به نام «تروپیسم» هستند. ساروت این واژه را از زیست شناسی وام گرفته است و آن را مجموعه ای از تحرکات غیرقابل بیان و ناشناخته ای تعریف می کند که در چشم برهم زدنی به بخش خودآگاه ذهنمان هجوم می آورند و به منزله شالوده و بنیاد ژست ها، گفتارها و احساساتی هستند که بروز می دهیم. در دیدگاه ساروت، زبان علاوه بر بخش بیرونی (ابراز بیرونی و آشکار پیام)، دارای بخش درونی است که برخلاف بخش بیرونی به مرحله تولید پیام یا به عبارتی «گفته سازی» نرسیده است. این بخش درونی همان تحرکات غیرقابل تعریفی است که ساروت در تعریف تروپیسم بدان اشاره می کند. آشفتگی های کلامی که در نوشتار ساروت مشهود است، ناشی از وجود همین زبان درونی عصیانگر و غیرقابل کنترل است که با قدرتی بسیار بیشتر از زبان قراردادی و بیرونی در جریان است. در حقیقت، تن دادن به زبان قراردادی به معنای اجتماعی شدن و خواهان برقراری ارتباط بودن است اما مشکل شخصیت های ساروتی از آنجا شروع می شود که نمی توانند احساسات خود را در قالب زبان عادی و بیرونی به طور کامل و بی نقص انتقال دهند. زبان درونی آن ها به قدری قدرتمند است که زبان بیرونی را تحت تاثیر قرار داده و آن را دچار آشفتگی و اختلال می کند. در این مقاله به طور اجمالی به بررسی تعدادی از این مشکلات ارتباطی می پردازیم که در اثر فشار زبان درونی، در گفتار شخصیت های ساروتی ایجاد می شوند.
کلید واژگان: ساروت, ارتباط کلامی, تروپیسم, زبان درونی, زبان بیرونیNathalie Sarraute is one of the pioneers of the new novel in France. In all of Sarraute's works, there is a kind of linguistic disorder and confusion, rooted in indescribable feelings. This feeling is the equivalent of a phenomenon called tropism. Sarraute borrowed the term from biology and defined it as indefinable movements, which slide very rapidly to the limits of our consciousness. They are at the origin of our gestures, of our words, and of the feelings we manifest, we believe to experience. For Sarraute, language, besides the outer part—the apparent part of the message— has an inner part that has not yet reached the stage of message production. This interior part corresponds to the uncertain movements to which Sarraute refers in the definition of tropism. The verbal disturbances in Sarraute’s text are due to the existence of the same outlaw and uncontrollable inner language, which is much more powerful than conventional and external language. In fact, surrendering to outer and conventional language guides the desire to be social and communicable to others, but the problem of the characters exists in their inability to transfer feelings perfectly in the form of normal and external language. Their inner language is so powerful that it affects the outer language and disturbs it. In this article, we examine briefly a number of communication problems caused by the tension of the inner language in the words of the characters.
Keywords: Nathalie Sarraute, Disorders, Tropism, Verbal Communication, Internal Language, External Language -
ناتالی ساروت، تصویرگر لایه های زیرین و گذرا و مبهم ذهن، شخصیت هایی بدون پرداخت های جسمی یا ذهنی خلق می کند. شخصیت هایی که نه نمادند و نه بیانگر واقعیتی خاص. با فاصله گرفتن از شخصیت پردازی کلاسیک، شخصیت ها بی نام و مبهم تر می شوند و تنها چیزی که باقی می ماند ضمیرهای شخصی، حروف اختصار یا نام های خاصی است که در طول داستان تغییر می کنند و حتی گاهی به شخصیت های گوناگون اطلاق می گردند. حضور بی وقفه ضمیرهایشخصی بدون ارجاع مشخص از تکنیک های نوین نوشتار به شمار می روند که در رمان میوه هایطلایی منتشر شده در سال 1963 گمنامی و ابهام شخصیت ها را قوت می بخشد. تحلیل گفته پردازی در روایت ابزاری سودمند جهت تجزیه و تحلیل پرسوناژ از شخصیت پردازی تا کنشگری و ایفای نقش آن در ساختار رمان می باشد. در این جستار بر آنیم تا با تکیه بر نقش ضمایر شخصی در شخصیت پردازی، حضور شخصیت های مبهم را در این رمان ناتالی ساروت تحلیل نماییم.کلید واژگان: ناتالی ساروت, پرسوناژ, میوه های طلایی, شخصیت زدایی, رمان نوRecherches en Langue et Littérature Françaises, Volume:11 Issue: 19, Fall and Winter 2017, PP 225 -239Nathalie Sarraute, peintre des mouvements intérieurs, fugitifs et vagues de la conscience met, à priori, en scène des personnages sans caractérisation physique ou psychologique et loin de représenter un type ou une vérité. Rejetant les attributs de personnage classique, elle crée des personnages énigmatiques dont il ne reste quun pronom, une initiale ou des noms propres qui changent plusieurs fois dans le même récit et qui renvoient parfois aux différents personnages. La présence incessante des pronoms personnels sans référent précis fait partie des nouvelles techniques décriture, qui met davantage en relief lanonymat des personnages dans Les Fruits dor, roman publié en 1963. Létude de lénonciation narrative savère efficace dans lanalyse du personnage, de sa caractérisation à sa fonctionnalité dans la structure dun roman. Nous appuyant sur la fonction du pronom personnel dans la caractérisation du personnage, nous nous proposons détudier le paraître des personnages ambigus dans ce roman de Nathalie Sarraute.Keywords: Nathalie Sarraute, personnage, Les Fruits dor, dépersonnage, Nouveau Roman
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.