جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "نواخباری گری" در نشریات گروه "علوم سیاسی"
تکرار جستجوی کلیدواژه «نواخباری گری» در نشریات گروه «علوم انسانی»جستجوی نواخباری گری در مقالات مجلات علمی
-
اخباری گری در دوره ی زمانی اواخر قرن هفدهم تا اوایل قرن نوزدهم و بطور عمده در ایران، عراق و هند جریان داشته است. در ارتباط با علت شکل گیری و رشد این تفکر محافظه کار در فقه شیعی بطور عمده دو تبیین ارائه شده است: 1 تاثیرگذاری و انتقال نگرش های اخباری در قالب انتقال ایده ها و افکار صورت می گیرد با این فرض که اصول و معیارهای ثابتی برای گرایش های اخباری وجود دارد و چارچوب های مشخص فکری و انتزاعی برای عالمان اخباری تصور می شود؛ 2 نگرش اخباری صاحبان قدرت مهمترین عامل برای انتشار و گسترش دانسته می شود و نقش حکومت های شیعی در حمایت و حکومت های سنی در تضعیف عالمان اخباری مورد توجه قرار می گیرد، بنابراین اثرگذاری بافت سیاسی و اجتماعی حاکم برجسته می شود. در پژوهش حاضر، این دو نگرش به ترتیب در آثار شرق شناسانی همچون رابرت گلیو و خوان کول برجسته و نقاط ضعف آنها بررسی خواهد شد. سپس با تاکید بر نص گرایی بعنوان ویژگی مشترک اخباری گری و نواخباری گری، با استفاده از مفاهیم روان شناسی اجتماعی و هویت، نگاه سومی به عوامل شکل گیری و گسترش نص گرایی معرفی می گردد. در این نگاه جدید ابتدا تفکر مدرن بعنوان یک «دیگری» در برابر تفکر دینی معرفی و ایده ی تمایز از دیگری برای برجسته نمودن هویت مورد توجه قرار می گیرد. به نظر می رسد در شکل گیری و گسترش نص گرایی، این نگاه سوم از قدرت تبیینی بیشتری برخوردار است.
کلید واژگان: اخباری گری, نواخباری گری, نص گرایی, هویت, معنا, دیگری, روان شناسی اجتماعیAkhbārīsm was a conservative thought in Shīi jurisprudence (fīqh) from the 17th century to the 19th century in Iran, Iraq and India. There are mainly two explanations for the shaping of this movement: (1) Akhbārī attitudes transfer and affect through transferring ideas and thoughts based on the assumption of some fixed principles and criteria and explicit abstract frameworks for Akhbārīsm. (2) The authority of conservative (Sunnī) rulers was the most important factor for the extension of this thought. In this article the two approaches and shortcomings of each will be considered in the works of orientalists Joun Cole and Robert Gleave. Then, emphasizing on Scriptualism as common character of Akhbārīsm and neo-Akhbārīsm, identity as a concepts in social psychology will be used to introduce a third view on shaping and extension of Scriptualism. In this new approach, modern thought will introduce as totally other for religious ideas and the idea of distinction is used for highlighting the identity. This approach will argue to be the best explanation in formation and expansion of Scriptualism.Keywords: Akhbārīsm, neo, Akhbārīsm, Scriptualism, identity, otherness, social psychology
نکته
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.