جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "online mediation" در نشریات گروه "فقه و حقوق"
تکرار جستجوی کلیدواژه «online mediation» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
با توجه به توسعه تجارت الکترونیکی و انجام بخش اعظم فعالیت های روزانه اشخاص در فضای مجازی، امروزه روش های برخط حل اختلاف توانسته است جایگاه قابل قبولی را پیدا کند. یکی از ابهاماتی که در مورد روش های برخط حل اختلاف وجود دارد، تعیین مقر است. اصولا تصمیم گیری در خصوص بسیاری از مسایل مهم در فرایند رسیدگی به دعوا، از طریق رجوع به مقررات قانونی مقر حل اختلاف صورت می گیرد، اما به دلیل نبود مکان های مرتبط در روش های برخط حل اختلاف، نحوه تعیین مقر، محل تردید است. در پژوهش حاضر مطالب یادشده به این شرح مورد بررسی قرار گرفته است: «رویکرد مکان زدایی از روش های برخط حل اختلاف»، «تعیین مقر در میانجیگری برخط»، «تعیین مقر در داوری برخط» و «تعیین مقر در مذاکره برخط». در نهایت، نگارندگان مقاله حاضر به این نتیجه دست یافته اند که حسب اصل مکان زدایی، در صورت انتخاب مقر از سوی طرفین حل اختلاف برخط، مقر انتخابی ملاک است. در صورت عدم انتخاب مقر از جانب طرفین دعوا در داوری برخط، معیارهای مناسب بودن مقر از لحاظ حقوقی، قانون شکلی حاکم و دادگاه صالح انتخابی می توانند جهت تعیین مقر استفاده شوند، اما در میانجیگری برخط و مذاکره برخط به دلیل فقدان اثر حقوقی، تعیین مقر حل اختلاف برخط ضرورتی ندارد.
کلید واژگان: حل اختلاف برخط, داوری برخط, دعاوی اینترنتی, مذاکره برخط, میانجیگری برخطDue to the development of e-commerce and performing a large part of the activities of people in cyberspace, today online dispute resolution methods have been able to find an acceptable position. The determination of seat is one of the ambiguities about online dispute resolution methods. In principle, many important issues in the hearings process are decided by reference to the legal provisions of the seat of dispute resolution, but due to the lack of relevant locations in the online dispute resolution methods, determination method of the seat of the dispute is questionable. The present study has examined the following issues as follows: "Delocalization approach in online dispute resolution methods", "The determination of seat in online mediation", "The determination of seat in online arbitration" and "The determination of seat in online negotiation". Finally, the present article concludes that according to the principle of delocalization, if the seat is chosen by the parties in the online dispute resolution, the same intention of parties is valid and final. In the case of non-selection of the seat by the parties, in online arbitration, the criteria of legal relevance of the seat, the applicable formal law and the competent court can be used to determine the seat, but in online mediation and online negotiation due to lack of legal effect, it is not necessary to determine the seat of online dispute resolution.
Keywords: Internet Disputes, Online Arbitration, Online Mediation, Online Dispute Resolution, Online Negotiation -
توسعه روزافزون تجارت الکترونیکی و دسترسی بیشتر به امکانات تکنولوژیکی باعث گردیده که حل وفصل اختلافات برخط، به یکی از مباحث مهم علم حقوق در عرصه جهانی مبدل گردد. یکی از جنبه های مهم هر روش حل اختلافی، نحوه اجرای نتیجه روش مذکور است و به طور سنتی اسناد نهایی حل اختلاف از طریق اجبار محکوم علیه به وسیله دادگا ه های ملی اجرا می شوند. امکان اجرای اسناد نهایی حل اختلاف برخط از این طریق محل ابهام و تردید است زیرا تمام یا بخشی از روابط طرفین و مقام حل اختلاف در فضای برخط برقرار می شود و در بسیاری از موارد، مقررات بین المللی و ملی موجود، قواعدی در خصوص حمایت اجرایی از روش های برخط حل اختلاف وضع ننموده اند. به همین دلیل، فعالان حقوقی عرصه تجارت الکترونیکی، روش های نوینی را برای اجرای اسناد نهایی حل اختلاف برخط پیش بینی نموده اند. با توجه به مراتب فوق، اجرای اسناد نهایی حل اختلاف بر خط در دو مبحث اصلی در این مقاله مورد مطالعه قرار گرفته است: «اجرای اجباری اسناد نهایی حل اختلاف برخط» و «اجرای اختیاری اسناد نهایی حل اختلاف برخط». در نهایت پژوهش حاضر به این نتیجه نایل آمده است که اجرای اجباری اسناد نهایی حل اختلاف برخط از طریق دخالت دادگاه های ملی، حتی در فرض وجود امکان قانونی، با اوصاف و مقتضیات روش های حل اختلاف مذکور تناسبی ندارد و استفاده از روش های اختیاری اجرای اسناد نهایی حل اختلاف برخط در صورت وضع قواعد حمایتی لازم، می تواند با افزایش قابل توجه امکان اجرای اسناد نهایی حل اختلاف برخط، بر اعتبار کلی روش های مذکور بیافزاید و اشخاص و فعالان تجاری را به استفاده از طرق حل اختلاف مذکور ترغیب کند.
کلید واژگان: حل و فصل اختلافات برخط, داوری برخط, میانجی گری برخط, کنوانسیون نیویورک, قراردادهای هوشمند, نماد اعتمادThe increasing development of e-commerce and greater access to technological facilities have made online dispute resolution as one of the most important global legal topics. One of the most important aspects of any dispute resolution method is how the outcome of the dispute should be enforced, and traditionally the final dispute resolution documents are enforced by the national courts through the coercion of the loosing party. The possibility of enforcement of final documents resulting from online dispute resolution methods is questionable because all or part of the relationships between the parties and the dispute resolution authority is established online, and in many cases, current international and national regulations do not provide efficient rules for enforcement of said documents. For this reason, e-commerce legal activists have envisioned new ways to enforcement of final documents resulting from online dispute resolution methods. In this article, the enforcement of final documents resulting from online dispute resolution methods has been studied in two main topics: "Compulsory enforcement of final documents resulting from online dispute resolution methods" and "Voluntary enforcement of final documents resulting from online dispute resolution methods". Finally, the present study has concluded that the compulsory enforcement of final documents resulting from online dispute resolution methods through the intervention of national courts, even if there is a legal possibility, is not commensurate with the characteristics and requirements of online dispute resolution methods and the use of voluntary methods if the necessary related rules are established, can significant increase the overall validity of online dispute resolution methods by notably increasing the possibility of enforcement of final documents resulting from said methods and encourage parties and business activists to use these dispute resolution methods.
Keywords: Online Dispute Resolution, Online Arbitration, Online Mediation, New York Convention, Smart Contracts, Trustmark -
با توجه به رشد سریع تجارت الکترونیک و افزایش چشمگیر دعاوی ناشی از آن طی سال های اخیر؛ شناخت فرصت ها و چالش های «حل و فصل اختلافات تجاری به روش های الکترونیکی غیرقضایی» برای دعاوی تجاری و بررسی شرایط مداخله ارکان ذیربط حکومت در آن، امری غیرقابل اجتناب خواهد بود؛ به ویژه تبیین نقش قوه قضاییه در این رابطه؛ به عنوان یکی از مراجع اصلی و ارگانی که دارای تجارب ارزشمند و مشابه در زمینه دادرسی الکترونیکی می باشد. لذا، در مقاله پیش رو، پس از تبیین تاریخچه؛ فرصت ها و چالش های مهم موضوع فوق، در بخش های دوم تا چهارم به ترتیب، به نقش های حمایتی، مشارکتی و نظارتی قوه قضاییه در این زمینه پرداخته خواهد شد. هرگونه دخالت قوه قضاییه در این فرآیند، باید به گونه ای طراحی و در سایه همکاری نزدیک با دستگاه های دولتی ذیربط و سازمان های مردم نهاد غیردولتی به اجرا درآید که از بروز اقدامات موازی میان آنها و فعالیت به صورت جزیره ای و ناهماهنگ اجتناب شود و با عنایت به اختیارات وسیعی که قانونگذار به دادگاه ها برای شناسایی و اجرای آراء داوری آنلاین اعطاء نموده؛ ضمن تبیین شرایط شناسایی و اجرای آراء مزبور و تلاش برای ایجاد وحدت رویه؛ ظرفیت ها و کارکردهای خاص قوه قضاییه در این راستا نیز، شناسایی و توصیه گردد.
کلید واژگان: قوه قضاییه, حل وفصل اختلافات تجاری, الکترونیکی غیرقضایی, داوری آنلاین, میانجیگری آنلاین, حکومتTaking into account of rapid growth of international trade and the dramatic increase of the disputes arisen therefrom, it is indispensable to recognize the opportunities and challenges of "Electronic Alternative Dispute Resolutions (EADR)" for commercial disputes and to identify the conditions of interventions by the relevant governmental entities in the regulation and control of activities of online arbitration or mediation tribunals.This Article, at first, describes the history, opportunities and challenges of “EADR” and prevailing obstacles hindering its development and then, in the following sections, we will endeavor to clarify the roles and function of Judicial Power in its support, contributionand supervision for the development of “EADR”.As a conclusion, any intervention by the Judiciary Power in these activities must be planed and executed in the close cooperation with other relevant governmental and non-governmental entities so that no parallel action occurs in these regards and any inconsistent or insular official program is avoided. In addition, the prerequisites for the recognition and enforcement of online dispute resolutions should be identified in more details. Thus, we must try to provide coherent judicial precedent and realize and introduce the potentials and specific roles that the Judiciary Power can play in these reagrds..
Keywords: Judiciary, Electronic Alternative Disputes Resolutions, Commercial Disputes, Online Arbitration, Online Mediation, Government
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.