جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « بودایی » در نشریات گروه « ادیان و عرفان »
تکرار جستجوی کلیدواژه «بودایی» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
توماس مرتن یکی از معروف ترین الهی دانان قرن بیستم در آیین مسیحیت، عمده شهرت خویش را مدیون آثار منتشرشده اش در باب گفتگوی بینادینی میان مسیحیت و سایر ادیان به ویژه ادیان شرقی است. وی کوشید گفتگویی را با تکیه بر نقاط مشترک و تشابهات میان مسیحیت با ادیان کهن پایه گذاری کند. از میان تمامی عرفان های شرقی، توجه مرتن به آیین بودایی - به ویژه ذن - بیشتر از بقیه بود. نوشته های مرتن به همراه آثار متفکران ذن مانند سوزوکی و آلان واتس باب های جدی آشنایی سنت مسیحی با مکتب ذن و آیین بودایی بوده اند.آیین بودایی به ویژه ذن که توسط سوزوکی ارائه شده است، برای مرتن به مثابه سرچشمه ای غنی در طرح مواجهه و گفتگو با انجیل و آموزه های مسیحیت نوین است؛ به نظر می رسید سوزوکی مکتب ذن را در جایگاه آیینی ارائه می کند که به طور تصادفی با تاریخ و تعالیم بودایی مرتبط شده است؛ اما مرتن در بسیاری موارد دریافت آن آموزه عمیقا از دل سنت بودایی سر برآورده است؛ چراکه چارچوبی همراه با مراقبه در ذهن و بینشی وسیع به وجود خواهد آورد.
کلید واژگان: توماس مرتن, عرفان شرقی, ذن, بودایی}Religious Studies, Volume:12 Issue: 23, 2024, PP 197 -224Thomas Merton, one of the most renowned twentieth-century Christian theologians, owes much of his fame to his published works on interfaith dialogues between Christianity and other religions, particularly Eastern ones. He tried to lay the foundation of this dialogue upon shared beliefs and similarities between Christianity and ancient religions. Of all Eastern mysticisms, Merton was particularly interested in Buddhism, particularly Zen Buddhism. Buddhism, as presented by Suzuki, was a rich source of encounter and dialogue with the Gospel and new Christian doctrines for Merton. It seems that Suzuki presents Zen as a ritual that happens to relate to Buddhist history and teachings. However, Merton often found that Zen was deeply originated in the Buddhist tradition, as it creates a framework along with meditation in the mind and a vast insight.
Keywords: Thomas Merton, Eastern Mysticism, Zen, Buddhism} -
دین اسلام و آیین بودایی، دو مکتب بزرگ با پیروان بسیار در جهان هستند که با وجود تفاوت های زیاد، نقاط مشترک فراوانی نیز دارند. اولین برخوردها میان این دو در همان سال های نخستین ظهور اسلام در مرزهای شرقی ایران و شمال هند رخ داد و چند قرن بعد با حمله ترکان غزنوی به اوج خود رسید. تاکنون بررسی های متعددی درخصوص نگاه مسلمانان به بوداییان صورت پذیرفته است؛ اما آنچه نیاز به بررسی بیشتر دارد، دیدگاه بوداییان به اسلام به عنوان یک آیین تازه وارد است. اولین بار و در اوایل قرن یازدهم میلادی، بوداییان در مجموعه متونی به نام «کاله چکره تنتره» که متعلق به مکتب وجره یانه است، به اسلام و عقاید و آداب مسلمانان اشاره کرده و آن را از منظر خود تحلیل نموده اند. نویسندگان این متون با وجود برخی تمجیدات، ارزیابی نامطلوبی از اسلام ارایه می دهند و در قالب یک اسطوره قدیمی بیان می کنند که آیین مهاجمان مسلمان یک نظام شیطانی است که نهایتا توسط پادشاهی بودایی از بین خواهد رفت. این تحقیق که به روش کتابخانه ای انجام گرفته، بر آن است که ضمن معرفی متون کاله چکره تنتره، به بررسی دیدگاه بوداییان آن روزگار درباره مسلمانان بپردازد و امید دارد که زمینه ای را برای شناخت بیشتر این دو دین از یکدیگر فراهم آورد.
کلید واژگان: بودایی, اسلام, کاله چکره تنتره, وجره یانه, گفت وگوی ادیان} -
سنگهه به معنای نظامی رهبانی مبتنی بر زندگی گروه راهبان یا راهبه های بودایی است که با هم جمع شده و جماعت مشخصی را در صومعه بنابر اصول وینیه برپا می دارند. این نظام، مهمترین نهاد دینی در جوامع تهروادهای و مبتنی بر روابط میان اعضاء و رابطه متقابل اعضاء آن با عوام جامعه است. درون سنگهه راهبان از منزلت و مزایای نسبتا برابری برخوردارند اما میان راهبان و راهبه ها از جنبه های متعددی تبعیض وجود دارد. ممنوعیت فعالیت اقتصادی راهبان تداوم حیات سنگهه را به حمای تهای مالی عوام وابسته می کند و سنگهه برای حفظ این حمای تها، از یک سوی کارکردهای اجتماعی خاصی را برعهده گرفته و از سوی دیگر، به رغم تاکید مذهب تهرواده بر راست کیشی و بدعت گریزی، باورهایی را در میان عوام مطرح نموده است که با تعالیم منتسب به بودا تفاوت و حتی مغایرت دارند.کلید واژگان: بودایی, سنگهه, راهبان, راهبه ها, تهره واده, وینیه}Sangha as a group of monks and nuns that come together to construct a monastic community based on the principles of vinaya, is the main religious institution in a Theravādin society. Sangha's structure is basedon its member's relationship with each other and with their surrounding society. Within Sangha there is an obvious equality among monks on the one hand, and a distinctive discrimination between monks and nuns. Prohibition of Monk's and nun's economic activity except for begging has made Sangha's continuity dependent on laymen's economic supports, and Sangha, trying to hold these supports, has undertaken certain social functions. Moreover, despite the emphasis on orthodoxy and avoidance of religious innovations in Theravādin Buddhism, it has spread some beliefs which are different from and sometimes even in contrast with Buddha's teachings.Keywords: Sangha, monks, nuns, alms, merit, Theravada}
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.