به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "pandemic" در نشریات گروه "علوم سیاسی"

تکرار جستجوی کلیدواژه «pandemic» در نشریات گروه «علوم انسانی»
  • نجات محمدی فر*
    ظهور کووید-19، ناکارآمدی ساختار دولت محور امنیت را ثابت کرده است. با توجه به اثرات کوتاه مدت این بحران، ضروری است که دولت ها بحث های امنیتی جهانی و سیاست گذاری های خود را در مورد بیماری های عفونی برای آینده تغییر دهند. با ظهور کووید-19 بررسی مجدد رابطه بین پاندمی ها و امنیت جهانی جدی تر شده است و کشورها را وادار کرده تا درباره دامنه و مفهوم امنیت ملی و بین المللی تجدیدنظر کنند. بر این اساس سوال اصلی مقاله حاضر این است تا با تمرکز بر ایران به این سوال پاسخ دهد که پاندمی ها چه تاثیری بر نقش دولت ها در زمینه امنیت ملی و بین المللی به ویژه در دوران کووید-19 داشته است؟ روش تحقیق در این مطالعه توصیفی-تحلیلی و ابزار گردآوری اطلاعات کتابخانه ای و اینترنتی می باشد. بر اساس تئوری امنیت انسانی و نظریه بوزان می توان استدلال کرد که تهدیدهای غیرنظامی و غیرخشونت بار مانند پاندمی ها برای موجودیت فرد وجود دارد که باید در کنار تهدیدات سنتی در گفتگوهای مربوط به امنیت ملی در ایران گنجانده شود و به جای دولت بر مردم عادی تمرکز کند. بر اساس یافته های پژوهش، دولتمردان ایرانی باید حوزه امنیت ملی را فراتر از مدل سنتی دفاعی - جنگی قلمداد کرده و در برابر امنیت انسانی پاسخگوتر باشد و امنیت شهروندان خود را در برابر همه تهدیدها (مانند بیماری های همه گیر، تغییرات اقلیمی، محیط زیست و...) تامین کنند.
    کلید واژگان: پاندمی, دولت, امنیت ملی, امنیت بین المللی, کووید-19, ایران
    Nejat Mohammadifar *
    The emergence of Covid-19 has proven the ineffectiveness of the security-oriented state structure. Given the short-term effects of this crisis, it is imperative that governments change their global security debates and policies on infectious diseases for the future. With the emergence of Covid-19, the reexamination of the relationship between pandemics and global security has become more serious, forcing countries to rethink the scope and concept of national and international security. Based on this, the main question of this article is to answer the question by focusing on Iran, what effect did the pandemic have on the role of governments in the field of national and international security, especially in the era of Covid-19? The research method in this study is descriptive-analytical and library and internet information gathering tool. Based on the theory of human security and Bozan's theory, it can be argued that there are non-military and non-violent threats such as pandemics for the individual's existence, which should be included in the discussions related to national security in Iran along with traditional threats and focus on ordinary people instead of the government. Based on the findings of the research, Iranian statesmen should consider the field of national security beyond the traditional defense-war model and be more responsive to human security and ensure the security of their citizens against all threats.
    Keywords: Pandemic, Government, National Security, International Security, COVID-19, Iran
  • امیررضا محمودی*، سیده مهشید میری بالاجورشری
    سازمان بهداشت جهانی در سال 1948 تاسیس شد، اما پیشینه ای آن به اواسط قرن نوزدهم بر می گردد. اساس این پیشینه نیاز به مبارزه با اپیدمی هایی بود که فراتر از مرزهای کشورها است. با این حال، فرصت های مالی و فنی مورد نیاز برای نیل به اهداف آن ها و همکاری کشورهای عضو همیشه در سطح مطلوب نبوده و نیست. تجربه نشان داده است که نیمی از منابع مالی شامل کمک های داوطلبانه برای برنامه های خاص است اما سازمان از تدوین یک قاعده قانونی الزام آور نسبت بدان ها امتناع می کند با این حال، مشاهده می شود که کشورهای عضو به دلیل قرار گرفتن در شرایط اپیدمی کووید 19 طبق راهکارها و ارشادهای سازمان بهداشت جهانی اقدام می نمایند. لازم به ذکر است علیرغم تمامی مشکلات و برخی اشتباهات، سازمان با تجربه ای که از اپیدمی های قبلی به دست آورده است، این روند را به درستی مدیریت کرده است. با این حال، زمان نشان خواهد داد که آیا سازمان بهداشت جهانی و کشورهای عضو می توانند اصلاحاتی را در خصوص ساختار و چگونگی تطبیق مقررات خود با نظم نوین جهانی در حوزه بهداشت صورت دهند یا نه.
    کلید واژگان: سیاست, سازمان بهداشت جهانی, کووید-19, مقررات بین المللی بهداشت, بیماری همه گیر
    Amirreza Mahmoudi *, Seyedeh Mahshid Miri Balajorshari
    The World Health Organization was founded in 1948, but its history goes back to the middle of the 19th century. The basis of this background was the need to fight against epidemics that are beyond the borders of countries. However, the financial and technical opportunities needed to achieve their goals and the cooperation of the member countries were not always at the optimal level and are not. Experience has shown that half of the financial resources include voluntary contributions for specific programs, but the organization refuses to formulate a binding legal rule regarding them, however, it is observed that the member countries due to In the conditions of the epidemic of Covid-19, they act according to the guidelines and guidelines of the World Health Organization. It should be noted that despite all the problems and some mistakes, the organization managed this process correctly with the experience it gained from previous epidemics. However, time will tell whether the World Health Organization and member states can make reforms regarding the structure and how to adapt their regulations to the new global order in the field of health.
    Keywords: Policy, World Health Organization, COVID-19, International Health Regulations, Pandemic
  • بهنام وکیلی*، سید سعید میرترابی

    کووید 19 تمام جنبه های جامعه جهانی را تهدید می کند. بسته به مدت زمان، مقیاس و منطقه گسترش این بیماری، هنوز مشخص نیست که این مسیله تا چه میزان می تواند بر سیستم بین المللی تاثیر بگذارد؛ اما واضح است که جهان پس از اپیدمی مانند گذشته نخواهد بود. ازاین رو، مقاله حاضر باهدف درک پیامدهای این اپیدمی بر اقتصاد سیاسی بین المللی، قصد دارد به اتکا به روش توصیفی - تحلیلی به این پرسش پاسخ دهد که پاندمی کووید 19 چگونه بر ارکان نظم نهادی در حوزه اقتصاد سیاسی بین المللی تاثیر گذاشته است؟ در راستای پاسخ به این پرسش، فرضیه مورد آزمون با بهره گیری از آموزه های نظریه وابستگی متقابل اقتصادی این گونه طراحی شده است که پاندمی کووید 19، از طریق اختلال در جریان های تولید، تجارت و سرمایه بین المللی، چشم اندازی از تغییر جایگاه قدرت های بزرگ اقتصادی و تشدید شکاف شمال-جنوب را مطرح کرده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که جایگاه قدرت های بزرگ در نظم اقتصادی جهان پسا کرونا به توانمندی آن ها در مقابله موثر با اختلال های یادشده و بهره گیری از فرصت های جدید ناشی از درهم ریختگی نظم جاری بستگی دارد و قراین حاکی از آن است که نظم فعلی در حال دور شدن از مسیر سیاست های نولیبرال و گامی روبه جلو برای چینی تر شدن نظم اقتصادی جهانی است.

    کلید واژگان: پاندمی, کووید 19, نظم نهادی, اقتصاد سیاسی بین المللی, قدرت های اقتصادی
    Behnam Vakili *, Saeed Mirtorabi

    Covid 19 threatens all aspects of the world community. It is not yet clear to what extent it can affects the international system. Therefore, the present article, in order to understand the consequences of this epidemic on international political economy, intends to answer the question of how the Covid 19 pandemic has affected the pillars of institutional order in the field of international political economy? In order to answer this question, the hypothesis has been tested is that the Covid 19 pandemic, by disrupting the flows of production, trade and international capital, has the prospect of shifting the position of the great economic powers in these areas and widening the North-South divide. The findings of the article show that the position of the great powers in the post-corona world economic order depends on their ability to effectively deal with these disorders and take advantage of new opportunities resulting from the disruption of the current order. East Asian economies, especially China, are moving in this direction. Hence, the post-Corona world can be considered a step forward for the global economic order to become more Asian and Chinese.

    Keywords: Pandemic, covid 19, Institutional Order, International Political Economy, Economic Powers
  • سارا کشکر*، عارفه قنبری فیروزآبادی
    این پژوهش با هدف مطالعه عملکرد مدیریتی سازمان های ورزشی ایران و جهان در بحران کرونا و با استفاده از روش مطالعه تطبیقی انجام شد. این تحقیق به دنبال پاسخگویی به این پرسش است که سازمان های ورزشی کشور در دوران پاندمی چطور عمل و از چه طریق پویایی سازمان های ورزشی را حفظ کردند و این امر در سایر کشورهای جهان به چه شکل انجام شد؟ بر این اساس، جامعه مورد مطالعه پژوهش، سازمان های ورزشی دولتی و خصوصی 20 کشور برتر جهان در حوزه صنعت ورزش و کشور ایران (21=N) بودند که عملکرد آنها در دوران پاندمی در رسانه های جهان منتشر شد، به این منظور کلیه اخبار و گزارش های مربوطه که در پایگاه های خبری مهم جهان انعکاس یافت بطور تمام شمار مورد بررسی و تحلیل محتوا قرار گرفت و با بهره گیری از مدل چهار مرحله ای جورج بردی داده های حاصله جمع آوری، طبقه بندی و تفسیر شدند. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که عملکرد سازمان های ورزشی در کشور های مورد مطالعه، در دو بخش کلی فعالیت های مرتبط با حوزه ورزش و فعالیت های مرتبط با مسیولیت اجتماعی سازمان ها قرار می گرفت. در بین کشورهای مورد مطالعه، سازمان های ورزشی ایران در مقایسه با سایر کشورها در اکثریت ابعاد فعالیت های حمایتی عملکرد مطلوبی نداشتند، لذا نیاز است تا در آینده، مدیران این سازمان ها از تجربیات جهانیان در مدیریت بحران بهره برداری نموده و برنامه ریزی منعطف و پاسخگویی جهت مقابله با بحران های آتی تدوین کنند. در این راستا نیاز است تا مدیران امکان آموزش پرسنل خود را برای مواجهه با بحران های آتی در دستور کار خود قرار دهند.
    کلید واژگان: پاندمی, دولت, سازمان, کرونا, ورزش
    Sara Keshkar *, Arefeh Ghanbari Firoozabadi
    The purpose of this research was to study the managerial performance of world sports organizations in the corona virus crisis and exploit superior experiences for the future similar situations. For this, a comparative study method was used. This research sought to answer the question of how the sport organizations acted during the pandemic in Iran and other countries. The study population was public and private sports organizations of the top 20 countries in the field of sports industry in addition to Iran (N = 21) whose performance during the pandemic era was published in the world media. For this purpose, all relevant news and reports published in the world news agencies were analyzed. All collected data were categorized, and interpreted using George Brady's four-step model. The results showed that the performance of sports organizations was divided into two general parts: a) activities related to sports and b) activities related to social responsibility of organizations. The findings showed that there were similarities and differences between countries in the performance of their sports organizations. Meanwhile, Iranian sports organizations did not perform well in most aspects of support activities compared to other countries, so in the future, the managers of these organizations need to use the world experience in crisis management and develop flexible and responsive planning to deal with future crises. In this regard, managers need to put the possibility of training their staff to deal with future crises on their agenda.
    Keywords: Corona, Government, Organization, Pandemic, Sport
  • امید مقدسی فر*، سید باقر میرعباسی، محمدجواد رضایی زاده، ساسان صیرفی

    تحقیق حاضر با هدف بررسی نقش دولت منشاء در شیوع پاندمی ویروس کرونا در چارچوب اصل مسیولیت دولتها انجام شده است. سیوال اصلی مقاله بدین قرار میباشد:  چگونه رفتار دولت منشاء در بحران کرونا، می تواند مشمول قوانین حقوق بین الملل شود؟ فرضیه ای که بر اساس سیوال مزبور مطرح میشود این است که برخورد غیرشفاف و رفتار غیرمسیولانه ی دولت چین در مراحل مختلف شیوع ویروس کرونا از جمله در زمینه ی اطلاع رسانی به سازمان بهداشت جهانی، این دولت را از منظر قاعده ی مسیولیت دولتها مقصر میداند. یافته های پژوهش نشان میدهند دولت منشا، به ویژه در ارتباط با مقررات بین المللی بهداشت، به تعهدات خود عمل نکرده است و به موقع تحولات مربوط به شیوع کرونا را به سازمان مذکور اطلاع نداده است. بر این اساس در مسیله کرونا از منظر حقوق بین الملل تخلف کرده است که می تواند برای این کشور جریمه و جبران خسارت در پی داشته باشد. چارچوب نظری مقالهی حاضر، اصل مسیولیت دولتها و نظریه ی جبران خسارت در دکترین حقوق بین الملل بوده و روش مورد استفاده در آن، تفسیری کیفی و بر مبنای مطالعه ی داده های موجود و تفسیر آنها میباشد.

    کلید واژگان: ویروس کرونا, پاندمی, مسئولیت دولت ها, عمل متخلفانه ی بین المللی, جبران خسارت, چین
    Omid Moghadasifar *, Seyyed Mir Bagher Mir Abbasi, Mohammad Javad Rezaeizadeh, Sasan Seyrafi

    The present study aims to investigate the role of the source state in the pandemic of the Corona virus within the framework of the principle of responsibility of states. The main question of the article is: how can the behavior of the government of origin in the Corona crisis be subject to international law? The hypothesis that arises from this question is that the Chinese government's non-transparent approach and irresponsible behavior at various stages of the coronavirus outbreak, including informing the World Health Organization, blames the government in terms of the rule of government responsibility. The findings of the study show that the source government, especially in relation to international health regulations, has not fulfilled its obligations and has not timely notified the organization of developments related to the corona outbreak. Accordingly, it has violated the issue of Corona from the perspective of international law, which could lead to fines and compensation for this country. The theoretical framework of the present article is the principle of state responsibility and the theory of compensation in the doctrine of international law and the method used in it is descriptive-analytical and based on the study of existing data and their interpretation.

    Keywords: Coronavirus, Pandemic, State Responsibility, Internationally Wrongful Act, Compensation, China
  • بهنام به نیا، مهران خیراللهی*، مهدی صحراگرد، عاطفه سلطانی فر
    هدف

    شیوع COVID-19امکان فعالیت های حضوری و جمعی در جوامع انسانی را کاهش داد و به نا کارآمدی بسیاری از فعالیت های جمعی مبتنی بر حضور فیزیکی؛ از جمله فرآیندهای طراحی مشارکتی منجر شد. آموزش مجازی در دوران پاندمی، زمینه استفاده کودکان از ارتباطات جمعی دیجیتال را توسعه داد و جایگاه ویژه ای برای این شبکه ها در زندگی روزمره  کودکان تعریف کرد. از این رو، پژوهش حاضر به دنبال آینده پژوهی و ترسیم چشم اندازی به رویکردهای نوین و غیروابسته به حضور فیزیکی در فرآیندهای طراحی مشارکتی، بر پایه قابلیت های کودکان در بهره گیری از شبکه های اجتماعی دیجیتال است.

    روش

    ابتدا برای شناخت ابزارهای متداول مشارکت، ویژگی و شیوه به کارگیری آن ها و بررسی نظرات صاحب نظران درباره نقش فضای مجازی در زندگی کودکان قرن حاضر، از روش اسنادی و کتابخانه ای استفاده شد. سپس برای بررسی و تحلیل تجربه بهره برداری کودکان از شبکه های اجتماعی در دوران پاندمی، از روش توصیفی پیمایشی استفاده شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسش نامه محقق ساخته و حجم نمونه مطابق فرمول کوکران، 384 کودک و 384 نفر از والدین آن ها است. برای تحلیل داده ها و اعتبارسنجی یافته ها از آمار استنباطی و نرم افزار SPSS25 و آزمون t تک نمونه ای استفاده شد.

    یافته ها

    ارتباطات جمعی دیجیتال منجر به توسعه کارآیی روش های سنتی مشارکت می شود، زیرا  کودکان در بهره برداری از شبکه های اجتماعی، توانمند بوده، سریع تر از بزرگترها با نرم افزارها ارتباط برقرار می کنند، به اظهار نظر و مشارکت در  بحث های جمعی مبتنی بر شبکه های مجازی و بهره گیری از زبان تصویر، علاقه مند هستند و بهره برداری از این شبکه ها را منحصر به دوران پاندمی نمی دانند.

    نتیجه گیری

    ترسیم آینده مشارکت با کودکان مبتنی بر بهره گیری از «پلت فرم های مشارکت آنلاین»، ضمن گشودن چشم اندازهای نوین در حوزه های مشارکت، طراحی و برنامه نویسی، منجر به ارتقای کارآیی فرآیندهای مشارکتی شده و بستر اظهار نظرهای جامع تر و هم اندیشی کودکان پیرامون مسایل مربوط به آن ها را فراهم می کند.

    کلید واژگان: COVID-19, پاندمی, شبکه های اجتماعی, کودک, مشارکت, آینده پژوهی
    Behnam Behnia, Mehran Kheirollahi *, Mahdi Sahragard, Atefeh Soltanifar
    Objective

    The present study seeks to research the future and draw a vision for new approaches that are independent of physical presence, in the processes of design and participation, based on the abilities of children in the use of digital social networks.

    Method

    Documentary and library methods were used to identify the common tools of participation, their characteristics and the way they are used, and to examine the opinions of experts about the role of cyberspace in the lives of children in the present century. A descriptive survey method was used to study and analyze the experience of children using social networks in the pandemic era. The data collection tool is a researcher-made questionnaire and the sample size is 384 children and 384 parents according to Cochran's formula. Inferential statistics and SPSS25 software and one-sample t-test were used to analyze the data and validate the findings.

    Findings

    Digital mass communication leads to the development of the effectiveness of traditional methods of participation because children are able to use social networks, communicate with software faster than adults, interested in commenting and participating in group discussions based on virtual networks and the use of image language and the use of these networks is not limited to the pandemic era.

    Conclusion

    Mapping the future of partnerships with children based on the use of "online participation platforms", while opening new perspectives in the fields of partnership, design, programming and artificial intelligence, has led to improving the efficiency of participatory processes. It also provides a platform for children to make more comprehensive and thoughtful statements about issues related to them.

    Keywords: COVID-19, Pandemic, Social Networks, Child, Participation, Future Research
  • ابراهیم آقامحمدی *

    یکی از مهمترین جنبه‌های مدیریت بین‌المللی مسایل، تعارض میان کنش‌های ملی متاثر از خواهش‌های ناسیونالیستی و کنش‌های جمعی ناشی از تلاش‌های همگرایانه است. با نمایان شدن پاندمی کرونا در اوایل سال 2020 چگونگی مدیریت آن در سطح ملی و بین‌المللی به موضوعی مهم تبدیل شده است که طیفی از اقدامات ملی و بین‌المللی را شامل می‌شود. شیوه مدیریت بین‌المللی پاندمی تاثیری بنیادی بر نظم بین‌المللی پساکرونا می‌گذارد. در این میان تحلیل‌های متکی بر دگرگونی‌های مهیج و فاقد چشم‌انداز تاریخی، عناصر به هم پیوسته نظام بین‌الملل را کم اهمیت جلوه می‌دهند و تصور تغییرات بنیادین را دارند، اما هنوز این مساله که چه چیزی رخ داده‌است و دقیقا چه چیزی تغییر کرده، بسیار نامعلوم و مبهم است. سوالی که در اینجا مطرح می‌شود این است که: صورت‌بندی نظم بین‌المللی در دوران پاندمی کرونا چگونه است و مدیریت بین‌المللی این بحران از چه الگویی پیروی می‌کند؟ در پاسخ می‌توان گفت: در نظم بین‌المللی موجود، متاثر از پاندمی کرونا، خواهش‌های ناسیونالیستی غلبه نموده و تلاش‌های همگرایانه در سطح منطقه‌ای و بین‌المللی با تردیدهای جدی مواجه شده‌است، اما به نظر می‌رسد که در بلندمدت نیاز به اقدامات همکاری جویانه و تلطیف ناسیونالیسم برای مدیریت جهانی چنین مسایلی رخ‌نمایی کند.

    کلید واژگان: مدیریت بین المللی, پاندمی, کرونا, ناسیونالیسم, همگرایی
    Ebrahim Aghamohammadi *

    Management of issues is the conflict between national actions influenced by nationalist demands and collective actions resulting from convergent efforts.. With the emergence of the Corona Pandem in early 2020, how to manage it nationally and internationally has become an important issue that includes a range of national and international actions. How international pandemic management has a fundamental impact on the post-Corona international order. Meanwhile, analyzes based on exciting changes with no historical perspective downplay the interconnected elements of the international system and imagine fundamental change, but it is still a question of what happened and what exactly.Changed, very vague and vague. The question here is: What pattern does the International Pandemic Management follow, and what will the post-Corona international order look like? In response, it can be said that although in the early stages of the Pandemic Crisis Management, nationalist demands have been overcome and convergent efforts at the regional and international levels have been seriously questioned, it seems that action is needed in the long run. Such convergences and the softening of nationalism for global governance have such issues.

    Keywords: International Management, Pandemic, Corona, Nationalism, Convergence
  • سید امیرمحمد موسوی جشنی*، سید صدرالدین موسوی

    همه گیری ویروس کرونا پدیده ای است که هم اکنون بسیاری از نقاط جهان را درگیر کرده است. مواجهه ملتها با این همه-گیری به شیوه های متفاوتی بروز کرده است، چرا که همه گیر شدن یک ویروس (اعم از کرونا یا هر ویروس دیگری) یک پدیده ی صرفا زیست شناختی نیست و فی الذاته یک پدیده ی فرهنگی است که دارای ابعاد سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، و بین المللی می باشد. اما، معمولا اولین چیزی که در زمان بروز یک همه گیری به ذهن متبادر می شود، این است که ویروس ها، پدیده هایی زیست شناختی با راه حل پزشکی محض هستند. هدف این مقاله تبیین بروز همه گیری کوید-19 به مثابه یک پدیده ی فرهنگی-سیاسی-اقتصادی در ایران و ارایه ی برخی راه کارها می باشد. مواجهه دولت ملت ایران با این پدیده در چهارچوب نظریه اسناد (Attribution Theory) مورد بررسی قرار گرفت. یافته های تحقیق نشان می دهد که مواجهه دولت ملت ایران تحت تاثیر مختصات فرهنگی-سیاسی-اقتصادی ایران بوده است. همچنین "اسناد بیرونی" توسط دولت-ملت ایران نمی تواند راه حل مناسبی برای مواجهه با این تهدید مرگبار باشد. مواجهه با این ویروس نیازمند یک رویکرد یکپارچه نگر توسط دولت ملت نه صرفا بعنوان یک پدیده زیست شناختی، بلکه به مثابه یک پدیده زیستی- فرهنگی-سیاسی-روانی- اقتصادی مبتنی بر ویژگیهای فرهنگ ایران می باشد.

    کلید واژگان: کرونا, ایران, نظریه اسناد, پدیده فرهنگی-سیاسی, همه گیری
    Seyed Amir Mohammad Moosavi Jashni *, Seyed Sadrodin Moosavi

    Coronavirus pandemic is a phenomenon that has affected the entire world. Different nations have adopted different methods to confront this pandemic, for the pandemic (whether of coronavirus or any other virus) is not merely a biological phenomenon, but it is essentially a cultural phenomenon with political, economic, social and international dimensions. But, usually what occurs to mind in confronting a pandemic is that viruses are biological phenomena with mere medical solutions. The objective of this present paper is to explain the outbreak of covid-19 pandemic as a cultural-political-economic phenomenon in Iran and also offer some solutions. The confrontation of Iranian nation-state with this phenomenon was studied within the framework of the Attribution Theory. The findings of the research show that the confrontation of the Iranian nation-state with this virus has been influenced by the cultural-political-economic characteristics of Iran. Also the findings show that “external attribution” by the Iranian nation-state cannot be a suitable solution to confront this deadly phenomenon. Confrontation with this virus requires an integrative approach based on the features of Iranian culture by the Iranian nation-state, not as a mere biological phenomenon but as a biological-cultural-political-psychological-economic phenomenon.

    Keywords: Coronavirus, Iran, Attribution Theory, cultural-political phenomenon, pandemic
  • سیمین حاجی پور ساردویی*

    جهان درگیر بحرانی است که در حافظه زنده بشر بی سابقه است. همه گیری کووید19 از منظر ضرورت، فوری، از منظر مقیاس، جهانی و از منظر تاثیر، گسترده و همه گیر است. مقاله حاضر با تکیه بر رویکرد هارولد دی. لاسول برای ارایه بینش در مورد پدیده های آشکار در علوم سیاسی، از درس های ادبیات علوم سیاسی برای درک پویایی پدیده کووید19 استفاده می کند. در این پژوهش، با استفاده از ابزار مشاهده از شیوه هایی استفاده شد که بر اساس آنها، مشخص شد تخصص های علمی و فنی، احساسات و پیام ها و روایات بر تصمیمات سیاستی تاثیر می گذارند و روابط بین شهروندان، سازمان ها و دولت ها را شکل می دهد. به علاوه، فرآیندهای مختلف سازگاری و تغییر، از جمله یادگیری، افزایش پاسخ های سیاسی، تغییرات در شبکه ها (ملی و جهانی)، اجرا و مدیریت سیاست ها در مسایل فرامرزی و ارزیابی موفقیت و شکست سیاست ها مورد بحث و بررسی قرار گرفتند. یافته ها نشان داد جنبه های ناشناخته ای از علوم سیاسی و علم سیاستگذاری در پی همه گیری مورد شناسایی قرار گرفته اند که شایسته توجه هستند.

    کلید واژگان: کروناویروس, همه گیری, سیاستگذاری عمومی, فرایندهای سیاسی, بحران
    Simin Hajipour Sarduie *

    The world is in the grip of a crisis that stands unprecedented in living memory. The COVID-19 pandemic is urgent, global in scale, and massive in impacts. Following Harold D. Lasswell’s approach to offer insights into unfolding phenomena in political science, this paper uses the lessons of the policy sciences literature to understand the dynamics of COVID-19. In this research, using observation as the research tool, some methods are used according which it is identified that scientific and technical expertise, emotions, and narratives and messaging influence policy decisions and shape relationships among citizens, organizations, and governments. In addition, varied processes of adaptation and change, including learning, surges in policy responses, changes in networks (locally and globally), implementing and managing policies across trans-boundary issues, and assessing policy success and failure are discussed. The results show that identifying understudied aspects of the political sciences and policy sciences deserve more attention in the pandemic’s aftermath.

    Keywords: Coronavirus, Pandemic, Public Policy Sciences, Policy Processes, Crisis
  • عباس تقوائی*، عاطفه لرکجوری

    با شیوع بیماری «کرونا» و سپس بحران همه گیری آن، اخبار مربوط به این بیماری ویروسی در صدر عموم رسانه های جهان قرارگرفته و تبدیل به موضوع مهم روز شد. تا قرن 21 میلادی که موجی از بیماری هایی با ویژگی های مشابه نظیر «سارس»، «آنفلوانزای خوکی» و «مرس» در مناطقی از جهان گسترش یافت، درکی درخور از موضوعات این چنینی وجود نداشت. حقوق بین الملل به عنوان حقوق حاکم بر جامعه جهانی، وظیفه وضع قواعدی را جهت تنظیم مناسبات فرامرزی میان واحدهای سیاسی عهده دار است ولی تعاریف قدیمی از این شاخه از حقوق، باتوجه به توسعه دامنه موضوعات و تابعان آن جامعیت خود را ازدست داده بود لذا دچار تحول گردید. در آثارجدید حقوق بین الملل ضوابطی برای تعیین مکلفان جدید مطرح شده ولی تاکنون ملاک و ضابطه ای برای موضوعات نوظهورآن بیان نشده است؛ که موضوع بحث ما دراین پژوهش حول همین موضوع است چراکه به نظرمی رسد رسیدن ویروس کرونا به مرحله پاندمی امکان چنین کاری را فراهم ساخته باشد. اصولا این واقعه به ما نشان داد که باید به تنظیم قواعدی فراتراز حاکمیت کشورها پرداخت که درمواردی نظیراین، نه تنها برای کشورها، بلکه برای کلیه بازیگران صحنه بین الملل، الزام آور تلقی شود؛ همان گونه که در برخورد با مسایلی نظیر «حقوق بشر» و «حقوق محیط زیست» شاهد چنین توسعه ای بوده ایم.

    کلید واژگان: حقوق بین الملل, کرونا, پاندمی, موضوعات حقوق بین الملل
    Abbas Taghvaee *, Atefeh Lorkojuri

    With the outbreak of coronary heart disease and then its epidemic crisis, news about this viral disease became the headlines of the world media and became an important topic of the day. Until the 21st century, when a wave of diseases with similar characteristics, such as "SARS", "swine flu" and "Morse" spread to parts of the world, there was no understanding of such issues. International law, as the governing law of the international community, has the task of establishing rules for the regulation of cross-border relations between political units, but the old definitions of this branch of law had lost their comprehensiveness due to the expansion of the scope of subjects and their subjects. In the new works of international law, criteria have been proposed for the appointment of new obligors, but so far no criteria have been stated for its emerging subjects; This is the subject of our discussion in this study because it seems that the corona virus reaching the pandemic stage has made this possible. Basically, this incident showed us that we need to set rules beyond the sovereignty of countries that in cases like this, are considered mandatory not only for countries, but for all actors on the international stage; As we have seen in the treatment of issues such as "human rights" and "environmental rights".

    Keywords: International Law, corona, Pandemic, International Law Topics
نمایش نتایج بیشتر...
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال