به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "بارنامه" در نشریات گروه "فقه و حقوق"

تکرار جستجوی کلیدواژه «بارنامه» در نشریات گروه «علوم انسانی»
  • مهسا نظری، سعید خردمندی*
    بارنامه سندی است که دلیل وجود قرارداد حمل ونقل می باشد و با تقاضای فرستنده توسط متصدی حمل یا نماینده او صادر می شود و بر مالکیت کالا برای دارنده آن، دریافت کالا توسط متصدی و تعهد وی مبنی بر تسلیم کالا دلالت می کند. در فقه و قانون مدنی ما سابقه ای از بارنامه وجود ندارد و در قانون تجارت نیز فقط در ماده 383 واژه بارنامه به کار رفته است؛ اما به دلیل ضرورت های عملی در تجارت و به تبع آن در حمل ونقل، این سند با نگاهی به حقوق تجارت بین الملل به قوانین داخلی ما راه پیدا کرد. در لایحه تجارت 1398 که هنوز تاییدیه شورای نگهبان را اخذ نکرده است، برخلاف قانون تجارت مصوب 1311، در اقدامی مثبت، بارنامه تعریف گردیده و ویژگی ها و اطلاعات مندرج در آن بیان شده است. قانونگذار ما در بیان اطلاعات ضروری مندرج در بارنامه به کنوانسیون های «سی ام آر» و «کوتیف» توجه داشته است؛ اما در بیان ویژگی های بارنامه به مواردی اشاره نموده که با کنوانسیون های مذکور هماهنگ نیست. برخلاف دیدگاهی که معتقد است در حمل ونقل زمینی تنها می توان راهنامه که سندی غیرقابل انتقال است، صادر نمود، صدور بارنامه را در این نوع حمل ونقل پذیرفته و به اختلافات دراین خصوص پایان داده است.
    کلید واژگان: بارنامه, راهنامه, کنوانسیون سی ام آر, کنوانسیون کوتیف
    Mahsa Nazari, Saeid Kheradmandy *
    The bill of lading is a document that is the reason for the existence of a transport contract and is issued by the operator or his agent at the request of the sender and the ownership of the goods for its owner, the receipt of the goods by the operator and his obligation to surrender the goods. There is no record of the bill of lading in our jurisprudence and Civil Code and the word bill of lading only in Article 383 of the Commercial Law has been used, but has entered into our domestic laws for the reason of practical necessity in trade and consequently in the transportation of this document with a look at international trade law. In the 2019 Trade Bill which has not yet received the approval of the Council of Guardians, contrary to the Commercial Law of 1932 that the bill of lading is defined and the characteristics and information contained in it are stated. Our legislator in expressing the necessary information contained in the bill of lading to the conventions of Convention on the “Contract for the International Carriage of Goods by Road” (CMR) and Convention concerning International Carriage by Rail (COTIF) noted but in expressing the characteristics of the bill of lading, pointed to cases that are not in line with the above conventions. Contrary to the viewpoint that in land transportation only a roadmap that is a non-transferable document can be issued has accepted the issuance of bill of lading in this type of transportation and ended the disputes in this regard.
    Keywords: Bill Of Lading, Roadmap, CMR Convention, COTIF Convention
  • جعفر نوری یوشانلویی*، سمیرا سادات حسینی
    امروزه بیش از نود و سه درصد از جابه جایی کالاها از طریق دریا انجام می شود، این امر را می توان معلول «قابلیت حمل حجم زیاد کالاها با کشتی» و «هزینه های کمتر» آن نسبت به سایر روش های حمل ونقل دانست. کشتی مورد استفاده در سفر دریایی، باید از همه جهات قابلیت لازم برای انجام ماموریت محوله را داشته باشد، در غیراینصورت امکان بروز حادثه نسبت به خود کشتی، محموله آن و همچنین کارکنان و مسافران آن وجود دارد. کنوانسیون های بین المللی، قوانین دریایی کشورها، قراردادهای فی مابین طرفین و همچنین عرف های موجود در زمینه حمل ونقل دریایی، وظیفه تامین قابلیت دریانوردی را در قراردادهای اجاره بر عهده مالک کشتی و در قراردادهای حمل ونقل دریایی بر عهده متصدی باربری قرار داده است. در تحقیق حاضر این سوال اساسی مطرح است که در ارزیابی قابلیت دریانوردی، چه شاخص هایی ملاک بوده و در چه صورت می توان گفت که مالک کشتی و یا متصدی حمل و نقل به تعهد خود عمل کرده است؟ نگارندگان پس از مطالعه تالیفات حقوقی به این نتیجه رسیدند که قابلیت دریانوردی یک مفهوم نسبی می باشد و ارزیابی و احراز ابعاد مختلف آن، صرفا با معیار شخصی (بررسی مورد به مورد) امکان پذیر است. همچنین با بررسی ماهیت و مبنای این تعهد در کنوانسیون های بین المللی ونظام های حقوقی مختلف، مشخص شد که تعهد به قابلیت دریانوردی کشتی از مبنای کلی مسوولیت متصدی حمل و نقل پیروی نمی کند و به نوعی می توان آن را تعهد به وسیله قلمداد کرد.
    کلید واژگان: قابلیت دریانوردی, قرارداد اجاره کشتی, قرارداد حمل و نقل بارنامه ای, بارنامه
