جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « الن سیکسو » در نشریات گروه « ادبیات و زبان ها »

در چند دهه اخیر، جنبش فمینیسم محل مناقشه های گوناگون بوده است، از جمله در ساحت آفرینش و نقد آثار ادبی. یکی از برجسته ترین نظریه پردازان فمینیسم در ادبیات الن سیکسو است، که غالبا او را به مفهوم پسامدرنیستی «نوشتار زنانه» می شناسند. جستار حاضر ابتدا به شرح چهار ویژگی اصلی فمینیسم پسامدرنیستی سیکسو و مفهوم نوشتار زنانه می پردازد، که عبارت اند از منطق گریزی، شعرگونگی و آشنایی زدایی، محاکات ستیزی، و دیگری آگاهی. نگارندگان نشان می دهند که، برخلاف برخی برداشت های نادرست رایج، نوشتار زنانه فقط به آثار نویسندگان زن منحصر نمی شود، بلکه آثار نویسندگان مرد خلاق نیز ممکن است محمل مناسبی برای تحقق نوشتار زنانه باشند. سپس، داستان کوتاه «روز اسبریزی» اثر بیژن نجدی درچارچوب این پیوند فمینیسم و پسامدرنیسم تحلیل می شود. داستان کوتاه «روز اسبریزی» اثر بیژن نجدی از این جهت برای تحلیل انتخاب شده است که اولا هم به لحاظ فرم و ساختار روایت و هم به لحاظ موضوع و محتوا داستانی پیش رو و منحصربه فرد محسوب می شود و ثانیا مضمون های بدیعی در این داستان پسامدرن یافت می شوند که در پژوهش های قبلی به آن ها اشاره ای نشده است، حال آنکه در چارچوب فمینیسم پسامدرنیستی می توان آن ها را شناسایی، توصیف، و تحلیل کرد. نتیجه حاصل از این پژوهش آن است که می توان متن نجدی را به سبب سبک نامتعارف، خلاقانه، و منحصربه فردش، که ناشی از عناصر برشمرده است، یکی از نمونه های بارز نوشتار زنانه در ادبیات داستانی معاصر ایران به شمار آورد.

الن سیکسو برای خلق گونه ای مستقل از پساساختارگرایی فمینیسم، اجزایی از تفکر فروید و لکان را اقتباس کرد و به تکمیل آنها پرداخت. او که به امکان دگرگونی نظم نمادین پدرسالار خوشبین است، زن را به دریافت تازه ای از خود می رساند و به معانی و ارزش های زنانه ی متفاوتی قطعیت می بخشد. سیکسو به بازنگری وجوه به خصوصی از مناسبات قدرت در جامعه می اندیشد. به عقیده ی او، چگونگی درک یک فرد از هستی مادی خود، پیوسته محل مناقشه است و می تواند بازسازی شود یا تغییر شکل بدهد. او معتقد است که نیل به این درک جدید، نیازمند به کارگیری مفاهیم نوینی است برگرفته از پدیده ها و الگوهای تازه ی جنسی، که او خود به تعریف و تشریح آنها پرداخته است. مقاله ی حاضر دو مفهوم دیگری و زنانه را در داستان مداوای بی بی هالدر از مجموعه ی ترجمان دردها بررسی می کند و به تحلیل شخصیت اصلی داستان در نقش یک زن سیکسویی می پردازد. این مقاله نشان خواهد داد که شخصیت اصلی زن، بی بی، چگونه با به چالش کشیدن بنیان های احلیل محوری در جامعه اش و تجربه ی دیگری و و آبستنی سیکسویی، نقش زنانه ی جدیدی را می پذیرد. در ابتدا ضرورت اسطوره سازی و اسطوره شکنی در تفکر سیکسو بیان می شود، سپس با تحلیل سیر روایی داستان بی بی و یافتن وجوه تشابه این روایت با قصه های اسطوره ای کهن، این مقاله به کاوش در نظریه ی ساختار روایت پراپ می پردازد و شخصیت بی بی را در نقش زنی که قادر است اسطوره ی زنانگی احلیل محورش را بشکند، مورد بررسی قرار می دهد. مقاله ی حاضر به بحث پیرامون این فرض خواهد پرداخت که چنانچه بی بی قادر به شکستن اسطوره ی قصه اش باشد، به یکی از بارزترین ویژگی های زنانگی سیکسویی دست یافته است و یک زن سیکسویی است.