جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « زمان دستوری مطلق و نسبی » در نشریات گروه « ادبیات و زبان ها »
تکرار جستجوی کلیدواژه « زمان دستوری مطلق و نسبی » در نشریات گروه « علوم انسانی »-
سوال اصلی این تحقیق واقعیت روانشناختی پیچیدگی بازنمودی زمان دستوری نسبی در فارسی است؛ یعنی چگونگی ادراک شنیداری انواع مختلف زمانهای دستوری نسبی فارسی. در اینجا روش تصمیمگیری واژگانی بیناحسی بهکار رفته است تا نحوه پردازش جملات حاوی انواع زمانهای دستوری نسبی با برنامه نرمافزاری اندازگیری زمان واکنش به هزارم ثانیه (dmdx) بررسی شود. چارچوب نظری مبتنی بر رمزگان چندبخشی/ چندگانه موردنظر شاپیرو (1990) در روانشناسی زبان و طبقهبندی زمانی موردنظر کامری (1985) در زبانشناسی است. متغیر مستقل نوع زمان دستوری و متغیر وابسته زمان واکنش آزمودنیها به محرک دیداری است. آزمودنیها 25 نفر دانشجوی 18 تا 30 ساله در دو گروه مرد و زن بودهاند. نتیجه آزمون اول نشان میدهد که جملات ساده حاوی زمان دستوری نسبی بیزمان (مصدر) دیرتر از انواع دیگر (حال کامل، گذشته کامل و التزامی) پردازش میشوند. تبیین یافته حاضر این است که مصادر از آنجا که بینشانترین صورت فعلی هستند و فاقد وجه، زمان، شخص و شمار هستند شمول معنایی بیشتری دارند و دیرتر پردازش میشوند. نتیجه آزمون دوم نشان میدهد که زمان پردازش جملات مرکب حاوی زمانهای نسبی مختلف تفاوت معنیدار با هم ندارد. به عبارت دیگر، با مرکب شدن نوع جمله تفاوتهای معنیداری که در آزمون (1) قابل مشاهده بود ازبین رفته است. این نکته نشان میدهد که متغیر نوع جمله نسبت به متغیر زمان دستوری فعل تاثیر بیشتری بر بار شناختی ذهن دارد. در این دو آزمون متغیر جنسیت آزمودنیها بیاثر شناخته شده است. یافتهها را میتوان در آموزش زبان فارسی، تدوین کتاب و تهیه مواد آموزشی مدنظر قرار داد.
کلید واژگان: زمان واکنش, درک شنیداری, پیچیدگی بازنمودی, بار شناختی, زمان دستوری مطلق و نسبی}The main question of the present study is that of psycholinguistic reality of Relative Tense in Persian; How Persian tenses are processed? Cross modal lexical decision tasks applied by dmdx software program have been used here to examine relative tense processing during sentence processing. Theoretical framework used here is that of Comrie (1985) linguistically and Shapiro (1990) psycholinguistically. Independent variable is the type of tense used in the verb form and the dependent variable is subjectsˈ reaction times to visual stimuli. 25 university students aged 18-30 participated in experiments who were divided into two groups; male and female participants. The results of the first experiment showed that sentences containing non-finite relative tense verbs, are processed later than the other tenses (present perfect, past perfect, and subjunctives). The explanation is to be found in the un-markedness of non-finites (lacking mood, tense, number). The results of the second experiment also showed that converting simple sentences to the complex ones will erase the meaningful differences in the participantsˈ reaction times. This shows that the independent variable of sentence type is much more effective on cognitive load than tense type. In these two experiments the gender of the participants is not effective. The findings can be used in curriculum design for non-natives of Persians as it shows the cognitive load of relative tenses across memory.
Keywords: Reaction time, Listening comprehension, Representational complexity, Cognitive load, Absolute, relative tense} -
پرسش اصلی این تحقیق واقعیت روان شناختی پیچیدگی بازنمودی زمان دستوری در فارسی و مقایسه آن با نتایج به دست آمده از زبان انگلیسی است. در این پژوهش با به کارگیری روش تصمیم گیری واژگانی بیناحسی سعی شده است نحوه پردازش جملات حاوی انواع زمان های دستوری (اعم از مطلق و نسبی) با برنامه نرم افزاری انداز گیری زمان واکنش به هزارم ثانیه (dmdx) بررسی شود. چارچوب نظری پژوهش مبتنی بر رمزگان چندبخشی/ چندگانه در روان شناسی زبان (Shapiro & Levine 1990) و طبقه بندی زمانی در زبا ن شناسی (Comrie, 1985) است. متغیر مستقل نوع زمان دستوری و متغیر وابسته زمان واکنش آزمودنی ها به محرک دیداری است. آزمودنی ها 25 نفردانشجوی 18 تا 30 ساله بوده اند که در دو گروه مرد و زن مرتب شده اند. نتیجه آزمون اول نشان می دهد جملات حاوی زمان دستوری مطلق حال ساده مشتمل بر حقایق علمی، کارگفت های کنشی/ اجرایی و نیز جملات حاوی فعل آینده همراه با «خواستن» سریع تر از انواع دیگر پردازش می شوند. توجیه و توضیح این امر را می توان به این حقیقت نسبت داد که حقایق علمی در تجربه زیسته ابناء بشر ثبت شده است و بسامد بالایی دارد و نیز افعال کنشی-اجرایی که وابسته به زمان ادای جمله هستند و افعال در زمان دستوری آینده که تنها یک کارکرد بر آن ها مترتب است، سریع تر پردازش می شوند. نتیجه آزمون دوم نشان می دهد جملات ساده حاوی زمان دستوری نسبی بی زمان (مصدر) دیر تر از انواع دیگر (حال کامل، گذشته کامل و التزامی) پردازش می شوند. توجیه و توضیح این امر را می توان به این حقیقت نسبت داد که مصادر از آنجا که بی نشان ترین صورت فعلی هستند و فاقد وجه، زمان، شخص و شمار هستند شمول معنایی بیشتری دارند و دیرتر پردازش می شوند. نتیجه آزمون های جانبی اول و دوم نشان می دهد که زمان پردازش جملات مرکب حاوی زمان های مختلف مطلق و نسبی تفاوت معنی دار با هم ندارد. به عبارت دیگر، با مرکب شدن نوع جمله تفاوت های معنی داری که سابقا قابل مشاهده بود از بین رفته است. دستاورد پژوهش حاضر این است که می توان در امر آموزش زبان فارسی از مفهوم بار شناختی بهره گرفت و آموزش زمان هایی را که بار شناختی بیشتری را بر ذهن متحمل می کنند در فرایند آموزش به تاخیر انداخت.
کلید واژگان: زمان واکنش, درک شنیداری, پیچیدگی بازنمودی, بار شناختی, زمان دستوری مطلق و نسبی}The main issue addressed in the present study was the psycholinguistic reality of representational complexities of tenses in Persian compared to English language. The cross-modal lexical decision method was used to examine relative tense processing during sentence processing. The theoretical frameworks applied here were those of Comrie (1985) and Shapiro (1990) dealt with linguistically and psycholinguistically, respectively. The dependent and independent variables were the participants’ reaction times and the type of tense, respectively. 25 university students aged 18-30 years were selected based on some specific factors like gender and university grade. The results of the 1st experiment showed that simple sentences, including factual scientific present and future tense verbs, as well as performatives, were processed faster than those containing other tenses. This was the result of either common experiences of human beings or instantaneous verbs uttered by them. The results of the 2nd experiment revealed that simple sentences containing non-finite relative tense verbs were processed slower than those having other tenses like present perfect, past perfect, and subjunctives. This might be related to the un-markedness of non-finites. What was common in these two experiments was that converting simple sentences into complex ones would erase the significant differences in the participants’ times of reaction to the simple sentences. The findings of this research demonstrated that cognitive load could be used in the curriculum design for non-native learners of Persian language so that learning the tenses that needed a much more cognitive load could be postponed in the learning process.
Keywords: reaction time, listening Comprehension, representational complexity, cognitive load, Absolute, Relative Tenses}
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.