    Jafar Noory Youshanloui *, Samira Sadat Hoseini
    The transportation of goods by sea plays a crucial role in global commerce, accounting for over ninety-three percent of goods transported worldwide. This preference for sea transport is primarily due to its ability to move large volumes of goods at lower costs compared to other transportation methods.Safety is paramount in ensuring the successful operation of maritime carriage. Ships must be equipped with the necessary technical instruments to guarantee safety. Maritime law establishes regulations for this purpose, commonly referred to as "seaworthiness." In essence, a ship must possess the required capabilities in all aspects to fulfill its designated mission, transport goods within the agreed timeframe, and deliver them safely to their final destination. The absence of seaworthiness poses risks to the ship itself, its cargo, its crew, and other individuals on board. Such events can have varying consequences, ranging from the most severe, such as ship sinking and total destruction of cargo, to the mildest, such as delivery delays resulting in economic losses due to market conditions. The comprehensive characteristics and essential conditions of a ship for the proper execution of a carriage contract are encompassed by the term "seaworthiness."The carriage of goods by sea and the operation of commercial ships are governed by two types of contracts: contracts of carriage and charterparties. International conventions, contractual agreements, and established customs in the field of carriage impose an obligation on ship owners and carriers to ensure the seaworthiness of their vessels. This research aims to address fundamental questions related to seaworthiness, including the criteria for evaluating it and how to determine if a ship owner or carrier has fulfilled their seaworthiness obligation. It also explores the legal nature of the seaworthiness commitment and the similarities and differences between this commitment in contracts of carriage and charterparties. Additionally, the study examines the proof of breach of this obligation and the resulting effects on the rights and obligations of the parties involved.This research adopts a library-based methodology, drawing insights from legal literature. The authors conclude that seaworthiness is a multidimensional and relative concept. It encompasses not only the ship's engines, hull, and technical aspects but also the competence and skills of the ship's personnel (captain, engineer, and crew) and the necessary certifications. The type of cargo and its stowage on board the ship can also impact the seaworthiness of the vessel. Seaworthiness can only be determined through a case-by-case assessment, considering various factors such as the type of contract, vessel, cargo, timing (season), and the location of contract execution (sea, ocean, lake, etc.).This article examines the legal nature and basis of the seaworthiness commitment in international conventions and different legal systems. It establishes that the commitment to seaworthiness is an implied and legal obligation imposed on carriers and ship owners, even in cases where the contract remains silent on the matter. Moreover, the carrier's responsibility for ensuring seaworthiness does not adhere to the general principles of liability. Under Article 386 of the Iranian Trade Law, the carrier's liability is based on the "assumption of responsibility." In other words, the carrier can only be exempted from liability if they can demonstrate that external factors caused the damage. However, this general principle is modified when it comes to the lack of seaworthiness. According to paragraph 1 of Article 55 of the Iranian Maritime Law (adapted from paragraph 1 of Article 4 of the Hague Rules-1924), the carrier's liability resulting from a breach of the seaworthiness commitment is based on the "presumption of fault." In practical terms, the carrier can be relieved of liability by proving that they exercised due diligence in ensuring the ship's seaworthiness. This distinction has significant implications in legal disputes involving cargo owners and carriers, as well as ship owners and charterers
    Keywords: seaworthiness, charterparty, Contract of carriage, bill of lading
  • معصومه زمانیان، زهرا وطنی*

    اعتبار اسنادی، از راه کارهای پر اقبال فعالین تجارت های کلان و بین الملل، در زمینه ی افزایش امنیت و کاهش ریسک معاملات است که به موجب آن خریدار، از موسسه مالی معتبری هم چون بانک درخواست گشایش اعتبار اسنادی نموده و بدین وسیله فروشنده اطمینان می یابد که در صورت ارایه مستندات انجام تعهد، مبلغ به وی ایصال خواهد شد. این فرآیند که سابقا مبتنی بر سیستم کاغذی و مشتمل بر مخاطرات زیادی بود، هم اکنون نیز علی رغم مزایای فراوان سیستم الکترونیکی، مستلزم صرف زمان و هزینه ی فراوان است. علی القاعده هر تلاشی در جهت کاهش زمان یا هزینه، کارآیی اعتبار اسنادی را افزایش خواهد داد. نوشتار حاضر به هدف تبیین امکان انتقال فرآیند اعتبار اسنادی از شیوه ی فعلی، به بستر بلاک چین و قرارداد هوشمند به عنوان مدل پیشنهادی، با روش توصیفی تحلیلی به تطبیق مراحل آن در هر دو شیوه با یک دیگر و نیز کفایت سنجی قوانین از طریق بررسی حمایت قانون ucp و قوانین موجود در این حوزه و سازگاری اش با فناوری بلاک چین و قرارداد هوشمند می پردازد. یافته های این تحقیق نشان می دهد اجرای اعتبار اسنادی در بستر بلاک چین به عنوان سیستمی با ایمنی بالا و با بهره گیری از قرارداد هوشمند (خوداجرا) ضمن افزایش امنیت معامله و امکان حفظ اسناد ارایه شده، منجر به کاهش دخالت نیروی انسانی شده و روند آغاز تا پایان اعتبار اسنادی را کوتاه، پرسرعت و کم هزینه می نماید. ال سی نسیه یا مدت دار در بستر بلاک چین نیز به دلیل ابتناء بر دارایی های هوشمند، بی نیاز از لزوم تطبیق بر قوانین سوییفت و FATF که هم چنان دارای مشکلاتی هم چون نبود خط مستقیم بین بانک ها در کشورهای مختلف هستند می باشد

    کلید واژگان: قرارداد هوشمند, بارنامه, اصل استقلال, کاهش ریسک, امضا الکترونیکی
    Masoumeh Zamanian, Zahra Vatani *

    Letters of credit are one of the most successful solutions for large and international business players in the field of increasing security and reducing transaction risk, where the buyer opens a letter of credit with a reputable financial institution such as a bank, thus assuring the seller. That is the amount promised and delivered. This process, which was based on paper and involved a lot of risks, still requires a lot of time and money, despite the many advantages of electronic systems. Therefore, any attempt to reduce time or cost increases credential efficiency. The purpose of this article is to explain the possibility of transferring letters of credit procedures from previous methods to the blockchain platform and creating smart contracts as model proposals, using the descriptive analysis procedure to coordinate and evaluate the steps in both procedures. Deals in this area and its compatibility with block chain technology and smart contracts. The results of this study show that implementing a Letter of credit on the block chain platform as a system that is highly secure and uses smart contracts (self-execution) increases transaction security and the likelihood of retaining provided documents, resulting in human resources involvement and the process from beginning to end credit makes documents shorter, faster and low cost. Usance LC on the block chain platform is also based on smart assets, eliminating the need to comply with Swift and FATF rules, including issues such as the lack of direct lines between banks in different countries.

    Keywords: Smart contract, Bill of Lading, Autonomy Principle, Risk reduction, eSignature
  • جعفر نوری یوشانلویی*، زهره تیموری
    امروزه فناوری زنجیره بلوکی در تمام مراحل تجارت بین الملل از قراردادها تا اسناد حمل و مالکیت، قابل استفاده است. در این میان، با توجه به نقش مهم بارنامه ها در حمل ونقل، بهره گیری از اسناد مبتنی بر این فناوری مزایا، فرصت ها و حتی چشم انداز جدیدی درباره تسهیل تجارت نفت ایجاد خواهد کرد. بااین حال به نظر می رسد تجارت نفت در مقیاس جهانی هنوز به طور کامل، استفاده از فناوری زنجیره بلوکی را نپذیرفته و تا کنون نیز چهارچوب های قانونی خاصی برای صدور بارنامه مبتنی بر فناوری شکل نگرفته است. افزون بر این، استفاده از فناوری در تجارت نفت با مشکلات، معایب و چالش هایی همراه است. این موضوع با توجه به وضعیت تحریمی ایران در سال های اخیر، به ویژه در حوزه صنعت و تجارت نفت، پیچیده تر خواهد شد. بنابراین در این پژوهش ضمن تلاش برای شناسایی حقوقی بارنامه های مبتنی بر زنجیره بلوکی براساس مقررات داخلی و بین المللی کنونی، به آثار و چالش های به کارگیری آن در تجارت نفت، ازجمله تجارت نفت ایران، خواهیم پرداخت.
    کلید واژگان: ‏ بارنامه, تحریم, تجارت نفت, فناوری زنجیره بلوکی, مقررات داخلی, مقررات بین المللی
    Jafar Nouri *, Zohreh Taimoori
    Nowadays, block chain technology can be used in all stages of international trade, from contracts to shipping and ownership documents. Considering the crucial role of bills of lading in transportation, the use of technology-based documents will create advantages, opportunities and even a new perspective for facilitating oil trade. However, it seems that oil trade on a global scale has not yet fully accepted the block chain technology, and so far, specific legal frameworks for issuing bills of lading based on technology have not been formed. In addition, technology use in the oil trade will be accompanied by problems and challenges. This issue will become more complicated due to Iran embargos in recent years, especially in the field of oil industry and trade. Therefore, in this research, while trying to identify the legality of block chain bills of lading based on existing domestic and international regulations, we will deal with the effects and challenges of its application in oil trade, including Iran's oil trade.
    Keywords: Blockchain, bill of lading, Nternational rules, Oil trade, Domestic Rules, Block chain-baseddocuments, sanctions
  • یاشار طاهری*

    قراردادهای حمل‌ونقل در حقوق تجارت بین‏الملل و حقوق داخلی وجوه گوناگونی دارد. در پهنه‌ی حقوق تجارت بین‏الملل، انتقال کالا و سرعت در عملیات تجاری، عوامل اساسی تولید ثروت و گردش مالی می‏باشند. در این راستا، حمل‌ونقل، وسیله عمده‌ی تجارت بین‏الملل است که به شیوه‏های هوایی، ریلی، جاده‏ای و دریایی صورت می‏گیرد. موضوع این نوشتار، حمل‌ونقل بین‏المللی کالا از طریق جاده می‏باشد که بر اساس کنوانسیون CMR انجام می‏گیرد. در این مقاله تلاش شده با نگاه تطبیقی و شیوه‌ی کتابخانه‏ای و تحلیلی، به این پرسش پاسخ داده شود که بارنامه و راه‌نامه در حمل‌ونقل بین‏المللی جاده‏ای در حقوق داخلی و سند یکنواخت بین‏المللی چه مفهوم، تعریف و ویژگی‏ دارد تا ضمن پاسخ به نیاز حقوقی جاده‏ای داخلی، در راستای متحدالشکل کردن نظام حقوقی داخلی و خارجی با رژیم حقوقی کنوانسیون یادشده مطلع گردید. در نهایت به این نتیجه می‏رسیم که در دیدگاه هم‏سنجی میان راه‌نامه و بارنامه تفاوت‏های ماهوی وجود دارد. راه‌نامه، یک سند تجاری است اما سند مالکیت و انتقال نبوده، قابلیت توثیق و رهانت ندارد. هردو سند بارنامه و راه‌نامه، دلیل وجود یک قرارداد حمل‌ونقل و مبنی بر دریافت کالا به وسیله متصدی ترابری است.

    کلید واژگان: بارنامه‏, حقوق حمل ونقل, حقوق تجارت بین‏ الملل, قراداد حمل ونقل, راه نامه, مرسل
    Yashar Taheri*

    International transport contracts have a variety of effects on international trade law as well as domestic law. In the field of international trade law, the transfer of goods and the speed of trade are fundamental factors in the dynamics and production of wealth and turnover. In this regard, transportation is an operational tool of international trade that is done by air, rail, road and sea. This study is concerned with the international transport of goods by road, which is done in accordance with the CMR Convention. An attempt has been made to answer the question of what the meaning, definition and features of the bill of loading and guidelines in international road transport is in domestic law and uniform international document with a comparative view and library and analytical method. In order to unify the domestic and global legal system, we should also get acquainted with the legal regime of the said convention. Finally, we come to the conclusion that there are substantial differences between the Consignment note and the bill of loading. The bill of loading is a commercial document, but it is not a document of ownership and transfer and it cannot be collateralized. Both the bill of loading and the Consignment note are the reason for the existence of a transport contract and the receipt of the goods by the Carrier.

    Keywords: International Road Transport Contract, Transport Law, International Tradelaw, Consignment Note, Bill of Loading, Goods Transfer, Carrier
  • مجتبی اشراقی آرانی*
    از دهه 1960 میلادی، صنعت حمل ونقل تحولی را به خود دید که به دلیل رقم زدن شرایطی متفاوت از گذشته، از آن به «انقلاب کانتینر» تعبیر می شود. کانتینر در عین حال که دستاوردهای فراوانی مانند افزایش سرعت، ایمنی و امنیت حمل کالا و کاهش هزینه حمل به ارمغان آورد، مسایلی را در دنیای حقوق ایجاد کرد که مناقشه بر سر آنها همچنان ادامه دارد. ماهیت حقوقی کانتینر (اینکه از حیث تعیین میزان مسئولیت متصدی حمل دریایی یک «بسته» به شمار می رود یا خیر)، تبیین روابط حقوقی ناشی از صدور بارنامه های متعدد (بارنامه گروپاژ و بارنامه داخلی) برای یک کانتینر و نیز قراردادهای اجاره جایگاه کانتینر (اسلات)، تعیین شخص مسیول در صورت ورود خسارت به بار موجود در کانتینر (درحالی که کانتینر پلمپ شده در اختیار متصدی حمل قرار می گیرد) و مسئولیت خسارت ناشی از چیدمان نامناسب بار در کانتینر یا چیدن کانتینر در عرشه کشتی در زمره مهم ترین مسایلی است که در پی انقلاب کانتینری در حقوق حمل ونقل ظهور یافته و در این مقاله بررسی و تحلیل شده است.
    کلید واژگان: بارنامه, بسته, چارترپارتی, حمل ونقل, عرشه, کانتینر, گروپاژ
    Mojtaba Eshraghi Arani *
    During the 1960s, the shipping industry underwent a tremendous change, well known under the term “the container revolution”. Container brought about enhancement in speed, safety and security of transportation and led to the costs saving as well. The legal issues arising from this phenomenon have been subject to many controversies since the very beginning. The legal nature of container (whether it is deemed as a package or not), the various relationships arising from issuance of several bills of lading (groupage BL and house BLs) for one container, determining the liable person in the case of damages to the cargo (while existing in the sealed container), liability for incorrect stowage of cargo in the container or stowage of container on the deck are the main issues that are analyzed in this article.
    Keywords: Container, bill of lading, groupage, Charterparty, Transportation
  • مجتبی اشراقی آرانی*

