به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "اهریمن" در نشریات گروه "ادیان و عرفان"

تکرار جستجوی کلیدواژه «اهریمن» در نشریات گروه «علوم انسانی»
جستجوی اهریمن در مقالات مجلات علمی
  • عبداالله بابااحمدیان، سیما منصوری*، مسعود پاکدل، فرزانه رحمانیان کوشککی
    بررسی میزان دانش اهریمن در تقابل با اهوامزدا از دیدگاه آیین زروانی و همچنین مقایسه آن با باورها و سنت های اسکاندیناوی موضوعی است که بدان پرداخته نشده است. بر اساس اندیشه زروانی، اهریمن فرزند ناخواسته زروان، نادان، پس دانش و کندذهن است و اهورامزدا فرزند دلخواه و محبوب او اسراردان، روشن، آگاه مطلق و همه آگاه است. اهریمن در متون و سنت های کهن اسکاندیناوی نیز اسراردان، بادانش، زیرک، نوآور و ابزارساز است؛ به گونه ای که گاه حتی با دانش خود گره گشای مشکلات خدایان می باشد. در مقاله حاضر کوشیده شده است با دیدی منتقدانه و بر اساس مستندات و اندیشه های مستخرج از شاهنامه فردوسی و سایر منابع کهن، دیدگاه زروان درباره دانش اهریمن بررسی شود و با روش اثباتی و بر اساس تحلیل محتوا، نخست نشان داده می شود ویژگی های اهریمن از نظر دانش و اسراردانی در متون کهن و پهلوانی ایران در مقایسه با شاهنامه چگونه است؟ همچنین این ویژگی چه پیوندی با دانش اهریمن در متون و سنت های اسکاندیناوی دارد؟ در این پژوهش متون و ابیاتی که آشکارا بر دانش اهریمن در کهن باورهای ایرانی و اسکاندیناوی گواهی می دادند، به گونه مقایسه ای بررسی شده است. در پایان این نتیجه حاصل شد اهریمن آن گونه که زروان خدا پیش بینی می کرد، نادان و کم هوش نیست و با استناد به همین شواهد بهره بالایی از دانش، آینده نگری و آگاهی و اطلاع از آینده نیز دارد؛ همچنین اهریمن در متون و سنت های کهن اسکاندیناوی نه تنها پس دانش و نادان نیست، بلکه خود را اسراردان، بادانش، باهوش، نوآور و ابزارساز و گاه گره گشا می نمایاند. درمجموع می توان گفت میزان دانش اهریمن ایرانی با توجه به تنوع آفرینش گری و عمله و اعمال هوشیارانه او، بیشتر و چشمگیرتر از میزان دانش اهریمن اسکاندیناوی است.
    کلید واژگان: آیین زروانی, دانش, اهریمن, اسراردانی, سنت اسکاندیناوی
    Abdollah Babaahmadian, Sima Mansouri *, Masoud Pakdel, Farzaneh Rahmanian Rahmanian
    The issue of Ahriman’s knowledge versus Ahura Mazda’s knowledge from the perspective of Zurvanism and its comparison with Scandinavian beliefs and traditions has not been examined so far. According to Zurvanism, Ahriman was an unwanted child of Zurvan, portrayed as dumb, stupid, and unintelligent, while Ahura Mazda, his favored child, was knowledgeable of secrets, enlightened, absolutely aware, and omniscient. In ancient Scandinavian texts and traditions, Ahriman or the demon is depicted as knowledgeable of secrets, smart, inventive, and skilled in instrument-making, such that his wisdom occasionally resolves the problems of gods. The present article adopts a critical view, relying on evidence extracted from Ferdowsi’s Shahnama (Book of Kings) and other ancient sources to explore the Zurvanist perspective on Ahriman’s knowledge. Drawing upon a verification methodology and employing content analysis, we initially elucidate the characteristics of Ahriman concerning knowledge and awareness of secrets in Iranian ancient heroic texts in comparison to Shahnama. Moreover, we explore the connections that these characteristics have with Ahriman’s knowledge in Scandinavian texts and traditions. This research provides a comparative study of the texts and verses that evidently attest to Ahriman’s knowledge in ancient Iranian and Scandinavian beliefs. Finally, we conclude that Ahriman was not unintelligent, as Zurvan the deity predicted. Given the evidence at hand, Ahriman possessed a significant share of knowledge, foresight, awareness, and knowledge of the future. Furthermore, in ancient Scandinavian texts and traditions, Ahriman is not portrayed as dumb and stupid; instead, he presents himself as knowledgeable of secrets, intelligent, inventive, skillful in instrument making, and at times, a problem-solver. Overall, it may be said that, considering the variety of his creation and intelligent acts, Ahriman’s knowledge surpasses that of the Scandinavian demon.
    Keywords: Zurvanism, Knowledge, Ahriman, knowledge of secrets, Scandinavian traditions
  • فرشته آتش برگ، منظر رحیمی ایمن*
    مسیله شر از پرسش های دیرینه بشر است. چرا خداوند، یا وجودی که خالق گیتی است، برای زدودن رنج های بشر کاری انجام نمی دهد؟ در ادیان غیر توحیدی مسیله شر به دلیل ماهیت ویژه و غالبا شرورانه ایزدان چندان مطرح نمی شود. اما با رشد اندیشه بشری این موضوع به صورت ملموس تری برای انسان مطرح شد. یکی از جالب ترین پاسخ ها در این باره در دین زردشتی دیده می شود. به روایت شکند گمانیگ وزار، همه رنج های آدمی از جانب اهریمن است و اورمزد فقط آفریننده نیکی هاست و انسان را آفریده تا در نبردی مشترک با اهریمن، او را نابود و جهان را دگر بار پاک سازند و به رنج های بشر پایان دهند. در این دین اهریمن خاستگاه مستقلی دارد و هیچ یک از آلام انسان را نمی توان به اورمزد نسبت داد، که البته او نیز به سبب نیاز به آفریده هایش و برخی ویژگی های دیگر قادر مطلق به شمار نمی رود.
    کلید واژگان: مسئله شر, دین زردشتی, اورمزد, شکند گمانیگ وزار, اهریمن
    Fereshteh Atashbarg, Manzar Rahimi Imen *
    The problem of evil is one of the ancient questions of mankind. Why does God, or the being who is the creator of the world, not do anything to remove human suffering? In non-monotheistic religions, the problem of evil is not raised much because of the special and often evil nature of gods. But with the growth of human thought, this issue was raised in a more tangible way for humans. One of the most interesting solutions in this regard can be seen in Zoroastrianism. According to Shikand Gūmānīk Vijār's account, all human sufferings are from the Ahriman, and Ormazd is only the creator of good deeds, and he created man to destroy him in a joint battle with the Ahriman, and purify the world once again, and end the sufferings of human beings. In Zoroastrianism, Ahriman has an independent origin and is the principle of all evil, none of which can be attributed to Ormazd, who, due to need to his creatures and some other features, is not an almighty creator.
    Keywords: problem of evil, Zoroastrianism, Ormazd, Shikand Gūmānīk Vijār, Ahriman
  • علی مرادی، مریم سالم*
    طراحی شهر خدا نزد آگوستین کاملا بر محور فرشتگان و اهریمنان صورت گرفته است. به زعم وی خدا به همه فرشتگان، طبیعت خیر عطا کرده است و آن چه که باعث لغزش برخی از آن ها می‎شود عبارتست از روی گردانی از محبتخدا و روی آوردن به جایگاه شخصی خود فرشتگان. در واقع، تکبر اولین گام در ایجاد شکاف بین فرشتگان است که آن ها را به دو دسته فرشتگان مقدس و فرشتگان شرور (اهریمنان) تقسیم می‎کند و دو شهر را شکل می‎دهد، شهر خدا در مقابل شهر زمینی. این دیدگاه آگوستین باعث طرح مسئله چگونگی انحراف اراده در فرشتگان و شکل‎گیری مفهوم شهر خدا می شود. به نظر می‎رسد که آگوستین برای حل این مسئله با تکیه بر آموزه‎های کتاب مقدس به دو مفهوم «تمسک به خدای متعالی» و «تکبر»در ساحت فرشتگان متوسل می‎شود و انحراف اراده را نیز در تقریر نهایی دیدگاه خویش محفوظ می‎دارد. در این مقاله با بررسی آثار آگوستین و تحلیل نظرات او، جایگاه اهریمنان و فرشتگان را در شکل‎گیری مفهوم شهر خدا و شهرزمینی بررسی می نماییم.
    کلید واژگان: آگوستین, اهریمن, فرشته, تکبر, شهر خدا
    Ali Moradi, Maryam Salem *
    Augustine creates his City of God according to ChristianDemonology and Angelology. In his opinion, God has bestowed the good nature upon all the angels but what makes some of them go astray is their negligence of God's love. In fact, arrogance is the first step in creating a gap between the angels, which divides them into two categories holy angels and evildoers, so they form two cities. This Augustine's perspective raises this question: why did the angels fall? Augustine himself relying on the teachings of the Bible answer that autonomous and self-initiated sin of pride caused the angles to divert from God's will. Augustine, in this way, arranges and explains one of the most important concepts of Christian theology on the basis of angelology, in such a way that no one has done this before in the Christian theology.
    Keywords: Augustine, devil, angel, City of God, Arrogance
  • سید مجتبی آقایی
    دنیای زرتشت پژوهی، رغمارغم توصیه ای که می گویند یکی از زرتشت پژوهان معاصر، یعنی مری بویس (Mary Boyce) (1920-2006) در اواخر عمرش کرده بوده، هنوز به منابع اسلامی اعتنای کافی نکرده است و جز اندکی از آن بهره نمی برد. این غفلت در حالی واقع می شود که بخش مهمی از آثار کهن ایرانی، طی دوره انتقال از ایران ساسانی به ایران اسلامی، به زبان عربی ترجمه شده، تعریب یافته و در لابه لای انبوه منابع دوران جدید، حفظ شده است. تردیدی نیست که بهره گیری از این میراث عظیم، دامنه منابع را وسعت بخشیده و به حل بخشی از غوامض زرتشت شناسی کمک خواهد کرد. از باب نمونه، در مقاله حاضر، نشان داده ایم که حتی در کتاب آشنا و نسبتا کاوش شده الملل والنحل، اثر مشهور محمد عبدالکریم شهرستانی، می توان قطعه ای از متون اصیل زرتشتی را یافت که بسا مستقیما از پهلوی به عربی ترجمه شده باشد؛ قطعه ای که با وجود تغییر و تصحیفی که معمولا در ترجمه به زبان عربی رخ می دهد، می تواند اشاره ای ابهام آمیز در یکی از متون پهلوی راجع به اهریمن و آفریده هایش را رمزگشایی کند.
    کلید واژگان: دین زرتشتی, اهریمن, خرفستران, شهرستانی, جیهانی
    aaghaaee
    Despite the suggestion made by one of the Zoroastrian scholars, Mary Boyce (1920-2006) in her late life, the Zoroastrian Studies has not taken into account the Islamic resources yet, and paid a little attention to them. Negligence of such an important issue is made when a number of Iranian old works have been translated into Arabic, Arabicised, and placed among lots of newly texts during the period of transferring Sassanid Iran to Islamic Iran. Undoubtedly, using this great heritage will expand the extent of resources and make a great help in finding the complexities of Zoroastrian Studies. In the present paper, we see that even in a popular and famous book, “Al- mellal val- Nehal”, written by Mohammad Abdul Karim Shahrestani, a passage of true Zoroasrian texts can be found that it may have been directly translated from Pahlavic into Arabic. Though there may be some changes when translating into Arabic, there are some vague hints to Devil and its creaturres in the passage.
    Keywords: : Zoroasrianism, Devil, Xrafstars, Shahrestani, Jayhani
  • میترا آقامحمدحسنی *، فاطمه لاجوردی

    سروش از مهمترین ایزدان دین زردشتی است. این ایزد در سلسله مراتب ایزدان دین زردشتی جایگاه ویژه ای را به خود اختصاص داده، و از معدود ایزدانی است که نام او در سرودهای گاهانی آمده است. آنچه که در این پژوهش بدان پرداخته می شود، یافتن پرسشی برای این مساله است که ارتباط سروش با ایزدان دیگر زردشتی چیست؟ این ایزد در گاهان و متون دیگر اوستایی و پهلوی چه جایگاهی دارد؟ و خویشکاری او در وقایع مربوط به پس از مرگ انسان چیست؟ سروش در متون اوستایی و پهلوی ایزد اطاعت، فرمانبرداری و انضباط در دین مزدایی است؛ او پیام الهی را می شنود و از آن اطاعت می کند؛ او همواره بیدار است و مردمان را از آسیبهای اهریمن و دیوان محافظت می کند. این ایزد همچنین در انتقال روح انسان به جهان پس از مرگ، با دو ایزد میترا و رشن همکاری می کند. روش این پژوهش کتابخانه ای، و با تکیه بر متون اوستایی و پهلوی است.

