جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « determining the amount of thaman » در نشریات گروه « فقه و حقوق »
تکرار جستجوی کلیدواژه «determining the amount of thaman» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
امروزه در بسیاری از قراردادهای خرید و فروش، تعیین مقدار مبیع در متن قرارداد، یا ممکن نیست و یا دشواری های فراوانی در پی دارد و هرگز عرفی نیست؛ حال آن که به نظر مشهور میان فقها، «تعیین قرارداد مبیع در متن قرارداد بیع»، شرط صحت آن می باشد.از این رو پرسش اصلی این مقاله آن است که آیا ادله این شرط، شامل همه ی انواع مبیع می شوند یا دلالت آن ها مطلق نیست و قراردادهایی که چون تعیین مقدار مبیع در زمان انعقادشان امکان پذیر یا عرفی نیست، طرفین ساز و کاری منضبط و فرآیندی عادتا اختلاف ناپذیر در متن قرارداد برای امکان روشن شدن مقدار مبیع در آینده ی قرارداد پیش بینی می-کنند، از دائره ی دلالت ادله ی اشتراط این شرط خارج است؟بررسی های این مقاله با روش تحلیلی انتقادی برای پاسخ به این پرسش، به این نتیجه دست یافته است که اگر مبیع، وزنی یا پیمانه ای باشد، تعیین چنان ساز و کاری کافی نیست و علم طرفین قرارداد به مقدار آن در زمان انعقاد قرارداد، شرط است مگر در صورتی که اولا تعیین مقدار آن در زمان انعقاد قرارداد با روش وزن یا پیمانه کردن، امکان پذیر یا عرفی نباشد و ثانیا بیع، از نوع نقد یا نسیه باشد و نه سلم.اما اگر مبیع شمارشی باشد، تعیین آن فرآیند منضبط در متن قرارداد کافی است و علم به مقدار مبیع در زمان قرارداد، صرفا در صورتی شرط است که اولا معامله سلم باشد و ثانیا تعیین مقدار مبیع در زمان عقد از طریق شمارش، امکان پذیر و عرفی باشد.
کلید واژگان: قرارداد بیع, تعیین مقدار مبیع, امکان تعیین, کالای وزنی یا پیمانه ای, کالای شمارشی, بیع سلمToday, in many sale agreements, including a number of real estate purchases and sales, determining the amount of thaman (price) at the time of signing the agreement is either not possible or entails great risk. While many jurists have considered determining the amount of thaman at the time of signing the agreement as a condition for the validity of the sale agreement, and this condition has been specified in Article 338 of the Civil Code of Iran. The main question is whether the determination of the amount of thaman is an imperative rule and a condition for the validity of the sale, or is it enough for the validity of the agreement to provide a clear and indisputable process in the text of the agreement for determining the thaman in the future of the agreement? This study concerns the evidence of the necessity of determining the thaman – including the Prophet Muḥammad’s ḥadīth of the prohibition of the gharar (risk-taking) sale – demonstrate that not only is there no evidence for the first possibility, but a ṣaḥīḥ narration correctly indicates the second possibility. This study has dealt with analytical-critical data processing with the textual-revealed method.
Keywords: Determining the amount of thaman, text of sale agreements, sale agreement, gharar, khatar -
امروزه در بسیاری از قراردادهای بیع از جمله شماری از خرید و فروش های املاک، تعیین مقدار ثمن در زمان انعقاد قرارداد، یا ممکن نیست یا خطر بزرگی را در پی دارد؛ این در حالی است که بسیاری از فقها، تعیین مقدار ثمن در زمان انعقاد قرارداد را شرط صحت عقد بیع دانسته اند و در ماده 338 قانون مدنی نیز به این شرط تصریح شده است.پرسش اصلی این است که آیا تعیین مقدار ثمن، قاعده ای امری و شرط صحت بیع است یا اگر در متن قرارداد، فرآیند روشن و اختلاف ناپذیری برای تعین مقدار ثمن در آینده قرارداد پیش بینی شود، برای صحت قرارداد کافی است؟بررسی های این مقاله پیرامون ادله لزوم تعیین ثمن از جمله حدیث نبوی نهی از بیع غرر نشانگر آن است که نه تنها دلیلی بر احتمال اول وجود ندارد، بلکه روایتی به سند صحیح، به درستی احتمال دوم دلالت دارد؛ لذا حتی نیازی به تمسک به اطلاقات صحت قراردادها و خصوص قرارداد بیع نیست.این پژوهش با روش نقلی وحیانی به داده پردازی تحلیلی انتقادی اطلاعاتی پرداخته است که از طریق سامانه های رایانه ای و نرم افزارهای علمی گردآوری شده است.
کلید واژگان: تعیین مقدار ثمن, متن قرارداد, عقد بیع, غرر, خطرToday, in many sale agreements, including a number of real estate purchases and sales, determining the amount of thaman (price) at the time of signing the agreement is either not possible or entails great risk. While many jurists have considered determining the amount of thaman at the time of signing the agreement as a condition for the validity of the sale agreement, and this condition has been specified in Article 338 of the Civil Code of Iran. The main question is whether the determination of the amount of thaman is an imperative rule and a condition for the validity of the sale, or is it enough for the validity of the agreement to provide a clear and indisputable process in the text of the agreement for determining the thaman in the future of the agreement? This study concerns the evidence of the necessity of determining the thaman – including the Prophet Muḥammad’s ḥadīth of the prohibition of the gharar (risk-taking) sale – demonstrate that not only is there no evidence for the first possibility, but a ṣaḥīḥ narration correctly indicates the second possibility. This study has dealt with analytical-critical data processing with the textual-revealed method.
Keywords: Determining the amount of thaman, text of sale agreements, sale agreement, gharar, khatar
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.