    ارزش اثباتی مندرجات بارنامه در خصوص مشخصات بار از سوی تمام کنوانسیون های حمل و نقل بین المللی (با اختلاف در برخی اوصاف بار) پذیرفته شده است. این کارکرد تا زمانی به قوت خود باقی است که متصدی حمل با درج شروطی که «حق شرط/ رزرو» نامیده می شود آن را از اعتبار ساقط نکرده باشد. اینکه چنین شرطی از جانب متصدی حمل که به طور یک جانبه در بارنامه درج شده و به نحوی مسئولیت احتمالی متصدی را منتفی می کند، تا چه حد اعتبار دارد، مسئله ای است که کمتر در ادبیات حقوقی به آن پرداخته شده است. به این ترتیب، ضمن بررسی مشروعیت رزرو از حیث برخورد با مقررات آمره حمل و نقل، باید دید که آیا اعتبار رزرو مستلزم کسب رضایت فرستنده است؟ آیا رزرو باید موجه باشد و نیازی به لزوم تصریح به جهت رزرو در بارنامه وجود دارد؟ از سوی دیگر، در مواردی ممکن است متصدی حمل راسا یا با توافق با فرستنده از درج رزرو در بارنامه خودداری کند و به دریافت سندی به نام «ضمانت نامه جبران خسارت» از او اکتفا نماید. لذا لازم است تا ضمن بررسی اعتبار سند اخیر، مسئولیت متصدی حمل در مقابل دارنده بارنامه در صورت عدم درج اختیاری رزرو مورد بررسی قرار گیرد. در این مقاله، از یک سو، مشروعیت و شرایط اعتبار حق شرط و از سوی دیگر آثار حق شرط نفیا و اثباتا با مطالعه تطبیقی حقوق فرانسه و انگلیس و نیز مقایسه معاهدات بین المللی حمل و نقل (دریایی، هوایی و زمینی) تجزیه و تحلیل می شود.

    کلید واژگان: بارنامه, جبران خسارت, حق شرط, رزرو, ضمانت نامه, متصدی حمل
    Mojtaba Eshraghi Arani *

    Evidential value of bill of lading concerning the cargo specification is confirmed by all international conventions. This function works unless the carrier insert reservation in the bill of lading. The validity of reserve is an issue which is less addressed by Iranian doctrines, as one may infer from reservation non-liability clause which itself is declared to be null and void by the international conventions. So, does the validity of reserve depends on agreement by the consignor? Or shall it be reasoned in a way that the grounds for the reserve shall also be inserted in the bill of lading in order to be effective? On the other hand, the carrier might refuse to insert reserve in the bill of lading either personally or per request of the consignor and receiving a letter of indemnity from the latter. Is carrier liable vis-à-vis the consignee for ignoring the reserve and concealing the truth and shall the letter of indemnity be considered as valid and effective? The legitimacy and validity of conditions of reserve on one hand, and the effects of reservation on the other hand are among the issues which are analyzed in this article in view of comparative study of English and French legal systems and international transport conventions. It is concluded that the carrier’s reserve in the bill of lading is a unilateral act which does not require the consent of the consignor except under CMR Convention under which the effectiveness of reserve is dependent on the consignor only vis-à-vis the latter and not towards the third parties, i.e. the BL holders. However, the reserve shall be justified in order to be valid and the cause of reservation shall be specified together with the reserve as well, under the later international regulations (Hamburg Rules). In terms of consequences of reservation, it is worth noting that by reservation the burden of proof shall lie upon the BL holder while without it the carrier himself should have proved that the damage had been incurred before his taking delivery of the cargo. Also, the agreement not to insert reserve in the BL is effective between the carrier and the consignor unless they have an intent to defraud the third parties. However, the above agreement or the Letter of Indemnity in substitution of reservation could not be adduced by its parties against the third parties.

    Keywords: reservation, bill of lading, Letter of indemnity, Carrier
  • مصطفی السان*، مجید رضا عرب احمدی، ابراهیم نوشادی

    تحولات جدید در عرصه حمل و نقل دریایی در رابطه با اسناد حمل، از جمله شامل غیر کاغذی سازی اسناد حمل است. سه کارکرد اصلی بارنامه در حمل و نقل دریایی عبارت است از: رسید حمل کالا، دلیل قرارداد حمل و سند مالکیت. در رابطه با تحقق دو کارکرد رسید حمل و دلیل قرارداد حمل در جایگزینی اسناد الکترونیکی از جمله بارنامه الکترونیکی با بارنامه کاغذی اکثر محققان، نظر به تحقق چنین کارکردی دارند. اما در رابطه با کارکرد سند مالکیت، نتیجه گیری واحدی وجود ندارد و این تردید به نظر، فراتر از جایگزینی اسناد کاغذی با اسناد الکترونیکی، ناشی ازابهامات در تلقی بارنامه به عنوان سند مالکیت کالاها و کارکرد بارنامه به عنوان یک سند مالکیت است. به طورکلی انتقال بارنامه مترداف با انتقال مالکیت نیست و متعاقب قرارداد فروش کالاها است که مالکیت منتقل می شود و بارنامه به عنوان یک سند مبین مالکیت کالاها در جهت تسهیل انجام معاملات در عرصه معاملات بازرگانی تلقی می شود.

    کلید واژگان: بارنامه, سند مالکیت, تصرف, حقوق قراردادی
    Mostafa Elsan *, Majid Reza Arabahmadi, Ebrahime Nishadi

    One of the new transformations in scope of maritime transportation in relation with shipping documents includes non-paper (electronic) shipping documents. Three main functions of bill of lading in maritime transportation comprise receipt of carriage of good, reason for carriage contract, and title document. The majority of researches are about to realize functions of carriage receipt and reason for carriage contract within substitution of electronic documents such as replacement of paper bill of lading with electronic bill of lading while there is not a same conclusion in relation with function of title document and this doubt in result is beyond the replacement of paper documents with electronic documents caused by ambiguities in considering bill of lading as title document of goods and function of bill of lading as a title document. In general, transfer of bill of lading does not mean transfer of ownership while ownership is transferred through contract of goods’ sale and bill of shading is considered as a document that indicates property of goods to facilitate transactions within commercial transactions

    Keywords: bill of lading, title document, possession (seizure), contractual rights
  • کورش مجدزاده خاندانی*

    یکی از قواعد مرسوم حاکم بر مطالبه و تحویل کالای حمل شده از طریق دریا، قاعده ارائه سند حمل است؛ به این معنا که تحویل کالا از سوی متصدی حمل صرفا در قبال ارائه سند حمل از سوی مطالبه کننده دریافت کالا صورت پذیرد. مبنای تاسیس این قاعده جلوگیری از تضییع حق صاحب واقعی کالا، حصول اطمینان از اجرای مورد قرارداد و نیز محافظت از متصدی حمل در برابر مسئولیت های پیش بینی نشده است. مقررات کامن لا و قوانین حمل و نقل دریایی انگلستان بسته به نوع سند صادر شده رویکرد متفاوتی به موارد یادشده دارند. در قانون دریایی ایران به قاعده ارائه به صراحت اشاره نشده است و در مقایسه با دو نظام دیگر، دایره شمول محدودتری دارد. همچنین برخلاف نظام های پیش گفته، رویکرد کلی قانون دریایی ایران نسبت به حق تحویل کالا دارای ابهام است. بنابراین، در این نوشتار تلاش شده است با روش توصیفی- تحلیلی از طریق بررسی مقررات داخلی ایران، انگلیس و قواعد کامن لا، علاوه بر تشریح و تفصیل لزوم یا عدم لزوم اعمال این قاعده و بررسی استثناهای وارده بر آن در حمل و نقل دریایی کالا، وضعیت و ماهیت این قاعده در حقوق دریایی ایران تبیین شده، پیشنهادهایی در راستای رفع ابهامات و ایرادات موجود ارائه گردد.