    کلید واژگان: روش, میترا, اهریمن, گاهان, ایزدان زردشتی

    Surūsh (Av. Səraoša), as one of the most venerated deities in Zoroastrian religion, holds a special position in the hierarchy of Zoroastrian deities. Surūsh is one of the few among Zoroastrian deities who are attested in the Gathas. These questions will be addressed in this research: What is the relation Surūsh with other Zoroastrian deities? What is Surūsh's status in Gathas and other Avestan and Pahlavi texts? What is his function in the events of after life? In Avestan and Pahlavi texts, Surūsh is the Deity of obedience and observance in the Mazdean tradition. Surūsh receives and obeys the divine instructions and is ever-vigilant to guard the people against the threats of Ahriman (angra Mainyu). Surūsh would evaluate the works of every person together with two other deities, Mithra and Rashnu, before the soul crosses the Chinvat Bridge. This research is based on the careful study of the Avestan and Pahlavi texts

    Keywords: Surūsh, Mithra, Ahriman, Gathas, Zoroastrian deities
  • سید محمد حاجتی شورکی، سید اکبر حسینی قلعه بهمن
    دین زرتشت، از جمله ادیانی است که پیروان آن خود را در زمره ادیان توحیدی به شمار می آورند. بر اساس باورهای زرتشتیان، روح انسان با مرگ از بین نرفته، به حیات خود ادامه می دهد. مرگ در نگاه ایشان، جدایی روح از تن بوده و آن را به منزله انتقال به عالم دیگر دانسته اند. آنچه موجب تمایز دین زرتشت از سایر ادیان توحیدی شده، نگاه آنان به چیستی مرگ است. در نظر آنان، مرگ از جمله شرور در عالم بوده که خالق و پدیدآورنده آن اهریمن است، و اهورامزدا به طور مستقیم در ایجاد آن دخالتی ندارد. مرگ بر موجودات عالم تحمیل شده، وظیفه مومن زرتشتی این است که با مرگ و سایر اموری که در نظر آنان شر است، به مقابله و مبارزه بپردازد. این مقاله، با نگاه توصیفی تحلیلی و بر اساس متون اوستایی، پهلوی و مستندات زرتشت پژوهان نگاشته شده است. نویسنده، با فرض توحیدی بودن دین زرتشت، به نقد و بررسی انتساب این امور به دین اصیل زرتشت پرداخته است.
    کلید واژگان: جاودانگی روح, مرگ, اهریمن, خالقیت, دیومرگ, شرور
    Seyyed Mohammad Hajati Shurki, Seyyed Akbar Hosseini Ghale Bahman
    Zoroastrianism is one of the religions the followers of which regard themselves as following a monotheistic religion. According to Zoroastrian doctrines, man’s soul does not annihilate with death; it continues to live. From a Zoroastrian point of view, death means the separation of soul and body and man’s transfer into the other world. What distinguishes Zoroastrianism from other monotheistic religions is this religion’s idea about the quiddity of death. The followers hold that death is one of the evils in the world the creator of which is devil and Ahura Mazda has no direct interference in it. Death is imposed on the world’s creatures and a Zoroastrian believer is duty- bound to fight against it and the other evils. The present descriptive-analytical paper is written based on the Avesta and Pahlavi texts and documentations of Zoroastrian scholars. In the end, assuming the monotheistic nature of Zoroastrianism, the author reviews the attribution of these beliefs to the true religion of Zoroastrianism.
    Keywords: Eternity of soul, Death, Evil, Creativity, the Demon of death, Devil
  • حسین حیدری*، محدثه قاسم پور
    فردوسی برای حفظ و تداوم هویت ایرانی، به تدوین شاهنامه همت گذاشت. به دلیل اینکه در زمان حکیم توس، دوره باورمندی بی چون و چرا به اساطیر فرا رسیده بود، وی با تلفیق اساطیر با باورهای زرتشتی و غیرزرتشتی سده های پیش و پس از اسلام، قالب اسطوره را به حماسه مبدل کرد و کاخ شاهنامه را بنا نهاد. از این رو، شاهنامه صرفا گزارشگر باورها و آیین های ایران پیش از اسلام نیست.این مقاله نخست ویژگی ها و کارکرد اهریمن، و آنگاه رابطه اهریمن با اورمزد و جهان را در اوستا و متون پهلوی با گزارش شاهنامه مقایسه می کند. سپس، گزارش فردوسی درباره سرشت و اوصاف دیوان، رابطه دیوان با اهورامزدا و آفریده های او، راه مبارزه با دیوان، و اوصاف سه دیو بزرگ (رشک، آز، خشم) را با گزارش متون زرتشتی باستان می سنجد و همسویی ها و ناهمسویی های آنها را آشکار می کند. این جستار نشان می دهد که در شاهنامه، اهریمن و دیوان جایگاه پیشین خود را از دست داده اند و از اقتدار آنها و تاثیری که در هستی داشته اند به شدت کاسته شده است و به جایگاه فروتری که در متون و فرهنگ اسلامی دارند، نزدیک شده اند
    کلید واژگان: شاهنامه, فردوسی, اوستا, اهریمن, دیوان, متون پهلوی
    Hossein Heydaei, * Mohaddese Ghasempour
    To save the Iranian identity, Hakim Abu Al-Qasim Ferdowsi Tusi composed the epic of Shahnameh (book of kings). Due to the indisputable belief of people in mythology in his time, Ferdowsi transformed the myth to epic by combining the former with pre- and post-Islam Zoroastrian and non- Zoroastrian texts which led to the creation of Shahnameh. Accordingly, Shahnameh is not just an exclusive report of Iranian beliefs and rites before the advent of Islam. The present article seeks to compare and contrast Shahnameh, Avesta and Pahlavi texts in terms of their arguments about the characteristics of Ahriman and his relationship with Ohrmazd and the universe. To this end, Ferdowsi’s depiction of the nature and attributes of demons, their relation with Ohrmazd and His creations, how to struggle with them and the characteristics of three main demons (i.e. envy, greed, and wrath) are carefully compared and contrasted with ancient Zoroastrian texts. The similarities and differences of these texts are then clarified. This study suggests that, Ahriman and demons have lost their old status in Shahnameh, to the extent of extreme reduction of their influence and power in the world. They have thus approached their inferior status assumed in Islamic texts and culture
    Keywords: Shahnameh, Ferdowsi, Avesta, Ahriman, Demons, Pahlavi Texts
  • سیداکبر حسینی قلعه بهمن
    آیین زردشت، در طول تاریخ با فرازونشیب های فراوانی رو به رو شده و در این مسیر، تجربیات گوناگونی را از سر گذرانده است. این آیین، ابهامات فراوانی را با خود به همراه دارد؛ از زمان و مکان تولد زردشت؛ به عنوان بنیان گذار این دین گرفته، تا توحیدی یا شرک آمیز بودن آن. در این نوشتار، تلاش بر این است تا به گوشه ای از این ابهامات پاسخ داده شود. این مقاله به بررسی جایگاه آیین زردشت و توحیدی یا ثنوی بودن آن می پردازد. حاصل این مقاله این است که این آیین، نخست توحیدی بوده است؛ اما به مرور به سمت وسوی ثنویت سوق یافته است. ولی اکنون نیز رگه های توحیدی را در آن می توان یافت. البته لازم به یاد آوری است که بحث از حقیقت غایی در این دین، موضوع محوری این مقاله است.
    کلید واژگان: زردشتی, اوستا, اهورا مزدا, اهریمن, سپنتا مینو, زروان
    Seyyed Akbar Hoseiniqalehbahman
    Having faced numerous vicissitudes, Zoroastrianism has had a variety of experiences throughout the history. This religion is full of ambiguities, ranging from the birth date and birth place of Zoroaster -as the founder of this religion -to its being monotheistic or polytheistic. The present article is an attempt to remove a part of these ambiguities. It deals with the position of this religion and studying it as a monotheistic or a dualistic one. The outcome of the article is that Zoroastrianism has originally been a monotheistic religion having gradually turned towards dualistic leanings. At the time being, the traces of monotheism may be found in it. However, the central topic of the article is the final truth or the final objective of this religion.
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال