جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "occasions of revelation" در نشریات گروه "علوم قرآن و حدیث"
تکرار جستجوی کلیدواژه «occasions of revelation» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
هدف این پژوهش پاسخ به این مساله است که روایات اسباب نزول موجود در منابع اهل سنت در فهم قرآن چه میزان و چگونه موثر هستند تا درآمدی برای ارزیابی تاثیر مطالعات فرهنگی بر فهم قرآن در پژوهش های آتی باشد. این پژوهش روایات اسباب النزول رسیده از طرق اهل سنت را از سه منبع مشهور جمع آوری نموده، صرف نظر از اعتبار سندی و متنی، نقش آن ها بر فهم آیات مربوطه را مورد ارزیابی کمی و کیفی قرار داده است. در نتیجه دوازده نقش کیفی به دست آمد و هر روایت به صورت کمی با اختصاص نمره ای بین صفر تا سه ارزیابی شد. تحلیل آماری داده ها نشان داد، 10 درصد از کل آیات قرآن کریم در منابع مذکور دارای روایت سبب نزول است. حال بر اساس روش ارزیابی و فرض های این پژوهش، حدود 10درصد از آیات مورد بررسی (1درصد از قرآن)، فهم کاملا وابسته به روایات سبب نزول دارند. در 72 درصد از این موارد (هفت درصد از قرآن)، سبب نزول بر فهم بهتر آیه اثر می گذارد، اگرچه در مواجهه اولیه، آیه دارای ظهور عرفی است و ابهامی در آن به چشم نمی خورد. همچنین 8 درصد از روایات مورد بررسی، هیچ تاثیری بر فهم آیه ندارند؛ بنابراین نقش روایات سبب نزول موجود در منابع اهل سنت، بر فهم اولیه آیات ناظر به آن، اگرچه قابل انکار نیست، اما وابستگی چندانی ایجاد ننموده است؛ زیرا تاثیر اغلب این روایات (82 درصد) به اندازه بهبود اندک فهم اولیه آیه (نمره1 و2) است؛ به طوری که آن روایت، تنها قرینه دستیابی به فهم ثانویه آن آیه نیست.
کلید واژگان: فهم اولیه قرآن, تفسیر قرآن, روایات سبب نزول, ارزیابی کیفی و کمیThe peresent study aims to address the issue of how occasions of revelation (asbāb al-nuzūl) affect the understanding of the Qur’an. It also provides a basis for evaluating the impact of cultural studies on Qur’anic comprehension in prospective research. To accomplish this objective, the narratives of occasions of revelation were collected from three well-known resources, regardless of their documental and textual credibility, and their role in understanding the relevant verses was quantitatively and qualitatively evaluated. Consequently, twelve qualitative roles were identified and each narration was quantitatively assessed with a score ranging from zero to three. Statistical analysis of the data revealed that 10% of the entire Qur’anic verses have occasions of revelation in the mentioned sources. About 10% of the studied verses (1% of the Qur'an) are completely dependent on the occasions of revelation to be understood, according to the evaluation method and assumptions of the survey. In 72% of the verses (7% of the Qur'an), the occasions of revelation have an impact on a better understanding of the verse, even though in the first encounter the verse has a customary appearance and no ambiguity. Likewise, 8% of the occasions of revelation examined have no impact on the understanding of the verse. Thus, the role of the occasions of revelation on the apparent meanings of the verses, although undeniable, does not create a significant dependency, since the impact of most of these narrations (82%) is as much as a slight improvement in the initial understanding of the verse (scores 1 and 2), so that the occasions of revelation is not the sole means of achieving a secondary understanding of the verse.
Keywords: Apparent meanings of the Qur’an, Interpretation of the Qur’an, Occasions of revelation, Asbāb al-Nuzūl, Qualitative, quantitative evaluation -
The Quran is the eternal miracle of the Prophet Muhammad and contains the plan for the guidance and salvation of mankind. Many Orientalists, including Rippin, view this divine book and eternal miracle as a literary text and examine it with such an assumption. This research aims to comparatively analyze some of the Quranic foundations of Imam Khamenei and Andrew Rippin through a descriptive-analytical approach in order to highlight the authentic Quranic foundations in comparison with the views of Orientalists. Some of Rippin’s Quranic foundations are as follows: The Quran is neither a Divine book nor an eternal miracle; the Quran does not present any exegetical method for its interpretation; the difference in readings is a justification for the Quran’s miraculousness; the occasions of revelation are merely literary devices. In contrast, Imam Khamenei regards the Quran as a guiding book that is not limited to any specific time or place; he believes in the linguistic and semantic miraculousness and inimitability of Quranic verses and the wisdom behind their arrangement; he examines the difference in readings through appropriate means such as verifying the authenticity of narrators, the context of verses, and the tradition of the Prophet Muhammad; he considers the occasions or context of revelation as appropriate devices for a better understanding of the verses. As long as Orientalists such as Rippin are not guided into the revelatory nature of the Quran, one should not expect them to have a correct understanding and a fair evaluation of the Quran and its verses.
Keywords: Imam Khamenei, Andrew Rippin, nature of the Quran, Orientalists, Occasions of Revelation, diversity of readings -
شیوه طبرسی در نقل اسباب نزول به صورت گزارشی است، اما در مواردی با ارایه ملاک هایی از قبیل ضرورت فقهی، ظاهر آیه و تاریخ به تایید یا رد پرداخته است. در عین حال نمی توان مسامحه وی در نقل برخی روایات و اسباب نزول را نادیده گرفت. وی نقل قول های ضعیفی همچون مدح عبدالله بن سلام، ذکر ماجرای ورقه بن نوفل را آورده است اما کمترین اظهارنظری دراین باره نکرده که قاعدتا باید به ضعف آن ها اشاره می کرد. عبدالله بن سلام از کسانی بود که برای جلب نظر عامه مردم جعل حدیث می کرد و احادیثی هم در وصف او نقل شده که عمدتا ضعیف الاسناد و بی اعتبار است. رد پای این شخص را در بخش های مختلف کتاب مجمع البیان می توان رصد کرد. در این مقاله، پس از بررسی روایات کتاب مجمع البیان، مراجعه به تفاسیر و منابع مرتبط به شیوه کتابخانه ای و تحلیل درون متنی، در نقد روایات مخدوش اسباب نزول در مجمع البیان که آیات را با عبدالله بن سلام مرتبط دانسته، به نکاتی چون نیاوردن برخی شان نزول ها توسط مفسران قبل یا بعد از طبرسی، بیان دیدگاه طبرسی به جای شان نزول، نقل مطالب به پیروی از مفسران عامه درحالی که دانشمندان شیعه بدان اعتنایی نداشته اند؛ عدم تطابق تاریخی اسباب نزول حاوی مدح عبدالله بن سلام با زمان اسلام آوردن وی اشاره شده است. شاید هدف وی از این نوع نقل قول ها آشنایی خواننده و مقایسه آن ها با سایر نظرات است. این روش عالمانه، خواننده را به تفکر و اندیشه فرامی خواند و بسیار ارزشمند است اما عدم نقد و اظهارنظر قطعی شیخ یکی از ضعف های مهم این تفسیر به شمار می آید.
کلید واژگان: عبدالله بن سلام, مجمع البیان, طبرسی, روایات سبب نزول, نقد محتواییHadith Studies, Volume:13 Issue: 26, 2021, PP 369 -390Ţabrisī's method of transmitting the occasions of revelation is in the form of a report, but in some cases he has confirmed or rejected it by presenting criteria such as jurisprudential necessity, the appearance of the verse and history. At the same time, his negligence in quoting some traditions and the occasions of revelation cannot be ignored. On the one hand, he presented weak quotations such as the praise of Abdullah ibn Sallām, the mention of the story of Warqat ibn Nawfil, etc.), and on the other hand, he did not make the slightest comment about their weakness. Abdullah Ibn Sallām was one of those who fabricated hadiths to attract the public's attention, and hadiths have been quoted in his description that are mainly weak in authenticity and invalid. The footprints of this person can be observed in different sections of the book Majma' al-Bayān. In this article, we are reviewing the traditions of the book Majma' al-Bayān, and refering to the interpretations and library sources and in-text analysising the critique of the distorted traditions of the occasions of revelation in Majma' al-Bayān, which related the verses to Abdullah Ibn Sallām, to points such as the lack of mention of some revelations by commentators before or after Ţabrisī, expressing the view of Ţabrisī instead of the dignity of revelation, quoting the material following the Sunni commentators. While the Shiite scholars did not pay attention to it and the occasions of revelation containing the praise of Abdullah ibn Salam do not have a historical correspondence with the time of his conversion to Islam. Perhaps Ţabrisī's purpose in quoting this traditions is to acquaint the reader and compare it with other opinions. This method invites the reader to think and is very valuable, but the lack of criticism and definite comment from Ţabrisī is one of the important weaknesses of this interpretation.
Keywords: Abdullah Ibn Sallām, Majma' al-Bayān, Ţabrisī, Occasions of Revelation, Content Criticism -
روایات اسباب نزول، نقشی محوری در تفسیر و تبیین معارف قرآنی دارند. منتها در نقل این روایات، تحلیل و بررسی لازم در متن و سند انجام نشده است. با توجه به تاثیر مستقیم روایات اسباب نزول در فهم و تفسیر قرآن، نقد و بررسی این روایات اهمیت ویژه ای پیدا می کند. این پژوهش به تحلیل روایات اسباب نزول هفت آیه کلیدی از سوره بقره می پردازد. در آن، پس از ذکر آیات دارای سبب نزول و نقل روایات مربوط به آن به بررسی آرای مفسران شیعه و سنی در مورد این روایات و نیز نقد آنها پرداخته شده است. از مهمترین دلایل عدم پذیرش روایات اسباب نزول عبارت اند از: عدم مطابقت محتوای آنها با قرآن، روایات صحیح، تاریخ مسلم، مسلمات عقلی، ضرورت های کلامی مسلمانان و اجماع.کلید واژگان: روایت, اسباب نزول, سوره بقره, تفسیر فریقینThe traditions related to the occasions of revelation have an important and pivotal role in interpreting and explaining Quranic sciences. Unfortunately, these traditions have not been properly reviewed and analyzed in terms of their chain of transmission. Given the direct influence of these traditions on understanding and interpreting the holy Quran, their review and criticism is of particular importance. The present paper analyzes the traditions related to the occasions of revelation of seven key verses in the second chapter of the holy Quran (Al-Baqharah, the Cow). Having mentioned the verses with the occasions of revelation and relevant traditions, the paper reviews and criticizes Shia and Sunni commentator's view about these traditions. The most important reasons to deny traditions related to the occasions of revelation include incompatibility of their text with the text of the holy Quran, the existence of sound traditions, definite history, intellectual axioms, Muslim's theological necessities, and consensus.Keywords: tradition, occasions of revelation, the Chapter Cow, Shia, Sunni interpretation
-
روایات اسباب نزول همانند سایر روایات دیگر در طول تاریخ از پدیده ای به نام« جعل» در امان نبوده است و روایات جعلی همچون سایر حوزه های حدیث به این حوزه نیز راه یافته است. مخالفت با قرآن، مخالفت با عقل، مخالفت با اجماع، ضعف سندی، قراین معنوی؛ از جمله معیارها و مولفه های تشخیص روایات جعلی است. اما در حوزه اسباب نزول علاوه بر موارد فوق؛ مخالفت با تاریخ، هماهنگی با جریان های حاکم، خلط جری و تطبیق با سبب نزول، مهمترین عامل در پیدایش روایات جعلی اسباب نزول بوده که نویسنده با ذکر شواهدی در این پژوهش به اثبات آن پرداخته است.کلید واژگان: جعل, اسباب نزول, نشانه های جعلOver the history traditions related to occasions of Revelation have undergone forge the same as other traditions. Forgery traditions have entered into this field the same as other fields of Hadith. The criteria of identifying forgery traditions are as follows: disagree with Quran, disagree with wisdom, disagree with consensus, weakness of document, and spiritual evidences. But in addition to aforementioned criteria, the important factors in forgery traditions related to occasions of Revelation are disagree with history, coordinate with the present schools, confusion of Jari and Tatbigh with the occasions of revelation. By referring to some evidences, the author has showed that in this research.Keywords: forge, occasions of Revelation, signs of forge.
-
Although the prohibition of the wine is unanimous, there is disagreement about the quality of its prohibition. Some Shiite scholars date back its proclamation to the early Mecca, but the Sunni date back to the late period of the Medina and believed that its prohibition was gradual. So the theory of gradual banning has been given. This study is a critique of this theory. This theory has some fields and outcomes that will be referred to in this research and then rejects the gradualist in banning and proves that the proclamation of the banning wine relates to the early Medina. And finally, the gradual is in implementation of the punishment for wine drinking not in proclamation of its banning.Keywords: Wine, Gradual banning, Proclamation of the prohibition, Occasions of revelation
-
نشریه قرآن پژوهی خاورشناسان (قرآن و مستشرقان)، سال پنجم شماره 1 (پیاپی 8، بهار و تابستان 1389)، ص 65مقاله جهاد، تالیف «الالاندا تاسرون» دارای یک مقدمه و دو بخش است که نویسنده در مقدمه مفهوم جهاد را با توجه به مفاهیم گوناگون آن به دو دسته (1. اعم از جنگ 2. به معنای جنگ) تقسیم کرده است.
در بخش نخست، به تحلیل و مفهوم شناسی واژه جهاد در قرآن به عنوان شرح الاسم می پردازد و تلاش می کند معانی مختلف آن را در سایه آیات تبیین نماید. وی در مواردی معنای جهاد را دچار ابهام می بیند و می کوشد با توجه به برخی تفاسیر به معنای آن پی ببرد.
در بخش دوم با توجه به مفهوم شناسی جهاد، نظریه جنگ در قرآن را بررسی می کند. وی آیات مربوط به این امر را پر تناقض می داند و بیان می کند که مفسران با سود بردن از فنون خاصی همچون نسخ، تخصیص، اسباب و شان نزول، در تقدیر گرفتن و مانند آن تناقضات آیات را رفع کرده اند. وی در ادامه دسته بندی آیات و دستورات رفتاری متناسب در امر جهاد را بررسی می کند.
بعد از پایان ترجمه مقاله، ناقد به بررسی مقاله پرداخته است. به اعتقاد وی مقاله گرچه نقاط قوت فراوانی دارد، اما نویسنده در بخش دوم با ادعای تناقضات قرآنی و انسجام نداشتن آیات می خواهد نبود نظریه مشخص جنگی در اسلام را مطرح نماید ولی این صحیح به نظر نمی رسد. نکته بعد این که بیشتر منابع مورد استفاده وی از کتاب های اهل سنت است و مراجعه جدی به منابع شیعی نداشته است. مطالعات و منابع وی در مورد واژه های مرتبط با جهاد نیز کافی به نظر نمی رسد.
به کار نرفتن واژه جهاد به معنای جنگ در قبل از اسلام، نیاز به پژوهش وسیع دارد و نویسنده نمی تواند با اعتماد به یک کتاب، آن را نفی کند، بررسی نکردن واژه های مرتبط به جنگ اعم از مشتقات «ج ه د» و غیر آن و همچنین استفاده نکردن از قواعد صحیح فهم قرآن، باعث شده است نویسنده دچار شبهه ابهام یا تناقض آیات جنگ شود.
کلید واژگان: جهاد, جنگ, نسخ, تناقض, ابهام, اسباب نزولThe article of Jihad written by Ela Landa Tasron possesses a forward and other two sections whereas the writer considering various concepts of Jihad has divided it into two sets: 1. more general than waging battle, 2. in meaning of battle. In the first section he does illustrate the concept of jihad in the holy Qur’an literally and tries to shed light on various meanings of this word under the shadow of Qur’anic verses. He in some cases sees the meaning of Jihad ambiguous and tries to clarify them with the exegetical explanations. In the second section taking the etymology of jihad in mind the writer studies the theory of battle in the holy Qur’an. He is of the idea that the verses pertaining this point is contradictory and the exegetes employing various exclusive skills such abrogation, particularization, occasions of revelation and resorting the full meaning of the text by holding certain words to be understood have resolved the contradictions of these verses. The writer in the following observes the classified verses and the suitable behavioral commands engaged in jihad. After finishing the translation of article, the critic starts reviewing and is of the view that thought the article is a value laden one but suffers abundant amount of negative flaws in the second section. The writer in the second section with the claim of Qur’anic contradictions and incompatibility of verses wants to assert that there exists no exclusive standpoint in regard to battle in Islam, while this is untrue. Another point is to be treated noteworthy is this that the sources he has referred to are mostly from the Sunnite books and has not seriously taken the Shiite sources into account. Moreover, the studies and reference to words he has made in respect to jihad does not seem sufficient. The claim that the word of jihad had never been used in the battles waged before advent of Islam is in dire need of an extensive research and the writer relying only on one book cannot deny that. Since the writer has not observed other words pertaining to battle more common than the derivatives of (ja-ha-da) an etc and has not employed the grammar rulings for accurate understanding of the holy Qur’an prompted that he should be involved in problems of either ambiguity or contradiction of verses related to battle.Keywords: Jihad, Battle, Abrogation, Contradiction, Ambiguity, Occasions of Revelation
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.