جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « ماشیح » در نشریات گروه « علوم قرآن و حدیث »

در طول تاریخ همواره اعتقاد به منجی، دستخوش حوادث و القایات خاصی بوده است. اعتقاد به این آموزه بسته به شرایط جامعه متفاوت بوده، گاهی دارای شدت و گاهی دارای رخوت بوده است. گاهی منجی را با رسالتی قومی و این جهانی و گاهی او را فراقو‌می ‌و فراکیهانی تصور می‌کردند. در هرصورت، این آموزه در طول تاریخ همواره در حال تغییر و تحول بوده است. عناوین مختلفی برای مفهوم منجی آخرالزمان در کتاب‌های عهد عتیق و عهد جدید ذکرشده است؛ یکی از این عناوین که مخصوصا در عهد جدید، مکرر برای منجی آخرالزمان ذکرشده، عنوان «پسر ‌انسان» است. این واژه، معنا و رسالتی فراتر ازآنچه برای ماشیح در یهود ذکر شده را برای منجی آخرالزمان ارایه می‌دهد.
نوشتار حاضر با رویکرد توصیفی–تحلیلی، سیر تطورات و تحولات منجی‌باوری با تکیه بر عنوان «پسر انسان» و بسترهای شکل‌گیری اعتقاد به «پسر ‌انسان» به‌عنوان منجی آخرالزمان را کنکاش نموده و سیری را که در معنا و مفهوم منجی آخرالزمان در هریک از کتاب‌های عهد عتیق و جدید رخ داده، بررسی کرده است.

یکی از اسبابی که در طول تاریخ، انسان ها را به ورطه نابودی کشانده، گناه است، در کتاب مقدس یهودیان به این سنت الهی اذعان شده که سبب بی بهره شدن از انواع نعمت ها، مخصوصا نجات به علت گناه بوده است. در آنجا بر این حقیقت اذعان می کند تا بنی اسراییل و یهود خدا را پرستش می کردند خدا هم به عنوان تنها منجی قوم در کنار آن ها بوده است اما وقتی عصیان کردند و توبه نکردند خدا آن ها را تنها گذاشت و آن ها را مبتلا به انواع بلاها کرد.
این پژوهش کوشیده است با رویکرد توصیفی- تحلیلی و باهدف تبیین جایگاه یکی از موانع ظهور ماشیح که گناه باشد این حقیقت را اثبات کند که همان طور که گناه سبب بلا و رنج بنی اسراییل و یهود شده توبه هم می تواند این گرفتاری ها را از این قوم رفع کرده و مقدمات نجات را فراهم کرده و ظهور ماشیح را به جلو بیندازد.

آرمان شهر یا مدینه فاضله، از مفاهیمی است که سال ها ذهن اندیشوران زیادی را به خود مشغول کرده است. شاید بتوان گفت از همان ابتدا که بشر توانست مفهوم جامعه بشری را درک کند، از پس سختی ها و مصائب، آرزوی چنین جامعه ای را با خود همراه کرده. این امید، همچنان تا به امروز ادامه یافته و تسکین دهنده بشر برای رهایی از مشکلات شده است.
این آرزوی بشر، توسط ادیان به اوج خود می رسد و با ظهور مردی که منجی جهان است، حقیقت می یابد. البته باید گفت که مدینه فاضله پیامبران الهی در مقایسه با آرمان شهرهایی که اندیشه بشر، آن ها را طراحی کرده است، تفاوت ماهوی دارد؛ چرا که پیامبران الهی، به دنبال استقرار نظامی مطلوب برای زندگی بشر و سعادت او رفته اند که قانونگذار آن، خالق انسان ها است. البته تعبیر آن ها از آرمان شهر نیزجامعه ای است که اجرا کنندگان آن، پروا پیشگان وارسته ای هستند که خود را برابر خدا مسوول می دانند و آماده پاسخگویی از عملکرد خویش در روز واپسین هستند و در پی آن، هدایت مردمان را هدف نهایی خود قرار داده اند.
این حکومت آرمانی، مورد توجه همه ادیان الهی قرار گرفته است. از جمله می توان به مکتب یهود اشاره کرد.تشکیل حکومت آرمانی ماشیح یا همان موعود یهود، موضوع بسیاری از متون عهد عتیق است که به شکلی مستقیم یا غیرمستقیم مورد اشاره قرار گرفته و آینده ای روشن را در پیش روی پیروان خود ترسیم کرده است. حال با بیان یک سلسله شرایط و ویژگی های چنین جامعه ای از منظر یهود، در صدد ترسیم آرمان شهر موعود یهود برآمدیم که عاملی در راستای بسیاری از اقدامات یهودیان است.