جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "mourners’ experience" در نشریات گروه "علوم اجتماعی"
تکرار جستجوی کلیدواژه «mourners’ experience» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
شیوع ویروس کرونا در جهان تغییرات و پیامدهای مختلفی به دنبال داشته است. یکی از پیامدهای مهم این بیماری، متحول شدن آیینهای مرتبط با سوگواری در پی مرگ انسانها بهویژه مرگ جوانان بوده است. مقاله حاضر سعی دارد با بهرهگیری از رویکرد کیفی، مولفههای شکلدهنده سوگواریهای ناتمام در دوران پاندمی کووید19 را در شهر سنندج مورد بررسی قرار دهد؛ بنابراین، از مفاهیم نگرانی، احساس گناه، تقابل مرگ معنادار بیمعنا، رنج روحی بازماندگان و گفتمان بهمثابه چارچوب مفهومی بهره گرفته شد. برای ورود به میدان مطالعه از روش نظریه زمینهای پستمدرن (تحلیل موقعیتی) و برای گردآوری دادهها از تکنیک مصاحبه عمیق به شیوه نیمهساختیافته استفاده شد. نمونهها از طریق روش نمونهگیری هدفمند و نظری انتخاب شدند و در نهایت با 15 نفر از مشارکتکنندگان مصاحبه به عمل آمد و دادههای گردآوریشده در قالب 11 مقوله محوری، کدگذاری و تحلیل شدند. نتایج تحقیق بیانگر آن است که سوگواریهای ناتمام، تحت تاثیر مولفههای مکانی، فناوری، درمانی-بهداشتی، روانی، سازمانیپزشکی، اجتماعی، فرهنگی، گفتمانی، فلسفیعقیدتی و مقررات بوروکراتیک شکل یافته است؛ بهطوریکه، گفتمان پزشکی با شکلبخشی به قوانین سازمانها و نهادها از جمله آرامستانها، بیمارستانها و اماکن عمومی، عدم برگزاری آیینهای تدفین، تشییع، ترحیم، رعایت پروتکلهای بهداشتی، مصرف دارو، دوریگزینی خویشاوندان و همسایهها و تنشهای خانوادگی شده است و منجر به احساس پوچی، بیمعنایی زندگی، طولانیشدن فرایند تسکین و در نهایت پایداری سوگ سوگواران شده است؛ بنابراین، تجربه سوگواران در ایام پاندمی کرونا، تجربه ارتباط با گفتمان پزشکی و فضای اجتماعی است و این بدان معناست که جهان اجتماعی ما فقط در قالب گفتمان قابل فهم است.
کلید واژگان: تجربه سوگواران, نظریه زمینه ای پست مدرن, پاندمی کووید 19, سوگواری ناتمامThe present research, using a qualitative approach, tries to examine the shaping components of unfinished mourning during the covid-19 pandemic in the city of Sanandaj. To achieve this goal, the concepts of worry, guilt, meaningful-meaningless death confrontation, the mental suffering of victims’ families and discourse were used as a conceptual framework. In the field study, the postmodern grounded theory was used whereas the data were gathered through in-depth qualitative interviews. Samples were selected through the purposive sampling method with the maximum variety and finally 15 participants were interviewed and the collected data were coded and analyzed in the form of eleven central categories. The results show that unfinished mourning are formed under the influence of spatial, technological, therapeutic-health, psychological, organizational-medical, social, cultural, discursive, philosophical-ideological and bureaucratic regulation components; in a way that the medical discourse, by shaping the laws of organizations and institutions such as cemeteries, hospitals and public places, causes the non-performance of burial rituals, funerals, obituaries, compliance with health protocols, drug consumption, avoidance of relatives and neighbors and family tensions. In turn, it has led to the feeling of emptiness, meaninglessness of life, delaying relief and finally, the persistent grief of mourners. Therefore, the mourners’ experience during the pandemic is the experience of connection with the medical discourse and the social space, meaning that our social world can only be understood in the form of discourse.
Keywords: mourners’ experience, Postmodern Grounded Theory, Covid-19 pandemic, unfinished mourning
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.