به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "تجربه زیبایی شناختی" در نشریات گروه "فلسفه و کلام"

تکرار جستجوی کلیدواژه «تجربه زیبایی شناختی» در نشریات گروه «علوم انسانی»
جستجوی تجربه زیبایی شناختی در مقالات مجلات علمی
  • سید محمدحسین نواب*

    بررسی تقاطع میان تجربه دینی و تجربه زیبایی شناختی، می تواند نسبت میان دین و هنر را بیش از پیش روشن کند. میزان اشتراکات و شباهت ها مشخص می کند که آیا منشا واحدی در کار است؟ آیا از  هردو می توانیم نتیجه یکسانی انتظار داشته باشیم؟ نوشتار پیش رو در گردآوری اطلاعات از روش کتابخانه ای و در استنتاج، از روش توصیفی- تحلیلی بهره برده است. زمینه های مشترکی همچون نهضت های فلسفی و ادبی در شکل گیری تجربه دینی و تجربه زیبایی شناختی نقش داشته اند. سوبژکتیویسم کانت بر هردو تاثیر جدی داشته است و از حیث معرفت شناختی تشابهات بسیارنزدیکی به هم دارند. پس از سوبژکتیویسم کانت و فروکاستن دین به تجربه دینی و زیبایی به تجربه زیبایی شناختی، بسیاری احساس کردند که رابطه میان دین و هنر به کلی منقطع شده است و اندیشه های دوران مدرن توانسته است این ارتباط وثیق دوران کلاسیک را از بین ببرد؛ اما بعد از مطالعه اشتراکات میان تجربه دینی و تجربه زیبایی شناختی، می توان احساس کرد به رغم پروژه کانتی در تفکیک دین و زیبایی، به قدری این دو به هم نزدیک هستند که برخی تجربه زیبایی شناختی را ادامه تجربه دینی با واسطه های متفاوت می دانند و بعد از کانت نیز، درهم تنیدگی زیبایی و دین از میان نرفته است.

    کلید واژگان: تجربه دینی, تجربه زیبایی شناختی, هنر, سوبژکتیویسم, کانت
    Sayyed MohammadHossein Navvab *

    Studying the intersection between religious experience and aesthetic experience can shed more light on the relationship between religion and art. Do similarities determine whether they have the same origin? Can we expect the same result from both? The present article has used library method in collecting information and descriptive-analytical method in inference. Common contexts such as philosophical and literary movements have played a role in shaping religious experience and aesthetic experience. Kant's subjectivism has had a serious impact on both, and they have very close epistemological similarities. After Kant's subjectivism and the reduction of religion to religious experience and beauty to aesthetic experience, many scholars felt that the relationship between religion and art had been severed altogether, and that modern thought has been able to break this close connection with the classical period; But after studying the commonalities between religious experience and aesthetic experience, it can be felt that despite Kant's project in the separation of religion and beauty, the two are so close that some consider the aesthetic experience to be a continuation of religious experience through different mediums. And after Kant, the link between beauty and religion has not disappeared.

    Keywords: aesthetic experience, Art, Kant, Religious experience, subjectivism
  • امین رهبر، اسماعیل بنی اردلان*، زهرا گلناز منطقی فسایی

    نمی توان ادعا کرد که ابن مسکویه فیلسوف قرن چهارم هجری، به طور نظام مند در آثار خود به موضوعات اساسی زیبایی شناسی و فلسفه هنر پرداخته است. با وجود این، او موضوع تجربه زیبایی شناختی و زیبایی را به عنوان یک مسئله در نظر می گیرد و معتقد است که ویژگی های اساسی تجربه زیبایی شناختی، با وحدت مرتبط هستند. وحدت، ویژگی وجود الهی است و هدف از هماهنگی، تناسب و ریتم موجود در جهان جسمانی، نزدیک شدن به این وحدت است. از نظر او، زیبایی یک مفهوم عینی است و «زیبا»، در مثلث نفس طبیعت ماده تعیین می شود. چیزی که باعث زیبایی یک شیء می شود، هماهنگی موجود بین نفسی است که منعکس کننده وجود الهی است با ماده ای که قادر به دریافت آن است. زمانی که هنرمند آنچه را که متناسب با نفس است در ماده اعمال می کند، کمال به وجود می آید. کمال همچنین محصول رابطه موجود میان نظریه و عمل است که دو حوزه مکمل به شمار می روند. ابن مسکویه در آثار خود به بررسی موسیقی و شعر نیز می پردازد. از نظر او، موسیقی نزدیک ترین تجربه به دریافت وجود الهی است. تجربه ای که از طریق موسیقی کسب می شود، نسبت به هنرهای دیگر تاثیر بیشتری بر روح دارد. از نظر او، بین موسیقی و وحدت و نظم کیهانی ارتباط وجود دارد. با وجود این، او فاصله خود را با شعر حفظ می کند؛ زیرا معتقد است که در شعر، ترفندهایی برای برانگیختن نفس به کار می رود.

    کلید واژگان: ابن مسکویه, تجربه زیبایی شناختی, زیبایی, هنر
    Amin Rahbar, EsmaeIl Bani Ardalan *, Zahra Golnaz Manteghi Fasaie

    It cannot be claimed that Ibn Miskawayh, the philosopher of the fourth century AH, systematically addressed the basic issues of aesthetics and philosophy of art in his works. However, he considers the issue of aesthetic experience and beauty as an issue and believes that the basic features of aesthetic experience are related to unity. Unity is a characteristic of divine existence, and the purpose of harmony, proportion, and rhythm in the physical (corporeal, bodily) world is to approach (to come close) this unity. In his view, beauty is an objective idea (concept) and “beautiful” is defined in the triangle of soul-nature-matter. What makes an object beautiful is the harmony between the souls that reflects the divine existence with a matter that is able to receive it. Perfection occurs when the artist applies what is appropriate to the soul in matter. Perfection is also the product of the relationship between theory and practice, which are two complementary fields. Ibn Miskawayh, in his works also examines music and poetry. In his view, music is the closest experience to receiving a divine existence. The experience gained through music has a greater impact on the soul than other arts. In his view, there is a connection between music and the unity and universal order. However, he keeps his distance from poetry, because he believes that poetry uses tricks to arouse the soul.

    Keywords: Ibn Miskawayh, Aestheticism experience, Beauty, Art
  • سید محمد علی دیباجی*، هانیه سادات رجبی
    جیمز آلفرد مارتین، فیلسوف و اندیشمند معاصر دین، با نگاهی به تجربیات دینی و زیبایی شناختی دوره های تاریخی و طرح نظریات مختلف به دنبال نشان دادن ارتباط تجربیات دینی و زیبایی شناختی در قرون مختلف است. این ارتباط در یک ساحت گفتمانی مورد بحث قرار می گیرد. این گفتمان علاوه بر پرداختن به مفهوم چیستی هنر و دین به این مساله می پردازد که تا چه اندازه دین می تواند در تعیین معیارهای زیبایی و هم چنین آفرینش آثار هنری نقش اساسی داشته باشد و هم چنین هنر چه نقش تعیین کننده ای در تجربیات دینی بشری داشته است. این پژوهش همچنین کوشیده تا با نگاهی به سیر تاریخی بحث به تئوری های مطرح شده از جمله اندیشه های فیلسوف آلمانی، شلایرماخر، پرداخته و تعاریف متفاوت او از چیستی دین، تجربه دینی و هنر و گفتمان میان این مفاهیم را بررسی کند.
    در مقاله، در پاسخ به سوال ذکرشده، این مطلب مورد بحث واقع شده است که به نظر جیمز آلفرد مارتین، این گفتمان در نهایت به هدفی واحد می انجامد که همانا درکی از واقعیت حقیقی و راستین است. زیرا به همان میزانی که تجارب دینی بشری دارای بنیان های عمیق حسی است، تجارب زیبایی شناختی نیز منبعث از ادراک حسی مشارکتی مفهوم زیبایی بین مخاطب و اثر هنری است.
    کلید واژگان: تجربه دینی, تجربه زیبایی شناختی, تقدس, جیمز آلفرد مارتین, زیبایی, ذوق
    S.M.A. Dibaji *, Hanieolsadat Rajabi
    James Alfred Martin, a contemporary philosopher and thinker of religion, seeks to illustrate the connection between religious and aesthetic experiences in different centuries by reviewing these experiences in historical periods and proposing different theories. This connection is discussed in a discursive context. In addition to addressing the concepts of art and religion, this discourse deals with the extent to which religion can play a key role in determining aesthetic criteria and creation of works of art as well as the decisive role of art in human religious experiences. This study also examined the existing theories, including the thoughts of the German philosopher, Schleiermacher, and his various definitions of religion, the religious experience, art, and the discourse between these concepts by reviewing the history of the discussion.
    To answer the aforementioned question, this study discussed that, according to James Alfred Martin, this discourse ultimately leads to a single goal, which is a perception of the true reality. The reason is, as much as aesthetic experiences are derived from participatory-sensory perception of beauty between the audience and the work of art, religious experiences of human beings have deep sensory foundations.
    Keywords: : Religious Experience, Aesthetic Experience, Holiness, James Alfred Martin, Beauty, Taste
  • سید رضی موسوی گیلانی، علیرضا آرام *
    در این مقاله با روش تحلیلی - انتقادی به بررسی دیدگاه جورج پاتیسون در باب رابطه دین و هنر می پردازیم. پاتیسون تاملات خود را در مسیر آنچه مندرج می کند که خود الهیات هنر نامیده است. او به این نتیجه رسیده که هنر نه ابراز زیردست الهیات، بلکه نوعی نگرش زیبایی شناختی به جهان هستی است، نگرشی که ضمن پاسداشت گوهر زندگی، به رهاوردی معنوی منتهی خواهد شد. او نگاه مطلوب خود را بیش از کلیسا و الهیات رسمی مسیحی، در طریقت بودایی ذن جست وجو می کند و البته همزمان از رمانتیسم و اندیشه پست مدرن فاصله می گیرد. اما به نظر می رسد حاصل نظریات او نه الهیات هنر، بلکه رویکردی هنری به دین و تفسیری زیبایی شناختی از زندگی است که می توان آن را با تعبیر الهیات هنری متمایز کرد و اشکال های وارد بر آن را برشمرد.
    کلید واژگان: الهیات مدرن, تجربه زیبایی شناختی, دین و هنر, معنویت گرایی
    Sayed Raze Moussavi Jelani, Alireza Aram *
    In the following papers, we look George Pattison, and focus on his theory about art- religion relationship. It seems, he designs a new way and prepares a new idea about religious dimension of art, which he have called it theology of art. In constituting this new idea, Pattison refers to Zen- Buddhism, with some contents of Existentialism, and he shapes his distance from Romanticism and Postmodernism. According to him, art can provide an aesthetic view, can cultivate its receptors, and finally can join human kind to the spiritual journey. But if we consider his approach, it is obvious that he couldn’t succeed to reach an authentic and reliable viewpoint. It seems we can call his theory an artistic theology, in contrast of theology of art.
    Keywords: art, religion, aesthetics experience, spirituality, modern theology
  • علیرضا رازقی
    تجربه دینی، تجربه منحصر به فردی در میان تجارب وجودی انسانی است و این مسئله به واسطه رابطه والایی است که از حقیقتی فرازمینی و غیرمادی سرچشمه می گیرد. مسئله اساسی در اینجا چگونگی رابطه میان تجربه دینی و تجربه زیبایی شناختی(هنری) است. زبان هنری به عنوان زبانی ملموس، عینی و قابل فهم برای هر انسانی، چگونه در درون تجربه زیبایی شناختی به کمک تجربه دینی می آید؟ حقیقت دینی، امری وجودی است و لذا زبان آن آشکارکننده وجود است. از آنجاکه حقیقت دینی به زبانی رمزی بیان می شود، برای همه انسان ها فهم شدنی نیست. فرض هرمنوتیک گادامر برآن است که حقیقت در قاب تصویر یا بر روی صحنه نمایش و دیگر نمونه های هنری به صورت عریان و فارغ از پیچیدگی های زبانی (زبان مکتوب) برای مخاطب عرضه می شود و فهم عمیقی به شکل ساده و عریانی به دست می آید. لذا،آنجا که زبان پیچیده و رمزی دین سنگین به نظر می رسد، زبان هنری (شعر و ادبیات، تئاتر، موسیقی، تصویرسازی و...) این نقیصه را جبران می کند و مسیر انتقال مفاهیم دینی را هموار خواهد کرد. حال آنکه اثر هنری نیز با محتوای دینی، غنا و عمق دیگری می گیرد و لذا تجربه دینی و زیبایی شناختی در ساحت هرمنوتیک، در هم کنشی متقابل برقرار می کنند که به بسط وجودی منجر می شود.
    کلید واژگان: تجربه دینی, تجربه زیبایی شناختی, زبان هنری, هانس, گئورگ گادامر, هرمنوتیک فلسفی
    Alireza Razeghi
    Religious experience is the most distinctive experience among human existential experiences, and this is due to a transcendental relation which has its origin in an extraterrestrial and immaterial truth. The main problem here is how the relationship between religious experience and aesthetic experience (Artistic). Artistic language as a visible and understandable language to every human being, therefore, it how can within the aesthetic experience help to religious experience? Religious truth is an existential phenomenon; thus, its language is Revealing of Being. Since religious truth is expressed in coded language, not understandable for all human beings. Gadamer assume that truth is represented for audience in a pictorial frame or on display Scene and other artistic examples in a naked form regardless of linguistic complexities (written language) and the deepest and broadest range of understanding is achieved accordingly. So, Where complex and symbolic language of religion become heavy, artistic language (poetry, literature, theater, music, imaging, etc.) compensate that loss and paved the way for transferring religious concepts. The work of art receives richness and depth by religious content and therefor, the religious and aesthetic experience in the field of hermeneutics, establishes mutual interactivity that leads to an extension of existance.
    Keywords: artistic language, religious experience, Aesthetic Experience, philosophical hermeneutics, Hans-Georg Gadamer
  • مانی رشتی پور*

    میکل دوفرن پدیدارشناسی کمتر شناخته شده در سنت پدیدارشناسی فرانسوی است که بیش از هر یک از پدیدارشناسان مطرح دورانش به مسیله زیبایی شناسی و هنر پرداخته است. مهم ترین دستاورد دوفرن در پدیدارشناسی طرح تعریفی نوین، و پدیدارشناختی، از امر پیشینی و معرفی مفهوم پیشینی عاطفی در زیبایی شناسی به مثابه ی عامل اصلی برآورنده ی تجربه ی زیبایی شناختی است. در این جستار مختصر کوشیده شده است تا مفهوم پیشینی در فلسفه دوفرن و به طور خاص نقش پیشینی عاطفی در تجربه زیبایی شناختی مورد بررسی قرار گیرد تا امکان درک درستی از پروژه زیبایی شناسی دوفرن فراهم شود.

    کلید واژگان: میکل دوفرن, پیشینی, پیشینی عاطفی, عمق, تجربه زیبایی شناختی

    French philosopher and aesthetician, Mikel Dufrenne, is not such well-known in the phenomenological tradition, thought he was more concerned with aesthetics and art than his contemporary phenomenologists. In his book, The Phenomenology of Aesthetic Experience, he presents a phenomenological attitude, through merging aesthetics with art, which differentiates him from his contemporaries. In this book,he presents a new phenomenological definition of the a priori and considers the concept of the “affective a priori” as a main principle in the aesthetic experience.  This article attempts to clarify the concept of a priori in Dufrenne’s doctrine, and particularly the role of the affective a priori in the aesthetic experience, as the keys to a better understanding of his idea.

    Keywords: Mikel Dufrenne, the a priori, affective a priori, Aesthetic Experience, Depth
  • Ahmad Ali Heidari
    In this paper, it is tried to consider the characteristics of the artistic understanding and to propound a proper answer to the question that “what is the art?” Since, this answer involves the element of value, the status of this element in the views of thinkers such Kant, Hegel, Adorno and Heidegger are considered. The main conclusion of the paper is that Heidegger’s artistic conception enjoy characteristics relying on which we can prepare an area for conjoining different philosophical views about the value of the art and the works of art that gathering them together may seem very problematical.
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال