جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "progressivism" در نشریات گروه "علوم سیاسی"
تکرار جستجوی کلیدواژه «progressivism» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
معاهدات بینالمللی یکی از نیازهای عمده دولتها در جهان معاصر است. لذا هر دولتی باتوجه بهضرورت زیست بینالمللی و حفظ منافع ملی و ارزشهای بینالمللی به جذب معاهدات بینالمللی روی میآورد. دولت افغانستان به تعداد بسیاری از معاهدات بینالمللی ملحق شده است. چنانکه «مجموعه معاهدات» سازمان ملل متحد نشان میدهد، این کشور 155 مورد امضاء، تصویب و الحاق دارد. باتوجه به این مطلب، سوال اصلی این مقاله آن است که با امعان نظر به روشهای بینالملل-گرایانه و دولتمحورانه در زمینه جذب معاهدات بینالمللی، دولت افغانستان کدام روش را برگزیده است؟ روش بررسی مقاله حاضر، روش توصیفی-تحلیلی مبتنی بر دادههای کتابخانهای است که پس از جمعآوری اطلاعات و با استفاده از قوانین موجود، موضوع و مسیله مورد تحلیل و تجزیه قرار میگیرد. یافتهها حاکی از آن است که رویه عملی دولت افغانستان در قبال جذب معاهدات بینالمللی، بصورت دقیق بر وفق هیچکدام از نظریات مطرح شده نیست. در حالی رویه دولت افغانستان در جذب معاهدات بینالمللی بینش بینالمللی گرایانه است، که در تعیین منزلت معاهدات و اجرای آنها بگونه دولتمحورانه عمل کرده است. با اینحال، در بسیاری از موارد هیچ رویهای قابل تعیین نیست.
کلید واژگان: روش ها, جذب معاهده, نظام حقوقی, بین المللی گرایانه, دولت محورانه, افغانستانIn the political map of Latin America, progressive forces are showing more power day by day than in the past. The selection of Gustavo Petro in Colombia is the latest example. Based on this, the purpose of this article is to investigate and identify the causes or factors that lead to the continuation of progressive leaders in Latin America, especially in the last two decades. The research method in this article is descriptive-analytical and the question raised in this article is what is the new promotion process in Latin America? In response, we come to the hypothesis that in this century, the process of progress in Latin America can be divided into two periods before and after the death of the former president of Venezuela, Hugo Chávez, in 2013; Fut Chávez, as a charismatic leader, faced the trend of the general trend towards leftism with a few years break. On the other hand, the inattention of the right-wing rulers in Latin America to the demands of the generally poor segment of society, low economic growth along with structural weaknesses, low investment and productivity with strong inflationary pressures, fragility of the health system, erosion of institutions and high levels of poverty. has provided the conditions for the emergence of progressives in this region more than in the past. The findings of this research indicate that we have seen an increasing trend towards left wing in Latin America during the last two decades and this factor, more than anything else, is a reflection of the cry of Latinos against the indifference of right-wing leaders. According to public demand, it has been disregarding social justice and opposing the interventions of the United States of America in the internal affairs of these countries.
Keywords: Progressivism, Latin America, Leftism, United States of America, Colombia -
در نقشه سیاسی آمریکای لاتین، روزبه روز نیروهای ترقی خواه بیشتر از گذشته قدرت نمایی می کنند. انتخاب گوستاوو پترو در کلمبیا جدیدترین نمونه آن است. بر همین اساس، هدف مقاله حاضر، بررسی و شناخت علل یا عواملی است که به چرایی و تداوم به قدرت رسیدن رهبران ترقی خواه در آمریکای لاتین بویژه در دو دهه اخیر می پردازد، میباشد. روش پژوهش در این مقاله بصورت توصیفی- تحلیلی بوده و سوال مطرح شده در این مقاله آن است که روند ترقی خواهی نوین در آمریکای لاتین به چه صورت است؟ در پاسخ، به این فرضیه می رسیم که در قرن حاضر روند ترقی خواهی در آمریکای لاتین را می توان به دو برهه زمانی پیش و پس از فوت هوگو چاوز رییس جمهور سابق ونزویلا در سال 2013، تقسیم نمود؛ فوت چاوز بعنوان یک رهبر کاریزماتیک، روند گرایش عمومی به چپ گرایی را با وقفه ای چند ساله مواجه ساخت. از طرفی، بی توجهی زمامداران راست گرا در آمریکای لاتین به مطالبات قشر عموما فقیر جامعه، رشد اقتصادی پایین در کنار ضعف های ساختاری، سرمایهگذاری و بهرهوری پایین همراه با فشارهای تورمی قوی، شکنندگی سیستم بهداشتی، فرسایش نهادها و سطوح بالای فقر، شرایط را بیش از گذشته برای ظهور ترقی خواهان این منطقه فراهم ساخته است. یافته های این پژوهش حاکی از آن است که شاهد گرایش روزافزون به جناح های چپ در آمریکای لاتین طی دو دهه گذشته بوده ایم و این عامل بیش از هر چیز، انعکاس فریاد لاتینی ها در برابر بی توجهی رهبران راست گرا به خواست عمومی در جهت رفع فقر، بی توجهی به عدالت اجتماعی و مخالفت با مداخلات ایالات متحده آمریکا در امور داخلی این کشورها بوده است.
کلید واژگان: ترقی خواهی, آمریکای لاتین, چپ گرایی, ایالات متحده آمریکا, کلمبیاIn the political map of Latin America, progressive forces are showing more power day by day than in the past. The selection of Gustavo Petro in Colombia is the latest example. Based on this, the purpose of this article is to investigate and identify the causes or factors that lead to the continuation of progressive leaders in Latin America, especially in the last two decades. The research method in this article is descriptive-analytical and the question raised in this article is what is the new promotion process in Latin America? In response, we come to the hypothesis that in this century, the process of progress in Latin America can be divided into two periods before and after the death of the former president of Venezuela, Hugo Chávez, in 2013; Fut Chávez, as a charismatic leader, faced the trend of the general trend towards leftism with a few years break. On the other hand, the inattention of the right-wing rulers in Latin America to the demands of the generally poor segment of society, low economic growth along with structural weaknesses, low investment and productivity with strong inflationary pressures, fragility of the health system, erosion of institutions and high levels of poverty. has provided the conditions for the emergence of progressives in this region more than in the past. The findings of this research indicate that we have seen an increasing trend towards left wing in Latin America during the last two decades and this factor, more than anything else, is a reflection of the cry of Latinos against the indifference of right-wing leaders. According to public demand, it has been disregarding social justice and opposing the interventions of the United States of America in the internal affairs of these countries.
Keywords: progressivism, Latin America, leftism, United States of America, Colombia -
میرزا یوسف خان مستشارالدوله را باید یکی از مهم ترین، و تاثیرگذارترین ترقی خواهان عصر قاجار دانست. رساله «یک کلمه»، علی رغم اختصار، دارای اهمیت زیادی در اندیشه قانون خواهی در عصر ناصری و مشروطه است. بخش مهمی از نگاه «متجددانه» به قانون، برآمده از «جایگاه»ی است که میرزا یوسف خان در این رساله برای خود و اندیشه قانون خواهی اش در نظر گرفته و آنجا «ایستاده» است. این مقاله، با در نظر داشتن مقدمه «یک کلمه» به مثابه ی جایی که در آن به روح حاکم بر اثر اشاره می شود، آن را در «زمینه» تجددگرایی زمانه خود قرار داده و از این زاویه به آن می نگرد که موضع مستشارالدوله، در این رساله و اندیشه قانون خواهی اش، به رغم اینکه بیشتر به قول خود «ملاحظات»ی از دیدگاه سنت بر تجدد و قانون بوده، بلکه کاملا در پارادایم تجدد به مسیله قانون نگاه می کند و از این رو، در رساله اش، تجدد را به محک سنت می زند، نه سنت را به محک تجدد. از این رو می توان او را به مثابه ی یک بنیانگذار تلقی کرد و نه یک روشنفکر صرف تجددخواه. مقاله حاضر، با در نظر داشتن این «شان»، به بازخوانی «یک کلمه» پرداخته، و با قرار دادن آن در زمینه تاریخی «تجربه تجددخواهی ایرانی» در عصر قاجار، آن را کوششی بی بدیل، برای «تاسیس» قانون می داند تا بر مبنای آن، هم حکومت «مشروطه» گردد و هم جامعه «قانون مند».کلید واژگان: ترقی خواهی, تجدد, قانون, مستشارالدولهYousuf Khan Mostashar al-Dowleh is one of the most important and effective progressivists in the Qajar era. His treatise titled A Word, in spite of concision, has an important role in the constitutional thought during the Nasirid period and the Persian Constitutional Movement. A significant part of modernist view on the law in contemporary Iran is derived from the “status” of Mostashar al-Dowleh as the one of the main constitutionalists who is standing in the crucial place. This Article, by viewing the “Introduction” of A Word as the locus in which the spirit of the work is mentioned, situates the treatise in its modernist context and thereby attempts to show that Mostashar al-Dowleh’s position is completely modern from the law point of view and that is the case in spite of his emphasizing on the traditional “considerations”. We will try to do this by showing that he principally accepts the modernity and then he treats tradition but not vice versa. Therefore, we can consider him as a founder and not as a merely modernist intellectual. Considering this “status”, this article reread A Word and its introduction as a monument struggle to institute “the law” aimed to institutionalization of the government and legalization of the society.Keywords: Progressivism, modernity, Law, Mostashar al-Dowleh
-
شکل گیری جریان نوگرایی در فرارود قرن نوزدهم/سیزدهم که نظام اندیشه ای مسلط بر آن به دلیل تعامل نداشتن با جهان در رکود و ایستایی کم نظیری بود، آغاز رقابتی جدی و پرتنش میان دو جریان فکری بود. مطالعه این رقابت، ابهام جدی در مورد نحوه به کارگیری قدرت و یارگیری آن ها در جامعه ایجاد می کند. در این نوشتار با پرهیز از ورود به بحث مرسوم دعوای جدیدی و قدیمی و قضاوت مثبت و منفی درباره آن ها، این مسئله را بررسی می کنیم که چگونه جریان جدیدی با وجود تثبیت و عینیت گفتمان حاکم (قدیمی)، با استفاده از ابزار مطبوعات نظام معنایی خود را هژمونیک می سازد؟ چارچوبی که برای نظم بخشی و دقت در متن روزنامه به کارگرفته می شود، نظریه گفتمان لاکلا و موفه است؛ زیرا در شرایط وجود دشمنی میان نیروهای سیاسی مختلف در جامعه در دسته بندی فرایندی مفاهیم کارکرد مناسبی دارد. پاسخ آغازین ما این است: «محرران جدیدی روزنامه با آگاهی از احوال جهان و تمسک به سنت اصیل اسلامی، ضمن تلاش برای بیداری خرد دینی توده های مردم، نظام معنایی رقیب را که بر سنت های بومی و دینی تاکید داشت به حاشیه راندند و در راه تثبیت خود گام برداشتند». نتیجه این شد که فرایند هژمونیک سازی نظام معنایی جدیدی در روزنامه بخارای شریف به وسیله معرفی خرده مفاهیم جدیدی، برجسته سازی مفاهیم پذیرفته شده و همچنین غیریت سازی ضعیف گفتمان رقیب، صورت پذیرفت.
کلید واژگان: بخارا, ترقی خواهی, جدیدی, روزنامه بخارای شریف, نظریه گفتمانAlthough Central Asia’s entry into the modern world in the nineteenth / thirteenth centuries was late in comparison with its neighbors, like all of them it was after the first military defeats against colonialism. In this region, the decline and backwardness of the Muslims occurred and then their astonishment was added step by step. Here was the point of intellectuals birth, which was then called “Jadidi”. They used to call their traditional and conservative rivals Qadimi (those who were bounded to their old ideas). Jadidi intellectuals who, as a result of their deep understanding of the extent of social, scientific, and cultural backwardness, and at the same time acquaintance with the accelerating and progressive Western civilization, understood the need for reform in all areas, had faced the dominant and hegemonic discourse of” Qadimism”. This group had many resources; one of the most important of these was its influence among the masses and finding a justified base among them. Jadidists who had found the origin of their intellectual thoughts outside their homeland borders needed to utilize internal resources to influence a society that was in transition from traditional to modernism otherwise they would be lost in the competition. The press was one of these tools in the service of Modernists throughout the modern world that the Qadimists had no interest in it and they forbade its reading. Although the only official newspaper of Bukhara was published with great risk, it provided the group with an unparalleled opportunity to introduce its semantic system (which included sub-concepts and intellectual elements) to new masses and by strengthening it, made their thoughts dominant. The present article is investigating this ambiguity and wants to study how this happened? In other words, the question is, “How does the Jadidists, despite the consolidation of the (old) discourse, made its semantic system hegemonic by using tools like the press?” In the present article, while avoiding entering into the usual discussion of new and old lawsuits and positive and negative judgments about them, we examine the issue how does Jadidism, despite the establishment and objectivity of the ruling (old) discourse, use the press to make its semantic system hegemonic? In order to come up with a comprehensive and accurate answer, we need a theoretical framework for pulling such a system out of the only Bukharas Newspaper and the most important official news agency, Bukharaye sharif. Therefore, we apply the Laclau and Mouffe discourse theory, which is highly effective in the context of the conflict between different political forces in society, and is useful in categorizing concepts and creating rational order in textual research. Our initial answer is Jadidi’s newspaper writers while being aware of the state of the world and adhering to the original Islamic tradition, in an effort to awaken the religious wisdom of the masses, marginalized the rival semantic system that emphasized indigenous religious traditions and took steps to establish themselves. The newspaper, as a tool that had a wide-ranging influence and was able to operate in extremely fragile conditions, attempted to go through this process by producing specific contents in three layers: First, to introduce the components of the semantic system and to represent its relation to the focal thought (nodal point).(The purpose of this section is to evoke the feelings of the audiences), another way is to highlight the concepts of backwardness (critique of the status-quo and description of the desirability) and religionism (aimed at provoking the audience sentiments). The above concepts are highlighted to enter into the field of competition with the dominant discourse in the newspaper. The third layer is making “the other” and marginalization of rival discourse. The method of presenting the semantic system is such that in order to reinforce the central idea of (religious progress) a set of sub-concepts are repeated in each article. In a way that was mentioned, the evolution and the changes of the world, it extends to Bukhara and raises a critique of society. In the next step, he points out the need for improvement, first using persuasive verses and arguments to persuade readers, then argue with them, and finally urging them to move on in order to avoid laziness, learn new sciences and industries and rid themselves of ignorance and backwardness. The crucial point is that throughout this process, it also wisely reads out the religious texts, meaning that by trying to redefine the Islamic texts and emphasize religious wisdom, it seeks to pull out of it an ordinance for living world and bring about social change. Religion-based progress as the theme of a Jadidists desire, for its consistency has some sub-concepts that reinforce it. These include scientism, rationality, education, and avoiding laziness. The theme that is constantly repeated is that religion not only did not forbid the sciences that make the Muslim world happy, but also encourages it. In rationalism, it emphasizes that religion has led them to reason. For education, concepts of teacher and school are redefined according to the Islamic traditions and are compared to the status quo. For avoiding laziness, it was considered a disaster for the Muslim world and investigates its causes. Aware of the world situation and adhering to the original Islamic tradition, the new writers of the newspaper, while trying to awaken the religious wisdom of the people, pushed aside the rival semantic system that emphasized indigenous religious traditions and destiny and took steps to establish themselves. After the publication of 153 issues of Bukhara Sharif, the tsarist government representative in Bukhara saw that the newspaper was publishing reformist notions not only in Bukhara but throughout Central Asia. It shows that Jadidits were successful in their ways, so under the name of Bukhara emir, they closed the newspaper in 1913 when its material and spiritual powers had reached its perfection. Due to the importance of this important cultural event, today Tajiks call the first day of its publishing the Press Day in their country.
Keywords: Bukhara, Discourse theory, Jadidism, Progressivism, The Newspaper Bukhara Sharif -
از آنجا که انسان فطرتا طالب سعادت است و یکی از عوامل مهم وصول به سعادت، اقتدا به الگوهاست، خداوند پیامبران را به عنوان الگو و مدیر جامعه فرستاد که سرآمد آنان رسول گرامی اسلام9 است. وی تحت اشراف فرشته قدرتمند و امین حرکت کرد و با رفتار برخاسته از عصمت توانست در مدتی کوتاه جهان پیرامون خود را دگرگون سازد و در تمام عرصه های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی بر ایدئولوژی ها و نظام های شرق و غرب آن روز غلبه نماید.
این مقاله سعی دارد شاخصه های حکومت نظام مند پیامبر9 را با روش توصیف مفاهیم و تحلیل موضوع بیان نماید. این تحقیق حرکتی در راستای استخراج خط مشی پیامبر گرامی اسلام است؛ با این دستاورد که راز پیروزی وی بر فرهنگ جاهلی، نظام مندی حکومت ایشان بوده است. آن بزرگوار در دوره 13 ساله حضور در مکه، متوجه مسائل فرهنگی و فردسازی بودند، اما پس از حضور 10 ساله در مدینه و تشکیل نظام ولایی محور، فعالیت های سیاسی اجتماعی ایشان جامعه سازی بوده و نگاهی کل نگر به همه ابعاد جامعه داشته است.
شاخصه های نظام مندی یا سیستمی، طبق نظر کارشناسان و آگاهان علم مدیریت عبارت است از تعادل گرایی، تحول گرایی، نوآوری، نظم و نظام گرایی و کارآیی که با دقت در سیره رسول گرامی اسلام9 موارد فوق قابل مشاهده است و این تحقیق نمونه هایی از شاخصه ها را که نقش الگویی برای ما دارد، بیان کرده است.کلید واژگان: حکومت, نظام مند, رسول گرامی اسلام9, تعادل گرایی, تحول گرایی, نوآوریSince man naturally seek happiness and given the fact that one of the contributory factor to the attainment of happiness is to follow role models, God has sent the Prophets as role models and as those who conduct the society among whom the Prophet Muhammad is the crown. Influenced by the strong and honest angel of revelation, he started to move and, due to his good conduct which was originated in his God-given infallibility, managed, in a short period of time, to change the future of the nations of the world and to overcome all ideologies as well as western and eastern governments of the time in all political, social and cultural spheres. This article seeks to cast light on the distinguishing features of the systematic government established by the Prophet by means of describing the concepts and analyzing the subject in question. This research work is a move toward extracting the holy Prophets policies from the available sources. His great achievement and the secret of his triumph over the culture of ignorance was in fact the systematic government he established. During his presence in Mecca for thirteen years, the holy Prophets major concern was to take care of the cultural affairs and to train individuals qualified for conducting the newly established society. However, his ten-year residence in Medina which led to the establishment of a system of government based on guardianship (wilÁyat), his politico-social activities were directed to society-making as he held a holistic view to all aspects of society. According to the management experts, management as a scientific discipline is of some constituents such as equilibrium, progressivism, innovation, systematism, order, and efficiency, all of which can be found in the lifestyle of the Prophet Muhammad. This research seeks to cast light on certain distinguishing features of the prophetic management which can serve as models for us to follow.Keywords: government, systematic, the holy Prophet, equilibrium, progressivism, innovation
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.