به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « outward will » در نشریات گروه « فقه و حقوق »

تکرار جستجوی کلیدواژه «outward will» در نشریات گروه «علوم انسانی»
  • محمدرضا فلاح، یوسف جمشیدی، ایمان دهقانی دهج
    اعلان اراده در عقود نظر به نص ماده 191 قانون مدنی، شرط وقوع آن ها است که می توان با توجه به ماده مذکور و مواد بعد از آن به خوبی دریافت که نحوه اعلان، موضوعیتی نداشته، موثر در مقام نیست. هر چه که بتواند اراده باطنی موجب و قبول کننده را به نوعی ابراز نماید، وافی به حصول مقصود است. ضرورت اعلان اراده در انشاء ایقاعات از مباحثی است که بین حقوقدانان اختلاف نظر مشاهده می شود. گروهی از ایشان اعلان اراده در ایقاعات، به جز مواردی که در قانون ضروری دانسته، فاقد ضرورت می دانند؛ یعنی اعلان را شرط وقوع ایقاعات تلقی نکرده اند. عمده استدلال ایشان، یکطرفه بودن ایقاعات و در نتیجه عدم نیاز به توافق درآن ها و عدم پیش بینی این قاعده از سوی قانونگذار است. گروه دیگر از این لحاظ بین عقود و ایقاعات هیچ تفاوتی قائل نشده و حکم ماده 191 قانون مدنی را در ایقاعات هم تسری داده اند. به نظر ایشان، حقوق از آن جا که دارای ضبغه اجتماعی است و به روابط انسان ها در اجتماع می پردازد؛ تنها به اموری می پردازد که به نحوی پای در عرصه اجتماع گذارده و از باطن به ظاهر پیوسته باشند. به نظر می رسد با توجه به استدلال اخیر و نحوه رویکرد فقه امامیه به موضوع (اصل 167 قانون اساسی) و نیز مبانی حکم ماده 191، قانون مدنی،استدلال اخیر قابل دفاع است و اعلان اراده در ایقاعات به عنوان شرط وقوع، لازم می باشد.
    کلید واژگان: اعلان, اراده باطنی, اراده ظاهری, انشاء, ایقاع}
    Muhammad Reza Fallah, Y. Jamshidi, I. Dehghani
    Article 191 explicitly states that the Proclamation of will is the occurring provision of the contracts. It is as mentioned in the article has no thematic and no effect. Everything is able to show the inward will of the offeror and offeree is enough to access the aim. The necessity of the will Proclamation to create the unilateral contracts is the object which there is disagreement between law scholars. Some groups believe that it is not obligation to declare the will in the unilateral contracts except those which the law has called their necessities. It means the Proclamation is not the provision of practicing unilateral contracts. Their main reason that they have presented is the unilateral contracts are not mutual agreement and consequently there is no necessary of agreement and the legislator does not determine this principal. The other group believes that there is no difference between the unilateral contracts and bilateral ones and so does the decree of article 191 enhance to the unilateral contracts. According to their attitude, because the law is originated from the society and is enacted the connection between people in the society it only practices affairs which relates to the field of the community and connects the outwards to inwards. With respect to the latter reason and Imami jurisprudence approach to the matter (article167 of Iran’s constitution) and the bases of the decree of article191, it seems the latter reason is defensible and the Proclamation of the will in unilateral contracts as an occurring provision is necessary.
    Keywords: Proclamation, Inward will, Outward will, Establishing, Unilateral contracts}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال