جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « حکمت های ایرانی » در نشریات گروه « ادبیات و زبان ها »
تکرار جستجوی کلیدواژه «حکمت های ایرانی» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
سخنان حکمت آمیز و پندهای اخلاقی ایرانیان که از متون پهلوی به منابع عربی ترجمه شده، تاثیر شگرفی بر دو ادب عربی و فارسی گذاشته است. در واقع، همین پندنامه ها، نخست، لباس عربی به تن کرده و سپس به فارسی ترجمه شده و به نوبه خود در ادب فارسی تاثیر گذاشته و این باور نادرست را به وجود آورده اندکه فرهنگ و ادب پارسی یکسره وامدار فرهنگ عربی است. در این پژوهش یکی از پندنامه های ایرانی را که ابن مسکویه از متون پهلوی نقل کرده است با ادب فارسی و عربی مقایسه کرده ایم. این پژوهش نشان می دهد که ایرانیان قبل از اسلام پایبند به اصول اخلاقی بوده آنها را به عنوان دستور العملی برای زندگی فردی و اجتماعی به کار می برده اند. در نهضت ترجمه این سخنان حکیمانه به منابع عربی انتقال یافت. آثار و نشانه های این پندها را به شکل روشن و واضح در فرهنگ عربی و فارسی می توان دید.کلید واژگان: اخلاق ایرانیان باستان, حکمت های ایرانی, ابن مسکویه, الحکمه الخالده}Wisdom and ethical sayings of Iranians which were translated from Pahlavi texts into Arabic sources have had a dramatic effect on both Arabic and Persian literature. As a matter of fact, these precepts, first, were in Arabic gown, and then translated into Persian, they have influenced in Persian literature and created this false belief that Persian culture and literature are totally lent to Arab culture. In this research, we compared one of the Iranian precepts Ibn Maskawai from Pahlavi texts with Persian and Arabic literature. The study shows that Iranians adhered to the ethics before Islam, and used them as a guide in their personal and social life. The works and symbols of these precepts can be seen clearly in Arabic and Persian culture.Keywords: Ancient Iranian Morality, Iranian Wisdom, Ibn Maskawai, Al-Hikmahah al-Khalid}
-
ایرانیان باستان در میان ملل مختلف، به داشتن سخنان حکیمانه مشهور هستند، یکی از نشانه های نفوذ فرهنگ ایرانی در فرهنگ عربی، راه یافتن حکمت ها و اندرزهای ایرانی به متون عربی است. این حکمت ها، از راه های گوناگون و در اثر اختلاط ایرانیان با اعراب، در دوره های مختلف تاریخی به ادبیات شفاهی و سپس متون عربی رخنه کرده، ولی با گذشت زمان، بسیاری از آن ها نام و نشان ایرانی خود را از دست داده، تبدیل به ضرب المثل شده و یا به نام اشخاص دیگری ثبت شده است. این پژوهش، با هدف بررسی سیر تغییر و تحول حکمت های ایرانی در ادب عربی و محو صاحبان ایرانی آن ها و تصاحب آن به عنوان حکمت ها و اندرزهای عربی انجام گرفته است. نتایج این پژوهش نشان داده است که بسیاری از سخنان حکیمانه ایرانی به این سرنوشت مبتلا شده و در هاضمه ادب عربی محو و نابود شده اند.کلید واژگان: ادبیات تطبیقی, حکمت های ایرانی, ایران باستان, ادب عرب}
-
بخش مهمی از حکمت های اخلاقی ایران باستان به زبان عربی، ترجمه و در منابع عربی حفظ شده است. این حکمت ها از راه های گوناگون از جمله آثار نویسندگان ایرانی مانند ابن مقفع و ثعالبی به ادب و فرهنگ عربی نفوذ کرده و به تدریج، هویت اصلی و ایرانی آن از بین رفته است . این مقاله به بررسی برخی از حکمت ها که نام گوینده آن در گذر زمان بنا به دلایل گوناگون حذف گردیده و اصالت ایرانی آن در فرهنگ عربی مغفول مانده، میپردازد. به علت فراوانی منابع عربی در این زمینه، پژوهش حاضر به کتاب العقد الفرید، اثر ارجمند ابن عبدربه(متوفی 328 ق) محدود شد؛ این کتاب به مثابه گنجینه ادب شرق،دربردارنده بسیاری از حکمت های اخلاقی ایرانیان است که به صورت پراکنده در لابه لای کتاب آمده است. پاره ای از این سخنان از کتاب مذکور، گردآوری شد و با تکیه بر منابع معتبر عربی و فارسی و مولفه های فرهنگی، اجتماعی، محیطی و غیره توصیف و تحلیل گردید تا مالکیت معنوی آن، دوباره به حکیمان و پادشاهان دوره باستان همچون بزرگمهر، اردشیر، انوشیروان و غیره بازگردانده شود.کلید واژگان: حکمت اخلاقی ایرانی, العقد الفرید, بزرگمهر, اردشیر, حکمتهای گمنام}
نکته
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.