به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « حکمرانی سنتی » در نشریات گروه « علوم اجتماعی »

تکرار جستجوی کلیدواژه «حکمرانی سنتی» در نشریات گروه «علوم انسانی»
  • محمدابراهیم بنی حبیب*، سمانه غفوری خرانق

    در مناطق خشک و نیمه خشک،شرایط کم آبی منجر به خلق سیستم های مدیریتی سنتی متناسب با ویژگی های محلی شده است. ایران یکی از قدیمی ترین مناطق جهان است که از دیرباز درهرنقطه از آن متناسب با شرایط اقلیمی،اجتماعی و فرهنگی آن منطقه سیستم بهره برداری از منابع آب منحصربه فردی حاکم بوده است. به تدریج در طول نیم قرن اخیر سیستم های مدیریتی مبتنی بر دانش بومی جای خود را به سیستم های نوین مدیریتی دادند که به دلیل عدم انطباق سیستم های نوین با شرایط اقلیمی و اجتماعی هر منطقه، شاهد بروز مشکلات عدیده ای در زمینه منابع آب و مدیریت منابع آب هستیم. با توجه به شرایط موجود این سوال مطرح می شود که کدام چارچوب حکمرانی منابع آب در راستای توسعه پایدار منابع آب زیرزمینی، متناسب با اقلیم های خشک و نیمه خشک می باشد؟ هدف از این تحقیق تلفیق قوانین حکمرانی سنتی و باستانی با اصول حکمرانی موثر برای توسعه چارچوب حکمرانی آب زیرزمینی در جهت رسیدن به توسعه پایدار می باشد. در حقیقت فرض بر این است که استفاده از فرهنگ و دانش بومی در زمینه مدیریت منابع آب و بازیابی نکات جدید با استفاده از تیوری های جدید حکمرانی می تواند قطعه گم شده مدیریت آب زیرزمینی باشد. در این مقاله به منظور استخراج دانش بومی حکمرانی پایدار آبخوان از مدیریت قنات، از روش بررسی مقایسه ای منابع علمی موجود و مشاهدات میدانی استفاده شده است. بدین منظور در ابتدا به معرفی حکمرانی موثر آب پرداخته و سپس عوامل مشترک آن را با حکمرانی سنتی مورد بررسی قرار داده تا بتوان به یک چارچوب حکمرانی منابع آب متناسب با اقلیم های خشک و نیمه خشک دست یافت. در انتها با تلفیق پیشنهادهای حکمرانی سنتی با اصول حکمرانی موثر، می توان شکاف های حکمرانی سنتی را پوشاند و به سیستم مدیریتی متناسب با شرایط اقلیمی و با در نظر گرفتن اصول نوین دست یافت. رویارویی موثرتر با چالش های موجود عصر حاضر و ارایه الگوهای مناسب توسعه، با در نظر گرفتن دانش بومی و تلفیق با اصول حکمرانی موثر محقق خواهد شد.

    کلید واژگان: مدیریت آب زیرزمینی, دانش بومی, حکمرانی سنتی, حکمرانی آب زیرزمینی, توسعه پایدار}
    MohammadEbrahim Banihabib *

    In arid and semi-arid areas, water shortage leads people to the creation of traditional water management appropriate to local characteristics. Iran is one of the oldest civilizations of the world that has a unique water supply system according to social, cultural and climate condition. Indigenous knowledge-based management systems were replaced with modern management systems, and due to non-compliance modern technologies with social and environmental conditions of region, many problems have been created. The purpose of this paper was to combine traditional and modern governance rules for development of groundwater governance framework in order to achieve sustainable development. In fact, the use of culture and indigenous knowledge in the field of water resources management and retrieval new issues from new theories of governance can be the missing piece of groundwater management.In this research, the comparison of scientific documents and field observation were used to extract indigenous knowledge of sustainable groundwater governance from aqueducts management. For this purpose, at first we introduced modern system in water governance and then compared common factors with traditional governance to provide a groundwater governance framework adapted to arid and semi-arid regions. Finally, the gaps of traditional governance can be covered by combining with the principles of effective governance and then a management system adapted to climate condition.Dealing effectively with the challenges of the present era and providing appropriate development patterns will be achieved by combining indigenous knowledge with modern management.

    Keywords: groundwater management, indigenous knowledge, traditional governance, groundwater governance, Sustainable Development}
  • غفار پوربختیار
    یکی از مناصب سیاسی اداری در نظام خان سالاری جامعه بختیاری، مقام و منصب کلانتری بوده است. کلانتران پس از خان ها دومین مقام ایلی و عشایری بختیاری محسوب می شدند و در سلسله مراتب اداری سیاسی جامعه بختیاری، پس از ایلخانی و ایل بیگی در مرتبه سوم قرار داشته اند. کلانتران از سوی خوانین برگزیده و منصوب می گردیدند و در مقابل آنها مسئولیت داشته و پاسخگو بودند. آنان از طریق پیوندهای ازدواج با خوانین، رشته روابط خود را با آنها تحکیم می بخشیدند. تاریخ انتصاب اولین کلانتر در ایل بختیاری بطور قطعی روشن نیست، اما بدون شک از زمان کریم خان زند به بعد، مقام و عنوان کلانتری در بختیاری وجود داشته است. در طی اواخر قاجار و در دوره پهلوی مقام و جایگاه کلانتری و وظایف او دچار تغییر و تحول اساسی گردید. پس از فتح تهران توسط بختیاری ها و عزیمت و اقامت خوانین بزرگ بختیاری در تهران و شهرهای بزرگ، کلانتران در ایل اعتبار بیشتری کسب کردند. پس از تضعیف اقتدار خوانین توسط رضاشاه، از قدرت آنها کاسته نشد، بلکه قدرت آنان افزایش نیز یافت. اما به لحاظ رسمی و به مرور زمان قدرت آنها نیز دستخوش تغییر گردید.
    کلید واژگان: خان, کلانتر, مدیریت محلی, حکمرانی سنتی, طایفه, ازدواج}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال