جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "poé" در نشریات گروه "ادبیات و زبان ها"
تکرار جستجوی کلیدواژه «poé» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
هدف این مقاله بررسی قدرت ذاتی نوشتار در ایمه سزر و فرانسیس پونگ در درهم آمیختگی گفتمان شاعرانه و بلاغی است که حول اثربخشی گفتار بیان شده است، یعنی عملکرد زبان کلامی که به عنوان کنش درک می شود. این امر بر اساس بعد عملگرایانه گفتار است تا آنجا که منجر به عمل در شنونده/خواننده می شود. در واقع، هم به صورت شفاهی و هم به صورت نوشتاری، به عقیده پونگ، گفتار به کسانی که از آن استفاده می کنند «قدرت زمانی و بی زمان» می دهد (پونگ، هزار و نهصد ونود و نه ، صد و هفتاد و شش) که می تواند حالت ذهنی کسانی را که خود را در معرض بیان آن قرار می دهند، اصلاح کند. سزر، به نوبه خود، شعر خود را از منظر «نوشته ای زیبا از خشم» توسعه داد (سزر، دو هزار وشش، چهارصد و چهل و هفت)، که تاثیرگذاری آن از چیدمان شخصیت ها بر روی یک تکیه نشات می گیرد. بنابراین، این دو نویسنده، گفتمان شاعرانه را گفتاری می دانند که با قدرت های بلاغی زبان سرمایه گذاری شده است و قادر است با تغییر واقعیت بر جهان عمل کند.
کلید واژگان: کلیدواژه ها - گفتار, بیان, زبان, شعر, بلاغتRecherches en Langue et Littérature Françaises, Volume:17 Issue: 31, Spring and Summer 2023, PP 81 -100Le présent article vise à examiner le pouvoir inhérent à l’écriture chez Aimé Césaire et Francis Ponge dans l’imbrication des discours poétique et rhétorique articulés autour de l’efficace de la parole, c’est-à-dire le fonctionnement du langage verbal appréhendé comme action. Celle-ci s’adosse à la dimension pragmatique de la parole en tant qu’elle porte à agir sur l’auditeur et le lecteur. En effet, à l’oral comme à l’écrit, estime Ponge, la parole procure à ceux qui l’utilisent, « le pouvoir temporel et intemporel » capable de modifier l’état d’esprit de ceux qui s’exposent à sa profération. Césaire, lui, a élaboré sa poétique dans l’optique d’une « écriture belle de rage », dont l’efficace émane du tracé des caractères sur un support. Les deux auteurs conçoivent donc le discours poétique comme une parole investie des pouvoirs rhétoriques du langage, capables d’agir sur le monde en modifiant les consciences et le réel.
Keywords: Discours, Enonciation, langage, Poé, sie, Rhé, torique -
ادبیات تطبیقی به واسطه رویکردی استوار بر پایه جستجوی تداخلات و تواردات متون ادبی، تعامل میان ادبیات ملل مختلف را محقق می سازد. بر همین اساس، گاهی در جریان مطالعه آثار ادبی متعلق به فرهنگ های متفاوت، تفکرات برخی نویسندگان چنان در هم می آمیزد که گویی آفریده یک ذهن واحد است؛ از آن جمله می توان به شارل بودلر، شاعر فرانسوی قرن نوزدهم، و نادر نادرپور، شاعر ایرانی قرن بیستم، اشاره کرد. خوانش اشعار او، ابیات برخی شاعران فرانسوی را در ذهن تداعی می کند که شاهدی بر تاثیرپذیری وی از آنهاست. با این حال چنین به نظر می رسد که نادرپور در ذهن و اندیشه خویش جایگاه ویژه ای برای شارل بودلر قائل بوده است. شیوه به کارگیری برخی مضامین پرتکرار متعلق به مکتب ادبی رمانتیسم در اشعارش به سبک بودلر، بیشتر بر این امر صحه می گذارد. در مقاله حاضر هدف ما اینست تا با رویکردی تطبیقی به بررسی تعدادی از این مضامین مشترک میان دو شاعر بپردازیم تا نشان دهیم چگونه نادرپور در به کارگیری آنها از بودلر الهام گرفته است. استفاده از نظریه تاتیرپذیری با تکیه بر آرای پیر برونل امکان ارزیابی میزان اصالت شاعر ایرانی را به ما می دهد. در حقیقت، بودلر در استفاده از این مضامین، رویه ای متناقض مبتنی بر تبعیت و سرپیچی از شاعران رمانتیک را اتخاذ کرده است. او گاهی مانند شاعران رمانتیک عمل می کند و گاهی بر خلاف آنها. چنین بنظر می رسد نادرپور نیز در این مورد از بودلر الهام می گیرد تا بتواند دنیای درون خود را انعکاس دهد و همچنین نقش خود را در نوسازی شعر فارسی ایفا کند.
کلید واژگان: نادرپور, بودلر, شعر, رمانتیسم, تاثیرپذیریThrough its methodology, based on bringing together literary texts, comparative literature realizes the interaction between the literatures of different nations. Thus, sometimes during the study of literary works belonging to different cultures, the thoughts of certain writers intersect and weld together, to give an identical vision of the world. Among them, we can cite Charles Baudelaire, French poet of the 19th century, and Nader Naderpour, Iranian poet of the 20th century. The reading of his poems evokes the verses of certain French poets, which proves the impact of French poetry on his work. However, it seems that Naderpour granted a special place to Charles Baudelaire in his mind and thoughts. The way in which he treats certain recurring themes of romanticism in his work by pursuing this poet is the proof of this point. In this article, our objective consists of studying, by using a comparative approach, some romantic themes that are common between both poets in order to verify how much Naderpour was inspired by Baudelaire in the treatment of these themes. By utilizing the theory of the influence, according to the ideas of Pierre Brunel, we will be allowed to evaluate the originality of the Iranian poet. In fact, while using these themes, Baudelaire adopted a contradictory attitude of refusal and attraction by pursuing or opposing the romantic poets. It seems that Naderpour borrows from Baudelaire this technical process to reflect his inner universe as well as play his role in the renewal of Persian poetry.
Keywords: Naderpour, Baudelaire, Poé, sie, Romantisme, Influence -
ساخت گرایی و روایت شناسی از رویکردهایی است که در بررسی های ادبی به کار می رود. معمولا ساخت گرایی به شیوه پراپی و کلاسیک خود برای متون کهن، اسطوره هاو قصه های عامیانه به کار میرود، اما در برخی از آثار نویسندگان دو سده اخیر نیز می توان آن رهیافت ها را، به کار بست. آثار ادگار آلن پو از جمله این آثار است.
پراپ سی و دو کارکرد مشابه را در همه قصه های عامی انه روسی به گونه ای تکرار شونده پیشنهاد می کند. شیوه ی کار این مقاله پراپی و متاثر از روش اوست و به بررسی کارکردهای و « گودال و آونگ » ،« گربه سیاه » ،« قلب رازگو » مشابه در قصه های پو، بویژه چهار قصه می پردازد و کارکردهای بنیادی این قصه ها را معرفی می کند: نفرت، قتل، « بشکه آمونتیلادو » جنایت و پنهان کردن جنازه درون ساختمان، همرا با برخی از کاهش ها و گسترش ها، در این داستان ها به صورت الگویی تکرار می شود.کلید واژگان: پراپ, پو, داستان, ساخت گرایی, کارکردStructuralism and narratology are approaches which can be used in literary studies. Structuralism, in its Proppian and classic form, is normally applied in studying ancient texts, myths and folktales. However, such approaches can also be employed for investigating works from the last two centuries, such as works by Edgar Allan Poe. Propp proposes thirty one functions and seven actors which are similar and frequently used in Russian folktales. This paper investigates similar functions in selected tales of Allen Poe Tales – ''The Tell-Tale Heart'', ''The Black Cat'' and ''The Cask of Amontillado'' – which have similar features to Propp’s theory: hatred, murder, crime and hiding a body in a building – with some minor differences – have been typically and repeatedly used in the mentioned tales.Keywords: Propp, Poe, Tale, Structuralism, function
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.