به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "احقاق الحق" در نشریات گروه "فلسفه و کلام"

تکرار جستجوی کلیدواژه «احقاق الحق» در نشریات گروه «علوم انسانی»
جستجوی احقاق الحق در مقالات مجلات علمی
  • حسن کرمی محمدآبادی*، محمدحسین ایراندوست

    بیان اندیشه های کلامی علمای شیعه، اثر ژرفی در نشر و تقویت اعتقادات مذهب و اعتلای گفتمان شیعی دارد. متکلمان شیعه همواره کوشیده اند در ضمن تبیین آموزه های اعتقادی دین، به دفاع از آن و پاسخ گویی به شبهات بپردازند. این عملکرد نقش مهم و تاثیر بسزایی در تکون هندسه معرفت دینی جوامع اسلامی هر عصر و زمانی داشته است. قاضی نورالله شوشتری از علمای شهیر سده دهم و یازدهم هجری است. در این نوشتار با استفاده از روش توصیفی تحلیلی، ابتدا، «حیات» و «عصر قاضی»، به عنوان دو عامل مهم در تشکیل اندیشه کلامی ایشان مورد بررسی قرار می گیرد. قاضی نورالله با شناخت فضای حاکم و اندیشه های مخالف و نیز وجود برخی از علمای اخباری ازجمله میریوسفعلی استرآبادی و برخی سران صوفیه، توانست چهره اعتدالی شیعی خود را بروز دهد و با استفاده از نامه نگاری، تالیف و تدریس و حتی تعامل با پادشاهان اهل سنت، در اعتلای گفتمان شیعی نقش آفرین باشد و آثار فاخری در تبیین و تحلیل کلام شیعی، مانند «احقاق الحق» در تاریخ ماندگار کند.

    کلید واژگان: قاضی نورالله شوشتری, هند, مکتب تشیع, احقاق الحق
    Hasan Karami Mohammadabadi *, MohammadHusain Irandoost

    Qazi Nurullah Shustari is one of the famous scholars of the tenth and eleventh centuries AH. Using a descriptive-analytical method, this paper analyzes the life and time of Qazi Nurullah Shustari, as two important factors in the formation of his theological thought. Recognizing the prevailing atmosphere and opposing ideas, despite the presence of some Akhbari scholars such as Mir Yousef Ali Astarabadi and some Sufi leaders, he was able to show the moderate face of Shi’a. He played a role in promoting the Shiite discourse through various methods such as letter writing, writing, teaching and cooperation with Sunni kings. He has written valuable works in explaining Shiite theology, such as “Iḥqāq al-Ḥaqq wa Izhaq al-Bāṭil”.

    Keywords: Qazi Nurullah Shustari, India, Shiite school, Iḥqāq al-Ḥaqq
  • اعظم پرچم، پروین نبیان، اعظم آبدار
    متکلمان امامیه، اشاعره و معتزله عقاید خویش را به همراه استناد به آیات قرآن درکتاب-هایشان بیان کرده و حتی در محکوم کردن یکدیگر ازآیات بهره جسته اند. این پرسش وجود دارد که آیا صاحبان مذاهب کلامی در استفاده از آیات قرآن به انواع سیاق آیات توجه داشته اند و آیا سیاق آیات می تواند برداشت های مختلف را پوشش دهد؟
    علامه شوشتری در احقاق الحق کلام شیعی را از علامه حلی و کلام اشعری را از روزبهان آورده و در آخر به اثبات عقایدکلامی شیعه و نقد گفتار روزبهان می پردازد. در گفتار هر یک استناد به آیات موجود است. این پژوهش درصدد است استناد هر سه متکلم به آیات را در بحث رویت خدا، از منظر سیاق آیات بررسی نماید. ضمن جستجو روشن می شود که روزبهان در استنادش به آیه 143/ اعراف در بحث رویت خدا خطا رفته و آن را جسمانی معنا کرده و دیدگاه کلامی اش را حمل بر آیه نموده است. علامه حلی و قاضی شوشتری نیز به دلیل اهتمام به ابطال نظر او و اشاعره از سیاق آیه تا اندازه ای غافل شدند.
    کلید واژگان: قرآن, سیاق, رویت, احقاق الحق, امامیه, اشاعره
    Azam Parcham, Parvin Nabyan, Azam Abdar
    Imamiyah, Ash’ariyyah and Mu’tazila theologians have expressed their views in their works with reference to Quranic verses, and they have done so even when trying to condemn one another for the expressed views. The question raised is whether the followers of different theological schools have paid enough attention to the context of the verses they have referred to and whether the context of use can be the source of different interpretations. Alamah Shushtari in Ehghagh-Al Hagh has drawn on Allameh Helli for Shiite theology and to Roozbehan for Ash’ari theology to provide support for the Shiite theological views and a critique of Ash’ari theological views. In their discussions, there are references to Quranic verses. The present article intends to explore the three theologians’ references to Quranic verses from the perspective of their context of use. The exploration will clarify the point that Roozbehan, in his reference to verse No. 143/Araf in his discussion of the vision of God, has misinterpreted the verse by using it in a physical sense and by doing so has imposed his theological view on its interpretation. Due to their efforts to reject Roozbehani’s views and in effect the Ash’ari theological views Alameh Helli and Ghazi Shushtari, have, to some extent, ignored the verse’s content of use.
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال