به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « واژگان قرآن » در نشریات گروه « علوم قرآن و حدیث »

تکرار جستجوی کلیدواژه «واژگان قرآن» در نشریات گروه «علوم انسانی»
  • حمیده مروتی شریف آباد*، سید محمد ایلیا اسعدی فیروزآبادی
    «معناشناسی» یکی از شاخه های زبان شناسی است که به مطالعه معنا با بررسی مواردی چون جنبه آوایی کلمه، ساختار صرفی، کارکرد نحوی هر واژه در جمله و معانی مفرد کلمه یا همان معنای قاموسی آن می‎ پردازد. یکی از راه های درک و فهم معارف قرآنی، شناخت معنای واژگان آن به شکل دقیق است. «مخضود» از واژگانی است که در قرآن کریم تنها یک بار در سوره واقعه و در کنار کلمه «سدر» آمده است. مفسران برای این واژه معانی متعددی آورده اند از جمله زدودن خار، بدون خار، نرم و سر فرودآورده و پرمیوه و بی آزار. بسیاری از لغویان نیز همین معانی را برای ریشه «مخضود» ذکر کردهند  و البته معانی دیگری را هم بر آن افزوده اند. حال این مسیله مطرح است که واژه «مخضود» در قرآن بر چه معنایی دلالت دارد؟ لذا نوشتار حاضر با هدف پاسخ به این سوال به شیوه توصیفی، تحلیلی واژه مخضود را در سطح آوایی، صرفی، نحوی و نیز لغت نامه ها مورد بررسی قرار داده است. همچنین دیدگاه های مفسران را در مورد این کلمه بررسی نموده است. دستاوردهای این پژوهش نشان می دهد که واژه مخضود مشترک لفظی است که رابطه مجازی و علاقه مشابهت میان معانی مختلف آن وجود دارد.
    کلید واژگان: معناشناسی, واژگان قرآن, واژه مخضود, نرم و سرفرودآورده, بدون خار}
    Hamideh Morowati Sharifabad *, Seyyed Muhammad Ilya Asaadi Firouzabadi
    Semantics is one of the branches of linguistics that studies the meaning by examining things such as the phonetic aspect of the word, morphological structure, syntactic function of each word in the sentence and the singular or dictionary meanings of the word. One of the ways to understand Quranic teachings is to know the exact meaning of its words. "Makhdhoud" is one of the words that appears in the Holy Qur'an only once in the Surah Al-Waqe’ah and next to the word "Sedr". The exegetists have given several meanings for this word, including: removing thorns, without thorns, soft and lowered head, fruitful and harmless. Many lexicographers have also mentioned the same meanings for the root of Makhdhoud and of course added other meanings to it. Now this issue is raised, what does the word "Makhdhoud" mean in the Qur'an? Therefore, with the aim of answering this question, the present article has analyzed the word "Makhdhoud" at the level of phonetics, morphology, syntax and dictionaries in a descriptive-analytical way. It has also examined the views of exegetists about this word. The results of this research show that the word "Makhdhoud" is a verbal common word that has a figurative relationship and similarity connection between its different meanings.
    Keywords: semantics, words of the Quran, the word Makhdhoud, soft, humble, without thorns}
  • محمد قاسمی شوب *

    مفردات پژوهی در قرآن، از ارکان بنیادین فهم عبارات قرآن محسوب می شود که از زوایا و نگاه های گوناگون مورد واکاوی قرار گرفته است و از جمله اندیشمندانی که به این مهم پرداخته، امین الخولی- محقق معاصر مصری- است. این جستار با بهره گیری از روش توصیفی- تحلیلی، بایسته های مفردات پژوهی از منظر وی را مورد بررسی قرار داده و بدین رهیافت رسیده است که خولی، مفردات پژوهی را در سه گام لازم می داند: 1- مفردات پژوهی لغوی؛ 2- مفردات پژوهی قرآنی؛ 3- تحلیل داده های بدست آمده از مراحل قبل با رویکرد عدم ترادف. از منظر خولی، در گام نخست باید به چند بایسته توجه لازم را مبذول داشت که عبارتند از: 1- تطور معنایی واژگان؛ 2- فهم معنای عصر نزولی کلمات؛ 3- تشخیص معرب یا عربی بودن واژگان؛ 4-محور قرار دادن اصل حسی؛ 5- تحلیل معنا با تکیه بر حس و ذوق عربی. با این حال، نظریه خولی با وجود همه نقاط قوتی که دارد، از سه بعد با انتقاد مواجه است: 1- استقراء ناتمام شواهد؛ 2-وجود ابهام در برخی از بایسته ها؛ 3- عدم احصاء همه بایسته ها.

    کلید واژگان: واژگان قرآن, مفردات پژوهی, امین الخولی, بایسته های واژه کاوی}
    Mohammad Ghasemi Shoob *

    Content research in the Qur'an is one of the fundamental pillars of understanding the expressions of the Qur'an, which has been studied from various angles and perspectives, and among the thinkers who have dealt with this issue is Amina al-Khouli, a contemporary Egyptian scholar. Using a descriptive-analytical method, this paper examines the requirements of content-research from his perspective and has reached the approach that Kholi considers content-research necessary in three steps: 1- Content-research Lexical; 2- Quranic research content; 3- Analyzing the data obtained from the previous steps with the non-synchronization approach. From Kholi's point of view, in the first step, the necessary attention should be paid to several requirements, which are: 1- Semantic evolution of words; 2- Understanding the meaning of the descending age of words; 3- Recognizing whether the words are Arabic or Arabic; 4. Axis of sensory principle; 5- Analysis of meaning based on Arabic sense and taste. However, despite all its strengths, Kholi's theory is criticized from three dimensions: 1- "Incomplete induction of evidence"; 2- "Existence of ambiguity in some requirements"; 3- "Not counting all the requirements".

    Keywords: Amin Al-Khouli, Content research, Quranic words, Word mining requirements}
  • حمیده مروتی شریف آباد*، سید محمد ایلیا اسعدی فیروزآبادی
    «معناشناسی» یکی از شاخه های زبان شناسی است که به مطالعه معنا با بررسی مواردی چون جنبه آوایی کلمه، ساختار صرفی، کارکرد نحوی هر واژه در جمله و معانی مفرد کلمه یا همان معنای قاموسی آن می‎ پردازد. یکی از راه های درک و فهم معارف قرآنی، شناخت معنای واژگان آن به شکل دقیق است. «مخضود» از واژگانی است که در قرآن کریم تنها یک بار در سوره واقعه و در کنار کلمه «سدر» آمده است. مفسران برای این واژه معانی متعددی آورده اند از جمله زدودن خار، بدون خار، نرم و سر فرودآورده و پرمیوه و بی آزار. بسیاری از لغویان نیز همین معانی را برای ریشه «مخضود» ذکر کردهند  و البته معانی دیگری را هم بر آن افزوده اند. حال این مسیله مطرح است که واژه «مخضود» در قرآن بر چه معنایی دلالت دارد؟ لذا نوشتار حاضر با هدف پاسخ به این سوال به شیوه توصیفی، تحلیلی واژه مخضود را در سطح آوایی، صرفی، نحوی و نیز لغت نامه ها مورد بررسی قرار داده است. همچنین دیدگاه های مفسران را در مورد این کلمه بررسی نموده است. دستاوردهای این پژوهش نشان می دهد که واژه مخضود مشترک لفظی است که رابطه مجازی و علاقه مشابهت میان معانی مختلف آن وجود دارد.
    کلید واژگان: معناشناسی, واژگان قرآن, واژه مخضود, نرم و سرفرودآورده, بدون خار}
  • حسن خرقانی *

    ساخت متنی منسجم و فصیح از واژگان، نیازمند انتخاب درست و دقیق هر واژه و جاگذاری صحیح آن در بافت سخن است. در قرآن کریم با گفتار خالق سخن روبه رو هستیم که گزینش و چینش واژگان در سخن او با بنده بسیار متفاوت است و توجه به تمامی ابعاد آوایی و معنایی در کلام او به خوبی رعایت شده است. این مقاله نقش تناسب آوایی را در گزینش و چینش واژگان قرآنی دنبال می کند و در صدد است به این پرسش پاسخ دهد که تناسب های آوایی واژگان، در متن قرآن چه اندازه است و آیا این تناسب می تواند یکی از ابعاد انتخاب کلمات باشد؟ با گذری در قرآن کریم روشن می شود که تناسب واژگان با یکدیگر در آن، چه در قالب آنچه در ادبیات مطرح است و چه در سطح فراتر از آن، در جریان است و قرآن حتی با کاربرد آوایی مشترک در دو واژه، آن دو را با یکدیگر و نیز با بافت آوایی متن همسان می سازد.

    کلید واژگان: واژگان قرآن, تناسب واژگان, واژه گزینی, تناسب آوایی}
    Hassan Kharghani *

    Creating a coherent and eloquent text requires the correct and accurate selection of each word and its correct placement in the context. Attention to all phonetic and semantic dimensions in his words is well observed. This article examines the role of phonetic appropriateness in the selection and arrangement of Qur’anic words and tries to answer these questions: How many phonetic proportions are in the Qur'an? And can this proportion be one of the dimensions of word choice? A review of the Holy Qur'an makes it clear that the appropriateness of words exists, both in literary formats and beyond and even with the use of the same phoneme in two words, the Qur'an identifies the two with each other and also with the phonetic texture of the text.

    Keywords: Qur’anic words, Vocabulary appropriateness, word selection, phonetic appropriateness}
  • قاسم فائز*، مریم گوهری
    تدقیق در معانی واژگان، نقش مهمی در فهم قرآن کریم دارد. یکی از انواع روابط حاکم بر واژگان، مشترک معنوی است. عدم شناخت دقیق مشترک معنوی منجر به خلط آن با مشترک لفظی شده که این امر منجر به فهم نادرست قرآن شده است. توجه به این مهم در فهم مراد خداوند بسیار مفید و موثر است، درحالی که نادیده گرفتن آن به هنگام پژوهش در واژگان، مفسر را به مجاز، استعاره و مواردی از این قبیل سوق می دهد؛ ازاین رو لغزش های فراوانی در معنا و مصداق مشترک معنوی در کتاب های وجوه و نظائر، ترجمه ها و تفاسیر رخ داده است. این مقاله با روش توصیفی- تحلیلی درصدد بیان چیستی اشتراک معنوی، تاثیر آن در فهم قرآن، شیوه ترجمه و لغزش های مترجمان بوده و به نتایج زیر رسیده است: مشترک معنوی، لفظی است که دارای یک معنا با مصادیق متعدد است که در هر جا از قرآن، یکی از مصادیق آن مراد است. ترجمه لغوی لفظ مشترک معنوی به جای تعیین مصداق، ذکر مصداق نادرست، عدم تعیین مصداق و ذکر مصداق به عنوان معنای اصلی، مهم ترین لغزش های ترجمه در ارتباط با این واژگان است.
    کلید واژگان: قرآن, مشترک معنوی, مصداق, واژگان قرآن, ترجمه قرآن}
  • سید مهدی موسوی *، سید علی اکبر ربیع نتاج، زینب سادات حسینی

    مترجمان معاصر، واژه «موقوتا» در آیه 103 سوره نساء ﴿… إن الصلاه کانت علی المومنین کتابا موقوتا﴾ را به نحوی متفاوت از همدیگر ترجمه کرده اند. این کلمه در برخی ترجمه ها به معنای «وقت های معین نماز» و در دیگر ترجمه ها به معنای «واجب یا لازم و ثابت بودن نماز» آمده است. برخی از این ترجمه ها، بر مبنای ظاهر الفاظ آیه و بدون توجه به قرائن دیگر مانند سیاق و روایات معتبر انجام گرفته و مراد اصلی خداوند به طور دقیق منتقل نشده است؛ چنانکه روایات قابل توجهی از معصومان (ع) نیز معنای دیگری برای آیه شریفه بیان نموده اند. در نوشتار حاضر که به روش توصیفی تحلیلی سامان یافته، میزان تطابق ترجمه های معاصر در ترجمه این واژه با بیان اهل بیت (ع) ، یعنی آگاهان به مراد واقعی خداوند، ارزیابی شده و در نهایت، ترجمه دوم سازگارتر با روایات تشخیص داده می شود. در همین راستا، نقش کلام معصومان (ع) در تشیخص ترجمه صحیح قرآن مجید نمایان می گردد.

    کلید واژگان: ترجمه قرآن, نقد ترجمه, واژگان قرآن, روایات معصومان, موقوتا}
    sayed mehdi mosavi, seyed ali akbar rabinataj, zeynad sadat hoseini

    Contemporary translators have translated the word "maqutā" in the verse “…Surely prayer is a timed ordinance for the believers” (4:103) in a different way. In some translations, this word is translated as "certain times of prayer" and in some others it is translated into "obligatory or necessary and constant prayer". Some of these translations are based on the apparent meaning of the words regardless of other indications, such as the context and authentic traditions, and the original intention of God has not been accurately transmitted; as significant traditions of the Innocents (a.s) also have expressed another meaning for the verse. By a descriptive-analytical method, in this paper, the degree of agreement of contemporary translations in the translation of this term with expression of the Innocents (a.s), who are aware of true intention of God, has been evaluated, and ultimately, researches revealed that the second translation is more consistent with traditions. In this regard, role of word of the Imams (a.s) is shown in the correct translation of the Holy Quran.

    Keywords: Translation of Quran, Translation Criticism, Quranic Words, Traditions of Innocents, Maqutā}
  • مهدی مطیع، الهام آقادوستی، فاطمه سادات نیکزاد حسینی
    سنت‏های الهی قوانین تغییرناپذیر خداوند است که علم به آنها می تواند راه درست زندگی را به انسان بنمایاند. یکی از راه های دستیابی به این علم، بررسی معناشناسانه واژگان حوزه «سنت»در قرآن کریم است.
    در این روش، واژگان کلیدی این حوزه معنایی تعیین شده، ارتباطات آنها از جهات مختلف ارزیابی می‏شود تا نظام معنایی سنت در قرآن کریم آشکار گردد.
    پیش نیاز کشف این روابط پیچیده معنایی در نگرشی کلان، داشتن نگاهی خرد و جزءنگر به بنیان‏های معنایی واژگان است.
    در نگاه خرد، مولفه های معنایی واژگان کلیدی استخراج می شود، و در نگاه کلان، با ترسیم میدان های معناشناسی و شبکه معنایی، سازوکار و ارتباطات میان واژگان مورد پردازش قرار می‏گیرد. باتوجه به گستردگی موضوع، تحقیق حاضر، تنها نگاهی جزءنگر به تعدادی از واژگان حوزه معنایی «سنن» در قرآن کریم دارد.
    کلید واژگان: سنت های الهی, واژگان قرآن, امرالهی, حکم الهی, اذن الهی}
  • سید محمدرضا میرسید *، محمدرضا حاج اسماعیلی
    قرآن پژوهان همواره برای دریافت معانی واژگان قرآن از منابع گوناگونی مانند احادیث معصومین(ع)، روایات صحابه و معاجم لغوی بهره جسته اند. لغویان نیز احادیث معصومین(ع) را منبع گرانقدری برای واژگان عصر نزول دانسته و بعضا برای اثبات مدعای خویش به همین احادیث استناد کرده اند. هرچند بهره گیری از آیات قرآن و احادیث سبب تقویت و غنای فرهنگ های واژگانی می شود لیکن ممکن است موهم این باور شود که این دسته از فرهنگ ها به تنهایی می توانند نیازمندی رجوع به روایات تفسیری را نیز مرتفع سازند. به همین جهت ضرورت دارد وضعیت فرهنگ های واژگانی نسبت به روایات تفسیری به درستی تبیین شود. ارائه نمونه ها و شواهدی که پیش از این ذکری از آنها در پژوهش های قرآنی به میان نیامده می تواند در جهت تحقق این هدف راهگشا باشد. اهمیت این تحلیل در این است که از یک طرف، روایات تفسیری را به عنوان یک منبع قابل اعتماد معرفی می کند و از طرف دیگر، بر ناکافی بودن مراجعه صرف به فرهنگ های واژگانی تاکید می نماید. در تایید این مدعا شواهد عدیده ای به صورت توصیفی تحلیلی ارائه شده است تا در راستای تبیین نسبت بین فرهنگ ها و روایات معصومین(ع) در خصوص معانی واژه های قرآن کریم روشنگری نماید.
    کلید واژگان: واژگان قرآن, احادیث امامیه, فرهنگ لغت, معناشناسی}
    Sayyed Mohammad Reza Mirsayyed*, Mohammad Reza Haj Esmaeily
    To find the meaning of Holy Quran's words, the researchers in the field of Quran have used different sources including the prophet and Imam's traditions as well as dictionaries. Lexicologists have also considered the traditions as an invaluable source and in some cases, to assert their views, have referred to the traditions. Although using the Quranic verses and traditions leads to the enrichment of the dictionaries, it may result in this belief that such dictionaries in their own can meet the user' needs without referring to the traditions. In this paper, presenting some instances which have been neglected in the Quranic researches might be revealing. The importance of this research on the one hand is the introduction of such traditions as a trusted source and on the other hand it insists on this fact that the dictionaries do not suffice. To prove this issue and to reveal the possible relationships between the dictionaries and the traditions, some instances are presented through a descriptive-analytic way.
    Keywords: Quranic words, Emimate tradition, dictionary, semantics}
  • مینا شمخی*
    تفسیر لغوی، شیوه ای است که مفسر، لغات و واژگان آیات قرآن کریم را از زوایای گوناگون، مورد بررسی قرار داده و در برداشت های تفسیری خود، مفردات الفاظ قرآن و معانی گوناگون هر لغت، ریشه و اصل هر لفظ و نیز ترکیب جمله ها را محور استناد قرار می دهد. شکی نیست پیامبر (ص) طبق سنت الهی، روش خاصی را برای فهمانیدن مقاصدش اختراع نکرده است و با قومش با همان طریقه مانوس تفهیم و تکلم که بر ایشان شناخته شده بود، سخن گفته است؛ ولی همه ی عرب زبانان زمان نزول، از معانی مختلف همه ی واژگان قرآن آگاه نبودند و در مواردی که برای فهم الفاظ و عبارات قرآن دچار اشکال می شدند، نیازمند تحقیق و تفحص از مفاد واژگان از محضر پیامبراکرم (ص) می شدند. بنابراین لغت، از همان ابتدای نزول قرآن تاکنون، اساس در شناخت دلالت های واژگان قرآنی و آگاهی به راز اعجاز ترکیب قرآنی است.
    کلید واژگان: واژگان قرآن, پیامبر اکرم (ص), تفسیر لغوی, زبان عرب, متقدمان}
    Mina Shamkhi *
    Lexical interpretation is a method that guides interpreter to study words and Vocabulary of Quran from different perspectives and in his interpretative understandings of Quran's terms refers mainly to various definitions of a word, their roots and the compositions of the sentences. There is no doubt that the holy prophet, based on divine tradition, didn’t invent a new method to explain his purposes and talked to his people using the well-known way of explanation and speak in their own language. However, at the time of the revelation of Quran, there were some Arabs, who didn’t understand completely the definition of some of the Quranic terms and were forced to ask that from the holy prophet (PBUH). So, we can argue that terminology has been the basis in understanding the Quranic word's implications and knowing the miracles in the compositions of Quran.
    Keywords: Quranic terms, Holy prophet (PBUH), Lexical Interpretation, Arabic language, Early Interpreters}
  • محمدحسین مدنی
    ابان بن تغلب (م 141 ق) از سرآمدان شاگردان مکتب اهل بیت: بود که افتخار همراهی امامان معصوم زمان خود را داشت. مهارت وی در علوم گوناگون به شخصیت او جامعیتی بخشید که هم شیعه و هم اهل سنت را به ستایش وا داشت. ابان، معارفی ناب آموخت و هم زمان به پرورش و تدوین آن ها پرداخت. تالیفات ابان همچون انبوهی از نگاشته های عصر وی به دست ما نرسیده است؛ اما میان آثار موجود می توان محتوای آن ها را تا حدودی ردیابی و بازیابی کرد. این نوشتار بر آن است تا جایگاه ابان بن تغلب را در تفسیر قرآن بیان، و ویژگی های تفسیر «غریب القرآن» یا «معانی القرآن» وی را بازگو نماید.
    کلید واژگان: ابان بن تغلب, تفسیر قرآن, غریب القرآن, معانی القرآن, واژگان قرآن}
    Mohammad Hossein Madani
    Aban ibn Taghlab (d. 141 AH) was one of the Ahl al-Bayt’s elite students who had the honor of being with the Infallible Imams of his time. His skills in a variety of sciences gave him a perfect character that made both Shiite and Sunni praise him. Aban learned many things from Ahl al- Bayt’s pure teachings and at the same time tried to nurture and compile them. Aban’s compilations, like many writings of his time are completely lost. But the content of their works can be tracked and recovered somewhat. This paper tries to express the Taghlab’s status and retell the exegetical features of "Gharib al-Quran" or "Ma`ani al-Quran".
    Keywords: Aban bin Taghlab, Exegesis of the Quran, Gharib al Quran, Maani al Quran, Words of Quran}
  • علی راد، مریم نساج
    گام نخست برای دستیابی به معارف قرآن، شناخت دقیق معانی واژگان آن است. در قرون اخیر با رواج رویکرد معناشناسی در مطالعات قرآنی، شیوه ای نوین در این عرصه پدید آمد. هدف این شیوه، اکتشاف معنایی است که ورای لایه های متن نهفته شده است تا بتوان از طریق ساختار و الفاظ خود قرآن و روایات، معنای دقیق و جامع واژه مورد نظر را استخراج نمود. این رویکرد، با روش پیشینیان در چگونگی معناشناسی تفاوت هایی دارد. از مشهورترین این روش ها روش ایزوتسو است که مدل معیار این پژوهش در معناشناسی واژه قرآنی اخبات بوده است. نخست این واژه را از منظر لغوی و سپس معناشناسی بررسی کرده و در چند مرحله آن را تجزیه و تحلیل کرده و از این طریق، جایگاه خاص و ویژه مخبتین را که جزء مومنان حقیقی اند و مقامی برتر از محسنین، متقین، منیبین، خاضعان و خاشعان دارند، نشان داده شده است.
    کلید واژگان: واژگان قرآن, معناشناسی, اخبات, تسلیم, استکبار}
    Ali Rad, Maryam Nassaj
    The first step to access the knowledge of the Quran is to know the exact meanings of its terms. In the recent decades with a wider currency of the semantic in the Quranic studies, a new method emerged to explore the meanings which are covered under the text layers to extract the precise and comprehensive meanings of the terms through the structure and vocabulary of the Quran and traditions. This approach is different from the antecedents’ method in the semantic manner. One of the most famous methods is Izutsu method which has been the criteria model of this research in the semantic Quranic term of Ekhbat. First, it has been studied from the view of the literal point and subsequently semantic and it has been analyzed in the several stages and through this way it has been noted the special and specific position of Mukhbetin (Humble ones) who are the real faithful and having higher position than Muh’sinīna (good doers) and Mutaghin(who are god fearing), Munibin (whom turn in repentance), Khādiīna (humility) and Khāshiīna (humble submissive).
    Keywords: The Quran, Semantic, Ekhbat, Submission, Arrogance}
  • اصغر هادی
    معناشناسی بخشی از زبان شناسی امروزی (زبان شناسی توصیفی و ساخت گرا)، است. معناشناسی به دنبال مطالعه و بررسی شرایط تولید معنا و دریافت آن نزد خواننده است. در واقع، نویسنده، اثر را به عنوان تولید دستور زبانی و گرامری نگاه نمی کند و در نگاهی نو به مطالعه فرهنگ واژه و جهان بینی حاکم بر آن می پردازد. از این رو، با علم تفسیر متفاوت است. این روش در میان مستشرقان نظیر ایزوتسو و برخی از محققان اسلامی به کار گرفته شده است. پژوهش حاضر به معناشناسی مفهوم عبودیت در قرآن در چهار گام می پردازد و در نهایت با ارائه تعریف معناشناسانه عبودیت و تبیین جهان بینی آن از دیدگاه قرآن، به مقایسه مفهوم عبودیت در قرآن با مفهوم عبودیت در پیش از اسلام و نیز مفهوم عبودیت در روایات و مصطلحات دانشمندان اسلامی می پردازد.
    کلید واژگان: واژگان قرآن, معناشناسی, عبودیت, بندگی, ایزوتسو}
    Asghar Hadi
    The semantic is a part of the contemporary linguistic (the descriptive and structuralist linguistic). The semantic is to study and examine the condition of the creation of the meaning and its conception to the readers. In the reality, the author does not look at the writing as the creation of the grammar and in a new prospective, the author studies the term culture and the governing weltanschauung of it. Hence, it is distinguished from the interpretation science. This method has been considered by the orientalists like Izutsu and some Islamic scholars. The present research has explained the semantic of the worshiping concept in the four steps (the lexical semantic, the fields of the semantic, the text studies and beyond) and at the end -with stating the semantic definition of the Worshiping and determining the weltanschauung from the view of the Quran- compares the Worshiping concept in the Quran with the Worshiping concept in the pre-Islam and the Worshiping concept in the traditions and the Islamic scholar terms.
    Keywords: The Quran terms, Semantic, Worshiping, Salvation, Izutsu}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال