جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « Homo academicus » در نشریات گروه « علوم اجتماعی »
تکرار جستجوی کلیدواژه «Homo academicus» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
کشور ما یکی از بزرگترین نسبت های دانشجویان و دانش آموختگان را در سطح عالی، به نسبت کل جمعیت در جهان دارد. با وجود این، اکثریت قریب به اتفاق کنشگران آموزش عالی معتقد به آن نیستند که «جماعت دانشگاهی» در مفهوم متعارف این واژه در ایران به وجود آمده باشد. در این مقاله ضمن تبیین این موضوع و رابطه و مباحث آن در همین حوزه از علوم، به نسبت آن با مفهوم بوردیویی «انسان دانشگاهی» و به طور خاص به اهمیت زبان و تاثیر آن در این فرایند، اشاره خواهیم کرد. پرسش اصلی مقاله بنابراین، در کنار تشریح وضعیت موجود، آن است که آیا ما با کمبود یا نبود یک «زبان دانشگاهی» نیز سروکار داریم؟ اگر آری چرا؟ و رابطه این زبان با آنچه شاید بتوان زبان متعارف اجتماعی نامید در شرایطی که انحصار علم به شدت در حال بیرون رفتن از دست دانشگاهیان است و در کشوری که از خصوصیات بارز آن چند زبانه بودن و چند فرهنگی بودن هویت هایش است، چه می تواند باشد و چگونه باید این روابط را تحلیل کرد؟ مقاله در تحلیل های اصلی خود، لزوم بازنگری ای اساسی در شیوه های تدریس، پژوهش و کنش دانشگاهی را در ساختارها و در فرایندها نشان می دهد و زبان را به عنوان یکی از اصلی ترین ابزارها در این راه معرفی می کند که باید «ساخته شود.
کلید واژگان: آموزش دانشگاهی, انسان دانشگاهی, جماعت دانشگاهی, دانش, دانشگاه, زبان علمی, زبان مردمی, ساختن زبان}A century after the introduction of higher education and 80 years after the founding of the University of Tehran, as the Mother University, Iran has a student population of almost 5 million plus millions more who have already graduated. This country, in comparison to countries with similar populations, has one of the largest proportions of total students and graduates in the higher educational level in the world. In this regard Iran can stand in comparison with developing countries like Turkey as well as developed countries such as France. This is a paradoxical status when the vast majority of Iranian academic scholars believe that an “academic community” has not taken shape in Iran in the conventional sense of the word. In this paper, based primarily on P. Bourdieu approach of “Homo Academicus," we’ve tried to analyze the situation by focusing on one of the most important aspects of the problem: the language issue. The questions to be answered in this paper are as follows: Do we have really a scientific and academic language? If yes, what are its mechanisms and characteristics which influence academic thought in this country? The results of the study reveal that this language, even taken as “existed” is malformed and is far from a means contributing to the constitution of scientific community. This is a more realistic issue concerning the humanities and social sciences. Without such an academic language, the formation of a local or local/global sociological thought is an almost impossible task.
Keywords: Academic Education, Homo academicus, Knowledge, Scientific Community, Scientific Language}
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.