به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "استدراج" در نشریات گروه "فلسفه و کلام"

تکرار جستجوی کلیدواژه «استدراج» در نشریات گروه «علوم انسانی»
جستجوی استدراج در مقالات مجلات علمی
  • محمدعلی وطن دوست*، محمد تشکری آبقد
    سنت استدراج به عنوان یکی از سنت های مهم الهی در ارتباط تنگاتنگ با روند رو به خسران طبیعت انسان است؛ همچنین سنت هدایت نیز به عنوان یکی دیگر از سنت های الهی در برابر آن قرار می گیرد. در این میان، چگونگی ارتباط میان سنت استدراج و هدایت الهی، دو دیدگاه معارض را در میان مجبره و عدلیه پدید آورده است. مجبره با تفسیر استدراج به «حرکت دادن به سوی کفر و دوری از خدا» و معرفی خداوند به عنوان عامل و فاعل استدراج، چنین استدلال کرده اند که خداوند خود خواهان وقوع کفر و طغیان از بندگان است و در حقیقت، خداوند از همان ابتدا، هدایت برخی بندگان را اراده نکرده است. از سوی دیگر، عدلیه با استناد به آیات قرآن، تفسیر استدراج به «حرکت دادن به سوی کفر» را نادرست شمرده و بر این باورند که استدراج، نزدیک ساختن کافران به سوی عذابی است که نتیجه اعمال و رفتار خودشان است. در پژوهش حاضر، با روش توصیفی-تحلیلی، مبتنی بر ابزار کتابخانه ای، دو دیدگاه یادشده با رویکرد پاسخ به شبهات با تاکید بر مدل فرآیندی، مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته و در پایان این نتیجه به دست آمده است که خداوند حکیم، بدون ابلاغ و بیان تکالیف و نیز بدون انجام گناه از سوی افراد، هیچ فرد و اجتماعی را مجازات نمی نماید و سنت استدراج که شیوه خاصی برای مجازات است، برآیند سنت های الهی دیگر همچون سنت هدایت است.
    کلید واژگان: سنت, هدایت, استدراج, شبهات, اشاعره
  • محمدرسول آهنگران*، سید محمد حسینی پور

    از دیدگاه پیروان ادیان ابراهیمی طبق اخباری که در عهدین و قرآن آمده‏اند، یکی از عوامل نزول بلایای طبیعی گناه است. این درحالی است که فرضیه رقیب از سوی ماده‏گرایان حکایت از تاثیر عوامل مادی در حوادث طبیعی داشته و ادعای دین‏گرایان را رد می‏کند. در این مقاله ضمن بررسی این دو دیدگاه و تبیین عدم تعارض بین دو نظریه در چیستی علت نزدیک حوادث طبیعی، وجود رابطه معنادار بین گناه و بلایای طبیعی در ادایان ابراهیمی بررسی و سپس با استفاده از آیات قرآن، ابعاد مختلف این رابطه در اسلام تشریح شده است. در آخر ثابت شد که از منظر قرآن، گناه علت تامه غیرمنحصره برای نزول بلایای طبیعی است و گستره آن مقید به زمان و مکان خاصی نیست؛ هرچند، این رابطه مشمول تمامی گناهان نمی‏شود و در مورد گناهان اعتقادی بزرگ و گناهان غیراعتقادی که به‏صورت دسته‏جمعی انجام شوند، ممکن‏الوقوع است. البته رابطه فوق، مانع‏بردار بوده و ممکن است این نوع عقوبت‏ها به دلایلی چون توبه، استدراج و مشیت الهی‏، محو شده یا به تعویق بیفتند

    کلید واژگان: ادیان ابراهیمی, بلایای طبیعی, گناه, ابتلا, استدراج

    From the viewpoints of the followers of the Abrahamic religions according to the Qur'an and Holy book, one of the causes of the fall of natural disasters is sin. This is while the controversial hypothesis from the materialists indicates the impact of material factors on natural events and rejects the claims of the religiousists. In this paper, while reviewing these two views and explaining the non-conflict between the two theories about the cause of natural disasters, the existence of a meaningful relationship between sin and natural disasters in the Abrahamic processions was investigated and then, using quranic verses, different dimensions of this relationship were described in Islam. Is. Finally, from the point of view of Qur'an, it was proved that sin is a major non-monotheistic cause for the remediation of natural disasters and its scope is not tied to a specific time and place; however, this relationship is not subject to all sins, and in the case of the great sins of slander and unreliable sins committed to The face-off is possible. Of course, the above relation is a hindrance, and these types of punishments may be faded or postponed for reasons such as repentance, exile, and divine providence.

    Keywords: Abrahamic religions, natural disasters, sin, catching, exploitation
  • آیت الله محمدتقی مصباح
    «خوف» و «رجاء» دو عامل سرنوشت ساز و نقش آفرین در زندگی انسان است. در آموزه های دینی اسلام، «ترس» از عقوبت و گرفتار آمدن به غضب الهی و «رجاء» و امید به رحمت بیکران او، هر دو، مورد توجه قرار گرفته اند و بر ضرورت حفظ تعادل میان آنها تاکید شده است. مؤلف محترم در این مبحث با استفاده از آیات الهی و روایات اهل بیت علیهم السلام به ذکر مصادیق عدم تعادل در این زمینه می پردازد و در این زمینه به «استدراج» اشاره می فرماید. بر این اساس، افراط در امید به خداوند موجب احساس ایمنی از عذاب خدا می شود و شخص با غرق شدن در لذت های دنیوی از بندگی و یاد آخرت باز می ماند. از سوی دیگر، افراط در ترس و خوف موجب یاس از رحمت الهی خواهد شد. مراتب خوف و رجا به تناسب مراتب وجودی بندگان متفاوت است، ولی آنچه مسلم است این حقیقت است که امید به رحمت الهی بدون انجام عمل مناسب نوعی خودفریبی است.
    کلید واژگان: خوف, رجاء, ترس, امید, اولیاء الهی, استدراج, مراتب خوف و رجاء, رحمت الهی, عمل
    Ayatollah Mohammad-Taqi Mesbah Yazdi
    Fear and hope are two crucial and key elements in human life. In Islamic religious doctrines, both fear of being treated with Allah's anger and hope to His great mercy have been taken into consideration and the necessity of following moderation in fear and hope has been highlighted. By making use of some Quranic verses and some Traditions (hadiths), the author examines evidence that there is immoderation in fear and hope. Thus, he poses Divine deception (Istedraj). Accordingly, if one has extreme hope to the Allah's mercy, it results in safety feeling of divine punishment and after being saturated with worldly pleasures; he will be stopped from being the Servant of Allah and the Hereafter. On the other hand, if one has great fear, he disappointed at the Divine mercy. The degrees of Fear and hope vary proportional to the degrees of being in different Servants.
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال