جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « شیعه پژوهی در غرب » در نشریات گروه « علوم قرآن و حدیث »

متفکران شیعه مذهب، دوران امامت امام جعفر صادق ع را از دوره های بسیار مهم و تاثیرگذار در تاریخ اسلام معرفی می کنند زیرا در این دوره، قدرت از امویان به عباسیان انتقال یافت. از این رو کیفیت موضع گیری ایشان همواره مورد توجه صاحبنظران بوده است. برخی از اندیشمندان شیعه پژوهان غربی با اثرپذیری از تاریخ نگاری رایج در جهان اسلام، عملکرد امام جعفر صادق ع را در کناره گیری از سیاست و بی تفاوت انگاشتن ایشان نسبت به سرنوشت جامعه خلاصه کرده اند. این تحقیق با روش «توصیفی، تحلیلی، تبیینی» و با هدف بررسی و تحلیل چرایی عدم قیام به سیف امام جعفر صادق ع از منظر شیعه پژوهان غربی در تلاش است تا ابتدا با بررسی مفهوم امامت نزد شیعه پژوه غربی، نحوه عملکرد امام جعفر صادق ع را از منظر آن ها مورد بررسی قرار دهد و سپس چرایی عدم قیام به سیف امام جعفر صادق ع را از منظر آن ها بیان نماید و در نهایت نظر صایب در خصوص چرایی عدم قیام امام جعفر صادق ع را با ملاحظات تاریخی تحلیل و تبیین نماید.
در این راستا بررسی ها نشان داده که امام راستین، ضامن مذهب است نه کنشگر سیاسی. علاوه بر این برای مصلح اجتماعی بودن همیشه نیاز به دست بردن به شمشیر نیست؛ زیرا کنش سیاسی رابطه مستقیمی با شناخت دقیق وضعیت فکری جامعه دارد. بنابراین مشخص می شود که برخی پژوهشگران غربی به این موارد توجه ندارند؛ موضوعی که سنجه ای تاریخی برای تشخیص امام راستین در اعصار قدیم و دوران کنونی است.

مطالعات اسلامی در یک قرن اخیر یکی از موضوعات مورد علاقه بسیاری از مستشرقان بوده است. با اینکه شیعه شناسی صرفا در نیم قرن اخیر مورد توجه خاص آنان قرار گرفته است با این حال حجم قابل توجهی از منابع درباره ابعاد مختلف تشیع از جمله امامان شیعه شکل گرفته است. یکی از موضوعات مورد علاقه مستشرقان سیره و وقایع مربوط به حیات امام حسین (علیه السلام) است. مطالعه و بررسی این موضوع نشان می دهد که امام حسین (علیه السلام) در کنار امام علی و امام حسن (علیهما السلام) از جمله امامانی هستند که بیش از دیگر امامان معصوم مورد توجه واقع شده اند. مقاله حاضر آثار غربیان را در یازده بخش دسته بندی کرده و از هر کدام مهمترین منابع را به عنوان نمونه ذکر کرده است و در پایان مهمترین منابع ترجمه شده به انگلیسی را نیز متذکر شده است. این مقاله ضمن بررسی و گونه شناسی این منابع به معرفی اجمالی آنها پرداخته است و تلاش دارد به این پرسش پاسخ دهد که در کدام منابع می توان در جستجوی اندیشه های غربیان درباره امام حسین ع بود و چه رویکردهایی را می توان بازشناسی کرد امید است این مقاله راه را برای مطالعه بیشتر پیش روی استشراق پژوهان نشان دهد.

نهج البلاغه که مجموعه ای است از خطبه ها، نامه ها و سخنان قصار امیرالمومنین علی(ع) یکی از مهم ترین کتب ادب عربی و سمبل فصاحت و بلاغت در آن زبان شمرده می شود. این کتاب، از دیر باز، مورد توجه عالمان و ادیبان مسلمان واقع شده و سهم فراوانی از پژوهش های خاورشناسان غربی را نیز به خود اختصاص داده است. شناخت پژوهش های غربیان درباره آن را می توان عاملی مهم در شناسایی جریان شیعه پژوهی و مطالعات عرب شناسان غربی دانست. بررسی مراحل، علل و دستاوردهای پژوهش های خاورشناسان و نیز ورود محققان مسلمان مقیم غرب به این عرصه، از مسایل مهم مطرح شده در این مقاله است.