جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "encouragement" در نشریات گروه "علوم سیاسی"
تکرار جستجوی کلیدواژه «encouragement» در نشریات گروه «علوم انسانی»جستجوی encouragement در مقالات مجلات علمی
-
یکی از پیچیده ترین و حساس ترین روابط در دهه های گذشته در نظام بین الملل، روابط ایران و آمریکا بوده است. بررسی سیاست دولت های مختلف آمریکا نشان می دهد، الگوی رفتاری تعارضی آن کشور در قبال ایران در دولت های مختلف ادامه داشته و تعدیلی در الگوی رفتاری آن صورت نگرفته است. با رفتن بوش و روی کارآمدن اوباما آن هم با شعار تغییر، این تصور به وجود آمد که او راهبرد و سیاست جدیدی در قبال ایران در پیش خواهد گرفت. الگوی به کارگرفته شده اوباما در قبال ایران متقاعدسازی با گزینه های چندجانبه گرایی، تعامل، ترغیب و اغوا بوده است. اما روند تحولات در 8 سال زمامداریش منجر به تلاش های زیادی در راستای محدودسازی ایران در عرصه های سیاسی، اقتصادی و منطقه ای شد. این الگو با پیروزی ترامپ با رویکردهای جدید دنبال شد و یک جانبه گرایی، تقابل، افزایش تحریم و کارزار فشار حداکثری بر سیاست خارجی ترامپ حکمفرما شد. در کانون سیاست خارجی بایدن نیز بازگشت به برجام وجود دارد که این مسیله با تقویت و توسعه مفاد و طولانی ترکردن آن در مراحل بعدی و همچنین تسری آن به برنامه موشکی و نفوذ منطقه ای ایران دنبال می شود. هدف اصلی در این مقاله بررسی و مقایسه راهبرد سیاست خارجی دولت اوباما، ترامپ و بایدن در قبال جمهوری اسلامی ایران است. مسیله اصلی این است که راهبرد اوباما، ترامپ و بایدن در قبال ایران بر چه الگوهایی تمرکز داشته است؟ یافته های پژوهش نشان می دهد مسیله ایران در سیاست خارجی آمریکا، تابع دستورکار کلانی است که فرادولتی و توسط ساختار های نهادی آمریکا تبیین شده است. الگوی رفتاری تعارضی آمریکا در قبال ایران به یکی از اولویت های ثابت و اصلی در سیاست خارجی آمریکا تبدیل شده است. در این پژوهش از روش تحلیلی توصیفی و الگوی نظری نولیبرالیسم و نوواقع گرایی بهره گرفته ایم. داده ها را با استفاده از منابع کتابخانه ای گردآوری کرده ایم.کلید واژگان: اغوا, ترغیب, چندجانبه گرایی, متقاعدسازی, یک جانبه گراییOne of the most complex and sensitive relationships in the international system over the past decades has been Iran-US relations. An examination of the policies of various US governments shows that the conflict pattern of that country towards Iran has continued in different governments and no change has been made in its behavior pattern. With the departure of Bush and the coming to power of Obama, with the slogan of change, there was a perception that he would present a new strategy and policy towards Iran. With Obama's entry into the White House, the White House's political literature changed, but such changes did not have much effect on US policy toward Iran. At the same time, the techniques of US political and diplomatic behavior toward Iran changed. This means that although there have been changes in the literature and techniques of Obama's US diplomatic behavior toward Iran, this has only created grounds for rebuilding diplomatic relations in limited areas. In this regard, Obama's strategy for changing Iran has been based on patterns and processes of persuasion through options such as persuasion and seduction. With Trump in office, the situation will change somewhat. In the view of the Trump administration, Iran is an unreliable partner for participation in international politics, so despite its declarative positions, it has not been able to prepare enough to play a role in Middle East security. In other words, Iran's hegemonic role does not have an approach that is in line with international politics, and instead of being in line with it, it is the opposite. On the other hand, the same strategists believe that Obama's negligence in thwarting Iran's strategies has caused Iran to continue to threaten its national interests. In this regard, Iran's organized actions in missile tests as well as Iran's interventionist behavior aimed at destabilizing the region are among the threatening actions of Iran that Western officials, especially US Republicans, have warned of the dangers. The main feature of Trump's foreign policy toward Iran Trump was unilateralism, confrontation, the escalation of sanctions, and the campaign for maximum pressure. There is also a return to Borjam at the heart of Biden's foreign policy, which is pursued by strengthening and expanding its provisions and extending it in later stages, as well as extending it to Iran's missile program and regional influence. Biden's foreign policy towards the Islamic Republic of Iran revolves around Borjami's policy. Statements and statements by Biden and his foreign policy team suggest that Biden's possible US policy toward the Iranian nuclear challenge will be a reciprocal return to the UN Security Council. This is the policy that Biden promised before the election. In an interview with Thomas Friedman, he also expressed his commitment to this policy. The main purpose of this study is to examine and compare the foreign policy strategy of the Obama, Trump, and Biden administrations toward the Islamic Republic of Iran. So the main question is: What patterns has Obama, Trump, and Biden's strategy towards Iran focused on? Findings show that the issue of Iran in US foreign policy is subject to a grand agenda that is explained transnationally by US institutional structures and the pattern of US conflict behavior towards Iran is one of the main and main priorities in US foreign policy. Has become. Evidence shows that the two countries, on the one hand, need mutual security cooperation in critical areas, on the other hand, have ideological contradictions, and each is trying to re-establish its legitimacy in the process of future strategic rivalries. In other words, the pattern of Iran-US behavior not only reflects signs of cooperation but in parallel with such cooperation, manifestations of conflict and disagreement can also be observed. That is why Iran-US relations must be analyzed in the context of asymmetric cooperation (while maintaining red lines and orbiting revolutionary discourse). The present study has used the method of "analytical and descriptive and using library resources" and the theoretical model of neoliberalism and neorealism.Keywords: Multilateralism, Unilateralism, persuasion, encouragement, seduction
-
بدون شک از راههای ورود به عرصه اقتصاد مقاومتی، ترک نمودن خرید و فروش کالاهای خارجی و خرید و فروش لوازم و محصولات داخلی کشور است؛ چراکه بهبود وضعیت اقتصاد و اشتغال کشور و تحقق استقلال اقتصادی، در گرو خرید و فروش کالای ایرانی توسط مردم است. بر این اساس، تبیین حکم شرعی خرید و فروش کالاهای خارجی در صورت داشتن مشابه داخلی میتواند از اهمیت بسزایی برخوردار باشد. با توجه به اینکه حکم تکلیفی این مساله بصورت مستند چندان روشن نیست، نگارندگان بصورت تحلیلی توصیفی به بررسی حکم فقهی و تکلیفی این مساله میپردازند. پس از تحلیل و بررسی ادله حرمت خرید و فروش کالای خارجی در صورت داشتن نمونه داخلی، میتوان گفت مقتضای قواعدی چون «اعانه بر اثم»، «حرمت اختلال نظام»، «نفی سبیل» و «لاضرر» و نیز مستنداتی مثل «ادله نهی از منکر»، «روایت محمد بن علی بن محبوب از امام حسن عسکری7»، «بنای عقلا و عقل»، حرمت خرید و فروش کالای خارجی در صورت داشتن نمونه داخلی است. همچنین با توجه با این مستندات بر دولت و مسوولین و تولیدکنندگان نیز واجب است که بر خرید و فروش کالای داخلی، فرهنگسازی و رغبتسازی نمایند.کلید واژگان: خرید و فروش, کالای خارجی, اختلال نظام, فرهنگسازی, کالای داخلیNo doubt, one way of entering the realm of resistance economy is to abandon purchasing foreign-made products and to encourage purchasing the home-made or domestic products. For, improvements in economic conditions, maintaining a high level of employment and achieving economic independence is due to selling and buying Iranian products. Accordingly, the explanation of religious law concerning the purchase of foreign products in case of their similar domestic ones can be of great significance. Given the fact that the imperative rule on this issue is not clear according to the available documents, the writers of the article seek to deal with the legal and imperative rule concerning the issue in question. After making analysis of the arguments for the prohibition of the purchase of foreign-made products in case of their similar domestic products, it can be said that such maxims or principles as " not cooperating in sin","prohibition of disturbance in the [Islamic] system", "denial of infidels' dominion and control over the Muslims" and "prohibition of causing a loss / no loss" or "principle of [no] harm" as well as such documents as " forbidding the wrong", " Muhammad bin Ali bin MahbÙb's narration (report) from Imam Hassan Askari" and "logical, rational and consistent usages" all demand that the purchase of foreign-made products be prohibited in case there are similar domestic products. Having these documents into consideration, the Islamic state, the government officials and manufacturers are obliged to encourage the purchase of domestic products and do whatever they can in persuading people to sell and buy their own domestic products.Keywords: purchase, foreign-made products, disturbance in the system, culturization, encouragement
نکته
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.