    کلید واژگان: ارائه سند, بارنامه, حواله تحویل, راهنامه دریایی, مطالبه کالا
    Kourosh Majdzadeh Khandani *

    Presentation rule is one of the general rules governing claim and delivery of the goods carried by sea. It means that the carrier shall deliver the goods solely against presentation of a transport document by the cargo claimant. The basis of presentation rule is to prevent deprivation of actual cargo-owner’s rights and to ensure the performance of contract as well as carrier’s immunity from unpredicted liabilities. The central analytical idea of this study is to describe in detail the necessity or non-necessity of application of presentation rule and its exemptions to carriage of goods by sea. Due to their different approaches to the subject matter depending on the type of transport document in question, the rules of Common law as well as English statutory provisions on carriage of goods by sea are examined. Presentation rule is not explicitly mentioned in Iran Maritime Code which is limited in scope comparing to the two other body of rules. Also, contrary to Common law and English law, the Maritime Code of Iran is relatively ambiguous towards the right to claim delivery of goods.

    Keywords: Presentation rule, bill of lading, sea waybill, right of delivery, ship's delivery order
  • غلام نبی فیضی چکاب، سید علیرضا هاشمی زاده

    به منظور تقسیم ریسک معطلی و اجتناب از تاخیر کشتی در طول عملیات بارگیری و تخلیه، اکثرا قراردادهای اجاره سفری کشتی در برگیرنده شروطی صریح و یا ضمنی می باشند که با متعهد نمودن اجاره کنندگانبه انجام عملیات بارگیری و تخلیه در مهلتی مقرر (Laytime)، مستاجر کشتی را در صورت تاخیر مکلف به پرداخت مبلغی توافق شده تحت عنوان دموراژ می نماید. اما با توجه به تاثیر شروط و مفاد قرارداد و همچنین امکان صدور بارنامه و انجام عملیات بارگیری و تخلیه توسط اشخاص ثالث، ممکن است اجاره کنندگان معاف از مسوولیت شده و یا در مواردی این مسوولیت بصورت مستقیم و یا غیر مستقیم بر عهده اشخاص ثالث قرار گیرد. نوشتار حاضر ضمن پرداختن به جوانب مختلف امر، مسوولیت اجاره کنندگان و اشخاص ثالث را در پرداخت دموراژ مورد بحث و بررسی قرار خواهد داد.

    کلید واژگان: قرارداد اجاره سفری, دموراژ, لی تایم, مسولیت پرداخت, شرط بازدارنده, بارنامه

    Nowadays, in order to apportion the risk and to avoid the vessel's delay, most of the voyage charters include provisions, either explicit or tacit, which binding the charterers to carry out loading and discharging operation in a designated time limit (laytime), urge them,in case of delay,to pay the owners an agreed amount (ie. Demurrage).Though, liability for demurrage rests with the charterers, however, the charterer's liability to pay demurrage is subject to the various terms and conditions of the charter. Furthermore, possibility of issuing bill of lading and performance of cargo operations by third parties, may lead to exonerate the charterers and sometime direct the liability to third parties. This article, studying the different aspect of the issue, will explore the charterer's and third partie's liability to pay demurrage.

    Keywords: Voyage Charterparty. Laytime. Demurrage. Liability for payment. Cesser Clause. Bill of Lading
نمایش نتایج بیشتر...
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال