به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "contractual remedies" در نشریات گروه "فقه و حقوق"

تکرار جستجوی کلیدواژه «contractual remedies» در نشریات گروه «علوم انسانی»
جستجوی contractual remedies در مقالات مجلات علمی
  • علی حدادزاده شکیبا*، احمد دیلمی، هدایت الله سلطانی نژاد

    یکی از راهکارهای قانونی جبران نقض تعهد قراردادی و منافع وابسته بدان، الزام متعهد به انجام عین تعهد است. اتخاذ این شیوه از سوی نظام های حقوقی مختلف، گاه همچون ایران شیوه اصلی و اولیه و گاه همانند نظام حقوقی کامن لا شیوه فرعی و استثنایی است. ازآنجاکه تلقی این شیوه، به عنوان راهکار اصلی یا فرعی حمایت از منافع شخص زیان دیده از نقض قرارداد، به پوشش دادن طیف متفاوتی از زیان های وارده به وی می انجامد، این پرسش مطرح می گردد که چرا نظام حقوقی کامن لا، از این شیوه به عنوان راهکاری فرعی و استثنایی و نظام حقوقی ایران از آن به عنوان راهکار اصلی و اولیه جبران نقض تعهدات قراردادی استفاده می نماید. بر همین مبنا، این مقاله با هدف پاسخ به این پرسش و تعیین رویکرد بهتر در استفاده از این شیوه و بر مبنای روش تحلیلی به این نتیجه دست یافت که مهم ترین دلیل فرعی و استثنایی تلقی شدن این شیوه در نظام حقوقی کامن لا، وجوب رعایت اصل «لزوم کاهش خسارت» و مهم ترین دلیل اصلی تلقی شدن این شیوه در فقه امامیه و حقوق ایران، رعایت اصل «لزوم» است و با توجه به اینکه، فرعی تلقی گردیدن این شیوه در نظام حقوقی کامن لا، در تحت پوشش قرار دادن کلیه منافع قراردادی زیان دیده ناتوان است، رویکرد اتخاذی نظام حقوقی ایران در اصلی تلقی کردن این شیوه برای پوشش دادن منافع قراردادی، بهتر از رویکرد نظام حقوقی کامن لاست.

    کلید واژگان: منافع قراردادی, جبران منافع قراردادی, شیوه های جبران منافع قراردادی, شیوه اولیه جبران منافع قراردادی, الزام به انجام تعهد
    Ali Haddadzadeh Shakiba *, Ahmad Deylami, Hedayatollah Soltaninezhad

    One of the most popular and routine remedy relating to the contractual infringements is specific performance. Application of this remedy, however, as primary or secondary, is different in many legal systems. For example, however, the application of this remedy in the common law system is secondary and exceptional, in Islamic and Iran legal system is primary and main. Inasmuch as the difference of these two enormous systems, as each procedure has a different effect on including the claimant interests, makes a challenge for this paper investigate the philosophy of the difference. To answering of this question, the paper could understand that the most important philosophy of the common law in its procedure is the paradox of specific performance with loss mitigation principle, however, the most important philosophy of Islamic and Iranian procedure is the principle of prohibition of the claimant to leave the contract pledges just cause of other party faults in acting according to the contract provisions. In last, this paper, through its way to expedite the difference between these two systems, concluded that as contracts often include two different interest of performance and subsequent losses ,and since the common law procedure just recovers the second one, the Islamic and Iranian model is much better and developed than the common law counterpart.

    Keywords: Contractual benefit, Contractual Remedies, specific performance, Contractual damages, Premier contractual remedies
  • در فقه امامیه، حقوق ایران و اسناد مهم حقوق بازرگانی بین المللی شیوه های گوناگونی برای جبران خسارت قراردادی متعهدله از بابت نقض تعهد وجود دارد که آن ها را باید از شیوه های پیش گیرانه ی نقض تعهد تفکیک کرد. به طور معمول شیوه های جبران خسارت قراردادی مقرر در نظام حقوقی ایران و اسناد مذکور، قابل تقسیم به «شیوه های مشترک جبران خسارت» و «شیوه های خاص جبران خسارت» است. منظور از شیوه های مشترک جبران خسارت، شیوه هایی است که در اسناد بین المللی و حقوق ایران به آن ها اشاره گردیده است، مانند الزام به انجام عین تعهد. لیکن شیوه های خاص جبران خسارت، شیوه هایی است که صراحتا در اسناد بین المللی وجود دارند و هنوز به حقوق ایران وارد نشده اند، نظیر قاعده ی تقلیل ثمن. همچنین در برخی موارد، برای متعهدله پس از نقض تعهد قراردادی، چندین شیوه ی جبران خسارت به وجود می آید که صرف نظر از منشا قانونی یا قراردادی آن ها، امکان به کارگیری پاره ای از این شیوه ها، که با هم سازگار هستند، به صورت هم زمان وجود دارد. اغلب اسناد مهم بین المللی، برای مثال «کنوانسیون بیع بین المللی کالا» و «اصول حقوق قراردادهای اروپایی»، برخلاف حقوق ایران، به صراحت قابلیت جمع شیوه های جبران خسارت قراردادی را برای متعهدله به عنوان یک قاعده ی کلی پیش بینی کرده اند. با وجود این، راهکارهای اتخاذ شده در اسناد مزبور، نه تنها به وسیله ی قانون مدنی ایران نفی نشده است؛ بلکه مفاد آن ها از روح این قانون نیز استنباط می گردد و دلیل قابل قبول در این خصوص، پذیرش جمع بین حق مطالبه ضرر و زیان ناشی از تاخیر انجام تعهد با حق فسخ یا حق الزام متعهد به اجرای قرارداد و نیز جمع میان حق مطالبه ضرر و زیان ناشی از عدم انجام تعهد با حق فسخ در نظام حقوقی ما می باشد.
    کلید واژگان: نقض تعهد, شیوه های جبران خسارت قراردادی, الزام به انجام عین تعهد, مطالبه خسارت, قابلیت جمع
    There are different methods of compensating the promisee for the breach of obligation under the Shiite Jurisprudence, the Iranian Law, and some important international commercial mechanisms. These should be distinguished from preventive measures for avoiding obligation breach. The remedies stated in the Iranian Legal System and also the mechanisms mentioned above could regularly be categorized as “common remedies” and “special remedies.’ By common remedies one means those that have been set forth in the international mechanisms and the Iranian Law, such as requiring specific performance of an obligation. On the other hand, special remedies are those that have been laid down explicitly by international mechanisms and have not yet been incorporated into the Iranian Legal System, for instance the reduction in the price of goods. In addition, in some cases, several remedies arise as a result of the breach of contractual obligation which, regardless of their legal or contractual origin, some consistent ones could be implemented simultaneously. A majority of important international mechanisms such as the Convention on International Sale of Goods, the Principles of European Contract Law and still some others, have explicitly recognized the general rule of the cumulativeness of remedies for promisees. These are different from their Iranian counterparts. However, the approaches taken by the above mechanisms are not turned down by the Iranian Civil Code, as their content could be inferred from the wholeness and integrity of the mentioned law. The convincing reason here would lead us to agree with the cumulative remedies as the following in the Iranian legal system: the right to claim payment for delay in contract performance with the right to rescind the contract or the right to specific performance and also the cumulation of the right to claim non-performance compensation with the right to rescind the contract.
    Keywords: breach of obligation, contractual remedies, enforcing specific performance, rescission, claiming compensation, cumulativeness
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال