جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "delayed reward discounting" در نشریات گروه "علوم اجتماعی"
تکرار جستجوی کلیدواژه «delayed reward discounting» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
فصلنامه اعتیاد پژوهی، پیاپی 56 (تابستان 1399)، صص 225 -246هدف
هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر مدل نادیده انگاری تاخیری با رویکرد شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر نادیده انگاری پاداش تاخیری، تکانشگری و هیجان خواهی در افراد مبتلا به اختلال های مصرف مواد بود.
روشطرح پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون و مرحله پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل بیماران مبتلا به مصرف مواد در کلینیک های سنندج در سال 1398-1397 بودند. از بین این جامعه، تعداد 40 بیمار مبتلا به مصرف مواد، با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند (20 نفر در گروه آزمایش و 20 نفر در گروه گواه). در این پژوهش، پرسش نامه انتخاب پاداش (کربای و همکاران، 1999)، مقیاس تکانشگری بارت (بارت و همکاران، 1997) و مقیاس هیجان خواهی زاکرمن (زاکرمن، 1978) استفاده شدند. پس از اجرای پیش آزمون، گروه آزمایش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی را طی 8 جلسه 90 دقیقه ای در طی 8 هفته دریافت کرد، درحالی که گروه گواه مداخله ای دریافت نکرد. پس از اتمام جلسات درمانی، پس آزمون در هر دو گروه انجام شد. پس از 45 روز آزمون پیگیری نیز صورت گرفت. داده ها باآزمون تحلیل واریانس آمیخته تحلیل شدند.
یافته هانتایج نشان داد که مداخله مدل نادیده انگاری تاخیری با رویکرد شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی باعث کاهش نادیده انگاری پاداش تاخیری، تکانشگری و هیجان خواهی در افراد مبتلا به اختلال های مصرف مواد شد و تاثیر این مداخله در طول زمان ماندگار بود.
نتیجه گیرینتایج پژوهش حاضر نشان داد که مدل نادیده انگاری تاخیری با روش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی، راهبردی موثر در بهبود علایم نادیده انگاری پاداش تاخیری، تکانشگری و هیجان خواهی درافراد مبتلا به اختلالات مصرف مواد است و می توان از آن به عنوان روش درمانی موثر بهره برد.
کلید واژگان: مدل نادیده انگاری تاخیری, رویکرد شناخت درمانی مبتنی برذهن آگاهی, نادیده انگاری پاداش تاخیری, تکانشگری, هیجان خواهی, اختلال مصرف موادObjectiveThe aim of this study was to investigate the effectiveness of delayed discounting model of mindfulness-based cognitive therapy on delayed reward discounting, impulsivity, and sensation seeking in individuals with substance use disorders.
MethodThis study was a semi-experimental research conducted in the form of pretest-posttest and follow-up stage with control group. The statistical population included patients with substance use in Sanandaj clinics in 2018-2019. Among them, 40 patients with substance use were selected through convenience sampling method and were randomly placed into the experimental and control groups (20 individuals in the experimental and 20 individuals in the control group). In this study, the monetary-choice questionnaire (Karbay et al., 1999), the Barratt impulsivity scale (Barratt et al., 1997), and the Zuckerman sensation seeking scale (Zuckerman, 1978) were used. After administering pretest, the experimental group received mindfulness-based cognitive therapy during eight ninety-minute sessions in eight weeks, while the control group received no intervention. At the end of the treatment sessions, post-test was performed in both groups. After 45 days, the follow-up test was also administered. Data were analyzed via mixed analysis of variances.
ResultsThe results showed that the intervention of delayed discounting model of mindfulness-based cognitive therapy reduced delayed reward discounting, impulsivity, and sensation seeking in individuals with substance use disorders and the effects of this intervention was lasting over time.
ConclusionThe results of the current study showed that delayed discounting model of mindfulness-based cognitive therapy is an effective strategy to improve the symptoms of delayed reward discounting, impulsivity, and sensation seeking in patients with substance use disorders and can be used as an effective therapeutic approach.
Keywords: Delayed discounting model, Mindfulness-based cognitive therapy, Delayed reward discounting, Impulsivity, Sensation seeking, Substance use disorder -
مقدمههدف پژوهش حاضر بررسی نقش تشخیصی انقطاع پاداش تاخیری و راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان در افراد مبتلا به اختلال مصرف مواد محرک، افیون و سیگاری بود.روشدر قالب یک طرح علی-مقایسه ای از بین مراجعه کنندگان مبتلا به مصرف مواد محرک، افیون و سیگاری به صورت در دسترس شامل 45 بیمار مبتلا به افیون و 45 بیمار مبتلا به محرک و 45 بیمار مبتلا به سیگاری انتخاب شدند و توسط پرسش نامه های انتخاب پاداش (کربای، پرتی و بیکل، 1999) و فرم کوتاه راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان (حسنی، 1390) مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل تابع تشخیصی استفاده شد.یافته هانتایج تابع تشخیصی با دو متغیر انقطاع پاداش تاخیری و راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان توانست 93/3 درصد افراد مواد محرک، 88/9درصد افراد مواد افیونی و 86/4 درصد افراد سیگاری را درست گروه بندی کند؛ به عبارت دیگر به صورت کلی 89/6 درصد کل شرکت کنندگان درست طبقه بندی شدند.نتیجه گیریدر تفکیک و تشخیص سه گروه مواد محرک، افیون و سیگاری، متغیر انقطاع پاداش تاخیری و راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان سهم معناداری داشتند، بنابراین در برنامه های پیشگیری و درمان مرتبط با این سه اختلال پیشنهاد می شود به این عوامل توجه ویژه ای شود.کلید واژگان: انقطاع پاداش تاخیری, راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان, مواد محرک, مواد افیونی, سیگارObjectiveThe aim of this study was to examine the diagnostic role of delayed reward discounting and cognitive emotion regulation strategies in people with stimulant abuse, opiate abuse, and smoking disorders.MethodIn the form of a causal-comparative research design, 45 patients with opioid use, 45 patients stimulant use, and 45 patients with smoking were selected via convenience sampling method from among the clients with stimulant use, opioid use, and smoking. These participants were evaluated through Monetary-Choice Questionnaire (Kirby, Petry, & Bickel, 1999) and Short Form of Emotional Cognitive Ordering Strategies (Hassani, 2011). Diagnostic function analysis was used to analyze the data.ResultsThe results of diagnostic function with two variables of delayed reward discounting and cognitive emotion regulation strategies could correctly group 93.3% of stimulant abusers, 88.9% opiate abusers, and 86.4% of smokers; in other words, 89.6% of all participants were classified correctly.ConclusionDelayed reward discounting and cognitive emotion regulation strategies made a significant contribution to the diagnosis of and differentiation among the three groups of stimulant abusers, opioid abusers, and smokers. Therefore, it is recommended that these factors be considered in the prevention and treatment programs associated with these three disorders.Keywords: delayed reward discounting, cognitive emotion regulation strategies, stimulants, opioids, smoking
-
فصلنامه اعتیاد پژوهی، پیاپی 40 (زمستان 1395)، صص 201 -216هدفهدف پژوهش حاضر بررسی نقش تشخیصی انقطاع پاداش تاخیری و هیجان خواهی در افراد مبتلا به اختلال مصرف مواد محرک و افیون بود.روشدر قالب یک طرح علی-مقایسه ای از بین مراجعه کنندگان مبتلا به مصرف مواد محرک و افیون به صورت در دسترس 45 بیمار مبتلا به افیون و 45 بیمار مبتلا به محرک انتخاب شدند و پرسشنامه های انقطاع پاداش تاخیری و هیجان خواهی فرم پنج در میان آن ها اجرا شد.یافته هانتایج تابع تشخیصی نشان داد هیجان خواهی و انقطاع پاداش تاخیری توانسته اند 66/86 درصد افراد مواد محرک و 44/84 درصد افراد مواد افیونی را درست گروه بندی کنند؛ به عبارت دیگر به صورت کلی 60/85 درصد کل نمونه درست طبقه بندی شده اند.نتیجه گیریپیشنهاد می شود در برنامه های پیشگیری و درمان مرتبط با این دو اختلال به این متغیرها توجه ویژه شود.کلید واژگان: انقطاع پاداش تاخیری, هیجان خواهی, اختلال مصرف مواد, مواد محرک, مواد افیونیIntroductionOne of the most important problems in global health in recent years, the high prevalence of substance use disorders and addiction. Psychological factors in vulnerability, aggravation, relapse and craving these disorders have a significant role. In this context, the aim of this study was to evaluate the diagnostic role of delayed reward discounting and sensation seeking in substance use stimulant and opiate disorders.Methodthis study was a causal-comparative research design. The target population included all patients with stimulant, opiate disorders that referred to medical centers, 90 persons (stimulant: 45, opiate: 45), were selected by purposive sampling method, completed the Monetary-Choice Questionnaire, Sensation Seeking Scale Form V. Data were analyzed with the diagnostic analysis.
Findings: diagnostic Analysis with delayed reward discounting and sensation seeking variables showed that 86/66 percent of stimulants and 84/44 percent of opiates classified correctly.
Discussion &Conclusiondelayed reward discounting and sensation seeking rolled in differentiation and diagnosis of stimulant and opiate groups significantly. Therefore, its recommended that in prevention and treatment programs associated with these two disorders will be pay special attention to these factors.Keywords: Delayed reward discounting, Sensation seeking, opioid, stimulant substance use disorder
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.