جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « حضرت عیسی(ع) » در نشریات گروه « علوم قرآن و حدیث »
تکرار جستجوی کلیدواژه «حضرت عیسی(ع)» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
داستان تولد، پیامبری و حتی عروج حضرت عیسی (ع) از موضوعاتی است که به صورت مجمل در آیات قرآن کریم بیان شده است. آیه ی 55 سوره آل عمران، به صورت کلی به داستان توفی و عروج اشاره نموده است. باتوجه به اینکه «توفی» بر وجوه گوناگونی دلالت دارد؛ از اینرو چالش گاه مفسران اعم از شیعه و سنی برای نیل به معنای صحیح آن بوده است و هرکدام از مفسران برپایه ی منهج و روش تفسیر خود به بیان معنای آن پرداخته اند. پژوهش حاضر با هدف مداقه در این آیه و ارائه دیدگاه های فریقین در مورد آن از رهگذر مطالعات کتابخانه ای، به احصای بیش از 40 تفسیر مهم شیعی و 50 تفسیر مهم اهل سنت و سپس جمع آوری و تطبیق داده های آنها به روش توصیفی - تحلیلی پرداخته است تا بتواند نظر برگزیده از میان آرای مفسران شیعه و سنی را بیان نماید. جستجوی تطبیق آرای مفسران فریقین، نظر برگزیده مفسران معاصر شیعی را در مورد عدم تقدیم و تاخیر فراز مذکور در مورد توفی روح و جسم حضرت عیسی (ع) با هم حکایت می نماید و رفعت معنوی ایشان از زنده بودن ایشان با توجه به اضراب حرف «بل» در ابتدای آیه 157 سوره نساء:« بل رفعه الله إلیه» خبر می دهد. ضمن اینکه روایات دال بر رجعت ایشان در حکومت حضرت مهدی (عج) در صورت صحت، این نتیجه را تقویت می نماید.
کلید واژگان: توفی, رفع, مفسران شیعه, مفسران اهل سنت, حضرت عیسی ع}The story of the birth, prophethood and even the ascension of Jesus (AS) is one of the topics that are summarized in verses of the Holy Quran. Verse 55 of Surah Al-Imran refers to story of "tovofi" and Ascension. "Tovofi" refers to a variety of aspects. The challenge of Shia and Sunni commentators has been to achieve its correct meaning and each of them has expressed its meaning based on their method of interpretation. The present study tries to review this verse and present the views of Shia and Sunni commentators about it through library studies.This research examines more than forty important Shiite and fifty Sunni interpretations and collects and compares their data in a descriptive-analytical method in order to express the selected opinion of them.Selected views of contemporary Shia commentators indicate the lack of precedence and delay in the ascension of the soul and body of Jesus (pbuh).The word "bal” at the beginning of verse 157 of Surah Al-Nisa: “Allah raised him up unto Himself” proves Jesus high spiritual status and being aliveAt the same time, the narrations indicating the Jesus’ return to the rule of Imam Mahdi (AS), reinforce this result.
Keywords: Tovofi, Raise Up, Shia Commentators, Sunni Commentators, Jesus} -
این مقاله به نقد دیدگاه نویسندگان کتاب «پیامبری دیگر، عیسی (ع) در قرآن کریم» در مورد آیه 35 مریم پرداخته که مخاطب اصلی آیه را مشرکان مکه می دانند و نه مسیحیان. با توجه به اینکه مفسران مسلمان مخاطب اصلی آیه را مسیحیان می دانند، این دیدگاه تفسیر جدیدی است. در این رابطه با روش تحلیل تاریخی محتوایی سوره مریم با استناد به شواهد تاریخی و آیات دیگر و بررسی ادله ای که نویسندگان ارائه کرده اند، این دیدگاه نقد می شود. دلیل اصلی آنها رویکرد همدلانه قرآن کریم با مسیحیان در این سوره است. با پذیرش این اصل، مشخص شد که مخاطب آیه نمی تواند غیر از مسیحیان باشد. سوره مریم در یکی از زمان های حساس تاریخ اسلام، برای ارتباط با مسیحیان نازل شده و در هجرت مسلمانان به حبشه دستمایه ارتباط آنها با نجاشی و پیروزی در مقابل مشرکان بوده است. هر چند محتوای سوره با اعتقادات اصلی مسیحیان، که مورد تایید قرآن کریم است، هماهنگ است، اما قرآن کریم اعتقادات نادرست آنها را نیز با رویکرد همدلانه غیرمستقیم نقد کرده است. بررسی آیات پیرامونی آیه 35 مریم، همچنین آیه 171 نساء و آیات سوره زخرف که نویسندگان به آن استدلال کرده اند، نیز نشان می دهد که مخاطب اصلی این آیه مسیحیان می باشند.
کلید واژگان: آیه 35 مریم, سوره زخرف, حضرت عیسی (ع), فرزند داشتن خدا}This article criticizes the view of the authors of the book "Another Prophet, Jesus (a) in the Holy Quran" regarding the verse 35 of Maryam, who consider the main addressee of the verse to be the polytheists of Mecca and not the Christians. Considering that Muslim commentators consider the main addressee of the verse to be Christians, this view is a new interpretation. In this regard, this point of view is criticized =0with the method of historical-content analysis of Surah Maryam by referring to historical evidence and other verses and examining the evidence presented by the authors. Their main reason is a sympathetical approach of the Holy Quran with Christians in this chapter. By accepting this principle, it became clear that the audience of the verse cannot be other than Christians. Surah Maryam was revealed in one of the critical times of Islamic history to communicate with Christians, and during the migration of Muslims to Habesha, it was the basis of their communication with Najashi and victory over polytheists. Although the content of the Surah is in harmony with the main beliefs of Christians, which is approved by the Holy Quran, but the Holy Quran has also criticized their false beliefs with an indirect sympathetic approach. Examining the verses surrounding Maryam verse 35, as well as Nisa verse 171 and the verses of Surah Zukhruf which the authors have argued, also show that the main audience of this verse are Christians
Keywords: : Verse 35 of Maryam, Surah Zukhruf, Prophet Jesus, God`s Lack of Child} -
اعتقاد به وجود معجزه یکی از اصول پذیرفته شده بیشتر مسلمانان است و بسیاری از آیات و روایات نیز به این مسئله اشاره دارد، با این وجود برخی از اهل قرآن شبه قاره هند، این امر را انکار کرده اند. قرآن بسندگان در این باره به دو فرقه منقسم شده اند. گروهی معجزات مربوط به قبل از پیامبر (ص) را می پذیرند و فرقه دیگر به تمامه وجود معجزات را به دلیل تعارض با قوانین طبیعت انکار کرده اند. آنان برای اثبات ادعای خویش برخی از آیات قرآنی همچون؛ انشقاق ماه، ولادت حضرت عیسی (ع) و سخن گفتن وی در گهواره، متمثل شدن فرشته بر حضرت مریم (ع) و مهیا شدن غذای بهشتی بر ایشان، را بر معانی مجازی و تاویل (براساس معیار خویش)، حمل کرده اند و معانی اصلی آن را انکار کرده اند و آن را برخلاف قوانین طبیعت دانسته اند. از این رو، تحقیق پیش رو بر آن شده، آراء قرآنیان شبه قاره را با روش توصیفی- انتقادی، با تکیه بر اقوال دانشمندان فریقین مورد ارزیابی قرار دهد.
کلید واژگان: معجزه, حضرت مریم (ع), حضرت عیسی (ع), قرآنیان شبه قاره, سر سید احمدخان, غلام احمد پرویز}Belief in the existence of miracles is one of the accepted principles of most Muslims, and many verses and hadiths also refer to this issue, however, some people of the Qur'an in the Indian subcontinent have denied this. The Qur'an has been divided into two sects in this regard. One group accepts the miracles related to before the Prophet (PBUH) and the other sect has completely denied the existence of miracles due to the conflict with the laws of nature. To prove their claim, they used some Quranic verses such as; The splitting of the moon, the birth of Jesus (pbuh) and his speaking in the cradle, the appearance of an angel on Mary (pbuh) and the preparation of heavenly food for her, have been carried on metaphorical meanings and interpretation (according to their standards) and the meanings They have denied its originality and considered it against the laws of nature. Therefore, the upcoming research is aimed at evaluating the opinions of the Qur'anists of the subcontinent with a descriptive-critical method, relying on the statements of foreign scholars.
Keywords: Miracles, Hazrat Maryam (AS), Hazrat Jesus (AS), Koranians of the subcontinent, Sir Seyyed Ahmad Khan, Ghulam Ahmad Parvez} -
مسیله اقتدای حضرت عیسی (ع) به حضرت مهدی (ع) از جایگاه ویژه ای در میان احادیث اسلامی برخوردار است. پژوهش حاضر می کوشد با روشی توصیفی-تحلیلی و با رویکردی تاریخ انگاره ای به بررسی این مسیله پرداخته و آن را با توجه به گفتمان های حدیثی و رویکردهای مختلف محدثان شیعه بازخوانی کند و در عین حال به بررسی سندی آن نیز اهتمام ورزد. نتایج نشان می دهد این گزاره در دوره های مختلف و نزد دانشیان حدیثی شیعه به یک صورت نقل نشده و دست کم، چهار دوره گفتمانی را پشت سر نهاده است: ابتدا در کتاب منسوب به سلیم در ضمن گفت وگوی راهبی مسیحی با امام علی (ع) و همچنین گفتمان تفسیری-روایی کتب منسوب به علی بن ابراهیم قمی و فرات کوفی مطرح می شود؛ سپس نزد عالمانی چون شیخ کلینی و شیخ طوسی جایگاه نه چندان پررنگ آن مشاهده می شود؛ با نقل گسترده آن توسط شیخ صدوق، دوره طلایی خود را طی می کند و تثبیت می شود؛ در دوره بعدی هم نزد محدثان متاخر، جنبه کارکردگرایانه آن و حضور آن در پیوند بیش از پیش با برخی مباحث اعتقادی غلبه می کند. هرچند این گزاره از نظر اصول حاکم بر علم رجال و درایه در میان روایات شیعه به اصطلاح صحیح السند نیست، اما کثرت نقل آن به طرق مختلف در میان فریقین، ارزش آن را نشان می دهد.کلید واژگان: حضرت عیسی (ع), حضرت مهدی (ع), محدثان, انگاره, منابع روایی}The issue of Jesus Christ's following of Imam Mahdi has a specific position among Islamic traditions. The current research attempts to study this in a descriptive-analytical way and with a history approach. Moreover, it aims to restate this based on Hadith discussions and different approaches of Shia scholars of hadith. Results show that this issue hasn't been dealt with in a uniform way and there has been at least 4 discussion era for that. It is mentioned first in a book attributed to Salim under the discussion between a Christian monk and Imam Ali. It's also mentioned under a narrative-interpretative discussion in books attributed to Ali ibn Ibrahim Ghoomi and Forat Kufi. You can later see that but not very clearly mentioned by scholars like koleyni and Toosi. The issue finds its golden era with sheikh Saduq and it becomes confirmed. Later in next eras it also finds its importance with later scholars and one can see the issue in relation with some belief discussions. Although this issue doesn't have a correct evidence among Shia traditions based on principles that rule the science of rejal and derayah but its multitude quote among both Shia and sunni sources shows its value and importance.Keywords: Jesus Christ, Imam Mahdi, Scholars of Hadith, Image, Narrative Sources}
-
پدیده‌ی چندمعنایی(Polysemy) از پدیده‌‌‌های اجتناب ناپذیر در ترجمه بینازبانی است. رابطه هم‌نشینی در پدیده‌ی هم‌نشینی از مفاهیم کلیدی این پدیده است و این تصویر سبب گردیده است بسیاری از پژوهشگران مطالعات اسلامی آن را گونه‌ای از وجوه و نظایر در قرآن تلقی نمایند. کلمه«توفی» در عبارت«إنی متوفیک و رافعک إلی» آیه 55 سوره آل عمران وجوهی از قبیل مرگ، خواب، اخذ کامل، قبض روح و... را دربرمی‌گیرد. ترجمه این فراز از آیه در ترجمه بینازبانی از زبان عربی به زبان انگلیسی باعث چالش هایی در برآورد نزدیکترین و دقیق ترین هم ارز برای آن در ترجمه های معاصر قرآن کریم شده است. در نوشتار پیش‌رو ضمن احصای ده ترجمه از ترجمه‌های معاصر انگلیسی قرآن کریم به روش توصیفی-تحلیلی و با رویکردی به آرای مفسران چنین برمی‌آید که ترجمه شاکر به نسبت دیگر ترجمه‌ها فضای روشن‌تری از آیه را انعکاس می‌دهد؛ دیگر ترجمه‌ها نظیر ایروینگ، پیکتال و سرور به ترجمه‌ای آزاد از آیه روی نموده‌اند و ترجمه‌های مترجمانی همچون صفارزاده، قرایی، مسلمانان‌مترقی و آربری تعهد خود را به الفاظ آیه حفظ نموده و ترجمه‌ای تحت‌الفظی از آیه را بازنمایی نموده‌اند. همچنین ترجمه محمد و سمیرا ضمن تصویری از مرگ حضرت عیسی(ع)، حقیقت ماجرای اعجازبرانگیز آیه را وارونه نموده‌اند.
کلید واژگان: عروج عیسوی, حضرت عیسی(ع), چندمعنایی, توفی, مترجمان انگلیسی معاصر قرآن کریم}The polysemy is one of the inevitable phenomena in inter-lingual translation.The collocation relation in polysemous phenomenon is assumed as one of key concepts at this phenomenon and this image has caused many researchers of Islamic studies to consider it as a kind of figures of speech and similar cases in Quran. Arabic term ‘توفی’ in this Quranic phrase: ‘إنی متوفیک ورافعک إلی: I am going to terminate the period of your stay (on earth) and cause you to ascend unto Me’ may include some concepts.death, sleep, perfect capture and seizure of soul etcTranslation of this phrase of Quranic verse in inter-lingual translation from Arabic to English has led to some challenges in estimation of the closest and most precise equivalent for it in contemporary translations from Holy Quran. In addition to citation from ten translated versions from contemporary translations of Holy Quran in the present paper, and by using descriptive analytical methodology and taking approach toward votes of Quranic exegetes, it is inferred that in comparison with other translation versions, Shakir’s translation may reflect context of this verse more clearly; while, other translation versions . Irving, Pickthall and Sarvar have presented free translation of this verse and translation works such as Saffarzadeh, Qara’i, Progressive Muslims and Arberry remained committed to lexicons at this verse and they represented literal translation from this Quranic verse. Similarly, translation versions from Muhamed and Samira have inversed fact of magic adventure of this verse rather than presentation of an image of death of Jesus Christ
Keywords: Jesus’s Ascension, Jesus Christ (PBUH), Polysemy, Full Seizure (توفی), Contemporary English Translators of Holy Quran} -
پژوهشنامه معارف قرآنی، پیاپی 51 (زمستان 1401)، صص 113 -140نقد و بررسی و معقولیت سنجی آموزه های ادیان یکی از پرسش های مبتلابه بشر است و در این میان، آموزه فدا که به موجب آن بشریت به خاطر گناه ابوالبشر حضرت آدم باید تاوان و خسارتی بپردازد واین خسارت با رنج و مرگ مسیح پرداخته شده است، از جمله مسایلی است که در هاضمه ادراکی و عقلانیت انسان مدرن با چالش هایی مقرون شده است چالش برانگیز در مسیحیت معاصر است. از آنجا که قرآن به عنوان معجزه جاوید در عالم هستی، معیار و محک بی نظیری است برای میزان توجیه پذیری و صحت آموزه های ادیان به ویژه ادیانی که از دستبرد تحریف کنندگان در امان نماندند، مقاله حاضر با هدف بررسی و سنجش این آموزه از نگاه قرآن کریم به روش توصیفی- تحلیلی آیات مرتبط را در معرض تدبر و تامل قرار داده است. نتیجه پژوهش حاکی از آن است که قرآن کریم هم دوش با روایات اسلامی، هیچ گاه این باور را تایید نمی کنند و با تاکید بر عصمت حضرت آدم(ع) و سایر پیامبران، با تصریح به عروج حضرت عیسی(ع) قبل از به صلیب کشیده شدن و هرکسی را مسیول سرنوشت خود دانستن و همچنین معرفی اعمال آدمی به عنوان معیار نجات وی، مساله فدیه را باطل می شمارد.کلید واژگان: قرآن کریم, مسیحیت, تثلیث, فدیه, حضرت عیسی(ع)}Criticism and rationalization in the teachings of religions are the questions affecting mankind, and among them, the doctrine of sacrifice, according to which human beings must pay a ransom and damages for the sin of Abu al-Bashar Adam, and this damage was paid with the suffering and death of Christ (PBUH), is one of the issues that have been faced with challenges in the understanding and rationality of modern man, and it is challenging in contemporary Christianity. Since the Qur'an, as an eternal miracle in the universe, is a unique standard and yardstick for the degree of justifiability and correctness of the teachings of religions, especially those religions that were not spared from the hands of the distorters, the present article aims to examine and measure the doctrine from the perspective of the Holy Quran and use the related verses for deliberation and reflection in a descriptive-analytical way. The result of the research shows that the Holy Qur'an together with the Islamic traditions never confirms this belief, and invalidates the issue of redemption by emphasizing the infallibility of Adam (PBUH) and other prophets, specifying the ascension of Jesus (PBUH) before the cross, considering everyone responsible for his own fate, and also introducing the actions of a person as the criterion for his salvationKeywords: Holy Quran, christianity, trinity, redemption, Jesus (PBUH)}
-
مساله مهدویت، انتظار مصلح کل و موعود منتظر از ویژگی های مختص دین اسلام نیست، بلکه همه ادیان و مذاهب و کیش های آسمانی مانند زرتشت، یهودیت، مسیحیت آن را پذیرفته اند. پیروان آیین های آسمانی در سراسر تاریخ محنت بار خود هر گونه خواری و شکنجه را به این امید برخود هموار کردند که روزی منجی ظهور خواهد کرد و آنان را از جمیع بلاها نجات خواهد داد. اعتقاد به منجی یکی از اصول پذیرفته شده در دین مسیحیت می باشد که در کتاب مقدس آنان منعکس شده است. در مسیحیت برای منجی القاب و ویژگی های مختلفی بیان شده که همگی بر عیسی (ع) پسر مریم انطباق دارند. او نبی، صاحب معجزه، نجات دهنده و رجعت کننده خوانده شده که با ظهور مجدد خود جهان را از تاریکی ظلم و جهل نجات خواهد داد. منجی مسیحیت دارای ماهیت نجات بخشی فردی و هم جمعی است. برای وی دو کارکرد قابل تصور است یکی مبتنی بر شخص او و دیگری بر عمل تاریخی اش. همین امر منجر به تصور دو گونه نجات و منجی شده است: 1. نجات سیال، شخصی و میانجی گرایانه، 2. نجات جمعی، زمان مند و منجی گرایانه. در گونه اول، عیسی (ع) با فدیه کردن خود رابطه میان انسان و خدا را اصلاح می کند و نقش میانجی را دارد تا منجی و در گونه دوم وی با بازگشت مجدد خود و تشکیل حکومت جهانی، عدالت را برپا کرده و پیام انجیل را به همه مردم می رساند و نقش منجی را دارد تا میانجی. در پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی و با مراجعه به کتب و مقاله های نوشتاری سعی شده اعتقاد به منجی در مسیحیت و کارکردهای مختلف عیسی (ع) و نقش و جایگاه وی، مورد تبیین و بررسی قرار گیرد.
کلید واژگان: منجی, مسیحیت, موعودباوری, مهدویت, حضرت عیسی(ع), امام مهدی(عج)} -
«انجیل کودکی توماس» یکی از انجیل های غیر رسمی مسیحیت است که برخی شباهت های میان آن و قرآن کریم، شماری از خاورشناسان را بر آن داشته که پیامبر اکرم برخی از آیات قرآن را از انجیل کودکی اقتباس نموده است. لذا این نوشتار در پاسخ به این مسئله سامان یافته است که میزان تشابهات و اختلافات میان انجیل کودکی با قرآن کریم به چه میزان است و آیا شباهتهای موجود بیانگر اقتباس قرآن از انجیل کودکی است یا خیر؟
بررسی مقایسه ای انجیل کودکی با قرآن کریم نشان می دهد که سخن گفتن در گهواره، شفا دادن بیماری برص و پیسی و نزول مائده آسمانی در شمار معجزاتی است که تنها در قرآن کریم آمده و در مقابل تمیز کردن آبهای رودخانه، افزودن بر مقدار اندک، افزودن درازای چوب، سالم گردانیدن کوزه شکسته و علم به الفبا و حروف، معجزاتی است که تنها در انجیل کودکی آمده است. ساختن پرنده از گل، شفا دادن بیمار، زنده کردن مرده و خبر دادن از غیب نیز مهمترین اشتراکات انجیل کودکی با قرآن کریم است. از سوی دیگر اشتمال این انجیل بر مطالبی چون ذکر پدر و برادر برای عیسی ، نفرین، استهزاء و ناسزا گفتن به افراد توسط عیسی و تفصیل داستانی و تکیه بر جزئیات که تاثیری در بعد هدایتی و تربیتی ندارد و نیز امی بودن پیامبر اکرم و عدم ارتباط و عدم بهره گیری از افراد آگاه به کتب مقدس و تفاوت سبک بیانی و محتوایی قرآن با انجیل کودکی به خوبی گویای خاستگاه وحیانی قرآن و خاستگاه بشری در گزارش های انجیل کودکی است که رویکرد تقدس زدایی از سیمای حضرت عیسی در این انجیل نمایان است.کلید واژگان: قرآن کریم, انجیل کودکی توماس, حضرت عیسی(ع), بینامتنیت, رویکرد تقدس زدائی, سبک بیانی و محتوایی}مجله آموزه های قرآنی, Volume:16 Issue: 29, 2019, PP 223 -250The Infancy Gospel of Thomas is one of informal gospels. Some similarities between it and the holy Quran make some orientalist believe that some verses of the holy Quran have been borrowed from the Infancy Gospel of Thomas by the holy prophet of Islam. Therefore, this note has been organized to answer this problem. How many are similarities and differences between the Infancy Gospel of Thomas and the holy Quran? Are the available dissimilarities showing that the holy Quran being borrowed from the Infancy Gospel of Thomas? The comparative study between the Infancy Gospel of Thomas and the holy Quran indicates that speaking in the cradle, curing patients with Vitiligo and sending down food from heaven are of miracles which are solely mentioned in the holy Quran and in contrast making the disturbed water pure and excellent and multiplying it, stretching wood, fixing the broken pitcher and knowing alphabet and letters are of miracles which are only expressed in the Infancy Gospel and forming sparrows from clay, healing the sick, raising the dead and informing ghayb (unseen) are of the most important similarities between the holy Quran and the Infancy Gospel. From the other side, this gospel including subjects such as stating parents for Jesus (p.b.u.h), cursing, scoffing and abusing people by Jesus and narrative detail and relying on details which have no role in the educational and guiding dimensions and also the holy prophet (p.b.u.h) being illiterate, having no relation with and not using the persons who knew the sacred texts and the difference between the expressive style and the content of the holy Quran with the Infancy Gospel clearly shows the divine origination of the noble Quran and man origination of the Infancy Gospel narrations. The approach of desacralization of Jesus in the Bible is seen.Keywords: The noble Quran_The Infancy Gospel of Thomas_Prophet Jesus (p.b.u.h)_The approach of the desacralization_The content - speech style} -
فصلنامه سراج منیر، پیاپی 27 (تابستان 1396)، صص 91 -115در بررسی بازتاب مضامین مربوط به «دجال» در شعر فارسی، تقابل دجال با حضرت مهدی (عج) و حضرت عیسی (ع) ، نکته ای شایسته توجه است. گروهی از شاعران، مهدی (عج) ، برخی، عیسی (ع) و برخی نیز هر دوی آن ها را در تقابل با دجال می نشانند. زمانی که این تقابل مطرح می شود، در واقع، تنها بیان یک واقعه نیست، بلکه زمینه ای است تا شاعر رویارویی چیزهایی دیگر، مانند رویارویی جان و تن، زمستان و بهار، عقل و عشق، جسم و روح، پادشاه و مخالفان، اهل حق و اهل باطل، خوبان و بدان و… را به تصویر بکشد. این مقاله، ابتدا تقابل دجال با حضرت مهدی و حضرت مسیح در روایات اسلامی را بررسی می کند و آنگاه به بیان این تقابل در شعر فارسی، همراه با شواهد شعری می پردازد. سرانجام، به تحلیل این نکته می پردازد که به چه دلیل، یک شاعر عیسی و شاعری دیگر، مهدی و شاعری نیز هر دوی آن ها را کشنده دجال می داند.کلید واژگان: روایات اسلامی, شعر فارسی, دجال, حضرت مهدی(عج), حضرت عیسی(ع)}Seraje Monir, Volume:8 Issue: 27, 2017, PP 91 -115In the study of the reflection of the contents of the "Dajjal" in Persian poetry, the confrontation between Dajjal and Imam Mahdi (AS) and Jesus (AS) is worthy of attention. A group of poets know that Mehdi (AS) against the Antichrist, others, Jesus (AS), and some, both of them. When this confrontation arises, in fact, it is not just an expression of an event, but it is also a ground that the poet confronts other things, such as the confrontation of body and soul, winter and spring, wisdom and love, the king and the opponents, the people of truth and those who are false, good and bad and so on. This paper first examines the confrontation of Dajjal with Imam Mahdi and Jesus in Islamic Tradditions and then he expresses this confrontation in Persian poetry, along with poetry evidence. Finally, this article analyzes the issue of why a poet knows Jesus and another poet, Mehdi and another poet both of them as the murderer of Dajjal.Keywords: Islamic Tradditions, Persian poetry, Dajjal, Hazrat Mahdi (AS), Jesus (AS)}
-
قرآن کریم موضوع وفات و رفع عیسی (ع) را در پنج آیه مطرح کرده است. اطلاق کلمه «توفی» در قرآن بر مرگ و خواب موجب شده است که مفسران در تبیین وفات عیسی (ع) و کیفیت آن دچار اختلاف شوند. این مقاله بعد از گردآوری و نظام بخشی دیدگاه های تمام مفسران شیعه و اهل تسنن در این باره، با روش تحلیل محتوای کیفی (توصیفی تحلیلی)، به تجزیه و تحلیل و نقد استدلال های مفسران پرداخته و سرانجام با تکیه بر روش تفسیر قرآن به قرآن، به این نتیجه دست یافته است که اقتضای جمع میان آیات قرآن این است که حضرت عیسی (ع) به صورت زنده، توامان با جسم و روح به آسمان رفع و توفی شده است و دیدگاه های دیگر از جمله احتمال مرگ طبیعی و عادی حضرت عیسی (ع) پیش از عروج جسم او به آسمان که در عرض احتمال های دیگر در ضمن دیدگاه دو مفسر بزرگ معاصر شیعه (علامه طباطبایی و آیت الله جوادی آملی) مطرح شده است، غیر قابل پذیرش می باشد.کلید واژگان: حضرت عیسی (ع), توفی, رفع, جسم, روح}Qur'anic Researches, Volume:21 Issue: 3, 2016, PP 134 -153The Holy Qurān has brought up the issue of the death and ascension of Jesus (A.S.) in five āyas. The application of the word tawaffā (recompense) to death and sleep in the Qurān has caused the interpreters to differ in explanation of the death of Jesus (A.S.) and its quality. After compiling and systematizing the viewpoints of all Shīa and Sunnī interpreters in this respect, the present article has analyzed and critiqued the interpreters arguments with the content analysis (descriptive-analytical) method and has finally concluded that the expediency of reconciling among the āyas of the Qurān reveals that Prophet Jesus (A.S.) has been ascended to heaven and recompensed alive together with his soul and body; and other viewpoints, including the possibility of the natural death of the Prophet Jesus (A.S.) before the ascension of his body to heaven, which is brought up along with other possibilities among the viewpoints of the two great contemporary Shīa interpreters (Allama Tabatabai and Ayatollah Jawadi Amuli), are unacceptable.
-
پژوهش حاضر، تحت عنوان «اسرائیلیات داستان حضرت مریم وعیسی(ع)در تفاسیر فریقین، با تاکید بر بحارالانوار»، با هدف استخراج روایات اسرائیلی بحارالانوار در نقل قصص مربوط به آنان نگارش یافته است. هدف عمده این بوده که با بررسی متن بحار در این بخش ها، و سایر آثار علامه مجلسی و تطبیق آن با تفاسیر فریقین، احادیث اسرائیلی داستان آن دو بزرگوار ونحوه برخورد علامه با این روایات و راویان آن ها استخراج شود.
برخی بزرگان (از جمله علامه طباطبایی و علامه عسکری) معتقدند، علامه در انتخاب روایات معتبر و بازشناسی آنها از احادیث ضعیف، تلاشی نداشته و هر غث و سمینی را در بحارالانوار کنار هم گردآورده و به صحت و سقم محتوایی و درستی یا نادرستی نسبت آنها به معصومین، توجهی نداشته است؛ حال آن که بر اساس تامل صورت گرفته در «بیان»ها و توضیحات علامه، ذیل روایات این بخش های بحار، و تطبیق آن با تفاسیر دیگر می توان به تطابق نداشتن پندار عمومی با واقعیت درباره چگونگی مواجهه مولف بحارالانوار با روایات پی برد.
به عبارت دیگر باید گفت از میان انبوه احادیث این بخش های بحار، تعداد بسیار اندکی روایت اسرائیلی را می توان یافت؛ در این موارد هم علامه یا صریحا رای به نادرستی آن ها داده، و یا با توجه به دیگر ملاک های ایشان در سایر موارد می توان بی اعتباری آن را در نظر علامه به اثبات رساند، چرا که اظهار نظر صریح و قاطع علامه در بطلان اسرائیلیات و راویان آن ها در سراسر بحار به چشم می خورد.
بنابراین، باید گفت علامه مجلسی، در انتخاب روایات بحار دقت لازم را داشته و آن ها را بر اساس ملاک ها و معیارهای خاص خود گزینش کرده است و بدین ترتیب از نفوذ شمار زیادی روایت اسرائیلی به جامع حدیثی بحارالانوار، جلوگیری نموده اند. پس توجه به اسرائیلیات و راویان آن ها و اظهار نظر صریح و قاطع در بطلان آن ها، از موضع گیری های مهم علامه مجلسی در گزینش روایات بحاراست.کلید واژگان: اسرائیلیات, تفسیر موضوعی, نقد حدیث, بحارالانوار, علامه محمد باقر مجلسی, حضرت مریمI, حضرت عیسی(ع)}The present research entitled "the Israiliyyat of the story of Mary and Jesus (p.b.u.t) in Shia and Sunny commentaries, with emphasis on Behar al-Anwar" was conducted with the aim of extracting the Israiliyyat of Behar al-Anwar in narrating the stories of Mary and Jesus. It is mainly aimed at extracting the Israiliyyat of these stories and elaborating on how Allamah Majlesi addressed these narratives and their narrators by studying the text of the Behar al-Anwar, reviewing Allamah's other works and comparing and contrasting them with Shia and Sunny commentaries. Some scholars, including Allamah Tabatabaii and Allamah Askari, believe that Majlesi had not tried to select valid narratives and differentiate them from weak ones and had only gathered all valid and invalid hadiths in Behar al-Anwar without considering their validity or invalidity in relation to infallible Imams, while the analysis of his "remarks" and explanations under the aforementioned narratives and comparing them with other commentaries show that general public's conception contradicts with how Majlesi had really addressed these narratives. In other words, it should be said that only few Israiliyyat can be found among many related narratives, which are explicitly rejected by Majlesi or can be invalidated on the basis of Majlesi's other criteria for other narratives, because there are many instances of his explicit and clear rejection of Israiliyyat and their narrators in all parts of Behar al-Anwar. Therefore, it should be said that Allamah Majlesi had carefully selected the narrations on the basis of his specific criteria and had thus prevented the entrance of many Israiliyyat into Behar al-Anwar as a complete collection of hadiths. So, it can be concluded that attention to Israiliyyat, their narrators and explicit and clear rejection of such narratives is one of the Majlesi's important criteria for selecting narratives for Behar al-Anwar.Keywords: Israiliyyat, thematic commentary, critique of hadith, Behar al Anwar, Allamah Mohammad Baqir Majlesi, Lady Mary, Jesus} -
بشارت به وقوع ملکوت که ریشه در آموزه های یهودیت دارد، از تعالیم حضرت عیسی (ع) و مرکز رسالت او قرار گرفته است، زیرا نجات و رستگاری تنها در ملکوت خدا محقق می شود. ملکوت که در عهد جدید، بیشتر با زبان رمز و تمثیل بیان شده، از الوهیت عیسی(ع) آغاز و با تکامل انسان ها، کلیسا و ولایت حواریون، رجعت ثانی، رستاخیز، قیام مردگان، و داوری نهایی مرتبط است. در قرآن کریم ملکوت الهی از خدا آغاز گشته و با امر الهی، هدایت، امامت، یقین، و عرش مرتبط است. در نظام عرش الهی، پیامبران، حاملان عرش هستند که اجرای بخشی از تدابیر خداوند، یعنی هدایت انسان ها را بر عهده دارند و در این راستا از علم حضوری بهره مند شده و با ولایتی که در نفوس مردم دارند، به هدایت می پردازند. نوع دیگری از ملکوت در قرآن کریم جنبه همگانی داشته و محیط بر عالم ملک است و مردم در صورت تزکیه نفس از طریق مشاهده باطنی وارد عالم ملکوت شده و بر این اساس جهان را خدامحور دیده و تنها خدا را شایسته پرستش و عبودیت دانسته و فقط از او استعانت می طلبند. این نوشتار، در صدد است از طریق متون دینی و تفاسیر مربوطه با بیان مفهوم و حقیقت ملکوت در عهدین و قرآن کریم، مبانی مشترک و مورد اختلاف را استخراج نماید.
کلید واژگان: قرآن کریم, حضرت عیسی(ع), عرش الهی, عهدین, ملکوت}Proclaiming the realization of the Kingdom (malakut) rooted in the teachings of Judaism, is one of the main instructions of Jesus and the core of his mission, since salvation and deliverance can only be attained in the Kingdom of God. This Kingdom which is mentioned mainly in allegorical and esoteric language, begins with the divinity of Jesus (as) and is related to the evolution of the human beings, the church, the guardianship of the Apostles, the second return, the Resurrection, the rising of the dead and the final judgment.In the Holy Quran, the Divine Kingdom begins with Allahand is related to his command, his guidance, imamate, conviction and the Throne. As for the Divine Throne, the prophets are the carriers of the Throne who implement part of the Divine Plan, that is the guidance of the people and therefore embrace direct knowledge and with their guardianship over the human soul, can guide them. Another kind of Malakutin the Quran has a general aspect and encompasses the world of kingship (molk), and human beings can experience this aspect of the world by internal observation and insight, therefore seeing the world as it really is, god-oriented; in result of which they consider only Allah as the one to worship and adore and the only one whose assistance, should be asked.This essay tends to examine the concept and reality of the Malakutin Gospel and Quran through religious texts and commentaries and to ascertain the similarities’ and the differences.
Keywords: Quran, Jesus, theDivine Throne, Gospel, the Kingdom (Malakut)} -
یکی از تعالیم انبیاء،چگونگی برخورد و رفتار با مردم و بویژه پیروان ادیان است.در این مقالهبا سوال چگونگی مواجهه با پیروان ادیان دیگر بهبررسی این موضوع با روش تطبیقی (مقارنهالادیان) در قرآن و عهدین پرداخته شده است. قرآن، همانگونه که به سایر جوانب مرتبط با زندگی بشر به طور جامع و کامل توجه داشته و پرداخته، به این امر نیز توجه وافر و شایانی داشته است و دائما جنبه ی اعتدال را گرفته است. برخورد با آنها بسیار آرام و با هدف تربیتی و هدایتی است که آنها می توانند در کنار دیگر قشرها زندگی کنند.البته به شرطی که به دستگاه حکومت جزیه و مالیات بپردازند و با ایشان دشمنی ننمایند.اما اگر ساز مخالفت زده و خلاف اسلام و مسلمانان اقدام کنند،در آن صورت مسلمانان هم باید به مبارزه با آنان به پا خیزند.
کلید واژگان: عهدین, قرآن کریم, پیروان ادیان دیگر, حضرت عیسی (ع), بررسی تطبیقی}One of the teachings of Prophets is how to encounter and treat other people, particularly followers of faiths. Posing the question of how to encounter people of other faiths, this paper addresses the issue by conducting a comparative examination of the Qur’an and the Testaments. The Qur’an, inclusively dealing with all aspects of human life as it does, approaches the issue carefully, always seeking to establish equilibrium. Encounters with followers of other faiths in Islam is thus with gentleness and with goodwill and guidance, allowing them to live in the society along with other strata of people, provided that they pay tribute and that they do not practice hostility. If they do practice hostility and act against Islam and Muslims, they should be confronted.Keywords: Testaments, the Quran, follower of other faiths, Jesus, comparative examination}
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.