جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "آموزش فرهنگ" در نشریات گروه "علوم اجتماعی"
تکرار جستجوی کلیدواژه «آموزش فرهنگ» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
هدف
هدف از انجام این پژوهش، تبیین رویکرد آموزش دانشگاه های ایران به فرهنگ و ارتباط آن با کیفیت آموزش دروس پایه معماری در مقطع کارشناسی بود؛ زیرا مطالعه پیشینه پژوهش نشان داد موضوع فرهنگ در دانشگاه های ایران به ندرت مطرح شده است. اهمیت موضوع در این بود که دانشگاه ها تنها مراجع رسمی آموزش در ایران محسوب می شدند.
روشاز آنجا که این پژوهش در دسته مطالعات کیفی و توصیفی قرار داشت، برای جمع آوری داده ها از ابزار کتابخانه، اینترنت، مصاحبه و مطالعات میدانی و نیز تحلیل محتوا به عنوان بهترین روش استفاده شد. در روند جمع آوری داده ها، مشخص شد این مصاحبه به شیوه مصاحبه گروهی و در چند مرحله، با سوالات باز، متمرکز و مسئله محور اندیکاسیون داشت.
یافته هاآموزش باید در بستر مناسب و به صورت کار گروهی که از مصادیق رفتار فرهنگی است، انجام شود. در این پژوهش، جایگاه فرهنگ در دروس پایه معماری بررسی شد. یافته ها حاکی از آن بود که دانشکده های معماری تعریفی برای فرهنگ آموزشی نداشتند. برای نخستین بار مفهوم جدیدی با عنوان «فرهنگ آموزش» معرفی شد که ویژگی های آن با استفاده از با تحلیل داده های حاصل از مصاحبه استخراج شد.
نتیجه گیریشیوه آموزش معماری از حالت سنتی به دانشگاهی تبدیل شد و از توجه به فرهنگ بومی و ارزشهای آن غافل ماند. این مطالعه نشان داد دانشجویان باید در یک نظام آموزشی با جوهر فرهنگی پرورش یابند که این امر تنها با ایجاد فرهنگ آموزش میسر می شد. در نهایت، پژوهش، مدلی از دانشگاه فرهنگ ساز را ارایه کرد.
کلید واژگان: آموزش معماری, دروس پایه معماری, محتوای آموزشی, آموزش فرهنگ, فرهنگ آموزشAimThis paper aimed for clarifying either the attitude of universities of Iran toward culture or its relationship with the quality of educating basic courses in bachelor of architecture. The reason was ‘culture’ was not a subject for universities of Iran, due to the study of literature review.
MethodAs this paper belongs to qualitative and descriptive studies, the best methodology was analytical qualitative approach. Throughout gathering data, it was clear that data gathering is indicative with group interviews based on open-ended, focused, and problem-based questions.
Resultseducation needs a proper bed and teamwork projects. In this paper, the status of culture in basic courses of architecture has been perceived. Findings showed that architecture colleges did not have any defined culture for education. For the first time, a new concept was introduced as ‘culture of education’, which its factors has been formed by analyzing interview data.
ConclusionArchitecture education restructured and transformed from traditional into academic, ignoring its culture and values. This paper showed that there was a need for founding a culture of education, so that students could use the benefits of an educational system, which is equipped with culture. This study suggested a model for a university to be culture builder.
Keywords: Architecture Education, Architectural Basic Courses, Educating Culture, Culture of Education -
تمرکز آموزش فرهنگ روی کمک به فراگیران زبان خارجی است تا به ایجاد درکی از فرهنگ زبان هدف و در حالت ایده آل تر، نگرش مثبت نسبت به فراگیری آن در این افراد بیانجامد. در دنیای امروز، ممکن است سلطه زبان انگلیسی در حیطه های سرگرمی، رسانه های جمعی و رسانه های جدید با دیدگاه های نامتوازنی همراه شود. مبنای مقاله بینارشته ای حاضر بر اساس یافته های مطالعات فرهنگی، انسان شناسی، و منظور شناسی زبان شناسی بوده و نحوه کاربرد آن ها در حیطه علم تدریس را نشان می دهد. استدلال تحقیق حاضر آن است که در جهانی که تعداد افراد انگلیسی زبان غیربومی از تعداد انگلیسی زبان های بومی بیشتر است، آموزش فرهنگ باید اهداف خود را گسترش دهد و در کنار کمک به زبان آموزان برای ایجاد آگاهی و درک مثبت نسبت به فرهنگ زبان هدف، غایتی در جهت ایجاد و گسترش درک روشن از قوانین فرهنگ بومی فراگیران نیز در نظر بگیرد. این تحقیق با نگاهی به مفهوم و اجزای «وجهه» و قواعد «احترام» در فارسی (ملاحظه، تواضع و صمیمیت) بر مفهوم توانش ارتباطی و ناکامی و شکست در منظور شناسی تمرکز دارد و سپس الگو و مدلی برای تحلیل فرهنگ ایرانی ارائه می کند. در ادامه این پژوهش، چگونگی به کارگیری الگوی تجزیه و تحلیل فرهنگی برای ارائه راهبردها و استراتژی های کلاس درس نشان داده خواهد شد.کلید واژگان: آموزش فرهنگ, زبان, منظور شناسی, احترام, شخصیت, وجهه فارسی, انسان شناسیCulture teaching generally focuses on helping foreign language learners develop an understanding of the culture of the target language and, ideally, positive attitudes towards it. In todays world, the domination of English in entertainment, mass media and new media may sometimes be accompanied by unbalanced views. This interdisciplinary paper draws upon pragmatics, anthropological and cultural studies findings and shows how they can be utilised in language pedagogy. It argues that in a world where non-native speakers of English outnumber native speakers, culture teaching should widen its aims: in addition to helping learners develop positive attitudes towards and knowledge of the culture of the target language, it should also aim to develop a more explicit understanding of the rules of the learners own culture. It focuses on the concepts of communicative competence and pragmatic failure, and then presents a model of analysis of Persian culture, analysing the concept and components of face and the principles of politeness in Persian (deference, humility and cordiality). It then demonstrates how this analysis can be used to develop classroom strategies.Keywords: culture teaching, EFL teaching, pragmatic failure, Persian politeness, face in Persian, politeness theory
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.